چکیده: هدف از تحقیق حاضر بررسی ارتباط بین سبک های رهبری مدیران با خلاقیت کارکنان ادارات تربیت بدنی استان خوزستان بود. این تحقیق از نوع توصیفی همبستگی و به روش میدانی انجام شده است. جامعه آماری تحقیق تعداد 164 نفر کارکنان ادارات تربیت بدنی استان خوزستان دارای مدرک دیپلم به بالا بودند. با استفاده از جدول مورگان 118 نفر به عنوان نمونه تصادفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه ویژگی های فردی، پرسشنامه استاندارد سبک های رهبری (mlq) و پرسشنامه استاندارد خلاقیت رندسیپ بود. پایایی پرسشنامه ها با استفاده از روش آلفا کرونباخ به ترتیب 81/0 و 84/0 محاسبه شد. جهت توصیف یافته ها از روش های آمار توصیفی و برای آزمون فرضیه ها از روش های آمار استنباطی تحلیل واریانس یک طرفه، ضریب همبستگی، آزمون پیگیری توکی، آزمون مانوا و آزمون تی استیودنت استفاده شده است یافته های توصیفی تحقیق نشان داد از دیدگاه کارکنان 20/14% مدیران از سبک تحول گرا، 27/7% از سبک عمل گرا و 91/4% از سبک بی خاصیت استفاده می کنند. هم چنین میزان خلاقیت 19% کارکنان در حد ضعیف، 34% در حد متوسط و 44% در حد نسبتاُخلاق بود. در آزمون فرضیه ها بین سبک های رهبری تحول گرا و بی خاصیت با میزان خلاقیت کارکنان رابطه معنی دار مشاهده نشد، لیکن بین سبک رهبری عمل گرا با میزان خلاقیت کارکنان رابطه معنی دار مشاهده شد. فرضیه های جانبی نشان داد بین هیچکدام از ویژگی های فردی با خلاقیت رابطه معنی داری مشاهده نشد. بین سبک رهبری عمل گرا مدیران مرد و زن تفاوت معنا داری وجود داشت، یعنی مردان بیشتر از زنان از این سبک استفاده می کردند. بین سبک رهبری مدیران مجرد و متاهل ادارات تربیت بدنی استان تفاوت وجود دارد.یعنی کارکنان مجرد به طور معنی داری بیشتر از کارکنان متأهل سبک بی-خاصیت را ترجیح می دادند.با توجه به یافته های تحقیق توصیه می شود مدیران ورزشی با استفاده از سبک های رهبری مناسب خلاقیت کارکنان را بهبود بخشند.