چکیده: زمینه و هدف: کفش تنها محل تماس پا با زمین حین راه رفتن است و هر تغییری در آن بر روی پارامترهای راه رفتن تاثیر می گذارد. کفش با ساختارهای مختلف (جنس، نرمی و سفتی تخت کفش، ارتفاع پاشنه، طول ساق، پهنای زیره، شکل و ابعاد شیارهای تخت کفش) بر روی ثبات بدن و کنترل تعادل اثر مستقیم می گذارد. ریسک لغزیدن و افتادن مربوط به جنس کفش، جنس سطح، شرایط سطح و طراحی هندسی تخت می باشد و برای پیشگیری از لیزخوردن باید به طراحی کفش مقاوم در برابر لغزندگی (طراحی انسان محور) توجه کرد. هدف این تحقیق سنجش تاثیر عمق های مختلف شیار تخت کفش بر روی ضریب اصطکاک و فاکتورهای پایداری حین راه رفتن بر روی دو سطح خشک و لغزنده می باشد. مواد و روش: مطالعه حاضر، نیمه تجربی و از نوع اندازه گیری های مکرر است که 22 مرد جوان با کفش استاندارد آکسفورد با سه عمق متفاوت شیار تخت (1، 5/2 و 5 میلیمتر) و بر روی دو سطح مختلف (خشک و لیز) راه رفتند. اطلاعات از طریق دو دستگاه آنالیزحرکت vicon و صفحه نیرو جمع آوری شد. فرکانس نوسانات مفصل مچ پا، مولفه های عمودی و قدامی-خلفی نیروی عکس العمل زمین، توان مکانیکی زانو، سرعت راه رفتن و ضریب اصطکاک اندازه گیری شدند. نتایج: مولفه عمودی در شرایط لیز نسبت به خشک تفاوت نداشت. مولفه قدامی- خلفی، توان مکانیکی زانو و ضریب اصطکاک در شرایط لیز کمتر از شرایط خشک می باشد. افزایش عمق شیار تاثیری بر سرعت راه رفتن نداشت. بر روی هر دو سطح خشک و لیز، افزایش عمق شیار منجر به افزایش ضریب اصطکاک شد. نتیجه گیری: هدف این مطالعه یافتن عمق شیاری با پایداری و ضریب اصطکاک بهینه می باشد. از نظر مولفه-های عمودی و قدامی-خلفی، نوسانات مفصل مچ پا و ضریب اصطکاک، عمق شیار 5 میلیمتر بهینه می باشد. چون عمق 5 میلیمتر برای کاهش نیروهای عکس العمل زمین و نوسانات مفصل مچ پا و از طرفی افزایش اصطکاک در حین راه رفتن مناسبتر می باشد. کلید واژه ها: کفش، راه رفتن، عمق شیار، شرایط سطح، پایداری، ضریب اصطکاک.

زمینه و هدف: کودکان در دور? رشد، در ساختار اسکلتی و استخوانیشان تکامل نیافته اند و در برابر استرسهای وارده، فشار و کارهای فیزیکی بسیار انعطاف پذیر و آسیب پذیر هستند. در حدود 90% دانش آموزان جهان کوله پشتی حمل می کنند. کوله پشتی نامناسب و سنگین، منجر به درد و ناهنجاریهای اسکلتی می شود. طراحی ارگونومیک محصول، به تنهایی عامل مناسبی برای انتخاب محصول نخواهد بود. طرح ارگونومیک، زمانی موفق خواهد بود که توسط مصرف کنندگان مورد قبول واقع شود. هدف پژوهش بررسی کوله پشتی دانش آموزان از نظر تطابق با ابعاد آنتروپومتریک و استاندارد وزن و ارائ? انداز? مناسب برای طراحی کوله پشتی و فاکتورهای زیبایی شناسی در طراحی بوده است. مواد و روش ها: در پژوهش توصیفی تحلیلی حاضر، 50 دانش آموز دختر و پسر داوطلب در اندازه گیری ابعاد بدنی و مقایسه با کوله پشتی هایشان توسط دستگاه آنالیز حرکت وایکان، 212 دانش آموز دختر برای مقایس? وزن کوله پشتی با استانداردها توسط ترازوی دیجیتال و200 دانش آموز دختر و پسر، برای مطالعات زیبایی شناسی با رویکرد ارگونومی مشارکتی توسط نرم افزار کامپیوتری طراحی شده در این پژوهش شرکت داشته اند. یافته ها: آنالیز آماری تفاوت معنادار را بین ابعاد بدن و اندازه های متناظر در کوله پشتی ها آشکار کرد. نتایج ارزیابی ارگونومیک کوله پشتی ها مطابقت کافی را با توصیه های ارگونومیک نشان نداد. وزن تنها 2/19% کوله پشتی ها در محدود? ایمن بوده است. اندازه های مناسب برای طراحی کوله پشتی مطابق با ابعاد آنتروپومتریک آزمودنی ها و فاکتورهای زیبایی شناسی در طراحی ظاهری کوله پشتی با توجه به نظرات آزمودنی ها استخراج شد. نتیجه گیری: آگاهی افراد از فاکتورهای ارگونومیک در هنگام انتخاب و خرید کوله پشتی مناسب بسیار موثر است، اما تولیدکنندگان نیز باید به تولید کوله پشتی ارگونومیک تشویق شوند. کاستن از وسایل اضافی کوله پشتی توسط والدین مفید است. ولیکن برنامه های مدیریتی آموزش و پرورش برای دانش آموزان و مسئولین مدارس درمورد آگاهی از مخاطرات تهدید کننده سلامتی ، هنگام استفاده از کوله پشتی غیر ارگونومیک نیز لازم است.

هدف: هدف از مطالعه حاضر ترجمه، انطباق میان فرهنگی و اعتبار سنجی نسخه فارسی پرسشنامه غربالگری درد اسکلتی عضلانی اربرو در نمونه ای از افراد مبتلا به کمر درد می باشد. روش بررسی: مطالعه حاضر یک مطالعه آینده نگر از نوع متدولوژیک به لحاظ تکرار پذیری در دفعات آزمون، همخوانی درونی و اعتبار سازه بود. 202 بیمار مبتلا به کمر درد نسخه فارسی پرسشنامه غربالگری درد اسکلتی عضلانی اربرو و پرسشنامه درد - ناتوانی در طول دوره ارزیابی تکمیل کردند. 62 بیمار مبتلا به کمر درد پرسشنامه اربرو را با فاصله زمانی یک هفته مجدا تکمیل کردند. همخوانی درونی از طریق آلفای کرونباخ سنجیده شد، تکرار پذیری در دفعات آزمون از طریق ضریب همبستگی درون گروهی و شاخص خطای معیار اندازه گیری مورد بررسی قرار گرفت. اعتبار همگرا از طریق ضریب همبستگی اسپیرمن ارزیابی شد. نتایج: ضریب همبستگی درون گروهی و آلفای کرونباخ نسخه فارسی پرسشنامه اربرو در سطح قابل قبول (70/0icc> ) بدست آمد. همبستگی قوی بین نسخه فارسی پرسشنامه غربالگری درد اسکلتی عضلانی اربرو و پرسشنامه ناتوانی – درد وجود داشت و نتایج همبستگی بالایی را نشان داد (72/0=r ). نتیجه گیری: نسخه فارسی پرسشنامه غربالگری درد اسکلتی عضلانی اربرو یک ابزار سنجش با اعتبار و تکرار پذیری مناسب جهت تعین میزان ناتوانی افراد مبتلا به کمر درد می باشد.