تئاتر کشورمان در دهه ی اخیر با واژگانی چون دراماتورژی و بازخوانی سر و کار زیادی دارد.بحث های نه چندان جامع به صورت غیر متمرکز و یا در قالب نقد و نظرهای نشریات در این باره صورت می گیرد اما کمتر به چرایی و چیستی این وازه در تئاتر ما می پردازد. دراماتورژ کیست؟ حوزه فعالیت وی کجاست؟ دانش و تجربیات او در خلق یک اثر هنری تا چه میزان کارآمد است؟ دراماتورژی در مفهوم گسترده آن عبارت است از ؛ تکنیک و یا علم هنر دراماتیک که در آن سعی می شود اصول ساخت یک اثر بر اساس یک موضوع روشن و چه بر اساس نتیجه گیری ها بر مبنای یک سیستم تجریدی تبیین گردد. این مفهوم در تحول معنا و معنای جدید خود سعی دارد که از چارچوب مطالعه یک متن دراماتیک فراتر رود و اندامواره کلی متن، محتوا و فرم و اجرای صحنه ای را تبیین کند. از این رو بعد از شرح و توصیف این واژه به بررسی مفهوم اسطوره و شرح داستان های اساطیری زرتشت پرداختم و با انطباق مفهوم دراماتورژی بر ساختار داستانهای اساطیری زرتشتی به یک شیوه اجرایی نوین وپویا در راستای این گونه آثار دست یافتم. درواقع پیشینه دراماتورژی به عهد باستان باز می گردد یعنی تولد آن همزمان با تئاتر در عرصه تحولات بشری است. بحث تخصصی آن تحت عنوان دراماتورژی به حدود 200 تا 300 سال گذشته باز می گردد. زمانی پس از انقلاب کبیر فرانسه که در هر مقوله ای به رشته ها به صورت تخصصی توجه می شدقدمت یک کلمه ماهیت وجود و حضور معانی آن را از سالیان و قرن ها پیش اثبات می کند و دراماتورژی که امروزه در کارگردانی تئاتر مطرح می باشد بسیار پیش از مقوله ای سیستماتیک به نام کارگردانی وجود داشته است. در این پژوهش سعی شده تا با تفسیر و تعریف این واژه به درک صحیحی از عملکرد دراماتورژ ،در حیطه اجرای یک متن نمایشی دست یابیم تا ضرورت نگاه متخصصانه دراماتورژ از مفاد لایملک یک گروه تئاتری به شمار آید.

تحقیق حاضر با عنوان چگونگی بکار گیری فن آوری دیجیتال در تئاتر آماده شده است، و به مطالعه نحوه استفاده از فن آوری های دیجیتالی، رایانه ای در تئاتر می پردازد. دنیای امروز با رشد بی وقفه ای در زمینه تکنولوژی، به پیش می رود. و عامل اصلی آن کامپیوتر است. کامپیوتر ابزاری برای بر قراری ارتباط و انتقال اطلاعات با سرعت بسیار بالا می باشد. در این تحقیق توضیح داده شد که تئاتر نیز با کمک این ابزار، کامپیوتر، چگونه رشد کرده و تعریفی از تئاتر در دنیای دیجیتالی ارائه می کند. معرفی گروه های مختلف نمایشی که در تئاتر دیجیتالی فعال هستند گام بعدی در این تحقیق می باشد. سپس به بررسی تعامل میان تئاتر و تکنولوژی پرداخته شده و تاثیرات تکنولوژی بر متون نمایشی و همچنین در طراحی صحنه توضیح داده می شوند پیشرفت درتولید انواع افکت های صوتی دیجیتالی و پخش اصوات کنترل شده که تاثیرات اعجاب آوری بر روی تماشاگر می گذارند در ادامه ارائه می شود. همچنین نور پردازی با کمک کامپیوتر، که می توان به گونه ای انجام داد که واقعیت و خیال را نتوان از هم تفکیک نمود. سپس تصویر پردازی دیجیتال و گرافیک رایانه ای و انواع نرم افزار های کامپیوتری مورد استفاده در تئاتر شرح داده می شوند و به انواع تکنیک های ساخت تصاویر به ویژه تصاویر سه بعدی به عنوان رسانه نو ظهور اشاره خواهد شد. از مجموع این توضیحات در این پایان نامه این نتیجه گرفته می شود که امروزه استفاده از فن آوری دیجیتال در تئاتر یک امر ادامه دار و بدیهی خواهد بود. که به کمک آن، تجسم ذهنیت و احساس در قالب عینیت اثر هنری هموار تر می شود.

روانشناسان برای شخصیت انسان دسته بندی های گوناگونی در نظر گرفته اند. از جمله آنها فروید بیان می دارد که شخصیت انسان از سه سطح تشکیل شده است که شامل نهاد، من و فرامنمی شود. در این راستا، او و دیگر روانشناسان «من» را مهمترین هسته شخصیت فرد می دانند که می تواند در برابر هیجانات، اضطرابها، شکست ها، تحقیرها و ... مورد تهدیدات جدی قرار بگیرد. هنگامیکه «من» مورد تهدید قرار گیرد، مکانیزم های دفاع روانی به شکل ناخودآگاه دست به کار شده و با محافظت از «من» در برابر این مشکلات عاطفی، سعی می کنند تا با ایجاد سازگاری و تسکین اضطراب، آرامش را به فرد بازگردانند. از سویی دیگر، لازم به ذکر است که استفاده مکرر و بیش از حد از این مکانیزم ها نیز می تواند اختلالات روانی زیادی نظیر افسردگی ایجاد کند. از مهمترین مکانیزم های دفاعی که فروید بیان می کند می توان به بازگشت، برابرسازی، اقرار و جلب ترحم، توجیه و گریز اشاره نمود. بکارگیری هر یک از مکانیزم های دفاعی مذکور، نمودی بیرونی نیز در رفتار شخصیت دارد و باعث شکل گیری و جهت دهی نوع خاصی از الگو و ساختار رفتاری در شخصیت می شود که به نوبه خود منجر به شکل گیری کنش و واکنش از سوی شخصیت یا شخصیت های مقابل می شود. این نمود بیرونی در رفتار که به شکلی کنشگر بروز می کند، قابل مشاهده و بررسی است. هارولد پینتر نمایشنامه نویسی است که در بررسی شخصیت های آثارش به کرات می توان کاربرد یک یا برخی از این مکانیزم های دفاعی را مشاهده کرد، که هر یک از آنها باعث بروز نوع خاصی از ساختار رفتاری در شخصیت مورد نظر می شود. از جمله آثار وی که در آنها این مکانیزم ها به شکل تاثیرگذارتری به چشم می آید، می توان بازگشت به خانه، سرایدار و خیانت را نام برد. در این پژوهش رابطه مکانیزم های دفاع روانی یاد شده با ساختار رفتاری شخصیت در جریان درامبررسیگشته و مشخص شده که استفاده از این مکانیزم ها تغییرات مهمی به جهت گیری رفتاری شخصیت ها در مسیر پیشبرد کنش نمایشی خواهد بخشید. در حقیقت، از یافته های پژوهش، این نتیجه بدست آمد که شخصیت های آثار پینتر، در مواجهه با موانع و تهدیدات، به جای تدبیر منطقی و شناخت درون و توانمندیهای واقعی خود برای رسیدن به اهداف و برنامه هایشان، به شکل ناخودآگاه، از مکانیزم های دفاع روانی برای آرامش موقتی خویش بهره می جویند و در نهایت به جای پیشبرد منطقی اهداف، در دوری از خودفریبی ها و پیروزی های غیر واقعی و آزار دهنده تر اسیر می شوند. این ساختار دوّار و معیوب دروغین، به طور دائمی ساخت رفتاری و زمانی شخصیت را در مسیر زندگیش در نمایشنامه تشکیل می دهد و همین مساله نیز منشاء شکل گیری کنش های نمایشی در آثار پینتر واقع می گردد.

از مهمترین و اساسی ترین مضامین تئاتر کاربردی استفاده از هنر نمایش برای بهبود زندگی افراد، متحد کردن، آموزش دادن و افزایش آگاهی است. یکی از میراث این شیو? تئاتری که آن را می توان نشأت گرفته از دیدگاه و روش آموزشی پائولو فریره دانست، استفاده از بازی نمایشی، بداهه پردازی و نقش گزاری به عنوان وسیل? کمک آموزشی است. از اهداف این پایان نامه شناختن و شناساندن خاستگاه های اجتماعی، تاریخی و سیاسی تئاتر کاربردی است و اینکه آیا تئاتر در مسیر گسترش و تحول خود در عین تأثیرپذیری از جامعه، تأثیرگذار نیز بوده و باعث ایجاد تغییر یا بهبود در زمین? آموزش و درمان شده است؟ همچنین مقایس? تئاتر کاربردی به عنوان شاخه ای از تئاتر با درام مرسوم و ریشه یابی شکل گیری آن از دیگر روش های تئاتری و تأثیرپذیری از علوم روانشناسی، آموزش و جنبش های سیاسی به خصوص در سه ده? اخیر، از دیگر اهداف این تحقیق به حساب می آید.در این مسیر از روش کتابخانه ای به گردآوری مطالب پرداخته شده و دستاوردها بیانگر نتایج مثبت تأثیرات این نوع درام در اجتماع است که در عین داشتن برخی از مشکلات و تازگی ها می تواند در بهبود وضعیت زندگی روانی، اجتماعی و سیاسی و در نتیجه ارتقاء کیفیت زندگی افراد موثر واقع شود. اهمیت دادن به روش های موثر و تجربه شده در دنیای تئاتر امروز در حیط? آموزش و درمان می تواند برای جامع? تئاتری ایران نیز راهگشا باشد و تئاتر را از عزلت نشینی به متن جامعه سوق دهد. همچنین باعث شکل گیری شاخه های جدید میان رشته ای در میان رشته های دانشگاهی شده و چشم اندازی بهتر را در زمین? اشتغال زایی بوجود می آورد.

در فصل اول مسأله تحقیق، علتها، فرضیات، سوالها و منابع تحقیقاتی بیان شده است. در فصل دوم مقدمه ای بر واژ? کلیدی فانتزی نوشته شده است که شامل معانی لغوی و معانی تحت الفظی می باشد و سپس در مورد چیستی فانتزی و پیدایش آن توضیح داده است. در فصل سوم تاریخچه فانتزی از ابتدای حضور فانتزی در ادبیات و اساطیر و افسانه ها و از قرون وسطی تا دوران مدرن بطور دقیق دسته بندی شده است و خصوصیات فانتزی در هر دوران و تغییرات و گرایشان آن ذکر گردیده است. در فصل چهارم بیست و پنج شاخه از انواع فانتزی عنوان بندی شده توسط منابع مختلف نام برده شده و بر دلیل همپوشانی بسیاری از آنان در یازده دسته تقسیم شده و هر کدام بطور مجزا با خصوصیات متمایز کننده اش تشریح گردیده و نمونه های بارز آثار ادبیات، فیلم و تئاتر درآن زمینه با عنوان خالق اثر آمده است. در فصل پنجم ضمن نگاهی به آثار تیم برتون به عنوان نمون? برجسته امروزی، عنصر فانتزی در ادبیات فولکور ایران بررسی و پنج نمونه از افسانه ها و داستانهای کهن ایران آورده شده است، سپس وجود فانتزی در ادبیات کودکان و نوجوانان بررسی گردیده است، پیرامون روانشناسی کودک جهت مشارکت او در اجرای یک نمایش توضیح و بازیهای کودکانه به شش دسته تقسیم بندی شده اند، همچنین روانشناسی رنگها و کاربرد آن در تربیت کودکان بطور کامل تشریح و قبل از نتیجه گیری تجربه کارگردانی یک نمایش کودک و نوجوان در تجسم بخشی فانتزی شرح داده شده است، لذا فانتزی از عناصر جدایی ناپذیر تئاتر کودک و نوجوان بوده و از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

کارگردانی و مساله وفضاهای قرار دادی در آثار اکبر رادی با نگاه به سه نمایشنامه خانمچه و مهتابی کاکتوس و تانگوی تخم مرغ داغ به بررسی چگونگی رسیدن به اجرای کامل و تکنیکی از آثار استاد اکبر رادی می پردازد.برای اجرا آثار استاد رادی باید ابتدا فضا ی اثر را شناخت، بعد روش کار با بازیگر را دانست و در نهایت به ترکیبی مناسب از فضا و حضور صحنه ای بازیگر رسید.

تآتر به معنای اخص آن (در تمایز با انواع نمایش) از یونان باستان همواره با شهر و زندگی شهری مرتبط بوده است (هر چند که دریافت یونانی از شهر با دریافت انسان مدرن تفاوت های فراوانی دارد اما اشتراکاتی بنیادین بین این دو تلقی می توان یافت و اولی را ریشه دومی دانست. جامعه شهری اصلی ترین مخاطبان تئاتر محسوب می شوند بنابراین مسائل جامعه شهری، در یک فضای زنده تئاتری پیوسته بازاندیشی و تحلیل می شود. این پژوهش، در پی یافت جایگاه و تصویر جامعه شهری در ادبیات نمایشی دهه هشتاد شمسی در ایران است و در این راه تلاش شده تا نگرش و زاویه دید نمایشنامه نویسان پس از انقلاب به جامعه که در آثارشان نمود داشته تحلیل شود. در این راه دو نظریه از دو جامعه شناس متفاوت یکی محمدعلی همایون کاتوزیان و نظریه جامعه کوتاه مدت اش و دیگری حسین بشریه و نظریه طبقات اجتماعی در ایران مورد استفاده قرار گرفت تا با بازاندیشی آنها در عناصر اصلی درام (شخصیت، زمان، مکان و کنش) به دریافتی از جایگاه جامعه شهری ایران در ادبیات نمایشی دهه هشتاد برسیم. در این تحقیق آشکار می گردد که تصویر جامعه شهری در ادبیات نمایشی دهه هشتاد مدام دچار اعوجاج شده و با تعویض هر گونه نظم اجتماعی و ساختار قدرت و دولت، بازتاب آن دگرگون یا حذف شده است.جامعه شهری خود را بجز آثار یکی دو تن از نمایشنامه نویسان در درام ایرانی دهه هشتاد باز نمی شناسد و تصویری روشن و گویا از مسائل خود روی صحنه تئاتر نمی بیند.

کتاب ها و رساله های بسیاری درباره ی فن نمایشنامه نویسی و تکنیک های مختلف نگارش نمایشنامه نگاشته شده و می شود. موضوع این تحقیق مربوط به یکی از این تکنیک ها است که به نظر نگارنده بسیار مهم بوده و در عین حال در میان نمایشنامه نویسان ایرانی چندان به آن توجه نشده است. زمان دراماتیک و تاثیر آن در ایجاد کنش نمایشی مسئله ایست که از زمان ارسطو - بعنوان اولین نظریه پرداز تاریخ تئاترکه ما می شناسیم- توجه ویژه ای به آن شده و تا بحال نیز در این مورد صحبت های بسیاری شده است. این مسئله در نگارش نمایشنامه بسیار مهم بوده و توجه یا عدم توجه به آن می تواند سرنوشت نه فقط یک نمایشنامه بلکه یک جریان نمایشنامه نویسی را تغییر دهد. بسیاری از اهالی تئاتر ایران همیشه این سوال را از خود می پرسند که چرا با وجود کوشش های صد ساله ی ایرانیان در حیطه ی نمایشنامه نویسی، حتی یکی از آنها به زبان های دیگر ترجمه نشده و در کشور های دیگر اجرا نمی شود. آیا این مسئله به ناشناخته بودن آثار نمایشی ایرانی برمی گردد یا ضعف متون دراماتیک ما؟ به نظر می رسد پاسخ به مورد اول مربوط نمی شود. چرا که هر ساله نمایش های متنوعی از ایران به کشور های مختلف رفته تئاتر ایران را به جهان معرفی می کنند. پس خارجیان نمایش ایران را می شناسند ولی چرا نمایشنامه هایمان مورد توجه قرار نمی گیرند؟ آنگونه که نمایشنامه های بسیاری از نویسنده های کشور های نه چندان مطرح در دنیای نمایش دیده می شوند. مگر سوییس قدمت و سابقه ی زیادی در تاریخ تئاتر دارد که ماکس فریش و فردریش دورنمات از آنجا نمایشنامه به دنیا صادر می کنند و یا تئاتر شیلی چقدر در دنیا مطرح است که نمایشنامه های آریل دورفمان از آنجا به ایران می رسند. به این نام ها یوکیو میشیما از ژاپن، مارتین مک دوناف از ایرلند و بسیاری از نمایشنامه نویسان مطرح از کشور های نه چندان مطرح در دنیای نمایش را نیز می توان اضافه کرد. لازم به ذکر است، ترجمه های اندکی که از نمایشنامه های ایرانی به زبان های اروپایی شده همگی توسط هموطنان عزیز و نه به دست اهالی تئاتر کشور های دیگر صورت گرفته است. اگر این فرض را بپذیریم که علت بی توجهی به نمایشنامه های ایرانی مربوط به خود آنهاست، حال این پرسش پیش می آید که چه نقصانی در این نمایشنامه ها وجود دارد؟ آیا ایراد در مضامینی است که این نمایشنامه ها به آنها می پردازند یا تکنیک نمایشنامه نویسی آنها دچار مشکل است؟ در این مورد نیز به نظر می رسد که ایراد به مضامین نمایشنامه های ایرانی بر نمی گردد. بسیاری از نمایشنامه های مطرح دنیا را سراغ داریم که با محتوی بسیار ساده و حتی تکراری سرتاسر دنیا را گشته اند و مورد توجه قرار گرفته اند. متاسفانه تکنیک و فن چندان در جریان نگارش متون نمایشی ما جایگاهی ندارد و ارتباط مخاطب ایرانی با نمایشنامه هایمان بیشتر مربوط به مضامین و سوژه های آن است تا شیوه ی انتقال مطالب. در این تحقیق سعی بر آن است تا تاثیر زمان دراماتیک را به عنوان یکی از ابزارهای فن نمایشنامه نویسی در ایجاد کنش دراماتیک مشخص سازیم و نشان دهیم این مسئله در میان نمایشنامه های معاصر ایرانی چه جایگاهی دارد.

تبدیل مخاطب گذرا به مخاطب پایدار همواره یکی از مهم ترین دغدغه های رسانه ها و از جمله رسانه رادیوست. نمایش رادیویی، عالی ترین فرم برنامه سازی است و نمایش سریالی رادیویی یکی از انواع نمایش رادیویی است که می تواند اهداف طولانی مدت رسانه را محقق سازد. آن چه ذهن محقق را به خود مشغول ساخته تبیین اصول تهیه نمایش های سریالی رادیویی در چارچوب نظریه دریافت رومن اینگاردن است. تلاش این نوشتار به کمک روش توصیفی و تحلیل محتوای کیفی دریافتن نقاط اشتراک و افتراق نمایش های رادیویی تک قسمتی و سریالی است تا با در کنار هم قرار دادن این نتایج، تهیه کنندگان را در تهیه نمایش های رادیویی، یاری رساند. آن چه از این تحقیق نتیجه می شود، اهمیت تولید نمایشی های سریالی، اصول تهیه آن و چگونگی تبدیل مخاطب گذرا به مخاطب پایدار از طریق شناخت عناصری همچون موسیقی ، جلوه های صوتی ، سکوت و کلام و نقش غیر قابل انکار آنها در نمایش های سریالی رادیویی است.است.

چکیده : هدف پژوهش، بررسی رابطه نمایش پرسشگر و ابعاد رشد شخصیتی با تکیه بر قوای ادراک و ارزیابی و تشخیص مخاطب می باشد. روش تحقیق به شیوه کتابخانه ایی انجام شده.خلاصه و نتایج به دست آمده نیز به این شرح است. نمایش پرسشگر نمایشی است که یک شروع دارد. ولی بیش از یک پایان دارد و در حین اجرا در دو راهی های داستان برای ادامه مسیر از مخاطب نظر خواهی می شود. .این پژوهش بر یکی از شاخه های تئاتر با عنوان نمایش تعاملی بحث می کند. به همین دلیل آن وجه از نمایش تعاملی که پرسشگری از مخاطب است به عنوان نام این پروژه انتخاب شده است. در این نمایش مخاطب صرفا مسیر درام را از میان دو یاچند راه که می تواند از قبل پیشبینی شده باشد، انتخاب می کند و تمام تمرکزش بر تصمیم و قضاوت خود است و نقشی در اجرا ندارد. بسته به نوع نمایش و حدود امکان تعامل مخاطب، وی می تواند راه جدیدی را از جانب خود پیشنهاد دهد. این نمایش می تواند در سالن تئاتر،رادیو یا تلویزیون اجرا شود. مخاطب با ابزار های متفاوتی مانند علامت دست یا پیامک تلفن یا ایمیل، نظر خود را ابراز کند. بر اساس نظریه های روانشناسی، نمایش و رسانه این نمایش برای مخاطب می تواند کارکرد هایی داشته باشد، مانند: 1- تقویت تفکر : با پرسش هایی که نمایش از مخاطبش می کند، مخاطب باید دست به پردازش اطلاعات و تفکر بزند. تفکر منجر به کوشش شناختی خواهد شد2- ایجادکوشش شناختی: ذهن هنگام تفکر طی یک فعالیت خود انگیخته دست به تولید افکار شناختی جدیدی می زند که پیش از این وجود نداشته است و صاحب تفکر را به شناخت بالاتری می رساند.3- ایجاد کاتارسیس: اگر کاتارسیس را به معنی پاک کردن بدانیم. در یک نمایش پرسشگر کاتارسیس به معنای تخلیه تماشاگر از قفل ها، نباید ها،و بسیاری از باورهای نادرست است . با توجه به نظریه گشتالت، ذهن انسان پاسخ های عملیاتی مشابهی نسبت به تصاویر با مبدا واقعی یا خیالی می دهد. لذا هنگامی که مخاطب در دنیای نمایش می تواند خود را به جای شخصیت اصلی تصور کند و به جای او به تصمیم بگیرد. تجربه ایی از زندگی به دست خواهد آورد که به اندازه یک تجربه واقعی آموزنده است ولی به اندازه یک تجربه واقعی عواقب و عوارض ماندگار ندارد. این نمایش می تواند کاربرد هایی به این شرح داشته باشد:1- ارزیابی عقاید و ارزش ها2- بازخوانی روایت ها ، واسازی و به چالش کشیدن آن ها3- مطالعه اوضاع اجتماعی ، سیاسی روز 4- خلق دنیایی بی حد و مرز و تجربه ناممکن ها و نباید ها. در پایان تعدادی از تهدید ها و فرصت ها و پیشنهادات برای اجرای این نوع نمایش در ایران بر شمرده شده است.

تعزیه به عنوان نمایشی آیینی-سنتی از زبانی منظورم بهره می برد که طبعا گذشته از موزون و مقفی بودن , در جای خود تا جایی که مخل ارتباط با تماشاگر نباشد از صنایع بلاغی استفاده نموده است در این پژوهش که به روش توصیفی - تحلیلی نگاشته شده است تلاش بر این است که نقش صنایع ادبی در برجسته سازی کارکردهای نمایشی در نسخه ی عاشورای میر انجم مشخص گردد ؛ نتیجه پژوهش موءید نقض موثر این صنایع در کمک به بارزتر شده کارکردهای نمایشی از منظر ساختار بیرونی نمایش در تعزیه مورد مطالعه می باشد.

گر مردمی را که در قلمرو سیاسی مشخص زندگی می کنند یک ملت به حساب آوریم ، هویت ملی عبارت از احساس تعلق و تعهد اعضای آن جامعه به نماد های فرهنگی و ملی شامل هنجارها ، ارزش ها ،زبان ،دین ،ادبیات و تاریخ است که موجب تمایز آن از دیگر جوامع و در عین حال موجب انسجام و همبستگی اجتماع بزرگ ملی می گردد. هویت ملی همچون مفهوم فرهنگ ،جامعه و ملت دارای خصلتی زمانی و فرا نسلی است . یعنی تداوم زمانی و نسلی دارد از یک سو ریشه در گذشته مشترک و از سوی دیگر رو به آینده مشترک دارد . آن بخش که مربوط به گذشته مشترک است،میراث مادی و معنوی است که از نسل های پیشین به جای مانده است . اسطوره ها ،شخصیت ها و حوادث تاریخی در زمره میراث معنوی حسوب می شوند که خاطرات جمعی و عشق و نفرت های مشترک یک ملت را بوجود آورده وسبب استمرار و تداوم هویت ملی می گردد. ایران کشوری است با فرهنگ غنی و باورهای اسطوره ای فراوان که همواره مردم این کشور به این اسطوره ها بالیده اند و موجب افتخار و سرافرازی آنها بوده است . در طی سالیان گذشته بطور ویژه از دوران قاجار به این سمت ،ایرانیان دچار سردگمی در پرداخت اسطوره های تاریخی و ملی خود گریده اند و با توجه به اتفاقات اخیر دنیای معاصر ،که نوعی ستیز بی هدف با مردم این سرزمین در پیش گرفتهشده و باعث سرخوردگی ملت ایران در بسیاری از جوامع دیگر شده ، پرداخت به این اسطوره ها که در زیر غبار سیاست مدفون شده اند می تواند در ترمیم غرور ملی مردم این سرزمین کهنسال نقش مهمی داشته باشد .

هدف از این تحقیق بررسی مقایسه ای عقود شرکت از نظر قانون مدنی و فقه عامه بود روش این تحقیق توصیفی از نوع کتابخانه ای بوده است و به این نتایج دست یافتیم که در اصل قضیه در بین قانون مدنی و فقه عامه که همان روح اقتصاد یک جامعه است، اختلافی به چشم نمی خورد. منتها در فروعات شرکت گاهی دیده می شود اختلاف جزئی وجود دارد که این مسئله به اصل قضیه لطمه وارد نمی کند شرکت گاهی در عین، زمانی در منفعت و پاره ای مواقع در حق می باشد در مجموع هم فقها و هم حقوق دانان چهار شرکت عنان، ابدان، مفاوضه و وجوه را مورد مطالعه و بررسی قرار داده اند، به نظر فقه شافعیه و حقوق دانان تنها شرکت عنان معتبر و مشروع است و بقیه شرکتها باطل است. اما مالکی، حنبلی و حنفی شرکت ابدان و مفاوضه را نیز جایز دانسته اند. ولی حنابله و حنفیه قایل به جایز بودن شرکت وجوه هستند.

در این پژوهش به بررسی تحولات شخصیت جستجوگر در درام هایی با ساختار معماگونه پرداخته شد. این نوع شخصیت همواره در درام های مختلف وجود داشته است ولی در این نوع درام شخصیت جستجوگر سعی در حل معما و کشف حقیقت دارد ، حقیقتی که در پرده ابهام است و با برملا شدن آن نظم دوباره برقرار می گردد و قاتل یا شخصیت مخالف به کیفر گناهانش می رسد . بشر از هنگامی که خود را شناخت جستجوگری عاملی بوده است که او را به پیش رفتن هدایت کرده است . پرسش اساسی مطرح شده در این پژوهش بررسی و کشف سیر تحول این نوع شخصیت در تاریخ درام نویسی است . این پژوهش با روش توصیفی-تحلیلی و در قالب مطالعه ای کیفی نگاشته شده است .با بررسی سه درام مهم از سه دوره ی متفاوت در تاریخ درام نویسی تفاوت ها و شباهت های شخصیت های جستجوگر ، روش های کشف حقیقت و نوع معماهایی که با آنها درگیر هستند بررسی گردید . شخصیت جستجوگر در دوران باستان به هویت خویش پی می برد و به آگاهی می رسد ، در عصر الیزابت به شخصیتی منتقم و در عصر حاضر به کارآگاه تبدیل می شود . واژگان کلیدی : شخصیت جستجوگر ، کارآگاه ، قتل ، معما ، قاتل .

چکیده در این پژوهش که با روش توصیفی – تحلیلی و در قالب مطالعه ای کیفی به ثمر رسیده است، اهمیت «پایان بندی » و عوامل موثر و سازنده ی آن در درام مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته و برای این منظور پنج درام اصلی آنتوان چخوف مورد مطالعه قرار گرفته است. درراستای بررسی «پایان-بندی» یک درام عوامل ساختاری ،شخصیت ها ،عوامل سبکی و زمینه های تاریخی – اجتماعی مورد بررسی قرار گرفت و تأثیر و وزن هر کدام از عوامل چهارگانه ی فوق در «پایان بندی » نمایشنامه-های چخوف در راستای پرسش اساسی مطرح شده دراین پژوهش، تحلیل و بررسی گردید. نتیجه کنکاش ها این واقعیت را نشان داد که در ساخت «پایان بندی» های بزرگ همه ی عوامل چهارگانه به شکل موثری مشارکت دارند و با اینکه وزن هر کدام در درام های متفاوت به نسبت دیگر عوامل متغیر است اما همه ی آنها در یک راستا عمل می کنند و در نقطه ای خاص همگرا و کامل می-شوند.نادیده انگاشتن هر یک از عوامل مورد بررسی علاوه بر اینکه درام را از حالت تعادل خارج می کند ، در سرانجام آن تأثیر بسزایی دارد.با اینکه هیچ نسخه ی از پیش تعیین شده ای برای ساخت یک «پایان بندی » بزرگ وجود ندارد اما رعایت اصولیِ عوامل تشکیل دهنده و موثر بر آن پایه ای خواهد شد برای ساخت یک «پایان بندی»منحصر به فرد.

با خوانش آثار سوفوکل به این استنتاج می رسیم که در هفت اثر وی، شش خودکشی وجود دارد. زمانیکه نقبی به گذشته می زنیم به این نتیجه می رسیم که در دوران باستان میل وافری به خودکشی وجود داشت. همچنین بررسی زندگینامه ی سوفوکل ما را به این دستاورد می رساند که وی به زندگی بدبین بوده و این روح بدبینی در آثار وی منعکس است. با بررسی تراژدی نیز به این نتیجه می رسیم که تراژدی همواره گریز ناپذیر بوده؛. بویژه تراژدی یونانی و تراژدی کلاسیک که نمایش دهنده ی ناتوانی انسانند در برابر آنچه در آسمان نوشته شده است. سوفوکل اعتقاد راسخی به تقدیر داشت. در یک اثر تراژیک، تقدیر همیشه از زیر نقاب منطق و حالت طبیعی، خود را محسوستر می سازد و بدبختی قهرمان را کاملتر می کند. بنابراین تمام محتوای تراژدی زمینه ای است برای خودکشی. در پژوهش پیش رو به این موضوع پرداخته می شود که چرا تراژدی های سوفوکل منتج به مرگ قهرمان می شود. تمام تراژدی های سوفوکل به استثنای ادیپ در کلونوس، درباره انسانهایی است که، احساس وانهادگی و گمگشتگی دارند. به چه دلیل قهرمانان تراژدی عنوان شده دست به خودکشی میزنند؟ می توان عنصر تقدیر را دلیل بر انتخاب مرگ قهرمان تراژدی بر زندگی دانست؟ زندگی سوفوکل تأثیری بر آثار وی داشته یا خیر؟ تراژدی تا چقدر بر خودکشی شخصیتهای سوفوکل تأثیر داشته؟ روش پژوهش در این تحقیق کتابخانه ای، فیش برداری از کتب مربوط به موضوع و همچنین بررسی نمایشنامه های منتخب و همچنین استفاده از مطالب مقالات و اینترنت مربوط به موضوع می باشد.

این پژوهش پیرامون تأثیر نمایش خلاق بر ارتقای مهارت های فردی و اجتماعی در کودکان ? تا? سال انجام شده است و در آن کوشش شده، ضمن ارائه ی ویژگی های نمایش خلاق به بررسی روانشناسی رشد در کودکان پرداخته شود. بر این مبنا، همچنان که نیازها و توانایی های کودکان در این سنین برشمرده می شود، از قابلیت ارائه ی انواع گوناگون بازی های نمایشی که در نمایش خلاق وجود دارد نیز بهره برداری شده است. چرا که نمایش خلاق به دلیل برخورداری از ساختاری فرآیند محور که از قراردادهای اجرایی به دور می باشد و اساس اش نیز بر خلاقیت و ابراز وجود استوار است، عرصه ی بسیار مناسبی برای به کارگیری آن در ارتقای انواع مهارت های فردی و گروهی می باشد. تحقیق حاضر با ساختاری کاربردی، قصد ارائه ی الگویی روانشناسانه از نمایش خلاق به مربیان، معلمین و دست اندرکاران حوزه ی تعلیم و تربیت کودکان را دارد. همچنین به دنبال طرح فرضیه مبنی بر تأثیر نمایش خلاق بر ارتقای مهارت های فردی و اجتماعی کودکان ? تا ? سال، نگارنده یک دوره آزمون تست رشد واینلند از کودکان این گروه سنی به عمل آورد که پس از محاسبه ی نتایج تست، فرضیه ی پژوهشی مورد قبول قرار گرفت و نتیجه چنین حاصل شد که نمایش خلاق می تواند به ارتقای انواع مهارت های فردی و اجتماعی کودکان کمک کند. در نهایت پیشنهاد شده است که ضمن گسترش این رشته در دانشگاه ها و مراکز آموزشی، آموزش و پرورش و دیگر مراکز مرتبط با کودکان نیز، بخش مهمی از برنامه های خود را به انجام فعالیت نمایش خلاق اختصاص دهند.

سوء تفاهم به مثابه یک عنصر نمایشی در بسیاری از نمایشنامه های جهان همچنان « بادبزن خانم ویندرمیرا»، « اهمیت ارنست بودن»، « بالماسکه دزدان»، «عروسی خون»، « چه کسی از ویرجینیا ولف می ترسد؟» « فرزند»، «عید پاک»، «جان گابریل بورکمن» و به ویژه در « سوء تفاهم» اثر آلبر کامو و «اتللو» اثر شکسپیر مطرح است. از این رو، این پژوهش در پی آن است که با تحلیل محتوای آثار یاد شده، فرآیند شکل گیری سوء تفاهم و عوامل موثر در شکل گیری آن را مورد واکاری قرار داده تا از این رهگذر بتواند اشتراک شکل گیری سوء تفاهم را یافته و آن را به عنوان یک الگو یا الگوهایی در زمینه نمایشنامه نویسی ارائه دهد. روش تحقیق، تطبیقی- تحلیلی است و برای دستیابی به ادبیات نظری موضوع مطالعات کتابخانه ای انجام شده است. در این راستا ابتدا به بررسی سوء تفاهم از منظر ریشه شناسی، زبان شناسی و نشانه شناسی پرداخته شده سپس عناصر درام از دیدگاه ارسطو و شکسپیر مورد واکاوی قرار گرفته و در پایان روند شکل گیری سوء تفاهم و عوامل موثر و دخیل در آن تحلیل و آنالیز و در نهایت در جدولی جداگانه به عنوان نتایج پژوهش ارائه شده است. بررسی های انجام شده و نتایج به دست آمده نشانگر آن است که نتیجه ی که سوء تفاهم در آثار نمایشی به دو گروه تقسیم می شود که عبارتند: 1) ژانر تراژدی که اغلب پایانی تلخ داشته و منجر به مرگ می شود 2) ژانر کمدی که اغلب پایانی خوش داشته و منجر به ازدواج می شود.

این پژوهش از نظریات ژاک دریدا در تحلیل متن نمایشی استفاده می کند. ابتدا واسازی، که نظریه اصلی دریداست، ریشه یابی و توضیح داده شده و سپس با بهره بردن از مفاهیم دریدایی نظیر دیفرانس، مکمل، سرگشتگی و... به تحلیل رابطهی بینامتنی دو نمایشنامه "هملت" و "روزنکرانتز و گیلدنسترن مرده اند" پرداخته شده است. تحلیل دو نمایشنامه با تاکید بر عناصر نمایشی صورت گرفته است. در این پژوهش پیرنگ، درونمایه، شخصیت پردازی و گفتگو(دیالوگ) در خوانش استوپارد از هملت شکسپیر بررسی شده و چگونگی به کارگیری مفاهیم دریدایی در تحلیل متن نمایشی روشن می شود. این پژوهش هم چنین به بررسی دیدگاه دریدا دربارهی ساختار و روایت پرداخته و نمود آن در خوانش استوپارد را آشکار می سازد. نتیجهی پژوهش این است که خوانش استوپارد، خوانشی واسازانه بوده و او با مخدوش کردن مرزگذاری بین تقابل های دوگانه مفاهیم مختلفی مانند هستی و نیستی، درون و بیرون متن بودن و... را مورد واسازی قرار می دهد.

از آنجایی که مفهوم قدرت در حوزه های گوناگونی به خصوص در حوزه های علوم انسانی، سیاست، فلسفه و ... قابل بررسی و کنکاش است، در این پژوهش سعی شده است آن بخشی از قدرت تحلیل و مورد استفاده قرار گیرد که به طور مستقیم در حوزه ادبیات، ادبیات نمایشی تأثیر گذار بوده و یا به هر نحوی ردپایی از آن به چشم می خورد. قدرت به خودی خود مفهومی ریشه دار و عمیق در ذات انسان داشته و در وجود همه انسانها به شکل های گوناگون نهفته است. به منظور فهم هر چه بهتر موضوع و کالبد شناسی واژه قدرت و هم چنین متمرکز نمودن این واژه در حوزه ادبیات نمایشی مدرن، این پژوهش را به بخش های گوناگونی تقسیم نمودیم تا هر یک از حوزه ها به طور جداگانه مورد بررسی قرار گیرد. موضوع تجی قدرت در ادبیات نمایشی معاصر با نگاهی به نمایشنامه کلفتها اثر ژآن ژنه، موضوعی گسترده و حجیم بود که می بایست به صورت جزء به جزء مورد بررسی و تحلیل قرار گیرد تا در نهایت نتیجه دلخواه حاصل شود. به همین منظور در این پژوهش به تحلیل مفاهیم در حوزه های: مفهوم قدرت مدرنیته ادبیات و ادبیات نمایشی مدرن مفهوم تئاتر ابزورد جایگاه ژان ژنه در ادبیات نمایشی پرداخته شده است.

بیگانه هراسی در جوامع مهاجر پذیر و دارای شکاف طبقاتی و فقر فرهنگی ظاهر می شود و تاثیر آن بر ادبیات نمایشی قابل مشاهده است و بازتاب آن در سه نمایشنامه "اتللو"، "طوفان" و "تاجرونیزی" ویلیام شکسپیر دیده می شود. بیگانه هراسی به عنوان یکی از چالش های دنیای مدرن منجر به رفتارهایی چون تعصب ، خشونت و نژاد پرستی می شود. این پدیده در دوران مدرن، اقلیت های مذهبی و مهاجران را مورد هدف قرار می دهد . سه شخصیت اتللو، کالیبان و شایلاک به عنوان اقلیت های قومی مذهبی موارد پژوهشی مناسبی برای بررسی و تحلیل این موضوع بودند بنابراین سه نمایشنامه مذکور به عنوان بارزترین نمونه ها از آثار شکسپیر در انعکاس بیگانه هراسی انتخاب شدند. در این پژوهش ابتدا با کمک منابع مختلف به تحلیل شخصیت های نمایشنامه و کنکاش در دیالوگ ها بر اساس رویدادهای تاریخی موجود دوران شکسپیر پرداخته تا عوامل شکل گیری بیگانه هراسی مورد بررسی قرار گیرد و در ادامه با استفاده از نظریات جامعه شناسانه تطبیق این پدیده مدرن در ادبیات نمایشی صورت می گیرد تا این امر اثبات شود که در بطن ادبیات نمایشی مفاهیم اجتماعی و امروزی چون بیگانه هراسی نهفته است که با نگاهی جدید به آثار نمایشی می توان رویدادهای مختلف را از زوایای تازه مورد بررسی قرار داد و دست به خلق آثاری جدید زد.

ریخت¬شناسی رویکردی ساختار¬گرا در مطالعه¬ی آثار روایی است و در پی یافتن عناصر سازا و نظامِ حاکم بر انواع آثار روایی و ساختار آن¬هاست. ولادیمیر پراپ ، مردم شناس صورت¬گرایِ روس ، با مطالعه¬ی ریخت¬شناسانه¬ی قصه¬های پریان روسی در 1928 ، آغاز¬گر روایت شناسی نوین بود. او الگوی حاکم بر این قصه¬ها را استخراج کرد و نشان داد قصه¬های پریان ، به رغم تکثر و تنوع ظاهری ، از نظر انواع قهرمانان و عملکرد آنها ، دارای نوعی وحدت و همانندی است. او تلاش داشت تا با شناساییِ ساختار رواییِ قصه¬های پریان ، آن را از سایر گونه¬های ادبی تمیز دهد. از سوی دیگر تقریبا غالب¬ِ پژوهش¬های صورت گرفته بر آثار بهرام بیضایی، به ساختارِ روایت در آثار او بی¬توجه بوده¬اند. این در¬حالی¬ست که او همواره بداعت¬ و سبک خاص خود را در این زمینه داشته است. در این پژوهش با استفاده از شیوه¬ی به کار گرفته و ابداع شده توسط پراپ، 18 نمایشنامه که محصولِ دهه¬ی نخستِ فعالیتِ هنریِ ایشان هستند، با هدفِ شناسایی الگوی روایی و عناصر مشابه ، مورد تحلیل قرار گرفته است. نتایج به دست آمده نشان می¬دهد که در این آثار، به رغم تنوع ظاهری، عناصرِ رواییِ تکرار شونده-ای حضور دارند، که موجب ساختارِ رواییِ یکسانی در این آثار می¬شوند.

اتفاقی که امروز در بازی سازی دنیا در جریان است آن است که برای نوشتن سناریو بازی های رایانه ای (بازی نامه) از انواع مدل های کلاسیک روایت در ادبیات نمایشی (مدل ارسطویی، هرم فری تاگ، ساختار پنج پرده ای، ساختار اسطوره ای سفر قهرمان، ساختار سه پرده ای سید فیلد و...) که پیش تر در تئاتر و سینما پیاده سازی شده اند، استفاده می شود. مهم این جاست که بازی های رایانه ای به دلیل خاصیت تعاملی ای که با بازی کننده دارند اگر سعی در تعریف قصه داشته باشند، نوعی از قصه گویی در آن ها به وجود می آید که به آن قصه گویی تعاملی (interactive storytelling) می گویند و در حقیقت این مخاطب (بازی کننده) است که قصه را با تصمیمات خود پیش می برد و ساختار درام بسته به انتخاب های مختلف بازی کننده در بازی عوض می شود. تعداد زیادی بازی رایانه ای نیز در دنیا ساخته شده است که با تکیه به این نوع روایت از شیوه های قصه گویی کلاسیک دور شده و به راهکارهای جدیدی برای تاثیر بر مخاطب دست یافته اند؛ برای مثال داستان مکبث را طوری در نظر بگیرید که مخاطب بتواند پایان های مختلفی برای آن رقم بزند و درام شکسپیر با تصمیمات مخاطب امروز پیش روی کند. مسئله ی اصلی این پژوهش بررسی این مدل قصه گویی جدید در بازی های رایانه ای است. اگر چنین مدل قصه گویی مدرنی را بتوان شاکله بندی و الگوهای آن را استخراج کرد، دو مهم حاصل خواهد شد؛ اول آن که مدلی جدید به مدل های کلاسیک قصه گویی در ادبیات نمایشی اضافه خواهد شد. مدلی که می تواند روی صحنه یا پرده هم اجرا و بازنمایی شود. و دیگر آن که کشف چنین مدلی که از هنر ادبیات نمایشی (با تاکید بر واژه ی «هنر بودن») برمی خیزد و به نواده ی خود بازی های رایانه ای می رسد، می تواند موید ارتباط های ساختاری این دو مدیوم باشد. قطعا هم جواری و اشتراک های بازی های رایانه ای به عنوان مقوله ای جدید با هنری چون ادبیات نمایشی، منجر به ارتقای اهمیت بازی های رایانه ای و تاکیدی بر مقوله ی «هنر بودن» آن ها خواهد شد.

کمدی نویسی در ایران، با اقتباس از آثار کلاسیک غربی مانند خسیس و دیگر آثار مولیر، آغاز شد. پس از آن، آثار نمایشی کمیک اولین نمایشنامه نویسان ایران مبتنی بر مضامین انتقادی، سیاسی، اجتماعی به صحنه رفتند. البته در نمایش های سنتی کمیک ایران، نظیر روحوضی و سیاه بازی نیز نقد مسایل روز وجود داشت.در سال های بعد از کودتای 1332 نمایش های کمیک شکلی ناپسند یافته و به تأتر لاله زاری مشهور شدند که در واقع سقوط تئاتر در ایران بود. از دهه ی پنجاه به بعد نمایشنامه نویسی و اجرای تئاتر در ایران تحت تأثیر آوانگارد غرب، متحول شد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، نظر به معیارهای جدید اخلاقی و سیاسی، موضوعات و تا اندازه ای محتوای نمایشنامه ها تغییر کرد.رویکرد نمایشنامه نویسان برای پرداختن به موضوع های انتقادی، متناسب با آن تغییرات متفاوت شد.البته در سال های اول انقلاب، نمایش های سیاه بازی مبتذل شناخته شد و هیچ اثری از نمایش های کمیک وجود نداشت.پس از آن به دلیل درگیر شدن در جنگ تحمیلی، زمانی مناسب برای ارائه نمایش های کمدی نبود.در نتیجه حدود ده سال تئاتر ایران از کمدی و نمایش نامه های کمیک دور ماند. ما در این رساله به بررسی آثار کمیک پس از این وقفه زمانی می پردازیم. درفصل اول به کلیات طرح پرداخته شده است. فصل دوم به تاریخچه کمدی در جهان می پردازد. در فصل سوم نظرات اندیشمندان در مورد تبیین و کارکرد کمدی بر مخاطب بررسی می گردد. فصل چهارم به تاریخ نمایش کمدی در ایران می پردازد. در فصل پنجم چارچوب نظری درباره کمدی ایران پس از انقلاب اسلامی مورد بررسی قرار می گیرد. فصل ششم با تحلیل محتوایی چندی از آثار کمدی اجراشده در ایران کلیت نمایش کمدی پس از انقلاب اسلامی را مورد توجه قرار می دهد و در نهایت فصل هفتم به نتیجه گیری و ارائه پیشنهادات اختصاص یافته است. کلید واژه : کمدی، نمایش های کمیک، کمدی در ایران، تئاتر موزیکال، تئاتر لاله زاری.

پژوهش حاضر به منظور بررسی هنرشناختی آثار معماری و نقاشیهای دیواری منطقهی جلفای اصفهان )مکتب اصفهان و دورهی شاه عباس صفوی ( انجام شد. بدین منظور از روش توصیفی – تحلیلی بهره گرفته شد. این تحقیق از نوع کیفی و کاربردی است. اطلاعات ضروری تحقیق با استفاده از روشهای کتابخانهای ) فیشبرداری ( و میدانی ) گفتوگو با کارشناسان ( گردآوری شد. مهمترین یافتهها و نتایجی که به دست آمد، عبارتند از این که مکتب اصفهان و هنر معماری و نقاشی منطقهی جلفای اصفهان و کلیسای وانک بر یکدیگر تاثیرگزار بودهاند. افزون بر این، هنرمندان مکتب اصفهان و منطقهی جلفا در دوران شاه عباس صفوی با هنر و هنرمندانی از اروپای آن روزگار در ارتباط بودهاند و با یکدیگر داد و ستد فرهنگی – هنری داشتهاند. نتایج حاکی از آن است که بررسی دقیق آثار هنری متعلق به مکتب اصفهان و منطقهی جلفا و چگونگی آفرینش این آثار، میتواند ایدهپرداز آفرینش آثار هنری ارزشمند و ماندگار در دوران اکنون و نیز تعامل و همافزایی هنرمندان روزگار اکنون ایران با هنر روز دنیا باشد.

تئاتر تعلیمی – تربیتی می تواند به عنوان ابزار تکنولوژی و آموزشی در فرایند یادگیری برای کودکان کم توان ذهنی موثر باشد. اگر چنین است،نظام آموزش و پرورش در برنامه ریزی آموزشی در کنار روش های معمول تدریس می تواند آن را به کار برد تا به اهداف مطلوبی برسد . قبل از اجرایی شدن، ابتدا می بایست در دانشگاه ها به معلمین یاد داده شود تا آن را عملا به کار ببندند و توانایی ها و چگونگی شیوه های اجرایی آن را یاد بگیرند . درک محتوای هر درس و چگونگی انتقال مفهوم از طرف یاد دهنده با استفاده از تکنولوژی آموزشی (تئاتر تعلیمی – تربیتی ) سبب موثر شدن فرایند یادگیری شده که در برگیرنده¬ی ماندگاری وکاربردی شدن آن چه که یاد گیرنده حاصل کرده است می باشد . جهت اثبات مطالب فوق روش عملی درس عبور از خیابان ، از کتاب مطالعات اجتماعی ، سوم ابتدایی با شیوه ی مذکور اجرایی شده است که در آن یک گروه از دانش آموزان تعلیم یافته به شیوه ی متداول یاد دهی معلمین حضور دارند و گروه دوم با استفاده از تئاتر تعلیمی - تربیتی برای یادگیری همان درس انتخاب شده اند که نتیجه¬ی به دست آمده از آن ازدیاد نمرات گروهی است که درس را به شیوه¬ی تئاتر تعلیمی تربیتی آموخته اند.

پژوهش حاضر به منظور بررسی تاثیر نمایش خلاق بر پرورش خلاقیت کودکان 6-4 ساله و با روش آزمایشی(تجربی) انجام گرفت. به این منظور با استفاده از نمونه برداری خوشه ای چند مرحله ای، از بین کودکان 6-4 ساله ناحیه یک اهواز، 52 کودک(21 دختر و 31 پسر) انتخاب گردید و به طور تصادفی به دو گروه مداخله (33 نفر) و کنترل(19) تقسیم شدند.گروه مداخله طی دو ماه (15 جلسه) در فعالیت های نمایش خلاق مشارکت نمودند. میزان خلاقیت کودکان دو گروه ، قبل و بعد از مداخله با استفاده از آزمون خلاقیت ژان لویی سلیه اندازه گیری شد. این آزمون شامل سه بخش خلاقیت کلامی،تکمیل تصاویر و تفسیر تصاویر می باشد که تعیین کننده ی مولفه های خلاقیت(سیالی، بسط، انعطاف و اصالت) است. تجزیه و تحلیل نتایج و داده ها با استفاده از روش های آماری توصیفی و استنباطی مثل فراوانی ، میانگین ، انحراف معیار و ناپارامتری رتبه ای (کروسکال والیس، ویلکاکسون و همبستگی روی اسپیرمن ) و بر اساس نرم افزار آماری19 spss انجام شده است. نتایج آزمون نشان داد نمایش خلاق میزان خلاقیت کودکان 4، 5 و6 ساله را به طور معناداری افزایش می دهد؛ هم چنین نتایج به دست آمده نشان داد نمایش خلاق بر کودکان گروه سنی 4 سال، در بخش های خلاقیت کلامی و تفسیرتصاویر تأثیر معناداری نداشته؛ اما در بخش تکمیل تصاویر افزایش معناداری داشته است. در مورد کودکان 5 و 6 ساله، پس از مداخله در هر سه بخش آزمون افزایش معناداری دیده شد.

علیرضا نادری، یکی از نمایشنامه نویسان مهم و مطرح تاریخ معاصرایران است که نمایشنامه هایش، شخصیت های بسیار و شخصیت پردازی قوی دارند و موضوع بسیاری از این نمایشنامه ها، جنگ ایران و عراق و تأثیر آن بر شخصیتهای درگیر این جنگ است. در این پژوهش، پس از مطالعه و بررسی کلی? آثار نادری، سه نمایشنام? وی که با یکدیگر نزدیکی بیشتری از لحاظ مضمون و شخصیت پردازی دارند، و درعین حال از شاخص ترین نمایشنامه های این نویسنده هستند، شامل 31/6/ 7، پچپچه های پشت خط نبرد و سه پاس از حیات طیب? نوجوانی نجیب و «زیبا»، انتخاب شده و به -بررسی شخصیت پردازی و مقایس? وجوه اشتراک و افتراق شخصیتهای این نمایشنامه ها پرداخته شده است. در بخش نظری به بررسی آرای صاحبنظران حوز? نمایش دربار? شخصیت و شخصیت پردازی و انواع آن پرداخته شده است؛ سپس زندگی و آثار علیرضا نادری و در نهایت، سه اثر انتخابی او به همراه خلاصه، طرح داستانی و تحلیل شخصیت ها مورد بررسی قرارگرفته است. نادری در سه اثر فوق، از رویارویی مستقیم با جنگ می پرهیزد و با واکاوی شخصیتهای خود که هریک به نحوی از جنگ متأثر هستند، به بررسی عواقب و آسیب های ناشی از این ضایع? انسانی بر جامع? انسانی می-پردازد و آن را به چالش می کشد.

امروزه به موازات رشد فناوری های پیشرفته و پیچیده تر شدن جامعه، نیازهاو مسائل انسانی هم ژرفتر و چند لایه شده و به تبع آن مشکلات و تعارضات بین افراد هم پیچیدگی بیشتری پیدا کرده است و ضرورتاً برای شناخت و حل این مشکلات ابزار هوشمندانه تر و خلاقانه تری مورد نیاز است.آنچه در این پژوهش مورد بررسی قرار می گیرد این است که تئاتر در شکل کاربردی چه قابلیت ها، دستاوردها و چه سوابقی دارد؟ و آیا می تواند با بهره گیری از قابلیت ها و امکانات بالقوه خود و استفاده از مشارکت فعال افراد در یک فضای مشارکتی خلاقانه، ابزاری جهت آموزش مهارتهای ارتباطی و درک متقابل باشد؟ و آیا می توان از ظرفیت تئاتر کاربردی در جهت آموزش مهارت ها بین زوجین استفاده نمود؟ پس از بررسی و مشاهده نتایج استفاده از تئاتر کاربردی در سایر حوزه های اجتماعی این نتیجه حاصل شد که در حوزه تقویت مهارتهای بین زوجین نیز تئاتر کاربردی در کنار بهره گیری از مشاوران روان شناسی می تواند شیوه ای مؤثر در جهت تقویت مهارت های ارتباطی بین زوجین قلمداد گردد.

این پایان نامه به شیوه توصیفی _ تحلیلی مورد بررسی قرار گرفته است. اطلاعات و داده ها به صورت کتاب خانه ای گرد آوری شده اند. هدف اصلی این پایان نامه سعی در نشان دادن مضراتی که انیمیشن های امروزی با نشان دادن تکنولوژی ها و عنصر تخیل باعث مشکلاتی در رفتار و خلق و خوی کودکان میشود

پژوهش حاضر به بررسی تأثیر تئاتر در روند بهبودی کودکان سرطانی در سنین 4 تا 13 سال پرداخته است. این تحقیق در حوزه تئاتر کاربردی قرار می گیرد که جریانی تازه در روند تئاتر در کشورمان است.. روش مورد استفاده در تحقیق حاضر پیمایش و شیوه مورد استفاده جهت انتخاب نمونه، نمونه گیری گوله برفی است. بدین منظور 27 نفر از والدین کودکان سرطانی )که 13 نفرآنها دارای فرزند دختر و 14 نفر دارای فرزند پسر( بوده اند، مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده جهت گردآوری داده ها، استفاده از پرسشنامه محقق ساخته می باشد که در دو مرحله قبل از اجرای نمایش و بعد ازاجرای نمایش در بین والدین کودکان سرطانی اجرا شد. بررسی نتایج حاصل از تحلیل داده ها با استفاده از نرم نشان داد که: تئاتر در مورد بیماری چون سرطان، آن هم در رده سنی کودکان تأثیر spss افزار آماری 16درمانی خودرا خواهد گذاشت. یافته های حاصل از آزمون تی - همبسته نشان داد که میزان اثرگذاری نقش تئاتربر وضعیت جسمی و روحی کودکان از نظر والدین و هچنین میزان باور پذیری خانواده ها بعد از اجرای نمایش بعد از اجرای تکنیک ها بیشتر شده بود وحتی اجرای تکنیک ها نگرش آنها نسبت به گذشته تغییر داده است. اما در پذیرش درمان نهایی، هنوز: تئاتر، کودکان سرطانی، وضعیت جسمی و روحی، باورپذیری

با فراگیر شدن جایگاه دراماتورژی در تئاتر بین المللی و ارتباط آن با دیگر عوامل اجرایی به مانند کارگردانی ، نمایشنامه نویسی ، بازیگری و ... در این پایان نامه به چگونگی عمل دراماتورژیکی در یک طیف وسیع پرداختیم . هدف از انجام این پایان نامه شناخت جایگاه دراماتورژ در ارتباط با دیگر عوامل تشکیل دهنده ی یک تئاتر و مخصوصا کارگردان یک اثر اجرایی بوده است.

ارتباط بصری ارتباطی جهانی و بین المللی است: محدودیت های تحلیل شده توسط زبان، لغتنامه و دستور زبان را ندارد و یک بی سواد هم می تواند مثل شخص تحصیل کرده ای آن را بفهمد... اما زبان تصویر امروزه وظیفه ای دقیق تر و حتی تا حدی مهم تر نیز دارد. درک یک تصویر شامل شرکت تماشاگر در فرآیندی از سازماندهی می شود، زیرا تجربه یک تصویر عمل خلاق انسجام بخشنده ای است... هنرها به صورت کلی تجلیات عالی زبان بصری هستند و بنابراین ابزارهایی آموزشی اند که قیمتی بر آنها متصور نیست ... این ابزارهای آموزشی در خدمت ارائه ی محتوا و مفاهیمی هستند که سعی در تاثیرگذاری بر مخاطب را دارند.