the present thesis is a study of postmodern historical novel with respect to the voice of women. according to postmodern historiography,the established institution of history is one of the other manifestations of patriarchys power which has silenced women. the study analyzes angela carters nights at the circus as a postmodern historical novel which makes its female characters transgress the patriarchal order and achieve an authentic self beyond the patriarchal rules

به باور بسیاری از محققان و منتقدان ادوارد سعید با نگارش کتاب « شرق شناسی» مطالعات پسا استعمارگرایی را رقم زد. در نگاه سعید، شرق شناسی نگرش و روش بررسی فرآیندها، تجارب و تاثیرات استعمار اروپاییان و واکنش متقابل به آن است. تقابل دوگانه از تاثیرات چنین نگرشی است. هدف این مطالعات نگاهی نوو اصلاح یافته علمی و آکادمیک به گذشته کشورهای استعمارگر خصوصاً دول اروپایی است تا گذشته این کشورها را به آنان یادآور گردد. بنابراین ما با تفاسیر و خوانش های جدید از مطالعات شرق شناسی مواجه هستیم . یکی از مفاهیم کلیدی مطالعات پسااستعماری تقابل دوگانه خودانگاری(self) و دیگرانگاری(other) می باشد که اولی به غربی ها و دومی به غیر غربی ها اشاره دارد. رابطه این دو رابطه اربابی-برده ای است که با رسم خط جغرافیایی فرضی و قراردادی-نه حقیقی- جهان را به دو قطب نابرابر شرق و غرب تقسیم می کند و به خود اجازه می دهد آن را آنطور که خود می خواهد؛ تعریف، بازسازی و ارائه دهد.از این رهگذر، تجسم شرق در آثار غربی با یک دسته از پیش فرض ها و رفتارهای قالبی عجین گردیده است. از سویی جورج اورول نویسنده ای غربی با ریشه های استعماری از نگاه اروپاییان به شرقیان می نگرد. در آثار او شاهد دوگانگی شخصیتی هستیم؛ به عبارت دیگر شخصیت ها یا راویان داستان، استعمار را محکوم می کنند اما نظر چندان مساعدی هم به مردم بومی ندارند. در این تحقیق، این نگاه دوگانه در رمان «روزهای برمه» و داستان کوتاه «شکار فیل» بررسی شده است تا مشخص گردد که این دو اثر از تقابل دوگانه "خود" و "دیگری" متابعت می کنند یا خیر؟

الیناسیون همیشه یکی از مفاهیم اساسی در زندگی انسان بوده و نویسندگان زیادی به آن پرداخته اند. تونی موریسون در رمان آبی ترین چشم این مفهوم را بصورت تحریف ذهن سیاه پوستان در نتیجه ی پذیرفتن باورهای نژادگرایانه ی جامعه ی سفید-پوستان نشان می دهد. این پایان نامه با تکیه بر دیدگاه فرانتس فانن در روانکاوی سیاه-پوستان برگرفته از پوست سیاه، نقاب های سفید خوانشی روانکاوانه از زندگی ”پکولا بریدلاو“ ارایه می کند. در پایان، تاثیر باورهای نژادگرایانه در الیناسیون روانی سیاه-پوستان مشخص می شود. علاوه براین، به کارکرد این باورها در ایجاد تنش های درون-نژادی و نقش والدین آسیب دیده در انتقال این باورها نیز اشاره می شود.

پایان نامه ی حاضر به بررسی رمان خانم دالووی اثر ویرجینیا وولف و سیمای هنرمند در جوانی اثرجیمز جویس بر اساس دیدگاه نوشتار زنانه ی الن سیزو می پردازد. سیزو معتقد است که این نوع نوشتار را نمی توان در قالب یک نظریه ی قطعی و مشخص بیان نمود و این نوع نوشتار فراتر از گفتمان نظام مردسالار است و نگارنده ی آن افرادی هستند که ساختارهای از پیش تعیین شده ی چنین نظامی را در هم می شکنند. این پایان نامه تلاش می کند عناصر و عوامل مختلفی را که با این نوع نوشتار مرتبط می باشند را مورد تفسیر و بررسی قرار دهد.

سفرنامه نویسی بعنوان یک گونه ی ادبی، جایگاه خاصّی در تاریخ ادبیات انگلیسی دارند. در میان بسیاری از سفر نامه هایی که در مورد ایران به نگارش در آمده است، آینه های غیب: سفری به ایران (2006) اثر جیسن الیوت یک نمونه ی بارز بحساب می آید. این اثر در ثبت تاریخ، فرهنگ و تمدن مردم از رویکرد متفاوتی بهره می گیرد. محقق سعی بر این دارد تا مقایسه ای بین اهداف و نوشته الیوت نسبت به سایر سفر نامه نویسان در سفر به ایران و معرفی این کشور داشته باشد. در آینه های غیب، معماری نقش عمده ای را ایفا می کند که از طریق آن شناخت مفهوم خود و دیگری در کنار یکدیگر میسر می گردد. روشی که الیوت در شناخت ملّتها بر می گزیند از طریق روایتهایی است که در معماری گنجانده شده، بشیوه ای که در این روایتها تاریخ گذشته وحال، آرزوها وانگیزش یک ملّت نقل می شود. به همین شکل، یکی از اهداف الیوت یافتن منشأ و ماهیت معماری اسلامی است. در همین راستا، علاوه بر بررّسی معماری با مقایسه نشانه ها و نماد های مختلف غرب و شرق و بویژه با دنبال کردن تأ ثیر هنر و معماری پارسی بر میراث غرب، به درونمایه ی جهانی شدن می رسد. دانش پیشین خود را محک می زند. در ارتباط با این هدف، محقق علاقه مند به نشان دادن اندیشه زیبا شناسی الیوت و تحلیل معماری پارسی است. علاوه بر این، در برخورد با معماری، نشانه ها و اشیاء، الیوت مانند بارت عمل می کند که تمرکزش روی معانی پنهان در پس هر نشانه است و آنها را بر اساس شناخت خود رمز گشایی می کند. از طریق این اکتشافات و کاوشهای شخصی، الیوت از شیوه ی سفر نامه نویسی نو پیروی می کند. بنابراین، جیسن الیوت با همسان شدن با آثار هنری و معماری نقطه ی عطفی در تاریخ سفر نامه نویسی شرق ایجاد می کند.

همزمان با شروع قرن بیستم، بحران زیست محیطی ذهن بسیاری از نویسندگان بزرگ را درگیر کرد. در ادبیات بسیاری از مکاتب نقد میان رشته ای ظهور کردند، که در میان آنها نقد محیط زیست گرا می پردازد به: تاثیر انقلاب صنعتی بر تخیلات نویسنده؛ سوء استفاده از طبیعت در سایه ادیان یهودی-مسیحی؛ تاثیر فلسفه بر طبیعت؛ پیامدهای مربوط به پایان دنیا در نتیجه بد رفتاری با طبیعت؛ روابط بین زن و مرد؛ توصیف طبیعت در ادبیات؛ اکوفمنسیم؛ و همچنین روندی که در آن نوع ادبی ادبیات شبانی مورد سوء استفاده قرار گرفته است و درنتیجه باعث تعریف جدیدی از آن با عنوان ادبیات فرا-شبانی شده است. دیوید هربرت لارنس در خانواده ای معدنچی بزرگ شده است، و در بسیاری از رمانهایش، از جمله رنگین کمان و سنت ماور، به مسائل زیست محیطی می پردازد. او تحت تاثیر فیلسوفهای مخالف با سود مند گرایی قرار گرفته است، کسانی که در مباحث محیط زیست گرایان معیار سنجش هستند. او در رنگین کمان شرایط انسان را در دو محیط شهری و روستایی به تصویر می کشد تا تاثیر هر کدام را بر شخصیت های داستانش نشان دهد، و سپس خودش به نیو مکزیکو نقل مکان میکند و در آنجا به مطالعه نویسندگان آمریکایی متاثر از طبیعت می پردازد، و به این نتیجه میرسد که در سرزمین بکر آمریکا یک نویسنده بیشتر به مسائل زیست محیطی می پردازد. در نتیجه خودش رمان سنت ماور را مینویسد که در آن سمبلهای طبیعت جایگاه محوری شخصیت های داستان را می گیرند. سمبل هایی که قهرمان داستانش را، در جستجوی ریشه های گم شده طبیعیش، از فرهنگ و تمدن دور می سازد و به آغوش طبیعت می کشاند. بنابراین دی اچ لارنس می تواند به عنوان یک نویسنده دارای فلسفه ای عمیق و محیط زیست گرا در نظر گرفته شود.

در این تحقیق، تحلیلی از رمان مصائب حوای جدید اثر آنجلا کارتر بر مبنای نظریه ی جودیت باتلر در خصوص ایجاد هویت جنسی ارائه شده است. رمان ذکر شده به عنوان یک بحث فمینیستی در خصوص ایجاد اجتماعی زنانگی و نقش های جنسیتی تعریف شده است. این رمان ساختارهای قدرت مردانه که در شکل گیری هویت افراد موثر است را زیر سوال می برد. در این رمان شخصیت های زنی وجود دارند که تجسم زنانگی بر اساس دیدگاه های مردانه هستند. این تحلیل بر اساس چند رویکرد است: به تصویر کشیدن چندین شخصیت و تأ ثیر آنها بر قهرمان داستان، بررسی چگونگی شکل گیری هویت جنسی قهرمان اصلی، ارائه ی عملکرد هویت جنسی بر اندازنده و در نهایت دیدگاه کارتر درباره ی اسطوره. تجزیه و تحلیل رمان ذکر شده نشان می دهد که نویسنده با تحمیل نقش ها و هویت های جنسی توسط جامعه ی مرد سالار مخالف است. این رمان دیدگاه معاصر در خصوص جنسیت و تمایلات جنسی را به عنوان مقوله های ایجاد شده، پیچیده و متغیر منعکس می کند.

چکیده در این جستار، سعی بر آن است تا دو رمان بلندیهای بادگیر اثر امیلی جین برونته و خانه ادریسی ها اثر غزاله علیزاده در چارچوب تاریخ گرایی نوین و با استفاده از نظریات میشل فوکو با یکدیگر مقایسه شوند. در این تحقیق، بررسی فاکتورهای متعدد و متفاوت مکیب تاریخ گرایی نوین به مباحث اصلی جنسیت، هویت، زن و مرد (مردانگی و زنانگی)، روابط قدرت، گفتمان رایج، گفتمان فوکویی، نظام، خشونت و زبان محدود شده است. بررسی هر دو رمان رویکرد امیلی برونته و غزاله علیزاده را نسبت به قدرت و جنسیت در آثارمذبور روشن می سازد. همچنین ارتباط بین تعریف و درک تاریخ گرایی سنتی و نوین از هویت و نقش های جنسیتی مشخص می شود. این تحقیق نشان می دهد که چگونه هویت مرد به زن وابسته است و زن و زنانگی چارچوبی برای ارزشیابی و اندازه گیری قدرت مرد در دو رمان می شود. همچنین به عنصر گفتمان رایج و غالب در جوامع معرفی شده در دو رمان، مانند گفتمان مرد سالاری، فمینیستی و کاپیتالیسم پرداخته می شود. صورت ها و دلایل مختلف خشونت در دو رمان نیز بررسی می شوند. در ادامه، تحقیق حاضر روابط قدرت و تغییر نقش در دیالوگ را بخصوص در رمان خانه ادریسی ها مورد مطالعه قرار می دهد. قدرت کلامی و اهمیت زبان به عنوان ویژگی غیر قابل چشمپوشی دو نویسنده مسئله مهم دیگری است که به تفصیل در دو رمان بحث شده است و این واقعیت که چگونه اعضای معمولی سازمان های سرکوبگر در نظام های قدرت مربوطه مورد تعدی قرار می گیرند و فردیت و آزادی آنها به دلیل درگیر شدن در این بازی قدرت به چالش کشیده می شود، به روشنی نشان داده می شود. واژگان کلیدی: تاریخ گرایی نوین،قدرت، گفتمان، گفتمان رایج، جنسیت، هویت، زبان، خشونت، نظام، روابط قدرت، مقاومت.

آنچه کـه در تحقیق حاضر مورد بررسی قرارخواهد گرفت تحلیل دو رمان ویرجینیا وولف(1941-1882) بر اساس نظریه قابلیت اجرای ( mrs. dalloway, 1963)و خانم دالوی (orlando, 1992)اورلاندو است. باتلرمعتقد است چنانچه هویت ‘شدن’ جنسیت جودیت باتلر(1956) وشکل گیری فردیت ازطریق فرآیند توسط هنجارهای جنسیتی تشکیل شود می تـواند بـا تمایل به کثرتش کـه بر خلاف محدودیت های نظام دوگـانه عمـل می کند، دوباره شکل گیرد. جنسیت شاخص اجتماعی است که از طریق تکرار منظم مجموعه ای از اعمال در بستر فرهنگی اجتماع شکل می گیرد و برای از نو شکل دادن جنسیت ممکن است ویژگی هایی که به طور قاطع برای مرد و زن تعریف شده را تغییر داد. وولف با تکیه بر هویتهای دو جنسیتی و دوجنسگرایی کلاریسا و اورلاندو نه فقط پیش فرضهای اجتماعی درباره تفاوت بین زن و مرد که منجر به میل دگرجنس گرا می شود را به چالش می کشد، بلکه ثابت بودن هویت جنسیتی را از بین می برد. اورلاندو و کلاریسا دارای صفتهای مردانه و زنانه هستند. اورلاندو علیرغم تغییراتی که به ازدواج می کند. (shelmerdine) را دوست دارد، اما با شلمرداین (sasha) در جسمش رخ میدهد ساشا را دوست دارد، اما با ریچارد ازدواج می کند. کلاریسا و اورلاندو ( sally)همین ترتیب، کلاریسا سالی با آنکه تسلیم ارزشهای دگرجنس گرایی می شوند درعین حال بـا ویژگیهای دوجنسیتی و دوجنس گرایی خویش این نظام را به چالش می کشند. وولف مفهوم دوجنسیتی را در رمان خانم دالو ی با گسترش رابطه ی روحی کلاریسا و سپتیموس بسط می دهد. کلیدواژه ها: ویرجینیا وولف، اورلاندو، خانم دالوی، دوجنسیتی، قابل اجرابودن جنسیت

نوشته حاضرمی کوشد به تحلیل رمان علمی- تخیلی دست چپ تاریکی (1969 ) اثراورسولا کروبر لگویین (1929) از دیدگاه نظری کهن الگوی آنیما وآنیموس کارل گوستاو یونگ (1875 – 1961) بپردازد. نظریه یونگ برای روان انسان قالبی را ترسیم می کند که شامل مهمترین ساختار یعنی ناخودآگاه جمعی و کهن الگوها است. آنیما وآنیموس، از مهمترین کهن الگوهای ناخوداگاه جمعی است. بر اساس یونگ، آنیما روان زنانه در وجود مرد و آنیموس روان مردانه در وجود زن است. این کهن الگوها نوعی رشد روانی و تکامل فردی را به همراه می آورند. شخصیت های تاثیرگذار رمان، گنلی آی و استراون سفری را در پیش می گیرند که در طول آن کهن الگوهای آنیما و آنیموس ناخوداگاه خود را در عالم واقع می یابند که روح آنها را به تعادل می رساند. گنلی آی به عنوان انسانی مذکر که روان زنانه خود را سرکوب کرده و استراون به عنوان انسانی دوجنسی که از روان مردانه خود محروم شده است به تدریج آگاهی خود را از مفهوم "هویت فردی" کامل می کنند. این تحقیق می کوشد تا نشان دهد شخصیت های داستان به تکامل فردی و خودفهمی نمی رسند مگرآنکه کهن الگوهای آنیماوآنیموس را به روان خود پیوندبزنند. در انتها ، این پیوند هدف سفرشان را که رسیدن به بلوغ روانی است، میسر می سازد.

نقد کهن الگویی از شاخه های نقد ادبی است که متن را با توجه خاص بر کهن الگوها و اسطوره های تکرار شونده در روایت، نشانه ها، تصاویر و شخصیت ها تفسیر می کند. کهن الگوها تصاویر و نشانه های تکرار شونده ایی هستند که ناخودآگاه بشر را تشکیل می دهند. بنابراین پژوهشی دقیق درباره کهن الگوها در متون ادبی گوناگون ملل می تواند چراغی در راه شناسایی ماهیت واقعی انسان به عنوان یک شهروند جهانی باشد. آنیما در مکتب روانکاوانه تحلیلی یونگ، کهن الگویی است مربوط به ناخودآگاه ذهن و نیز نشانه ایی است انتزاعی که شالود? کهن الگوی "نفس" (self) از آن ساخته می شود. آنیما از مفاهیم تشکیل دهند? نظریه یونگ در مورد ناخودآگاه جمعی است که خود از بخش های سازند? ناخودآگاه شخص است و نقش عمده ایی در ذهنیت نهایی انسان ایفا می کند. در ناخودآگاه هر مرد، آنیما تصویری است از خود مونث درونی او که تاثیری انکارناپذیر بر نگرش او درمورد مفهوم "زن" دارد. در این تحقیق، داستان کوتاه (ligeia) اثر ادگار آلن پو و داستان بوف کور اثر صادق هدایت بر اساس نظریه یونگ در مورد کهن الگوی آنیما بررسی شده اند تا با خوانشی مقایسه ایی شباهت ها و تفاوت های آنها مشخص گردد.

این پژوهش سعی در پرداختن به دیدگاه خاص شویینکا درباره ی مفهوم استعمار نوین در نمایشنامه ی پادشاه بابو دارد. تحقیق حاضر نشان می دهدکه تصویر قاره آفریقا بازتابی از دریاچه ی ژرف استعمار نو است. در خلال دهه های استعماری قاره ی آفریقا بطورفاجعه باری دست نخوردگی خود را از دست داده است. در مطالعات پسااستعماری، اصطلاح "استعمار نو" به سلطه ی سیاسی، اقتصادی و فرهنگی برکشورهای در حال توسعه توسط کشورهای استعمارگر اطلاق می شود. قدرت های استعماری کهن به منظور حفظ استعمار ، شیوه های نوینی را برای تسلط برکشورهای مستعمره ی سابق خود بکار می گیرند: آنها با کنترل گفتمان های غالب مانند دموکراسی و لیبرالسیم، و سازمان های جهانی مثل بانک جهانی و سازمان ملل، از آنها به عنوان اهرم هایی در جهت حفظ قدرت در کشورهای استعمارشده استفاده می کنند که دیگر نیازی به حضور فیزیکی آنها در آن کشورها نیست این رویکرد در سالهای اخیر موضوع اصلی بسیاری از آثار نگاشته شده در ادبیات و نقد ادبی بوده است. یکی از اصلی ترین موضوع های بحث برانگیز نمایشنامه ی اخیر شویینکا ،پادشاه بابو، پرداختن به مسائل استعمار نوین است. شویینکا کشوری ساختگی و تازه استقلال یافته به نام گوآتو (guatu ) را به تصویر می کشد که توسط کودتاهای پیاپی ویران شده است. پادشاه بابو هجوی سیاسی است درباره ی تاریخچه ی حکومت فاسد ژنرال باشا باش (basha bash ). او که سربازی جزئی و رقت انگیز است در پی یک کودتا با کمک همسرش ماریا ( maariya) حکومت ژنرال پتیپو (potipoo) را سرنگون می کند و خود قدرت را بدست می گیرد. . از آنجایی که شاه بابو الگوی مناسبی جهت اداره ی حکومت خود در دست ندارد با کپی برداری از شیوه های حکومتی کشورهای استعمارگر در کشورهای مستعمره و اعمال خشونت جهت حفظ قدرت، علی رغم وعده های حکومت مردم سالاری، خود به حاکمی ظالم مبدل می گردد. . با آنکه مردم گوآتو توانسته اند از دیکتاتوری ژنرال پوتیپو خلاص شوند، دوباره وارد مرحله ی جدیدی از دیکتاتوری یا استعمار نوین می شوند، زیرا قدرت های استعماری با بی صلاحیت دانستن حکومت شاه بابو برای اصلاح آن راه را برای نفوذ و مداخله ی خود باز می کنند. این پژوهش بر استعمارنوین که منجر به تسط در بخش های فرهنگی، اقتصادی و سیاسی می شود متمرکز شده است. تجزیه و تحلیل نمایشنامه ی پادشاه بابو اثر شویینکا نشان می دهد که استعمارنوین نقشی اساسی در استعمار مجدد کشورهای به اصطلاح مستقل یافته از لحاظ سیاسی ایفا می کند و این استعمار نوین بدون یاری رهبران بومی به عنوان دست نشاندگان استعمارگران سابق حاصل نمی شود.

پسا استعماری نظریه ایی معاصر است که هدف اصلی آن بررسی تاثیرات استعمار بر روی کشورهای است که تحت استثمار قرار گرفته اند. در این راستا، پسااستعماری تاثیرات بسیاری را در حوزه نقد ادبی داشته و منتقدین بسیاری نظیر اداوارد سعید، فرانز فانون و هومی بابا تلاش بسیاری برای بررسی ابعاد تقابل بین این دو فرهنگ متفاوت استعمار شده و استعمار کننده کرده اند. این تحقیق در صدد بررسی جنبه های جدید در رمان مردم جولای اثر نادین گوردیمر است. مفاهیمی نظیر هویت، هجومونی، زبان و مکان در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفته اند همانطوریکه این مفاهیم کلیدی در توصیف آفریقای جنوبی و همچنین شناختن این جامعه چند نژادی می تواند نقش بسزایی داشته باشد. مردم جولای نشان دهنده جامعه ایی است که در آن سیاه پوستان بر سفید پوستان برتری دارند. این رمان جامعه ایی را به تصویر می کشند که در آن دو نژاد سیاه و سفید با هم در آمیخته شده و نزاع بین این دو گروه در تقابل بین یک خانواده سفید پوست به نام اسمیلز و جولای که خدمتکار سابق انها بوده است ولی اکنون دست برتری بر آنها دارد، تجلی پیدا می کند. با این وجود، گوردیمر در تلاش به تصویر کشیدن جامعه ایی کاملا پسا آپارتایدی نیست، بلکه او فقط پیشنهاد های ممکنی را برای همزیستی بین این دو گروه سیاه و سفید مطرح می کند.