چکیده به زبان فارسی: جستجوی راه های جدید جهت رقابت در بازارهای رقابتی جوهره ی اصلی تفکر استراتژیک و استراتژی بازاریابی بوده و کسب مزیت رقابتی پایدار موضوع اصلی مباحث استراتژی است. وجود مزیت رقابتی در یک سازمان به معنای عملکرد بهتر نسبت به رقباست که در کوتاه مدت سودآوری و در بلندمدت بقا و رشد سازمان را تضمین می کند. بنابراین تحقیق و پژوهش در این زمینه از اهمیت فراوانی برخوردار است .هدف از این پژوهش بررسی عوامل ایجاد کننده ی مزیت رقابتی پایدار در شرکت های صنایع غذایی پذیرفته شده در بازار بورس اوراق بهادار تهران و هم چنین میزان تاثیر ابعاد مزیت رقابتی پایدار بر عملکرد سازمانی در این شرکت ها است. این پژوهش مطالعه ای کاربردی و از نوع توصیفی - پیمایشی است. جامعه آماری شامل 41 شرکت تولیدی صنایع غذایی پذیرفته شده در بازار بورس اوراق بهادار تهران بود که به دلیل محدود بودن شرکت های فعال در این زمینه تمامی جامعه مورد بررسی قرار گرفت. ابزار گردآوری اطلاعات پرسش نامه و اطلاعات مالی منتشر شده شرکت ها بوده که روایی پرسش نامه طبق نظر محققین و پایایی آن با استفاده از معیار آلفای کرونباخ مورد تائید قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون t، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده شد. یافته های این مطالعه نشان می دهد که شرکت های صنایع غذایی پذیرفته شده در بازار بورس اوراق بهادار تهران از نظر ابعاد مزیت رقابتی پایدار در سطح بالایی قرار دارند. از دیگر نتایج به دست آمده می توان به رابطه ی معنادار مثبت میان ابعاد مزیت رقابتی پایدار و عملکرد سازمانی در این شرکت ها اشاره نمود که افزایش/کاهش در ابعاد مزیت رقابتی پایدار منجر به افزایش / کاهش عملکرد سازمانی می شود.

در محیط پیچیده امروز کسب و کار حفظ مزیت رقابتی و بقاء سازمان ها به کمک نوآوری و تجاری سازی آن امکان پذیر است، که بتواند بطور مستمر دانش نو را در سازمان تولید نماید و آن را به ارزش اقتصادی تبدیل کند. در همین راستا پژوهش حاضر به دنبال بررسی ارتباط هوش هیجانی مدیران با تجاری سازی نوآوری در مراکز تحقیقاتی و واحدهای تحقیق و توسعه است. در راستای این هدف شناسایی ارتباط میان ابعاد تشکیل دهنده هوش هیجانی، اندازه بنگاه و اندازه صنعت با تجاری سازی نوآوری در بنگاه به عنوان هدف فرعی پژوهش تعریف شد. جامعه آماری پژوهش کلیه شرکت هایی تولید دارای واحدهای تحقیق و توسعه فعال در استان آذربایجان شرقی هستند که بر اساس.دسته بندی منتشر شده از وزارت صنعت، معدن و تجارت در صنایع مختلف به تولید اشتغال دارند. داده ها از طریق پرسشنامه جمع آوری گردید. پس از جمع آوری داده ها تجزیه و تحلیل آنها به روش تحلیل مسیر رگرسیون، و هبستگی با استفاده از نرم افزار spss، ویرایش 19 انجام شد. با توجه به ضرایب همبستگی محاسبه شده مشخص شد که از میان متغیرهای مستقل پژوهش متغیر هوش هیجانی قوی ترین رابطه مثبت را با تجاری سازی نوآوری دارد. نتایجی که آزمون رگرسیون نیز موید آن می باشد. همچنین چهار بعد هوش هیجانی شامل خودانگیزی، خودآگاهی، همدلی و مهارت اجتماعی با تجاری سازی نوآوری رابطه مثبت و معنادار دارند. این در حالی است که بعد خودتنظیمی مدیر ارتباط معناداری با تجاری ساز نوآوری ندارد. به علاوه نتایج بیانگر وجود ارتباط معنادار میان اندازه صنعت و تجاری سازی و عدم وجود ارتباط معنادار میان اندازه بنگاه و تجاری سازی نوآوری است.

در عصر پر تلاطم و متغیر امروزی، اغلب شرکت¬ها پی برده¬اند که برای حفظ بقا، کسب مزیت رقابتی و بهره¬وری و عملکرد بهتر شرکت باید ایده¬های نوآورانه را در محصولات و خدماتشان لحاظ نمایند. بهره-گیری از مشارکت مشتری در اجرای نوآوری در شرکت می¬تواند یکی از راه¬های رسیدن به موفقیت در شرکت باشد. در این پژوهش به بررسی تاثیر متغیرهای نوآوری(فنی و غیرفنی) بر عملکرد به کمک متغیر میانجی¬گر مشارکت مشتری می¬پردازیم تا به کمک نتایج حاصل شرکت¬ها را جهت دستیابی به عملکرد بهتر یاری دهیم. هدف نهایی کشف روابط این متغیرها در برخی شرکت¬های خدماتی می¬باشد. از این رو تعداد 88 پرسشنامه میان مدیران ارشد و میانی شرکت¬های حاضر در هشتمین نمایشگاه بین¬المللی بورس و بانک و بیمه تهران، توزیع و جمع آوری گردید. از این بین 72 پرسشنامه که به صورت کامل پاسخ داده شده بودند مورد بررسی قرار گرفت. پایایی ابزار پژوهش نیز 915/0 به دست آمد که نشان از مطلوب بودن آن است. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از spss و smartpls و با روش های t تک نمونه ای، همبستگی اسپیرمن و روش مدل یابی معادلات ساختاری انجام گرفت. نتایج پژوهش نشان داد تاثیر کیفیت خدمات بر عملکرد شرکت با مقدار ضریب مسیر707/0 دارای نیرومندترین رابطه می¬باشد. همچنین رابطه¬ی قابلیت نوآوری غیرفنی و کیفیت خدمات با ضریب مسیر604/0، از رابطه¬ی قابلیت نوآوری غیرفنی و مشارکت مشتری با ضریب مسیر589/0 پیشی گرفته¬است. از طرفی متغیر مشارکت مشتری نتوانسته میانجی¬گر خوبی در ارتباط میان قابلیت نوآوری فنی و کیفیت خدمات باشد.