چکیده گیاه aloe vera ، دارای ویژگی های دارویی عالی است. متابولیت های اولیه مثل کربوهیدرات ها، آمینو اسیدها، اسیدهای چرب و اسیدهای آلی در رشد و نمو، تنفس و فتوسنتز ، سنتز هورمون و سنتز پروتئین دخالت دارند. اسید امینه ها در سنتز سایر ترکیبات آلی مثل پروتئین، آمین ها، پورین ها، پیریمیدین ها، آلکالوئیدها، ویتامین ها، آنزیم ها، ترپنوئیدها درگیر هستند. این تحقیق به منظور ارزیابی تغییرات فیزیولوژیکی القا شده بوسیله بکارگیری برگی اسید آمینه های با فرمولاسیون تجاری ( aminol-forte ) بر روی گیاه aloe vera انجام شد. بکارگیری برگی چهار غلظت مختلف آمینول فورته (0, 0.5 mll-1 , 1 mll-1 and 1.5 mll-1 ) بر روی گیاهان انجام شد. گیاهان 5 ماهه مورد تیمار قرار گرفتند. هر تیمار دو بار به فاصله 15 روز تکرار شد و 30 روز پس از آخرین تیمار، نمونه ها برای سنجش های مربوطه برداشت شدند. گروه های تیماری به ترتیب c, t1, t2 and t3 نامیده شدند. نتایج تحقیق حاضر دلالت بر اثر معنی دار بکارگیری برگی اسید امینه بر روی متابولیسم گیاه aloe vera داشت. بکارگیری برگی اسیدآمینه ها در غلظت های خاصی موجب القا فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان ( پراکسیداز و پلی فنل اکسیداز ) گردید که بالاترین فعالیت پراکسیداز و پلی فنل اکسیداز به ترتیب در گروه های تیماری t3 و t2 مشاهده شد. مطالعه بر روی القا متابولیسم فنیل پروپانوئید نشان داد که تیمار برگی اسید امینه ، منجر به القا معنی دار فعالیت آنزیم فنیل آلانین آمونیا لیاز ( آنزیم کلیدی در مسیر فنیل پروپانوئیدی ) و افزایش محتوای فنل کل گردید. نتایج این تحقیق نشان داد که بکارگیری اسید های آمینه به روش اسپری برگی، موجب افزایش رنگیزه های فتوسنتزی ( کلروفیل های a, b ) و محتوای قند محلول بافت برگی گیاه آلوئه ورا aloe vera شد. همچنین، بکارگیری اسید های آمینه به روش اسپری برگی، موجب افزایش محتوای آلکالوئید برگی گیاه آلوئه ورا aloe vera شد. مطالعه بر روی ترکیبات آنتی اکسیدان و فعالیت آنتی اکسیدانی نشان داد که محتوای آسکوربات و گلوتاتیون احیا شده به طور معنی داری بوسیله بکارگیری برگی اسید امینه تحت تاثیر قرار گرفت و بکارگیری بالاترین غلظت اسید آمینه ( t3 )، موثرترین تیمار در تولید بیشترین مقادیر بود. تفاوت معنی داری از نظر مقدار ویتامین e در بین گروه های تیماری مختلف مشاهده نشد. فعالیت آنتی اکسیدانی ( ظرفیت پاکسازی رادیکال آزاد ) همه گیاهان تیمار شده با اسید آمینه آشکارا بیشتر از گیاهان تیمار نشده ( شاهد ) بود. نتایج بدست آمده از این تحقیق دلالت بر آن دارد که بکار گیری برگی اسید آمینه در شکل تجاری آن ( آمینول فورته ) خصوصا در غلظت های مناسب می تواند دارای اثرات تحریک کنندگی بر روی فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان ( پراکسیداز و پلی فنل اکسیداز ) و فنیل آلانین آمونیل لیاز و نیز محتوای رنگیزه های فتوسنتزی، قند محلول، متابولیت های ثانویه ( ترکیبات فنلی و آلکالوئیدها )، آنتی اکسیدانت ها ( آسکوربات و گلوتاتیون احیاشده ) ، فغالیت آنتی اکسیدانی باشد. مقادیر افزایش یافته ترکیبات بیوشیمیایی، نقش اسید امینه های فعال از نظر زیستی را در متابولیسم گیاه زینتی دارویی مهم aloe vera تقویت نمود. نتایج این تحقیق با یافته های دیگر تحقیقات بر روی انواع گیاهان درباره اثرات تحریک کننده اسید آمینه بر روی متابولیسم گیاه همسو است.

گل ژربرا از خانواده آفتاب گردان، دارای ارزش زیادی می باشد و رنج وسیعی از رنگ ها را شامل می شود و در بسیاری از قسمت های جهان کشت و کار می شود. استفاده محلول های نگهدارنده شیمیایی بر روی پس از برداشت گل شاخه بریده اثر می گذارد. ترپنوئید ها بزرگترین رده متابولیت های ثانویه را تشکیل می دهند و نقش مهمی را در گیاهان بازی می کنند. در این تحقیق به منظور معرفی یک ترکیب نگهدارنده بهتر جدید، اثر یکی از پیش سازهای مهم ترپنوئید ها با نام ژرانیل دی فسفات و آنالوگش بر پس از برداشت گل شاخه بریده ژربرا بررسی شد. ژرانیل دی فسفات و آنالوگش در 5 غلظت متفاوت(0، 25، 50، 100، 200) استفاده شدند. گل ها در 9 گروه تیماری متفاوت شامل تیمار، g25,g50,g100,g200,a25,a50,a100,a200 گروه بندی شدند. به کار گیری ژرانیل دی فسفات و آنالوگش منجر به افزایش جذب محلول، وزن تر، مواد جامد محلول، پایداری غشا، ماندگاری گل و کاهش خمیدگی گردن شد که بهترین نتایج در تیمار های a200 ، a100 ، a50 و g100 به ترتیب مشاهده شد. با توجه به نتیایج به دست آمده از این تحقیق ما مطرح می کنیم که ژرانیل دی فسفات و آنالوگش به خصوص آنالوگش از طریق افزایش جذب محلول(ناشی از خصوصیات ضد میکروبی ترپنوئید ها)، مواد جامد محلول(از طریق تغییر متابولسیم منبع-مخزن و افرایش آنزیم هیدرولیتیک)، وزن تر، پایداری غشا (ناشی از اثر ترپنوئید ها به خصوص ga، استرول ها و مونوترپن ها بر ترکیب لیپیدی، نفوذپذیری و سیالیت غشا) و کاهش خمیدگی گردن(ناشی از کاهش عفونت میکروبی، افزایش جذب محلول، مواد جامد محلول، پایداری غشا) موجب افزایش طول عمر گل شاخه بریده ژربرا شد.

لیلیوم یکی از مهمترین گل های شاخه بریده ایران و جهان محسوب می گردد که توانسته در بازارهای جهانی جایگاه ویژه ای به خود اختصاص دهد. از طرفی کاربرد کودهای زیستی در تولید گیاهان زینتی در یک نظام کشاورزی پایدار به منظور دستیابی به افزایش کیفیت و پایداری عملکرد کارایی بالایی دارد. این آزمایش به منظور بررسی تأثیر دو سطح ورمی کمپوست(10،30درصد)، کمپوست باگاس نیشکر(10درصد)، هیومیک گرانوله(10درصد) و کود ماهی(10درصد)بر خصوصیات کمی و کیفی گل شاخه بریده لیلییوم رقم ceb dazzle ،صورت گرفت. محیط کشت پایه معمول(شاهد) مخلوطی از 70 درصد خاک زراعی و 30 درصد ماسه (حجمی/حجمی) بود. تیمارها شامل اختلاط 30 درصد ورمی کمپوست با 70 درصد محیط کشتپایه (حجمی/حجمی) و 10 درصد از ورمی کمپوست ، کمپوست باگاس نیشکر، هیومیک گرانوله و کود ماهی با 90 درصد محیط کشت پایه(حجمی/حجمی) بود. آزمایش به صورت طرح کاملاً تصادفی با 5 تکرار در گلخانه مدرن واقع در شهرستان پاکدشت در سال 1390 انجام شد. نتایج نشان داد که ورمی کمپوست 30 درصد به طور معنی داری ارتفاع و قطر ساقه ، تعداد ، طول و سطح برگ ، قطرگل ،طول و تعداد ریشه ، وزن تر و خشک برگ ، ساقه ، ریشه و گلبرگ ، کلروفیل a ،bوtotal، قند محلول برگ و ریشه ، پرولین برگ، n، p، k، ca برگ و ریشه ، لیگنینی شدن ریشه و عمر پس از برداشت را افزایش و روز جوانه زنی و زمان گلدهی را کاهش داد. مقدار10درصد ورمی کمپوست نیز همه شاخص ها به جز کلروفیلb ، قند محلول و پرولین ریشه را افزایش و روز جوانه زنی و زمان گلدهی را کاهش داد. کمپوست باگاس نیشکر 10درصد موجب افزایش ارتفاع و قطر ساقه، تعداد، طول و سطح برگ، قطرگل، تعداد ریشه، وزن تر و خشک برگ، ریشه و گلبرگ، کلروفیل a وtotal، قند محلول و پرولین برگ، n، p، kبرگ و ریشه ، ca ریشه و عمر پس از برداشت و کاهش زمان گلدهی گردید. اسید هیومیک گرانوله 10 درصد، تعداد ریشه ، قند محلول و پرولین برگ ، n و p برگ و ریشه ، ca و k ریشه ، لیگنینی شدن ریشه و عمر پس از برداشت را افزایش داد. مقدار 10 درصد کودماهی موجب افزایش کلروفیل a،b و total، پرولین برگ و ریشه و قند محلول ریشه گشت. نتایج این تحقیق دلالت بر آن دارد که ورمی کمپوست، به ویژه در تیمار 30درصد بهترین تأثیر را بر خصوصیات کمی و کیفی لیلیوم رقم ceb dazzle نسبت به شاهد و سایر تیمارها داشت.

چکیده: کشور ایران پس از چین و ترکیه سومین تولیدکننده خربزه (cucumis melo l.) در جهان محسوب می‎شود. متوسط عملکرد آبی خربزه در کشور نزدیک به 17تن در هکتار بوده است (باشتنی، 1384). با توجه به هزینه‏های بالای تولید خربزه، مدیریت تولید آن در کاهش هزینه‏ها و سودآوری زراعت این محصول از اهمیت زیادی برخوردار است. یکی از مهم‏ترین و مدیریت‏های به‏زراعی انتخاب تاریخ کاشت مناسب می‏باشد. با انتخاب تاریخ مناسب کاشت امکان بهره‏وری کارآمد از سایر عوامل تولید فراهم شده و محصول در زمان مناسب‏تری به بازار عرضه خواهد شد. بدین منظور در فصل زراعی بهاره 91 آزمایشی به صورت کرت‏های خرد شده در قالب بلوک‏های کامل تصادفی با سه تکرار در زمین تحقیقاتی مرکز آموزش جهاد کشاورزی گرمسار به عمل آمد. در این آزمایش سه تاریخ کاشت 20و 27 اردیبهشت و 3 خرداد به عنوان عوامل اصلی در کرت‏های اصلی و ارقام قصری، جلالی و سوسکی به عنوان عوامل فرعی در کرت‏های فرعی قرار گرفتند. براساس نتایج حاصله صفاتی مانند عملکرد، درصد قند، عرض، طول، وزن میوه و قطر گوشت تحت تاثیر معنی‏دار تاریخ کاشت در سطح 1% قرار گرفتند. همچنین عملکرد، درصد قند، عرض، طول، وزن میوه و قطر گوشت در ارقام مختلف در سطح 1% متفاوت بود. در مجموع از نظر عملکرد بهترین تاریخ کاشت برای هر سه رقم ذکر شده 20 اردیبهشت و از نظر درصد قند بیشترین درصد قند مربوط به رقم قصری در تاریخ‏های اول و سوم می‏باشد. واژه های کلیدی: خربزه، تاریخ کاشت، رقم و عملکرد

گیاه کلم از تیره brasicaceae است که یک گیاه 2 ساله است اما معمولا به صورت 1 ساله به عنوان یکی از سبزیجات کاشت می شود و در اکثر مناطق دنیا حائز اهمیت است. کلم به عنوان یک منبع غنی از ویتامین c، انواعی از ویتامین ب، عناصر مهمی مثل کلسیم و پتاسیم دارای اهمیت است. نظر به اهمیت کشاورزی ارگانیک، به منظور بررسی اثرات غلظت های مختلف ورمی کمپوست بر گیاه کلم، تحقیق حاضر در غالب طرح کاملا تصادفی انجام شد. گیاهان کلم (brassica oleracea var. capitata) با 5 غلظت مختلف ورمی کمپوست شامل 0، 10%، 20% 40% و 80% مورد تیمار قرار گرفتند. بکارگیری غلظت های مختلف ورمی کمپوست باعث القا تغییراتی در میزان محتوای عناصر مختلف داشت به طوری که غلظت های 10، 20 و 40 موجب افزایش و غلظت 80 باعث کاهش میزان نیتروژن شد. بیشترین میزان محتوای ازت در تیمار %20 مشاهده شد. همه غلظت ها اثرات تحریکی بر میزان فسفر داشت. بیشترین میزان محتوای فسفر در تیمار %40 مشاهده شد. غلظت های 10 و 80 اثرات تحریکی بر میزان پتاسیم داشت و بیشترین میزان در تیمار 10% و 80% مشاهده شد. بکارگیری غلظت های مختلف ورمی کمپوست بجز %10 اثرات تحریکی بر میزان آهن نداشت. همه غلظت ها اثرات افزایشی بر میزان عنصر روی داشت. بیشترین میزان محتوای روی در تیمار 10% مشاهده شد. بکارگیری غلظت های مختلف ورمی کمپوست باعث القا تغییراتی در میزان محتوای اکسین شد به طوری که همه غلظت ها بجز 80 اثرات تحریکی بر میزان اکسین داشت و بیشترین میزان در تیمار %10 مشاهده شد. بکارگیری ورمی کمپوست در غلظت های 40 و 80 باعث افزایش در میزان محتوای کلروفیل داشت به طوری که بیشترین میزان در تیمار %40 مشاهده شد. بکارگیری غلظت های مختلف ورمی کمپوست باعث القا تغییرات معنی داری در میزان قند محلول نداشت و بیشترین میزان در تیمار %40 مشاهده شد. بکارگیری غلظت های مختلف ورمی کمپوست باعث القا تغییراتی در ویژگی های برگی شد به طوری که همه غلظت ها بجز 80 باعث افزایش تعداد برگ، وزن تر و خشک برگ شد و بیشترین میزان در تیمار 20 و 40 درصد مشاهده شد. بکارگیری غلظت 80% اثرات بازدارنده داشت. احتمالا اثرات نامطلوب غلظت 80% ورمی کمپوست بر رشد و نمو گیاه کلم ناشی از ec بالا و وجود غلظت بالای عناصر فلزی سنگینی مثل روی در ورمی کمپوست است. بر طبق نتایج این تحقیق به نظر می رسد که به کارگیری ورمی کمپوست تا غلظت 40% موجب افزایش رشد و نمو گیاه کلم می شود. بهبود وضعیت تغذیه ای گیاه (افزایش قابلیت دسترسی گیاه به عناصر) خصوصا از جهت تامین میکروالمان هایی مانند روی، وجود مواد شبه هورمونی در ورمی کمپوست، القا تغییرات فیزیولوژیکی در گیاه مانند تغییر در محتوای هورمون اکسین و ایجاد تغییرات در ویژگی های مختلف فیزیکی و ساختاری خاک احتمالا دلایل تحریک رشد گیاه کلم در اثر ورمی کمپوست بوده است. بهترین غلظت 40% بود، اما نظر به تفاوت کم بین غلظت های 20% و 40%، بکارگیری غلظت 20% از نظر اقتصادی مقرون به صرفه تر می رسد.

کشاورزی ارگانیک که از شاخه¬های کشاورزی پایدار است به دنبال تولید عملکرد مطلوب و در عین حال حفظ ساختار محیط و کمینه¬سازی پیامد¬های منفی فعالیت¬های کشاورزی است. لذا به منظور مقایسه اثر سطوح مختلف ورمی¬کمپوست و عصاره آن بر رشد و عملکرد همیشه¬بهارcalendula officinalis آزمایشی با طرح کاملاً تصادفی در شهر سمنان با چهار نسبت ورمی¬کمپوست (0 v0=، 10% v1=، 20% v2=،30% v3= و 40% v4=حجمی) و عصاره ورمی¬کمپوست v5= در شرایط فضای باز به اجرا درآمد. ورمی¬کمپوست بکار رفته در آزمایش با استفاده از کود گاوی و گونه¬ای از کرم خاکی به نام eisenia foetida تهیه شد. مقایسه میانگین¬ها توسط آزمون چند دامنه¬ای دانکن در سطح احتمال پنج درصد انجام شد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که ورمی¬کمپوست به مقدار 40 درصد به طور معنی¬داری میزان اسانس، تعداد گل، وزن تر و خشک گل، وزن تر و خشک گلبرگ، میزان کلروفیل a و b را افزایش داده است. عصاره ورمی¬کمپوست در برخی صفات شامل عصاره، تعداد گلبرگ، قطر گل، وزن تر و خشک گلبرگ، تعداد ساقه فرعی، میزان رنگیزه¬های فتوسنتزی به ویژه کارتنوئید افزایش نشان داد. مصرف ورمی¬کمپوست باعث افزایش ارتفاع ساقه اصلی شده است اما روی ارتفاع گیاه اختلاف معنی¬داری با شاهد نشان نداد. نتایج این تحقیق دلالت بر آن دارد که ورمی¬کمپوست، به ویژه در تیمار40% و مصرف عصاره تاثیرات مطلوبی بر عملکرد و کیفیت گیاه calendula officinalis دارد.

به منظور بررسی اثر سلنیوم و متیونین و برهم کنش آنها در گیاه ریحان این تحقیقی انجام شد تا امکان افزایش مقاومت به تنش شوری گیاه ریحان و غنی سازی ان با سلنیوم مطالعه شود. گیاهان در مرحله 4 برگی تحت تیمارهای سلنیوم و متیونین قرار گرفتند. گیاهان با 2 سطح سلنیوم (0 و 30 میلی گرم در لیتر) و 2 سطح متیونین (0 و 200 میلی گرم در لیتر) اسپری شدند(اسپری 2 بار با فاصله 2 هفته تکرار شد). نتایج نشان داد که میزان رنگیزه های فتوسنتزی تحت تاثیر تیمارهای اعمال شده قرار گرفت. به صورتیکه بکارگیری متیونین اثر کاهشی بر محتوای کلروفیلی و کاروتنوئیدی داشت اما سلنیوم اثر افزایشی بر میزان کلروفیل a و کاروتنوئیدی داشت. بکارگیری متیونین و سلنیوم اثر منفی بر میزان پرولین داشت. بکارگیری متیونین و یا سلنیوم اثر تحریکی بر میزان فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدان شامل پراکسیداز و پلی فنل اکسیداز داشت. تیمار برگی متیونین موجب افزایش ترکیبات فنلی شد. کاربرد متیونین موجب کاهش رشد گیاه شد بطوریکه به میزان معنی داری وزن تر، وزن خشک برگ و ارتفاع و تعداد برگ در این گیاهان کمتر از سایر گروه ها بود. بنظر می رسد افزایش تولید اتیلن عامل کاهش رشد گیاه در اثر استعمال متیونین است. نتایج این تحقیق دلالت بر ان دارد که بکارگیری متیونین در غلظت 200 میلی گرم در لیتر خصوصا در شرایط دمای بالا و شوری یا ec بالا بر گیاه ریحان اثرات قابل توجهی ندارد. سلنیوم در غلظت 30 میلی گرم در لیتر اثرات قابل توجهی بر میزان رشد نداشت اما از رشد گیاه نیز نکاست. بنابراین ضمن غنی سازی گیاه پرمصرف ریحان با سلنیوم می تواند از طریق افزایش فعالیت انزیم های انتی اکسیدانی و کاروتنوئیدها مقاومت گیاه ریحان را در برابر شوری افزایش دهد. لغات کلیدی: اسید آمینه، تغذیه برگی، سلنیوم، شوری، متیونین

نظر به اهمیت کشاورزی ارگانیک و استفاده از تکنیک ناوفناوری، به منظور بررسی اثرات غلظت های مختلف ورمی کمپوست، سولفات روی و نانو روی بر رشد و نمو گیاه زینتی مهم داودی تحقیق حاضر در غالب طرح کاملا تصادفی انجام شد. گیاهان در 6 گروه مختلف با 2 غلظت سولفات روی (0 و 2 گرم در لیتر)، 2 غلظت نانوروی (0 و 1.5 گرم در لیتر) و 2 غلظت ورمی کمپوست تیمار گردیدند. تیمارها بصورت محلول پاشی (سه بار) بر روی گیاهان انجام شد. اثر تیمارها بر میزان ارتفاع گیاه، تعداد برگ، وزن تر و خشک، قطر ساقه،طول ساقه، کلروفیل، فنل ، پرولین و..... بررسی شد. نتایج حاصله نشان داد که میزان رنگیزه های فتوسنتزی در کلروفیل تحت تاثیر تیمارهای ورمی کمپوست و روی قرار گرفته است بطوریکه بکارگیری ورمی کمپوست و نانو کود کلات روی اثر تحریکی بر میزان chla ، chlb داشت. همین طور تیمار نانو کود کلات روی بطور معنی داری نسبت به شاهد باعث افزایش سطح برگی شد. نتایج این پژوهش نشان داد که میزان فنل محلول ریشه و برگ تحت تاثیر تیمارهای ورمی کمپوست و روی قرار گرفته است بطوری که بکارگیری ورمی کمپوست و نانو روی موجب افزایش معنی دار فنل محلول برگ شدند. اما تاثیر زیادی بر روی فنل ریشه نداشت. نتایج بر روی قطر ساقه نشان داد که تغییر معنی داری برروی تیمارها نسبت به شاهد رخ نداده است. نتایج این پژوهش حاکی از تاثیر مطلوب نانو کود کلات روی بر صفات مورد مطالعه می باشد و باعث افزایش رشد و نمو گل داودی شده است.