تنظیم فیزیولوژیکی تولید شیر تحت کنترل چندین ژن می باشد که ممکن است از ژن های مهم کاندیدا در تبیین تنوع ژنتیکی صفات اقتصادی مرتبط در حیوانات مزرعه ای به حساب آیند. وجود چند شکلی در این ژن های کاندید که با صفاتی خاص همبستگی نشان می دهند به عنوان جایگاه های کمی (qtl) در انتخاب به کمک نشانگر (mas) مفید خواهند بود. در گاو شیری دو ژن کاندید مهم برای تولید و ترکیبات چربی شیر، جایگاه ژن های دی آسیل گلیسرول آسیل کوآنزیم آ ترانسفراز و استروئیل کوآ دی استراز می باشند. نمونه های خون از دو گله سیمنتال و هلشتاین به طور تصادفی جمع آوری و استخراج dnaبا روش نمکی بهینه یافته انجام گرفت. در مطالعه حاضر برای شناسایی چند شکلی در این دو نشانگر از جفت پرایمرهای اختصاصی برای تکثیر دو قطعه از اگزون 5 در جایگاه استروئیل کوآ دی استراز و یک قطعه از اگزون 8 برای جایگاه دی آسیل گلیسرول آسیل کوآنزیم آ ترانسفراز و برای تعیین ژنوتیپ در هر یک از این جایگاه ها به ترتیب از روش های pcr-rflpو pcr-sscpاستفاده شد. در روش pcr-rflp هضم با استفاده از دو آنزیم nco1وalu1 و شناسایی ژنوتیپ ها برای هر نمونه روی ژل آگارز 2% و رنگ آمیزی اتیدیوم بروماید انجام گرفت. در روش pcr-sscpاز ژل پلی اکریل آمید 12% و رنگ آمیزی روش نیترات نقره استفاده شد. هضم محصولات pcr با آنزیم alu1در جایگاه 725 جفت بازی در جایگاه استروئیل کوآ دی استراز دو آلل v وa با فراوانی (79 و 21 درصد) و (92 و 8 درصد) به ترتیب در نژادهای هلشتاین و سیمنتال را نشان دادند. وفور ژنوتیپ های aa ,av ,vv در هر یک از جمعیت های هلشتاین و سیمنتال به ترتیب (34 و 43 و 23) و (84 و 16 و 0) درصد برآورد شد. در برش قطعه 395 جفت بازی از این جایگاه با آنزیم nco1 دو آلل c و t هر یک با فراوانی به ترتیب 40 و 60 درصد در نژاد هلشتاین و 45 و 55 درصد در سیمنتال مشاهد شد. وفور ژنوتیپی tt ,ct ,cc در هر یک از جمعیت های هلشتاین(20 و 40 و 40) و سیمنتال (34 و 43 و 34) درصد برآورد شد. از تکثیر یک قطعه 176 جفت بازی در اگزون 8 جایگاه دی آسیل گلیسرول آسیل کوآنزیم آ ترانسفراز دو آلل a و k با فراوانی (60 و 40 درصد) در جمعیت هلشتاین و (57و 43 درصد) در جمعیت سیمنتال شناسایی شد. وفور ژنوتیپی kk ,ak ,aa در هر یک از جمعیت های هلشتاین (48 و 34 و 18) و سیمنتال (35 و 44 و 21) درصد برآورد گردید. مطالعات همبستگی بین چند شکلی های مشاهده شده و صفات مهم اقتصادی از جمله تولید و ترکیب شیر در مطالعات بعدی ضرووری به نظر می رسد.

تحقیق حاضر جهت شناسایی چند شکلی های آللی در جایگاه های ژنی پرولاکتین، گیرنده پرولاکتین و بررسی اثرات این جایگاه ها بر صفات تولیدی و تولید مثلی انجام گرفته است. از 150 راس گوسفند نژاد بلوچی خون گیری به عمل آمد و سپس استخراج dna با استفاده از روش نمکی بهینه یافته انجام شد. با استفاده از pcr و پرایمر های اختصاصی، در جایگاه ژنی پرولاکتین یک قطعه 161 جفت بازی و در جایگاه گیرنده پرولاکتین دو قطعه 176 و 215 جفت بازی تکثیر و چند شکلی ها با استفاده از تکنیک pcr- sscp شناسایی شدند. در جمعیت مورد بررسی در جایگاه ژنی پرولاکتین چهار آلل a (55/0)، b (32/0)، c (12/0) و d (003/0) و چهار ژنوتیپ aa، ab، ac و ad با فراوانی هر یک به ترتیب 01/0، 64/0، 253/0 و 007/0 مشاهده شد. در جایگاه گیرنده پرولاکتین (prlr1) سه آلل a (5433/0)، b (0767/0) و c (38/0) و سه ژنوتیپ aa، ab و acبا فراوانی هر یک به ترتیب 087/0، 153/0 و 76/0 و در جایگاه prlr2 دو آلل a (6767/0) و b (3233/0) و دو ژنوتیپ aa و ab با فراوانی هر یک به ترتیب 35/0 و 65/0 مشاهده شد. محاسبه کای- اسکور نشان داد که جایگاه های مورد مطالعه در تعادل هاردی- واینبرگ قرار نداشتند. چند شکلی های مشاهده شده در جایگاه ژنی گیرنده پرولاکتین (prlr2) اثر معنی داری بر صفت بره زایی داشته است (001/0>p) به طوری که میش های با ژنوتیپ هتروزیگوت ab بره های بیشتری در مقایسه با میش های با ژنوتیپ هموزیگوت aa تولید نمودند. نتایج اولیه نشان می دهد که ژن گیرنده پرولاکتین می تواند در قالب یک ژن اصلی و یا در لینکاژ نزدیک با جایگاه ژنی دیگر به عنوان یک ژن تاثیر گذار در چند قلوزایی در گوسفندان بلوچی مورد توجه قرار گیرد.

زئونوزها یا بیمار های قابل انتقال بین انسان و حیوان هم از نظر اقتصادی و هم از نظر بهداشت عمومی از اهمیت بالایی برخوردار بوده و در این سال های اخیر تلفات و خسارات سنگین ناشی از این بیماری در بسیاری از کشور های جهان ها به طور جدی مورد توجه قرار گرفته است. اسکراپی که یک بیماری مهلک، کشنده و تحلیل برنده سیستم اعصاب مرکزی است در این دسته جای می گیرد. پژوهش های متعدد در نژادهای مختلف گوسفند نشان داد که چند شکلی درکدون های 136، 154 و 171 ژن prpبا میزان حساسیت و مقاومت نسبت به این بیماری مرتبط است. اما علی رغم اهمیت این موضوع، تا به حال تحقیقات گسترده ای در ارتباط با این بیماری در ایران انجام نشده است. در پژوهش حاضر نمونه های خون از تعداد 450 راس گوسفند از نژاد های زل، نائینی و بلوچی تهیه و استخراج dna با استفاده از روش بهینه یافته نمکی انجام شد. قطعه ای به طول 173 جفت باز از اگزون 3 ژنprp که کدون های 129 تا 187 را در بر می گرفت توسط pcr تکثیر و آنالیز sscp با الکتروفورز ژل پلی اکریل آمید 14درصد غیر دناتوره انجام گرفت. ده الگوی باندی منحصر به فرد sscp به عنوان ده ژنوتیپ متفاوت از ژنprp گوسفندی در جمعیت های مورد مطالعه شناسایی شد. از هر الگوی باندی یک نمونه انتخاب و در حامل مناسب همسانه سازی و سپس تعیین توالی شد. آنالیز و همردیفی توالی هایdna و اسید های آمینه نمونه های مختلف با استفاده از نرم افزار bio edit انجام گرفت. ارزیابی ژنتیکی ژن prp در نمونه های مورد بررسی نشان داد که تنها در جایگاه های 154 (r/h) و 171 (q/r/h/k) چند شکلی وجود داشته در حالی که در جایگاه 136 جهش ژنتیکی وجود نداشته و همه نمونه ها دارای ژنوتیپ مونومورف (aa) بودند. برای جایگاه 154در مجموع دو آلل r و h و دو ژنوتیپ rr و rh مورد شناسایی قرار گرفت. فراوانی آللی در هر سه نژاد بسیار نزدیک بوده و تفاوت معنی داری با هم نداشته و بیشترین فراوانی مربوط به آلل r با فراوانی 88/0 برآورد شد. در این جایگاه به طور میانگین فراوانی ژنوتیپ rr و rh به ترتیب برابر با 76/0 و 24/0 مشاهده شد. برای جایگاه 171چهار آلل q، r، h و k و شش ژنوتیپ qq، qr، qk، qh، hh و rr مورد شناسایی قرار گرفت که بیشترین فراوانی آللی مربوط به آلل q با فراوانی 65/0 بود. در این جایگاه فراوانی آللی نژاد زل با دو نژاد دیگر متفاوت اما تفاوت معنی داری بین دو نژاد بلوچی و نائینی وجود نداشت. آلل k در نمونه های مورد بررسی نژاد زل حضور نداشت. در مجموع ژنوتیپ qq بیشترین فراوانی ژنوتیپی (43/0) و ژنوتیپ qk کمترین فراوانی ژنوتیپی (01/0) را داشتند. در مجموع 4 هاپلوتیپ arr، arq، arh و ahq و 9 ترکیب هاپلوژنوتیپی arq/arq، arr/arq، arr/arr، arr/ahq، ahq/arq، ahq/arh، arh/arh، arh/arq، arq/ark در این مطالعه شناسایی شد. فراوانی هاپلوتیپی در نژاد زل با دو نژاد دیگر متفاوت اما تفاوت معنی داری بین نمونه های دو جمعیت بلوچی و نائینی مشاهده نشد. برای اولین بار در این پژوهش، علاوه بر جایگاه های 154 و 171 در کدون ها ی (e 155g )، (a 169v )، (d 171n ) و (c 187a ) جهش های جدیدی شناسایی شدند. بر اساس میزان در معرض خطر بودن ژنوتیپ ها نسبت به بیماری اسکراپی 54 درصد از حیوانات مورد بررسی در این پژوهش در گروه با مقاومت کم (nsp3)، 10 درصد از حیوانات در گروه بسیار مقاوم (nsp1) و 36 درصد از حیوانات (nsp2) در گروه مقاوم جای گرفتند

بیماری آنفلوانزای طیور یکی از بیماری های واگیر دار ویروسی موثر بر دستگاه تنفسی، گوارشی و عصبی گونه های متعدد پرندگان می باشدکه دارای قدرت انتشار سریع و از خانواده اورتومیکسوویروس ها می باشد. اینترفرون نوع 1 اولین خط دفاعی قوی و تحریک کننده قوی برای بیان پروتئین های آنتی ویروسی می باشد که اثرات حفاظتی خود را با بیان ژن mx نشان می دهند. یک جابجایی نوکلئوتیدی در جایگاه 2032، موجب تنوع پروتئین در جایگاه 631 می شود که فعالیت مثبت و منفی پروتئین های mx را تعیین می کند، به طوری که آلل a و g در جایگاه 2032 به ترتیب موجب فعالیت آنتی ویروسی مثبت و منفی می شود. برای شناسایی چند شکلی های آللی در جایگاه ژنی mx در سویه های مرغ تجاری گوشتی، تخم گذار و مرغ های مولد از ایستگاه اصلاح نژاد مرغ بومی مازندران، فارس و خراسان ( 50 نمونه به ازای هر جمعیت) انجام گرفته است. نمونه های خون به طور تصادفی از 250 قطعه مرغ از این سه جمعیت جمع آوری و استخراج dna با روش نمکی بهینه یافته انجام شد. با استفاده از pcr و آغازگرهای ویژه mx قطعه ای به طول 299 جفت باز تکثیر شد. از روش pcr-rflp برای شناسایی چند شکلی استفاده شد و محصولات pcr به دست آمده از اگزون 13 ژن mx تحت تیمار آنزیم های محدودگر hpy8i قرار گرفتند. در جمعیت مرغ های بومی ساری سه ژنوتیپ aa، ag و gg به ترتیب با فراوانی 18/0، 423/0و 97/0، مرغ بومی مشهد با فراوانی 437/0، 33/0و 23/0و در مرغ بومی شیراز با فراوانی 347/0، 461/0و 192/0 درصد محاسبه شد. همچنین در مرغ تخم گذار فراوانی ژنوتیپی aa و ag به ترتیب، 72/0 و 28/0 و در جمعیت مرغ گوشتی فراوانی ژنوتیپ های aa، ag و gg به ترتیب 32/0، 48/0 و 4/0 برآورد شد. فراوانی آللی در جمعیت مرغ های بومی ساری (692/0) a و (308/0) b، مرغ بومی شیراز (577/0) a و (423/0) b، مرغ بومی مشهد (604/0) a و (396/0) b، جمعیت مرغ گوشتی (46/0) a و (54/0) b و در جمعیت مرغ تخم گذار (86) a و (14) b محاسبه شد. برای مقایسه فراوانی ژنوتیپی و ژنی به ترتیب از آزمون کای اسکور و فیشر استفاده شد. در مقایسه فراوانی ژنوتیپی بین جمعیت های مورد مطالعه اختلاف معنی دار وجود داشت )001/0>p ). بین سویه مرغ گوشتی و مرغ بومی ساری نیز اختلاف معنی داری وجود داشت. در مقایسه فراوانی ژنی جمعیت های مورد مطالعه، بین جمعیت های مرغ بومی ساری و مرغ تخم گذار، همچنین مرغ بومی مشهد و مرغ گوشتی اختلاف معنی داری وجود داشت )005/0>p ). در این تحقیق به دلیل مشاهده چند شکلی در موقعیت 631 پروتئین mx و نقش مهم آن در برابر حساسیت بیماری آنفلوانزا و آبسه مخاط دهانی می توان در در برنامه های اصلاح نژاد نقش مهمی ایفا کند. کلمات کلیدی: آنفلوانزا، چندشکلی، ژن mx، مرغ بومی، مرغ گوشتی، مرغ تخمگذار

در نشخوارکنندگان و طیور ژن های هورمون رشد و گیرنده هورمون رشد به عنوان یکی از مهم ترین ژن های کاندیدا و بزرگ اثر در زمینه بهبود صفات تولیدی و عملکردی به حساب می آیند. در نتیجه چند شکلی حاصل از این ژن ها در جمعیت مرغ های بومی و یا تجاری ممکن است در آنالیزهای فیلوژنتیکی و همچنین به عنوان نشانگرهای ژنتیکی مناسب در برنامه های اصلاح نژادی طیور مورد استفاده قرار گیرند. به منظور شناسایی چند شکلی در جایگاه های ژنی gh و ghr از 400 قطعه مرغ های مولد بومی ایستگاه اصلاح نژاد مرغ بومی مازندران به طور تصادفی خون گیری به عمل آمد. استخراج dna به روش نمکی بهینه یافته و تکثیر دو قطعه dna به اندازه های یک قطعه 776 جفت بازی از ناحیه اینترون 1 ژن gh و یک قطعه 740 جفت بازی از ناحیه اینترون 5 ژن ghr توسط واکنش pcr با استفاده از یک جفت آغازگر اختصاصی صورت گرفت. در آنالیز تنوع آللی از دو آنزیم برشی mspi و nspi به ترتیب برای جایگاه های نشانگری gh و ghr استفاده شد. در ژن gh با استفاده از آنزیم برشی mspi سه آلل a، b و c با فراوانی هر یک به ترتیب 305/0، 098/0 و 597/0 و شش ژنوتیپ aa، bb، cc، ab، ac و bc با فراوانی هر یک به ترتیب 10/0، 01/0، 36/0، 07/0، 34/0 و 12/0 مشاهده شد. در ژن ghr با استفاده از آنزیم برشی nspi دو آلل و دو ژنوتیپ هاپلوئیدی b+ و b- به ترتیب با فراوانی 72/0 و 28/0 مشاهده شد. در آنالیزهای آماری هیچ اثر معنی داری از جایگاه ژنی gh بر کلیه صفات مورد بررسی دیده نشد اما یک اثر معنی دار از جایگاه ژنی ghr بر صفت تعداد تخم مرغ در دوره نسل گیری وجود داشت. در آنالیز مقایسه میانگین ها اختلاف معنی داری بین ژنوتیپ های متفاوت ژن gh در صفات وزن در یک روزگی، وزن در زمان بلوغ، وزن تخم مرغ در زمان بلوغ و 30 هفتگی، سن بلوغ جنسی، تعداد و وزن تخم مرغ و درصد باروری در دوره نسل گیری دیده شد. در جایگاه ژنی ghr نیز تنها در صفت تعداد تخم مرغ در دوره نسل گیری اختلاف معنی دار بین ژنوتیپ ها وجود داشت. در جایگاه ژنی gh برای صفات مرتبط با وزن بدن مرغ های مولد با ژنوتیپ های ac، bc و cc عملکرد بالاتر و مرغ های با ژنوتیپ bb پایین ترین عملکرد را داشتند که احتمالا می تواند به دلیل تاثیر آلل عمده c باشد. برای صفت تعداد تخم مرغ نیز به ترتیب ژنوتیپ های bb، ac و cc عملکرد بالاتری نسبت به سایر ژنوتیپ ها داشتند. برای صفات وزن تخم مرغ در 28 و 30 هفتگی و همچنین در دوره نسل گیری مرغ های مولد با ژنوتیپ های aa، ac و cc بالاترین عملکرد و مرغ های با ژنوتیپ ab پایین ترین عملکرد را دارا بودند که شاید احتمالا به علت تاثیر همزمان دو آلل موثر a و c در این صفات باشد. میانگین سن بلوغ جنسی در مرغ های با ژنوتیپ bb نسبت به سایر ژنوتیپ ها بسیار کمتر بود اما مرغ های مولد دارای ژنوتیپ bb با توجه به داشتن سن بلوغ جنسی کم، بالاترین عملکرد را در صفات درصد باروری و جوجه درآوری نشان دادند. در جایگاه ژنی ghr به غیر از صفات وزن در یک روزگی، هشت و دوازده هفتگی، در بقیه صفات مرغ های مولد دارای ژنوتیپ b- عملکرد بهتری نسبت به مرغ های دارای ژنوتیپ b+ داشتند. نتیجه گیری نهایی این که، به منظور اطمینان از نتایج تحقیق حاضر، انجام مطالعات بیشتر به منظور درک بهتر اثر تداخل آللی بین این دو جایگاه نشانگری بر صفات تولیدی و تولید مثلی در صنعت طیور ضروری به نظر می رسد.

در نشخوارکنندگان و طیور ژن های فاکتور رشد شبه انسولینی نوع i و پروتئین پیوند شونده به فاکتور رشد شبه انسولینی نوع ii به عنوان یکی از مهم ترین ژن های کاندیدا و بزرگ اثر در زمینه بهبود صفات تولیدی و عملکردی به حساب می آیند. در نتیجه چند شکلی حاصل از این ژن ها در جمعیت مرغ های بومی و یا تجاری ممکن است در آنالیزهای فیلو ژنتیکی و همچنین به عنوان نشانگرهای ژنتیکی مناسب در برنامه های اصلاح نژادی طیور مورد استفاده قرار گیرند. به منظور شناسایی چند شکلی در جایگاه های ژنی igf-i و igfbp-ii از 400 قطعه مرغ های مولد ایستگاه اصلاح نژاد مرغ بومی مازندران به طور تصادفی خون گیری به عمل آمد. استخراج dna به روش نمکی بهینه یافته و تکثیر دو قطعه dna به اندازه های یک قطعه 621 جفت بازی از ناحیه 5?-utr ژن igf-i و یک قطعه 527 جفت بازی از ناحیه اینترون 2 ژن igfbp-ii توسط واکنش pcr با استفاده از جفت آغازگرهای اختصاصی صورت گرفت. در آنالیز تنوع آللی از دو آنزیم برشی psti و eco72i به ترتیب برای جایگاه های نشانگری igf-i و igfbp-ii استفاده شد. در ژن igf-i با استفاده از آنزیم برشی psti دو آلل b و b با فراوانی هر یک به ترتیب 71/0، 29/0 و سه ژنوتیپ bb، bb و bb با فراوانی هر یک به ترتیب 49/0، 44/0 و 07/0مشاهده شد. در ژن igfbp-ii با استفاده از آنزیم برشی eco72i دو آلل t و c با فراوانی هر یک به ترتیب 56/0، 44/0 و سه ژنوتیپ tt، tc و cc با فراوانی هر یک به ترتیب 23/0، 65/0 و 12/0مشاهده شد. آنالیز آماری داده های فنوتیپی نشان داد که جایگاه ژنی مورد بررسی در ژن igf-i در صفات تعداد کل تخم در دوره نسل گیری (345 تا 375 روزگی)، تعداد کل تخم در 5 ماه رکورد گیری، وزن تخم در زمان بلوغ و درصد جوجه درآوری در دوره نسل گیری اثر معنی دار داشت )05/0(p<. جایگاه ژنی مورد بررسی در ژن igfbp-ii در صفت وزن تخم در دوره نسل گیری اثر معنی دار داشت در این جایگاه نشانگری بین ژنوتیپ tt و tc در صفت شدت تخم گذاری اختلاف معنی دار مشاهده شد )05/0(p<.

هورمون لپتین، محصول بیان ژن لپتین (ژن چاقی) است و با مصرف خوراک و متابولیسم چربی در ارتباط است. محل اصلی بیان ژن لپتین بافت چربی می باشد و گیرنده های آن در بسیاری از بافتهای بدن از جمله مغز، بافت چربی، معده، غدد تناسلی، عضلات، هیپوتالاموس و هیپوفیز وجود دارند. تحقیق حاضر به منظور بررسی چند شکلی ژن لپتین و گیرنده آن و ارتباط این جایگاه ها با صفات تولیدی در گاو نژاد هلشتاین ایرانی انجام شد. جمعیت مورد مطالعه شامل تعداد 160 گاو هلشتاین بود که به طور تصادفی از گله گاو شیری مهدشت انتخاب و استخراج dna به روش نمکی بهینه یافته انجام شد. تکثیر قطعات 331 و 400 جفت بازی، به ترتیب از اگزون 3 ژن لپتین و اگزون 20 ژن گیرنده لپتین توسط واکنش زنجیره ای پلیمراز و پرایمرهای اختصاصی صورت گرفت. برای تعیین ژنوتیپ نمونه ها از روش pcr-rflp و از آنزیم های برشی hphi و taqi به ترتیب برای ژن لپتین و گیرنده لپتین استفاده شد. در جایگاه ژن لپتین دو آللa و t به ترتیب با فراوانی 6156/0 و 3844/0و سه ژنوتیپ aa و at و tt با فراوانی هر یک به ترتیب برابر با 38/29، 38/64 و 25/6 درصد برآورد شد. در جایگاه ژن گیرنده لپتین دو آلل c و t به ترتیب با فراوانی 38/74 و 63/25 درصد و دو ژنوتیپ cc و ct به ترتیب با فراوانی72/0 و 28/0 شناسایی شد. در جایگاه گیرنده ژن لپتین ژنوتیپ هموزایگوس tt مشاهده نشد. آزمون کای مربع، نشان داد که جمعیت مورد نظر در جایگاه های مورد مطالعه در تعادل هاردی – واینبرگ قرار نداشت .آنالیز آماری اثر هر یک از جایگاه ژن لپتین روی صفات تولیدی شامل تولید شیر، پروتئین معنی دار بوده است اما جایگاه ژن گیرنده لپتین تنها روی تولید شیر اثر معنی دار داشت (p<0.05). گاوهای با ژنوتیپ aa در جایگاه ژن لپتین و ژنوتیپ ccدر جایگاه ژن گیرنده لپتین به ترتیب بالاترین مقدار تولید شیر داشته اند. با توجه به نتایج پژوهش حاضر و در صورت تکرار این نتایج در پژوهش هایی با نمونه های بیشتر احتمالا می توان از این جایگاه های نشانگری به عنوان ژن های عمده بزرگ اثر در برنامه های انتخاب به کمک نشانگر بهره گرفت.

استروژن مهمترین هورمون موثر بر رشد، تمایز و عملکرد بافت های تولید مثلی مانند تخمدان، رحم، واژن و پستان می باشد. با توجه به نقش مهم استروژن در تنظیم فرایندهای تولید مثلی، آنزیم های تولید کننده استروژن و نیز گیرنده های استروژن که عملکرد آن را واسطه گری می کنند، به عنوان مارکرهای احتمالی هم برای صفات تولیدی و هم برای صفات عملکردی در حیوانات اهلی به حساب می آیند. هدف از این مطالعه شناسایی چند شکلی های موجود در ناحیه 5 ژن های cyp19 و er?، تعیین فراوانی های آللی و ژنوتیپی و نیز بررسی ارتباط آن ها با برخی صفات تولیدی و تولید مثلی در گاوهای نژاد هلشتاین بوده است. استخراج dna از نمونه های خون به روش نمکی بهینه یافته و واکنش زنجیره ای پلی مراز (pcr) برای تکثیر قطعات 288 و 340 جفت بازی به ترتیب از ناحیه پروموتور ژن های cyp19 و er? با استفاده از آغازگرهای اختصاصی انجام شد. شناسایی فرم های مختلف آللی در ژن cyp19 با استفاده از آنزیم pvuii و الکتروفورز محصولات هضم آنزیمی روی ژل آگارز انجام شد و 304 حیوان برای این جایگاه تعیین ژنوتیپ شدند. سه ژنوتیپ aa، ab و bb با فراوانی های هر یک به ترتیب 8322/0، 1645/0 و 0033/0 در جمعیت مورد مطالعه مشاهده شد. فراوانی آلل های a و b نیز به ترتیب برابر با 9145/0 و 0855/0 برآورد شد. برای ژن er?، 273 حیوان با استفاده از آنزیم snabi و الکتروفورز محصولات هضم آنزیمی روی ژل اکریل آمید تعیین ژنوتیپ شدند. فراوانی به دست آمده برای ژنوتیپ های aa، ag و gg به ترتیب 9267/0، 0696/0 و 0037/0 و برای آلل های a و g به ترتیب 9615/0 و 0385/0 بود. بررسی اثر چند شکلی ها بر صفات تولیدی و تولید مثلی گاو با استفاده از نرم افزار sas انجام شد. نتایج نشان دادکه اثر جایگاه er?/snabi بر صفات فاصله گوساله زایی، سن اولین زایش، مقدار و درصد چربی شیر معنی دار بود. این صفات در گروه افراد دارای ژنوتیپ ag مطلوب تر بودند که احتمالا نشان دهنده برتری آلل g نسبت به آلل a می باشد. اثر جایگاه cyp19/pvuii نیز تنها بر تعداد کمی از صفات مورد مطالعه، شامل طول آبستنی، مقدار چربی و مقدار پروتئین شیر معنی دار بود. افراد دارای ژنوتیپ ab چربی و پروتئین بیشتری در شیر تولید کردند، ولی دوره آبستنی طولانی تری داشتند. هیچ ارتباط معنی داری بین این چند شکلی ها و صفات مورد مطالعه دیگر مشاهده نشد.

دوقلو زایی از صفات مهم اقتصادی در پرورش گوسفند می باشند. صفات تولید مثلی نه تنها در بین نژادهای مختلف گوسفند بلکه در بین گوسفندان یک نژاد نیز دارای تفاوت های عمده می باشند. در این تحقیق مطالعه ارتباط ژنومی با استفاده از 42416 نشانگر تک نوکلئوتیدی برای شناسایی نواحی ژنومی موثر بر نرخ دو قلوزایی در گوسفند بلوچی انجام شد. نمونه های خون از 96 راس گوسفند بلوچی همراه با داده های فنوتیپی زایش متعلق به دو گله از ایستگاه تحقیقاتی عباس آباد تهیه شد. نمونه ها با استفاده از ریز آرایه های نانویی گوسفندی (50k) تعیین ژنوتیپ شدند. با استفاده از نرم افزار plink ماتریس خویشاوندی ibs برای افراد محاسبه شد. مطالعه ارتباط ژنومی برای نرخ دو قلوزایی و تعداد کل بره ها در مجموع 4 شکم زایش با در نظر گرفتن بعد اول آزمون mds و اثر گله به عنوان کووریت انجام شد. برای کنترل نرخ اشتباه در سطح خانواده، از تصحیح بنفرونی استفاده شد و آزمون ارتباط به کمک نرم افزار plink انجام گرفت. ارتباط معنی دار برای دو نشانگر روی کروموزوم 10 و 15 شناسایی شد که تعداد کل بره ها را تحت تاثیر قرار دادند. qtl های پیشنهادی برای نرخ دو قلوزایی در شکم زایش های مختلف نیز روی همین دو کروموزوم شناسایی شدند. نتایج این پژوهش نشان می دهد که انجام مطالعات بیشتر روی کروموزوم های مذکور کمک شایانی در جهت شناسایی ژن های کاندید موثر بر نرخ دو قوزایی در گوسفندان نژاد بلوچی خواهد داشت.

در این تحقیق، از روش ژنوتایپینگ انتخابی برای مطالعه ارتباط سه ژن کاندیدا (gnrhr، lhr و fshr) با برخی از صفات تولید مثلی در گاو های هلشتاین استفاده شد. انتخاب حیوانات بر مبنای ارزش های انتهایی باقی مانده صفت روز های باز با استفاده از مدل مختلط انجام شد. 200 گاو، متشکل از 100 گاو با مقادیر باقی مانده کم تر از میانه و 100 گاو با مقادیر باقی مانده بزرگ تر از میانه انتخاب شدند. استخراج dna از نمونه های خون به روش نمکی بهینه یافته و واکنش زنجیره ای پلی مراز (pcr) برای تکثیر قطعات 220، 303 و 306 جفت بازی به ترتیب از ناحیه اگزون های 2، 11 و 10 ژن های gnrhr، lhr و fshr با استفاده از آغاز گر های اختصاصی انجام شد. شناسایی فرم های مختلف آللی در هر سه ژن با استفاده از روش چند شکلی زنجیره ای تک رشته ای انجام شد. تمامی نمونه ها در جایگاه ژنی gnrhr مونومورف، اما در دو جایگاه نشانگری lhr و fshr چند شکلی مشاهده شد. ارتباط بین فراوانی های آللی و ژنوتیپی و گروه بندی صفات با استفاده از آزمون های فیشر و کوکران – آرمیتاژ، و ارتباط صفات مورد نظر و ژن های مورد مطالعه از طریق تجزیه واریانس با استفاده از مدل رگرسیونی و آنالیز تابعیت لجستیک برآورد شد. مقایسه فراوانی ژنوتیپی با آزمون فیشر بین ژنوتیپ های جایگاه lhr نشان داد که ژنوتیپ bb با تعداد روز های باز، فاصله زایش و وزن تولد کم تر ارتباط معنادار داشت (05/0>p)، اما جایگاه نشانگرfshr برای هیچ یک از صفات مورد مطالعه، اختلاف معناداری نشان نداد. نتایج حاصل از آزمون رگرسیون و هم چنین مدل تابعیت لجستیک زمانی که مقایسه بین هتروزیگوت ها در مقابل هر یک از هموزیگوت های مربوطه در هر یک از جایگاه های نشانگری در نظر گرفته شد، با هیچ یک از صفات مورد مطالعه، معنادار نشدند (05/0<p).

هدف از پژوهش حاضر بررسی چند شکلی های موجود در ژن igf-i فیل ماهی و قره برون با استفاده از تکنیک pcr-sscp و همچنین بررسی ارتباط این چند شکلی ها با صفات مرتبط به رشد ماهی (فاکتور وضعیت, طول و وزن بدن) بوده است. در این تحقیق تعداد 150 قطعه فیل ماهی (120 قطعه نمونه یک ساله و 30 قطعه نمونه دو ساله) و 95 قطعه قره-برون (55 قطعه نمونه 8 ساله و 40 قطعه نمونه 5/6 ساله) به طور تصادفی انتخاب و نمونه های مورد نیاز برای استخراج dna از باله دمی جداسازی شدند. dna به روش نمکی بهینه یافته استخراج و دو قطعه 171 و 362 جفت بازی به ترتیب از نواحی5/-utr و 3/-utr ژن مورد نظر تکثیر شدند. تعیین ژنوتیپ افراد به روش sscp وجود پنج الگوی باندی مختلف a, b, c, d, e را در نمونه های فیل ماهی برای جایگاه 171 جفت بازی به ترتیب با فراوانی های 2/29، 76/.، 92/16، 53/51 و 10درصد برای نمونه های یک ساله و ژنوتیپ های a، c وd به ترتیب با فراوانی 45، 10 و 45 درصد برای نمونه های دو ساله نشان داد. برای این جایگاه نشانگری در نمونه های قره برون، سه الگوی باندی مختلف m, k ,g به ترتیب با فراوانی های 13، 35، 52 درصد برای نمونه های 5/6 ساله و ژنوتیپ های g، k وm به ترتیب با فراوانی های 12، 42 و 46 درصد برای نمونه های 8 ساله مشاهده شدند. برای جایگاه 362 جفت بازی در گونه فیل ماهی سه الگوی باندی متفاوت شامل a، b، c به ترتیب با فراوانی های 3/62، 69/27 و 76/10 درصد برای نمونه های یک ساله و فراوانی20، 60 و 20 درصد برای نمونه های دو ساله مشاهده شد. در این جایگاه نشانگری، 3 الگوی باندی مختلف برای نمونه های قره برون به ترتیب با فراوانی های 5/37، 45 و 5/17 درصد برای نمونه های 5/6 ساله و فراوانی 25، 53 و 22 درصد برای نمونه های 8 ساله مشاهده شد. در گونه فیل ماهی ژنوتیپ a در جایگاه ژنی 3/-utr و ژنوتیپ d درجایگاه ژنی 5/-utr دارای بیشترین فراوانی ژنوتیپی و در گونه قره برون ژنوتیپ k در جایگاه ژنی 3/-utr و ژنوتیپ m درجایگاه ژنی 5/-utr دارای بیشترین فراوانی ژنوتیپی بود. تجزیه و تحلیل نشانگر- صفت با استفاده از نرم افزار آماری sas هیچ ارتباط معنی دار آماری را بین الگوهای باندی مشاهده شده در جایگاه های نشانگری و صفات مورد مطالعه در گونه فیل ماهی و قره برون نشان نداد. با توجه به اهمیت جایگاه igf-i به عنوان یک ژن کاندید احتمالی موثر بر صفات مرتبط به رشد به نظر می رسد که این جایگاه ژنی باید بیشتر در این جمعیت ها مورد مطالعه قرار گیرد.