مرگ سلولی برنامه ریزی شده یا اپوپتوزیس بعنوان یک فرآیند مهم دخیل در رشد و نمو گیاهان در نظر گرفته شده است که ممکن است توسط تنش های زیستی و غیر زیستی از جمله تنش شوری القاء شود. وی‍ژگی های مشخصه اپوپتوزیس شامل قطعه قطعه شدن dna ، تغییر مورفولوژی هسته و ظهور اجسام اپوپتوتیک می باشد. تنش شوری یکی از جدی ترین مشکلات کشاورزی در مناطق خشک و نیمه خشک محسوب می شود. در این مطالعه به بررسی مرگ سلولی القا شده توسط تنش شوری در ریشه ارقام حساس(مهدوی) و مقاوم(بم) گندم (triticum aestivum l.) ، همچنین در محیط کشت سوسپانسیون سلولی پرداخته ایم. بذرهای سه روزه گیاه گندم با غلظت های متفاوت nacl (100،200،300،400 و 500 میلی مولار) به مدت 12 ساعت و در محیط غذایی تیمار شدند. سوسپانسیون سلولی بدست آمده از کالوس در محیط موراشیگ و اسگوک نیز با غلظت های 500 میلی مولار nacl و در مدت 12 ساعت تیمار شدند. به منظور تعیین نوع مرگ سلولی استخراج dna به روش ctab انجام شد و الکتروفورز dna بر روی ژل آگارز صورت گرفت. برش هایی 7 میکرونی از ریشه برای مطالعه تغییرات مورفولوژیکی هسته تهیه شد و این برش ها توسط رنگ هوکست رنگ آمیزی شد و همچنین از رنگ آمیزی هماتوکسیلین و ائوزین برای اندازه گیری تغییرات اندازه سلول به منظور بررسی فشردگی کروماتین استفاده گردید. در سوسپانسیون سلولی نیز استخراج dna ، رنگ امیز ی هوکست و اندازه گیری توان زیستی سلول توسط رنگ آمیزی تریپان بلو صورت گرفت. از روش تانل(tunel) برای آشکار سازی انتهای 3-oh قطعات شکسته شدهdna استفاده شد. نتایج فشردگی هسته و کروماتین در سلول های تیمار شده ریشه و سوسپانسیون سلولی را نشان داد. همچنین کاهش معنی دار نسبت نوکلئوپلاسمی سلول های ریشه و توان زیستی سلول های سوسپانسیون سلولی در نمونه های تیمارشده در مقایسه با نمونه شاهد دیده شد. تانل مثبت بودن سلول های و ایجاد طرح نردبانی توسط الکتروفورز dnaسلول های تیمار شده ریشه و سوسپانسیون سلولی ، قطعه قطعه شدن dna را در طی تنش شوری نشان داد. در این تحقیق ویژگی های مشخصه اپوپتوزیس مانند فشردگی هسته و کروماتین و قطعه قطعه شدن dna در طی تنش شوری به وضوح مشاهده شد. نتایج بدست آمده نشان دادند که غلظت 500 میلی مولار nacl میتواند باعث القای اپوپتوزیس در ریشه ارقام بم و مهدوی، همچنین در سلول های سوسپانسیون سلولی شود.

سرطان ها دومین عامل مرگ ومیر در جهان است. از روشهای مهم درمانی استفاده از شیمی درمانی در این بیماران می باشد. یکی از مشکلات عمده ای که بیماران در طول درمان با آن مواجه می شوند، کاهش میزان پلاکت خون است. کاهش پلاکت بیماران را مستعد خون ریزی نموده و در معرض خطر مرگ قرار میدهد. از جمله کار هایی که جهت رفع این عارضه در بیماران انجام می شود تزریق پلاکت است. اما این روش خطر ابتلا به عفونت های ناشی از تزریق و همچنین مقاومت پلاکتی را به دنبال دارد. به این جهت تلاش جهت یافتن درمان جایگزین صورت گرفت و اینترلوکین 11 نوترکیب که یک سیتوکین افزاینده پلاکت خون است، جهت افزایش پلاکت در این بیماران معرفی شد. استفاده روز افزون از داروهای نوترکیب ما را بر آن داشت تا با تولید این دارو در یک میزبان جدید و گیاهی گامی در جهت تولید و خود کفایی این دارو برداریم. مواد و روشها: توالی ژنی اینترلوکین 11 توسط شرکت mwg سنتز و سپس به ناقل بیانی گیاهی pbi121 منتقل گردید. پس از تکثیر ناقل و ژن در باکتری e.coli.dh5? ، تخلیص پلاسمید صورت گرفته و این سازه به آگروباکتریوم ترانسفورم شده و سپس طبق پروتکل به توتون منتقل گردید. انتقال ژن به گیاه از طریق pcr و بیان پروتئین در آن از طریق وسترن بلات تایید شد. یافته ها: نتایج pcr، انتقال ژن اینترلوکین 11 به گیاه توتون را نشان می دهد. نتایج وسترن بلات نیز نشان از بیان موفقیت آمیز پروتئین اینترلوکین11 در توتون دارد. نتیجه گیری:توتون قادر به بیان و تولید پروتئین اینترلوکین 11 می باشد و می توان از آن جهت منبعی برای تولید دارو با تغییرات لازم، استفاده نمود.