نام پژوهشگر: عسکر جانعلیزاده چوببستی
احمد خزائی پول عیسی شوش پاشا
در خاکهای ریزدانه اشباع تحت بارگذاری، به دلیل نفوذپذیری بسیار کم و تمایل به کاهش حجم، افزایش فشار آب حفره ای یا کاهش تنش موثر بوجود می آید. نفوذپذیری بسیار کم خاکهای ریزدانه، باعث طولانی تر شدن مدت زمان خروج آب و نشست می گردد، این نشست پس از ساخت سازه، باعث ایجاد صدماتی به آن می شود. برای اصلاح و کاهش مدت زمان نشست خاکهای ریزدانه، روشهای مختلفی مد نظر مهندسین قرار می گیرد، از جمله این روشها می توان به چاههای زهکش اشاره نمود که در جهت کاهش زمان نشست در هنگام بارگذاری مورد استفاده قرار می گیرد. زهکشها با کاهش مسیر زهکشی و خروج سریع آب باعث سرعت بخشیدن به نشست و کم کردن فشار آب منفذی می گردند. هدف اصلی این پژوهش، ارزیابی عملکرد چاههای زهکش در تحکیم می باشد. زهکشهای استفاده شده در این تحقیق ازنوع زهکشهای ماسه ای قائم می باشند که در خاکهای رسی ریزدانه درزیر ساختمان مجتمع آموزشی دانشگاهی شهرستان نور مورد استفاده قرار گرفته اند. برای محاسبه نشست از نرم افزار plaxis استفاده شده است. ایجاد یک شبکه گره ای(مش بندی)، تخصیص رفتار و مصالح، شرایط مرزی و شرایط اولیه از جمله بخشهای مهم این مدل سازی بشمار می آیند. با انجام عملیات نقشه برداری در 8 مرحله و در مدت زمان یکسال پس از بارگذاری، مقادیر نشستهای اندازه گیری شده ثبت گردید. مقایسه ای بین نشستهای محاسباتی و مقادیر اندازه گیری شده به صورت نمودار ارائه می شود. نظارت و دقت در محاسبات و اجرای زهکش، پیش بارگذاری با نصب زهکش را به عنوان اصلاح مناسب جهت نشست خاک نتیجه می دهد.
پیمان اباذریان عسکر جانعلی زاده چوب بستی
هدف از انجام این پژوهش بررسی آزمایشگاهی مقاومت روانگرایی ترکیب ماسه ی بابلسر با درصدهای مختلف دو نوع ریزدانه ی خمیری کائولینیت و بنتونیت در محدوده ی ویژگی خمیری زیاد تحت بارگذاری دوره ای می باشد؛ همچنین اثر عوامل گوناگونی مانند درصد ریزدانه، نوع کانی و ویژگی خمیری، نسبت تنش دوره ای و فشار دورگیر بر رفتار دوره ای نمونه های مخلوط ماسه ی بابلسر و ریزدانه ی خمیری بررسی شد. به این منظور تعداد 34 آزمایش سه محوری دوره ای زهکشی نشده به روش کنترل تنش روی نمونه های گوناگون مخلوط ماسه ی بابلسر و ریزدانه ی خمیری، در تراکم نسبی ثابت 45 درصد، انجام گرفت. مهم ترین نتایج این پژوهش نشان داد که اضافه کردن حتی میزان اندکی رس به ماسه، مقاومت روانگرایی را به شدت کاهش می دهد؛ همچنین نشان داده شد که برخلاف بیشتر پژوهش های پیشین، افزایش نشانه ی خمیری در نمونه های با درصد ثابت ریزدانه، لزوماً سبب افزایش مقاومت روانگرایی نمی گردد و احتمالاً مقاومت دوره ای ماسه های رس دار به نوع کانی و فعالیت رس نیز وابسته است.
علی غلامعلی تبار فیروزجایی عسکر جانعلی زاده چوب بستی
چکیده ندارد.