چکیده بازار سرمایه مکانی منسجم و سازمان یافته است که در آن شرکت های متقاضی سرمایه میتوانند اورق بهادار خود را به افراد سرمایه گذار ارائه و سرمایه خود را تأمین نمایند. به همین خاطر بازار سرمایه بایستی برای اوراق بهادار قیمتی را تعیین کند که نشان دهنده کلیه فرصت های فعالیت شرکت منتشر کننده سهام و قیمت عادلانه برای قدرت مالی شرکت باشد. در این تحقیق عملکرد بلند مدت قیمت گذاری سهام در اولین عرضه سهام شرکت های دولتی خصوصی سازی شده در بورس اوراق بهادار تهران مورد مطالعه قرار گرفته است و نشان دهنده وجود پدیده غیر عادی بازده بلند مدت کمتر این گونه سهام می باشد. در این پژوهش برای بررسی عملکرد بلند مدت شرکت های تازه واگذار شده از شاخص بازده خرید و نگهداری بلند مدت سهام استفاده شده است. علاوه بر این تاثیر سایر متغیرهایی که ممکن است براین عملکرد اثرگذار باشد، نظیر درصد عرضه سهام ، زمان عرضه و نوع صنعت واگذار شده سنجیده شده است. برای این هدف، شرکت های دولتی خصوصی سازی شده در بورس اوراق بهادار تهران از سال 1380 الی 1385 بررسی شده اند. نتایج تحقیق انجام شده در این زمینه نشان می دهد که بازده بلند مدت حاصل از خرید و نگهداری سهام شرکت های واگذار شده به بورس پس از سی و شش ماه کمتر از بازده بلند مدت بازار طی همان دوره است و این موضوع تأییدکننده این است که در بورس ایران نیز فعالیت بازار درباره قیمتگذاری سهام شرکت های واگذار شده به آن، مشابه عملکرد بازارهای سرمایه کشورهای دیگر، ضعیف است. همچنین نتایج نشان داد که از میان سه متغیر فوق، فقط متغیر نوع صنعت بر روی متغیر بازده بلند مدت خرید و نگهداری شرکت های واگذار شده تأثیر دارد و در نهایت اینکه اثر توأمان این عوامل نیز بر روی موضوع تحقیق آزمون شده که نتایج آن نیز نشان دهنده تأثیر عامل نوع صنعت برروی بازده بلند مدت خرید و نگهداری سهام اینگونه شرکت ها میباشد.

در دنیای امروز کشورهایی از نظر اقتصادی پیشرفت می کنند که به منابع مالی کافی، جهت سرمایه گذاری دسترسی داشته و از منابع مذکور به گونه ای استفاده نمایند که بیشترین بازده را داشته باشند. باتوجه به محدود بودن منابع مالی، تصمیم گیری برای سرمایه گذاری باید صحیح و آگاهانه باشد. تصمیم گیری صحیح و آگاهانه نیر بر پایه دسترسی به اطلاعات کامل و دقیق می باشد. به هر حال، اطلاعاتی که برای سرمایه گذاران و سایرین با اهمیت است، باید به نحو مناسب، کافی و کامل افشاء گردد تا در تصمیم گیری آنان مفید واقع شود. مهمترین منبع دسترسی سرمایه گذاران به اطلاعات، صورت های مالی می باشد. با توجه به اینکه صورت های مالی بر اساس استانداردهای حسابداری تهیه و انتشار می یابند، تهیه وتدوین استانداردهای حسابداری از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد. در این پژوهش تلاش می شود به این سوال که" آیا تدوین و بکارگیری استانداردهای حسابداری بر سطح افشای اطلاعات مالی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تاثیرگذار بوده است؟" پاسخ داده شود. به همین منظور ابتدا نمونه ای 97 عضوی از شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران انخاب گردید. در مرحله بعد با استفاده از چک لیست 50 موردی ارایه شده توسط سازمان بورس اوراق و بهادار تهران، سطح افشاء اطلاعات موجود در صورت های مالی در دو مقطع زمانی قبل و بعد از تدوین استانداردهای حسابداری گرد آوری شد. جهت کمی نمودن داده های بدست آمده از طیف لیکرت استفاده گردید، و به منظور مقایسه میزان سطح افشاء در قبل و بعد از پذیرش و بکارگیری استانداردهای حسابداری از آزمون tزوجی استفاده شده است. نتایج این بررسی نشان می دهد که بین میزان افشاء شرکت ها قبل از پذیرش و بکارگیری استانداردهای حسابداری با بعد از آن اختلاف آماری معنی داری وجود دارد. سطح افشای اطلاعات در شرکت های پذیرفته شده در بورس با تدوین و بکارگیری استانداردهای حسابداری افزایش یافته است.