نام پژوهشگر: جنابعلی جهرمی
فهیمه شاهوران فرد محمود پاکشیر
انتخاب پوشش مناسب برای سطح خارجی لوله های انتقال نفت و گاز یکی از قسمت های مهم در ایجاد یک سیستم حفاظتی برای کاهش میزان خوردگی این خطوط بشمار می رود. یکی از مشکلات عمده پوشش های خط لوله مسئله جدایش کاتدیک است که در اثر اعمال جریان کاتدی و ایجاد محیط قلیایی در فصل مشترک پوشش-فلز به وجود می آید و باعث جدایش پوشش از خط لوله می شود. تحقیق حاضر با هدف مقایسه خواص حفاظتی و کارایی دو پوشش عمده خط لوله، پلی اتیلن سه لایه و پلی یورتان صد در صد جامد انجام شده است. در ابتدا به بررسی مطالعاتی عوامل تخریب پوشش ها پرداخته شد و در مرحله بهد تعدادی تست های خوردگی، الکتروشیمیایی و مکانیکی جهت مقایسه رفتار پوشش ها در برابر شرایط مخرب ایجاد شده در تست ها انجام شد. با توجه به اینکه مشکل جدایش پوشش پلی اتیلن سه لایه از سطح لوله هنوز بر طرف نشده است لازم است تا در خصوص پوشش های جدید محافظ خطوط لوله بررسی و مطالعه ای صورت گیرد تا چنانچه مزیت و برتری هایی در آن ها نسبت به پوشش پلی اتیلن سه لایه ملاحظه شد، به عنوان جایگزین معرفی گردند. مطابق با نتایج آزمایش ها و مطالعات انجام شده، پوشش پلی یورتان 100% جامد الزامات استاندارد ها را به خوبی تامین می کند و جدایش زودهنگام آن ها از سطح لوله مشاهده نشده است، خاصیت سپر حفاظت کاتدی ندارد و با ضخامت هایی در حد یک سوم پوشش پلی اتیلن سه لایه قابل اعمال در سایت می باشد، لذا می تواند جایگزین مناسبی برای پوشش پلی اتیلن سه لایه باشد.
موسی جاویدانی جنابعلی جهرمی
چکیده ندارد.
محمد اصغرزاده جنابعلی جهرمی
تحقیق حاضر با هدف بررسی علت جدایش پوشش سه لایه پلی اتیلن در چند مرحله انجام شده است. در مرحله اول سطح حاصل از جدایش با هدف پی بردن به مکانیزم و علت جدایش مورد بررسی قرار گرفت. در ادامه با توجه به مشاهدات صورت پذیرفته در مرحله اول، یکسری آزمایش به منظور مطالعه تاثیر تقابل پوشش با محیط اطراف، تغییرات بوجود آمده در ساختار اپوکسی تحت شرایط محیطی و عملیاتی صورت پذیرفت. همچنین در نهایت به بررسی تاثیر تعدادی از مهمترین متغیرهای فرایند تولید پوشش از جمله دمای پخت به عنوان یک عامل بسیار مؤثر بر روی خواص اپوکسی پرداخته شده است. با توجه به مشاهدات صورت پذیرفته جدایش پوشش سه لایه پلیاتیلن در ناحیه فصل مشترک لایه اپوکسی و سطح لوله صورت پذیرفته است. نتایج حاصل از بررسیهای میکروسکوپی و همچنین نوع جدایش صورت پذیرفته نشان میدهد که تنشهای مکانیکی به طور مستقیم در فرایند جدایش پوشش از سطح فلز نقشی نداشته و عامل اصلی نمیباشند. با توجه به بررسیهای انجام شده تخریب شیمیایی فصل مشترک پوشش-اپوکسی عامل اصلی پدیده جدایش پوشش از روی سطح لوله میباشد. نفوذ رطوبت و اکسیژن به درون پوشش در زیر خاک و نیز شرایط حاد قلیایی ایجاد شده در مکان روی دادن واکنشهای کاتدی از جمله فاکتورهای اصلی در رخداد پدیده جدایش پوشش از سطح لوله میباشند.