مقدمه: اختلال استرس پس از ضربه نوعی اختلال اضطربی است که در افرادی که در معرض حوادث آسیب رسان قرار گرفته اند بروز می کند. بیش انگیختگی و کرختی هیجانی از ملاک های تشخیصی اختلال استرس پس از ضربه می باشد. زوج درمانی شناختی- رفتاری برای اختلال استرس پس از ضربه (مانسون و فریدمن، زیر چاپ) مدل درمانی جدیدی می باشد که برای کاهش شدت نشانه های اختلال استرس پس از ضربه و بهبودی سازگاری ارتباطی طراحی شده است . آموزش بیماران برای استفاده از مهارت های مقابله ای اثربخش، بخشی از درمان اختلال استرس پس از ضربه می باشد. هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی زوج درمانی شناختی- رفتاری و آموزش مهارت های مقابله ای در کاهش شدت نشانه های بیش انگیختگی و کرختی هیجانی اختلال استرس پس از ضربه ناشی از جنگ جانبازان همدان بود. روش: این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری می باشد. تعداد 36 نفر از جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از ضربه ناشی از جنگ، به صورت تصادفی به سه گروه؛ دو گروه مداخله (زوج درمانی شناختی- رفتاری و آموزش مهارت های مقابله ای) وکنترل تقسیم شدند. آزمودنی های گروه زوج درمانی شناختی- رفتاری به مدت 12 جلسه 5/1 ساعته، در جلسات زوج درمانی شناختی- رفتاری شرکت کردند و آزمونی های گروه آموزش مهارت های مقابله ای به مدت 10 جلسه 2 ساعته، تحت آموزش مهارت های مقابله ای قرار گرفتند. فهرست اختلال استرس پس از ضربه ویرایش نظامی ( pcl-m) برای جمع آوری داده ها استفاده شد. داده های حاصل با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر، تحلیل واریانس چند متغیری، کوواریانس، تی مستقل، تی وابسته و آزمون های تعقیبی تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج حاصل آشکار ساخت که میان گروه های مداخله و کنترل از لحاظ شدت بیش انگیختگی و کرختی هیجانی، پس از خاتمه جلسات درمانی تفاوت معناداری وجود دارد. زوج درمانی شناختی - رفتاری و آموزش مهارت های مقابله ای بطور معناداری شدت نشانه های بیش انگیختگی و کرختی هیجانی را کاهش داده بود و تغییرات پس از پیگیری 2 ماهه ماندگار بوده و ادامه داشت. گروه های آزمایش (زوج درمانی شناختی– رفتاری و آموزش مهارت های مقابله ای) تفاوت معناداری در کاهش شدت نشانه های بیش انگیختگی و کرختی هیجانی نداشتند. نتیجه گیری: زوج درمانی شناختی- رفتاری و آموزش مهارت های مقابله ای در کاهش شدت نشانه های بیش انگیختگی و کرختی هیجانی موثر هستند. کلید واژه: اختلال استرس پس از ضربه، بیش انگیختگی، کرختی هیجانی، زوج درمانی شناختی- رفتاری، مهارت های مقابله ای

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ی بین باورهای فراشناختی و تعلل ورزی رفتاری با مشکلات تصمیم گیری در دانش آموزان پسر دبیرستان های شهر تهران انجام شد. روش: 271 دانش آموز از نواحی 19 گانه شهر تهران به صورت تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب و پرسشنامه های باورهای فراشناختی، اهمال کاری تحصیلی و سبک های تصمیم گیری را تکمیل نمودند. داده ها به کمک روش همبستگی پیرسون تحلیل شدند. یافته ها: بین باورهای فراشناختی با تعلل ورزی رفتاری در سطح 01/0 رابطه منفی و معنادار وجود دارد؛ بین باورهای فراشناختی با سبک های تصمیم گیری اجتنابی، شهودی، آنی و وابسته در سطح 01/0 رابطه منفی و معنادار وجود دارد؛ بین تعلل ورزی رفتاری و سبک های تصمیم گیری اجتنابی، شهودی، آنی و وابسته رابطه معکوس و معنادار وجود دارد. نتیجه گیری: باورهای فراشناختی در سطوح بالا نقش تعیین کننده ای در اتخاذ تصمیم و رفتار مناسب در زمان تعیین شده دارد.

پژوهش حاضر با منظور بررسی اثربخشی آموزش والدینی بارکلی (با رویکرد رفتاری ) بر کاهش نشانه های اختلال نافرمانی مقابله ای در کودکان پیش دبستانی منطقه 10 شهر تهران انجام شده است. روش : طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه آزمایش و گواه با جایگزینی تصادفی است، جهت اجرای پژوهش، در ابتدا 4 مهدکودک به طور تصادفی از میان مراکز پیش دبستانی منطقه 10 انتخاب وبعد از هما هنگی های لازم با مسئولین این مراکز ، 40 کودک (از هر مرکز 10کودک ) به تصادف انتخاب شدند. پس از تکمیل پرسشنامه علائم مرضی کودکان csi-4 توسط والدین ، 30 کودک که در شاخص نافرمانی مقابله ای پرسش نامه علائم مرضی کودکان نمره بالاتر از نمره برش کسب کردند ، انتخاب شدند ، سپس به منظور تایید نظر گاه والدین ، فرم گزارش مربی توسط مربی کودکان مربوطه تکمیل شد . در نهایت 30 کودک که در هر دو ابزار استفاده شده ، نمره بالا گرفته بودند ، انتخاب شدند . بعد از انتخاب افراد نمونه توسط پرسشنامه های مذکور ، جهت تشخیص نهایی و دقیق با مادران هر یک ازکودکان بر اساس ملاک های تشخیص اختلال نا فرمانی مقابله ای موجود درdsm-iv مصاحبه ای انجام شد ، تا نتایج حاصل از پرسشنامه ها ، با مصاحبه حاضر تطبیق داده شود . در مرحله بعد از مادران کودکان مبتلا به اختلال نافرمانی مقابله ای دعوت شد تا در این پژوهش شرکت کنند . سپس مادران به روش جایگزینی تصادفی به 2 گروه 15 نفر آزمایش و 15 نفرگواه قرار گرفتند . همچنین مادران مذکور یک پرسشنامه جمعیت شناختی و فرم موافقت کتبی برای شرکت آگاهانه و متعهدانه در مطالعه و عدم شرکت در برنامه های آموزش والدین مشابه را نیز تکمیل کردند . والدین گروه آزمایش 9 جلسه 90 دقیقه ای آموزش به شیوه بارکلی را دریافت نمودند. بعد از پایان جلسات، پس آزمون از آنها به عمل آمد .به منظورتجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته ها : براساس نتایج بدست آمده ، در گروه آزمایش ، نسبت به گروه گواه ، در مراحل پس آزمون کاهش معناداری در شدت نشانه های اختلال نافرمانی مقابله ای مشاهده شد. نتایج پژوهش : بیانگر این مطلب است که نافرمانی کودکان گروه آزمایش به طور معناداری کاهش یافته است (0.01>p) و بین اثربخشی آموزش والدینی بارکلی بر کاهش نافرمانی مقابله ای دختران و پسران تفاوت معنی داری وجود ندارد. بر اساس نتایج پژوهش حاضر آموزش والدین به شیوه بارکلی می تواند روش کارآمدی در بهبود علائم رفتاری اختلال نافرمانی مقابله ای در کودکان پیش دبستانی باشد.

چکیده پایان نامه (شامل خلاصه، اهداف، روش های اجرا و نتایج به دست آمده): شناخت جو روانی اجتماعی کلاس می تواند بازخورد و اطلاعات با ارزشی برای معلم فراهم کند. همچنین سهل انگاری تحصیلی مانعی جدی برای پیشرفت تحصیلی است. از آنجایی که سهل انگاری تحصیلی همیشه همراه با اضطراب و تنیدگی است و با توجه به اینکه اضطراب زمینه ساز بسیاری از اختلالات روانی است، بنابرین بررسی و شناسایی مکانیزم های دفاعی دانش آموزان می تواند در کاهش سهل انگاری و افزایش انگیزه ی پیشرفت آنان موثر باشد. در این پژوهش رابطه ادراک و انتظار از جو روانی اجتماعی کلاس و نوع مکانیزم های دفاعی با سهل انگاری تحصیلی در دانش آموزان مقطع متوسطه در شهر قم بررسی شده است. بدین منظور از آزمون سبک های دفاعی dsq-40، پرسشنامه سهل انگاری تحصیلی فرم دانش آموز سالومان و راثبلوم (apss) و آزمون 84 سوالی جو روانی اجتماعی استفاده شده است. تعداد 180 دانش آموز در این پژوهش مورد مطالعه قرار گرفته اند و پس از جمع آوری اطلاعات، داده ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند. نتایج تحقیق نشان داد که سبک دفاعی رشد یافته با میانگین 36/5 بیشترین میانگین را بین سبک های دفاعی به خود اختصاص داده است. در این پژوهش 7/6 درصد از آزمودنی از سطح سهل انگاری متوسط و 3/93 از سطح سهل انگاری پائین برخوردار هستند. ضریب همبستگی بین سبک های دفاعی و سهل انگاری برابر با 075/0 به دست آمده است و نشان می دهد که رابطه این دو متغیر ناچیز است. بنابراین، می توان ادعا کرد که بین سبک های دفاعی و سهل انگاری رابطه معناداری وجود ندارد (05/0p>). ضریب همبستگی بین سهل انگاری و جو روانی برابر 115/0 به دست آمده است و نتایج نشان می دهد که رابطه بین دو متغیر معنادار نیست (05/0p>). نتایج نشان داد که رابطه دو متغیر سبک های دفاعی و جو روانی معنی دار نیست. کلید واژه : جو روانی اجتماعی کلاس، ادراک و انتظار ، مکانیزم های دفاعی، سهل انگاری