نام پژوهشگر: ویدا رضوی نعمت اللهی

عنوان: اثر بخشی مشاوره گروهی با رویکرد واقعیت درمانی بر مکان کنترل و خودپنداره دانش آموزان مقطع راهنمایی شهرستان زرند
thesis دانشگاه آزاد اسلامی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت - دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی 1389
  اکبر حسن زاده سبلویی   ویدا رضوی نعمت اللهی

چکیده: پژوهش حاضر به بررسی تاثیر مشاوره گروهی به شیوه واقعیت درمانی بر مکان کنترل و خودپنداره دانش آموزان مدارس راهنمایی پسرانه در شهر زرند پردا خته است و از نوع تحقیق نیمه آزمایشی بود . ابزار مورد استفاده در این پژوهش ، آزمون هسته کنترل راتر (1966) وخویشتن بک بوده است. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش آموزان پسر راهنمائی شهر زرند بود که در سال 89-88 مشغول به تحصیل بودند. نمونه پژوهش شامل 800 دانش آموز پسر می باشدکه به صورت خوشه ای انتخاب و در گروه های آزمایش و کنترل جایگزین شدند.ازتمامی گروه ها پیش آزمون مکان کنترل و خودپنداره گرفته شد. بعد از آن گروه آزمایشی به مدت 8 جلسه (1ساعته) تحت تاثیر متغیر مستقل (مشاوره گروهی به شیوه واقعیت درمانی) قرار گرفتند، در حالی که گروه کنترل در این مدت هیچ گونه آموزشی دریافت نکرد بعد از اتمام دوره آموزش پس آزمون انجام گرفت و داده ها با استفاده از روش آماری کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته هانشان می دهدکه واقعیت درمانی گروهی برتغییرمکان کنترل (f=4/94 و =0/018<0/05 p ) و تغییرخودپنداره(f=8/47 و p=0/002<0/05) دانش آموزان موثربوده است. کلید واژه ها: مشاوره گروهی واقعیت درمانی، مکان کنترل، خودپنداره

اثربخشی زوج درمانی رفتاری – ارتباطی برنشتاین بر تعارضات،کیفیت زندگی و سلامت روانی زوجین
thesis دانشگاه آزاد اسلامی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت - دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی 1392
  افسانه محمدابراهیمی   ویدا رضوی نعمت اللهی

هدف از پژوهش حاضر اثربخشی رویکرد رفتاری-ارتباطی برنشتاین بر تعارضات زناشویی، کیفیت زندگی و سلامت روانی زنان دچار مشکلات زناشویی شهر کرمان بود. جامعه آماری این پژوهش را زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر کرمان شامل می شود . نمونه این پژوهش را 28 زن تشکیل می دادند که نمره آن ها در پرسشنامه تعارضات زناشویی و کیفیت زندگی یک انحراف معیار بالاتر از میانگین و در مقیاس سلامت عمومی از نقطه برش 24 بالاتر بود. نمونه انتخاب شده به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. طرح پژوهش حاضر از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. سپس طرح درمانی (رویکرد رفتاری- ارتباطی برنشتاین) در طی 8 جلسه یک و نیم ساعته به صورت هر هفته یک جلسه به اجرا درآمد . یافته ها با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس نشان داد که رویکرد رفتاری- ارتباطی برنشتاین باعث کاهش تعارضات و بهبود کیفیت زندگی و سلامت روانی زنان دچار مشکلات زناشویی شده است. نتایج بیانگر این مطلب است که رویکرد رفتاری- ارتباطی برای مداخلات زناشویی موثر می باشد و می تواند در مراکز مشاوره به کار گرفته شود. واژه های کلیدی: رویکرد رفتاری- ارتباطی برنشتاین، تعارضات ، کیفیت زندگی، سلامت عمومی