دیروفیلاریا ایمیتیس کرم قلب سگ می باشد که در بطن راست و سرخرگ ریوی سگ، روباه، گرگ و سایر گوشتخواران وحشی ساکن و ویژه کشورهای گرمسیر به ویژه نواحی استوایی می باشد. تناوبداری پدیده ای شناخته شده در بسیاری از کرم های فیلاروئید می باشد. ماده های دیروفیلاریا ایمیتیس نوزاد گذار هستند و میکروفیلر در تمام زمان در خون مشاهده می شود. اما این حضور تناوبی دارد که به نظر می رسد در مناطق جغرافیایی مختلف با هم متفاوت است. تناوبداری میکروفیلر دیروفیلاریا ایمیتیس در جریان خون محیطی توسط دانشمندان چند کشور مطالعه شده است. در بررسی حاضر نمونه گیری از خون از تعداد 2 قلاده سگ روستایی با فواصل 1 ساعته به مدت 72 ساعت متوالی در 2 سگ روستایی با آلودگی طبیعی، 4 تا 6 ساله، و بعد جداسازی میکروفیلر ها به منظور بررسی تناوبداری با توجه به منطقه جغرافیایی انجام شد. تناوبداری این میکروفیلر در طول ساعات خونگیری ابتدا کم و سپس زیاد می شد و مقدار حداکثر آن در ساعت 24 و میزان حداقل آن در ساعت 11 مشاهده شد. این اولین بررسی تناوب داری میکروفیلر دیروفیلاریا ایمیتیس در اهواز می باشد

تیلریوز اسبی خساراتی جدی به صنعت تولید و صادرات اسب وارد می کند. از آنجا که حیوانات حامل مهم ترین مخزن گسترش عفونت می باشند، بنابراین شناسایی آنها دارای اهمیت می باشد. هدف: هدف از مطالعه ی حاضر، بررسی وجود تیلریا اکوئی در شترها به عنوان حیوان حامل در استان یزد، منطقه ای که در آن جمعیت قابل توجهی از شتر و اسب وجود دارد و تیلریوز اسبی شایع می باشد. مواد و روش کار: در این مطالعه از 161 شتر از مناطق مختلف استان نمونه گیری صورت گرفت. برای شناسایی تیلریا اکوئی از pcr استفاده شد که در آن ژن 18s rrna تکثیر گردید. موارد مثبت توالی یابی شد. نتایج: از 161 نمونه، 7 نمونه (3/4%) با استفاده از روش pcr، آلوده به تیلریا اکوئی تشخیص داده شد. توالی ژن 18s rrna تمام جدایه ها، بیش از 99 درصد شباهت با یکدیگر و تیلریا اکوئی جدا شده از اسب ها و شترهای مطالعات دیگر داشته است. بر اساس جایگزینی تک نوکلئوتیدی در ژن 18s rrna از شترهای مورد مطالعه، 3 ژنوتیپ مختلف شناسایی و به بانک ژن ارائه شد. بحث: بر اساس همولوژی های بین توالی 18s rrna تیلریا اکوئی به دست آمده از شترها و اسب-های مطالعه و ارائه شده به بانک ژن، درخت فیلوژنی 3 شاخه بسیار مرتبط مجزا تشکیل داد. سن، جنس و محل به عنوان عوامل خطر آلودگی با تیلریا اکوئی در شترهای این مطالعه مشخص نشد. در پایان، این مطالعه نشان داد که در حال حاضر شترهای ایران به تیلریا اکوئی آلوده اند و شتر باید به عنوان حامل انگل تیلریا اکوئی مورد توجه قرار گیرد.

مطالعه حاضر طی بهمن تا اسفند 1392 و به منظور تعیین شیوع و شناسایی نوع آلودگی انگل های کرمی دستگاه گوارش اسب های استان خوزستان در ارتباط با فاکتورهای خطر مرتبط با آن انجام گردید. برای این منظور، در مجموع و بطور تصادفی از تعداد 183 راس اسب (66 راس نریان و 117 راس مادیان) از شهرهای رامهرمز، آبادان، اهواز، شوشتر، شوش و دزفول نمونه گیری مدفوع بعمل آمد. شمارش تعداد تخم در مدفوع انجام شد و تخم ها برای تعیین نوع نماتود موجود کشت گردید. برای آزمایش تخم کرم ها از روش شناورسازی و برای شناسایی لاروهای نماتودها از روش برمن استفاده شد. نتایج بررسی حاضر شیوع آلودگی به نماتود اسبان استان خوزستان را 1/30% نشان داد. در تمام نمونه های مورد بررسی تخم ترماتود و سستود مشاهد نگردید. از نماتودهای شناسایی شده، تعداد 4/22 درصد به پاراسکاریس اکوئوروم 3/10 درصد به استرونگل ها و 7/2 درصد توامان به پاراسکاریس اکوئوروم و استرونگل ها آلوده بودند. فراوانی آلودگی در نریان 33/3 درصد و در مادیان 2/28 درصد بود. فراوانی آلودگی در شهرهای رامهرمز، آبادان، اهواز، شوشتر، شوش و دزفول به ترتیب 7/16، 30، 1/23، 7/40، 3/31 و 7/38 درصد بود. در اسب های با سابقه مصرف داروی ضد انگل 9/25 درصد و در اسب هایی که سابقه مصرف داروی ضد انگل نداشتند 7/41 درصد آلوده بودند. تجزیه و تحلیل آماری نشان داد که ارتباطی بین آلودگی انگل های کرمی دستگاه گوارش اسب های تحت مطالعه با جنس، سن و مناطق وجود ندارد ولی این اختلاف بین اسب های با سابقه مصرف داروی ضد انگل و آن هایی که سابقه مصرف داروی ضد انگل نداشتند معنی دار بود. در کشت مدفوع اسب های آلوده لاروهای مرحله سوم سیاتوستومم، پوتریوستومم ، تریودنتوفوروس و استرونژیلوس ولگاریس تشخیص داده شد. نتایج این تحقیق نشان می دهد که فراوانی آلودگی انگل های کرمی دستگاه گوارش در اسب های خوزستان بالا است و اقداماتی از قبیل افزایش بهداشت محل نگهداری اسب ها، مانیتورینگ آلودگی های انگلی و برنامه استفاده از داروهای ضد انگل نیاز می باشد تا باعث ارتقا سلامت و عملکرد اسب ها شود.