این تحقیق به منظور تعیین هویت فیلوژنتیکی و شناسائی سویه های نکروتوکسیژنیک و انتروپاتوژنیک اشریشیاکلی در مدفوع سگ های خانگی سالم در شهر کرمان انجام پذیرفت. جهت انجام این تحقیق از 104 قلاده سگ که جهت انجام معاینات بالینی دوره ای دریک دوره زمانی یک ساله به درمانگاه دانشکده دامپزشکی مراجعه نموده بودند، بدون توجه به سن و جنس، سواپ مدفوعی گرفته شد. از هر سگ یک جدایه اشریشیاکلی جداسازی و مولتی پلکس جهت pcr از تمامی جدایه ها، دو روش dna مورد تایید هویت قرار گرفت. پس از جداسازی مولتی پلکس جهت تعیین هویت فیلوژنتیکی به کار گرفته شد. pcr تشخیص عوامل حدت و یک روش جهت شناسائی گروه های فیلو?ژنی سویه های اشریشیاکلی مورد بررسی مشخص گردید که pcr بر اساس نتایج توزیع شده اند که بیشترین فراوانی مربوط به گروه فیلوژنی .b2 ,b1 , a و d صد و چهار جدایه در چهار گروه 8/65 %) بوده است. جدایه های مورد برسی ) b %10/57 ) و نهایتا 1 ) d ،(% 11/55 ) b %69/23 ) سپس 2 ) a %55/80 ) و ) a در هفت تحت گروه فیلوژنی قرار دارند که بیشترین فراوانی مربوط به تحت گروه فیلوژنی 1 بودند. بر اساس d و 2 d1 ,b2-2 ,b2-1 ,b1- %13/50 ) بوده است. سایر تحت گروه ها شامل 1 ) a سپس 2 و (eae و stx1,stx جهت شناسایی ژن های حدت کدکننده پاتوتیپ انتروهموراژیک ( 2 pcr نتایج آزمایش 39 درصد از جدایه / معلوم گردید که 42 ( cdt و cnf ) همچنین ژن های حدت کد کننده تیپ نکروتوکسیژنیک 36/51 %) و سپس ) cdt ها دارای یکی از ژن های مورد بررسی می باشند که بیشترین فراوانی مربوط به ژن حدت 2 %) بودند. نتایج بررسی حاضر نشان می دهد که سویه های اشریشیاکلی موجود در / ژن کد کننده اینتیمین ( 91 دستگاه گوارش سگ های خانگی سالم می تواند منبع بالقوه ای برای سویه های انتروپاتوژن بیماری زا از جمله سویه های حاوی ژن کد کننده اینتیمین در صاحبان این حیوانات شود. در حالی که به نظر می رسد، سایر ژن های سویه های اشریشیاکلی دستگاه گوارش سگ ها اهمیت زیادی از نظر زئونوتیک ندارد .