سیستم های دوفازی آبی متشکل از دو پلیمریا یک پلیمر ویک نمک می باشد، که پس از اختلاط به فاز آبی امتزاج ناپذیرتفکیک می شود . در این سیستم ها هر فاز عمدتا دارای 75 تا 90 % آب است ومحیط بسیارمناسبی برای جداسازی و تخلیص مواد بیولوژیکی از قبیل آنزیم ها، پرو تئین ها و همچنین اندامکهای سلولی ایجاد می کند. na2hpo4 + h2o و pegdme2000 + na3po4 + h2o تعادلات مایع- مایع برای سیستم های آبی 318 کلوین بصورت تجربی تعیین شد. علاوه بر / 313 و 15 /15،308/15 ، در چهار دمای / 298 pegdme2000 + تعادلات مایع - مایع، تعادلات مایع - جامد نیز برای سیستم مذکور بررسی و دیاگرامهای کامل فازی رسم گردید . اثرات دمابر روی منحنی های باینودال وخطوط ارتباطی سیستم مورد مطالعه، بررسی شد . اثر گروههای انتهائی پلیمر نیز در توانائی تشکیل فاز مورد بررسی قرار گرفت. pegdme2000 معادلات غیرخطی وتجربی مرچاک توسعه داه شه برای برازش وپیش بینی منحنی های باینودال استفاه شده است که حاصل شده اند . مدلهای ترکیب موضعی (t-t0) k پارامترهای آن از برازش داده ها بصورت تابعی از دما وهمچنین معادله ویریال اسمزی نیز بصورت پیوسته برای برازش و پیش بینی رفتار wilson و nrtl فازی داده های مایع- مایع بکار برده شده است.