در حفاظ سازی که به عنوان موثرترین راه حفاظت در مقابل پرتو شناخته می شود، چشمه پرتوزا به گونه ای محصور می گردد که تا حد امکان محیط بیرون آن محفظه کمترین میزان تابش را دریافت کند. در این تحقیق سعی بر آن است که با طراحی یک سیستم مناسب، حفاظ اطراف یک چشمه نوترونی بهینه سازی شود. برای این منظور ابتدا با در نظر گرفتن مواد مختلف که به عنوان کندکننده نوترون به کار می روند و مقایسه این مواد از لحاظ کارایی، در دسترس بودن و خواص فیزیکی بهترین ماده انتخاب شده و با توجه به طیف نوترون چشمه مورد نظر (آمرسیوم - برلیوم) ضخامت این کندکننده بگونه ای بهینه می گردد که بیشینه شار حرارتی در خارج از آن به دست آید. این کار به این منظور انجام می شود که علاوه بر استفاده از این شار بتوان با طراحی حفاظی از جنس یک جاذب که پس از این کندکننده قرار می گیرد، میزان دز تابشی را در محیط اطراف به حداقل رساند. با توجه به نتایج شبیه سازی پلی اتیلن به عنوان کندکننده انتخاب شده و پس از آن مخلوطی از پلی اتیلن و بیسموت 5% قرار داده شده است. پس از آن ضخامت مواد کربید بور، نیترید بور و استیل304 برای کاهش آهنگ دز کل نوترون و گاما انتخاب شده است. پس از بهینه سازی مکان های پرتودهی با ماکزیمم شار حرارتی و سریع تعیین می شود. در هر یک از این مکان ها فیلترهای مناسب انتخاب شده تا شار بدست آمده در ناحیه انرژی مورد نظر بیشینه گردد. در کلیه قسمت های این طراحی برای شبیه سازی از کد mcnpx استفاده شده است، که قابلیت های بسیار خوبی در مسائل حفاظ سازی دارد. در انتها قسمتی از شبیه سازی ها با داده های تجربی مقایسه شده تا نتایج بدست آمده از کد تایید گردد.