مقدمه: نظر به اینکه هموفیلی یک بیماری شایع است که هزینه های زیادی را برای سیستم های بهداشتی به همراه دارد، امروزه تشخیص ناقلین هموفیلی از اهمیت خاصی برخوردار شده است. با این وجود هزینه های زیاد روش های تشخیصی آن حتی در کشورهای پیشرفته تابحال مانع یافتن ناقلین هموفیلی شده است. از آنجا که امروزه مشخص شده است که هر فرد دارای یک اثر انگشت منحصر به فرد می باشد که در قرآن نیز در مورد آفرینش مجدد آن سخن گفته شده است. روش کار: این مطالعه موردی شاهدی در سال 1390 انجام شد. 62 نفر افراد مبتلا به هموفیلی، 45 مادر بیماران هموفیلی (ناقلین هموفیلی) مراجعه کننده به مرکز هموفیلی اراک بعنوان گروه مورد و 144 نفر فرد سالم بعنوان گروه شاهد انتخاب شدند. نوع اثر هر یک از انگشتان توسط یک متخصص پزشکی قانونی که از گروه فرد اطلاعی نداشت، با استفاده از روش هانری تعیین گردید و انواع اصلی اثر انگشت شامل اثر انگشت کمانی، حلقوی، چرخشی و سایر انواع مشخص شد. یافته ها: شایع ترین اثرات انگشت در تمام انگشتان افراد به ترتیب شیوع عبارت بودند از اثر انگشت حلقوی، اثر انگشت چرخشی، اثر انگشت کمانی و سایر اثر انگشتان. مشابه افراد گروه شاهد، شایع ترین نوع اثر انگشت در ناقلین هموفیلی اثر انگشت حلقوی بود. با این حال تفاوت معنی داری بین انواع اثر انگشت در تمام انگشتان در بین ناقلین هموفیلی و گروه شاهد وجود داشت بطوریکه میانگین تعداد اثر انگشت حلقوی در ده انگشت در ناقلین هموفیلی به میزان معنی داری کمتر از افراد گروه شاهد و میانگین تعداد اثر انگشت کمانی و سایر اثر انگشتان در ده انگشت بیش از افراد گروه شاهد بود. میانگین تعداد اثر انگشت چرخشی در ده انگشت بین دو گروه تفاوت معنی داری نداشت. همچنین غیر از انگشتان شست و سبابه دست راست، در سایر انگشتان تفاوت معنی داری بین نوع اثر انگشت بین ناقلین هموفیلی و افراد گروه شاهد وجود داشت. نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که اثر انگشتان ناقلین هموفیلی تفاوت هایی با افراد طبیعی دارد. کلمات کلیدی: هموفیلی، ناقل هموفیلی، اثر انگشت

متامفتامین یک محرک روانی است. با توجه به عوارض جسمی و روحی سوء مصرف این ماده بررسی اثرات آن در سطح سلولی جهت یافتن درمانهای مناسب از سالها پیش آغاز شده است. با توجه به نقش استرس اکسیداتیو در پاتوژنز بیش از 102 بیماری هدف این مطالعه تعیین استرس اکسیداتیو، وضعیت شناختی و وضعیت روانی در مصرف کنندگان متامفتامین در شهر اراک و مقایسه آن با افراد سالم است. روشها و مواد در این مطالعه مقطعی تحلیلی، 48 بیمار مصرف کننده متامفتامین و همچنین48 نفرگروه شاهدکه ازنظرسن ومحل زندگی با گروه فوق همسان سازی شدند شرکت کردند. بیماران پس از اخذ رضایت نامه و پر کردن پرسشنامه بالینی و آزمون وضعیت شناختی روانی sni-exe وارد مطالعه شدند و از آنها 5 میلی لیتر خون وریدی گرفته شد. برای اندازه گیری آنتی اکسیدان های تام سرم از روش قدرت احیاکنندگی سرم استفاده گردید. جهت ارزیابی پراکسیداسیون لیپیدی از روش تیوباربیتوریک اسید استفاده گردید. جهت آنالیز داده ها از آماره های توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و تحلیلی( t-test) استفاده شد. سپس یافته های هردو قسمت با استفاده از برنامه spss18 تجزیه و تحلیل شد. یافته ها افراد تحت مطالعه 96 نفر بودند در 2گروه 48 نفره ارزیابی ومقایسه شدند. میانگین سنی این بیماران درگروه مورد 14± 2/37 و درگروه شاهد 4/20± 5/35 سال بود. میانگین آنتی اکسیدان ها درگروه مورد 04/0± 31/0 و در گروه شاهد 05/0± 46/0 بود که استفاده از آزمون آماری t-test نشان داد که میانگین آنتی اکسیدان ها درگروه مورد نسبت به شاهد کاهش معنی داری دارد ((p-value= 0.04. میانگین مالون دی آلدئید درگروه شاهد 4/2± 72/1 و درگروه مورد 05/5± 38/4 بود. بطوریکه در گروه مورد میانگین سطح سرمی mda (مالون دی آلدئید) بطور معنی داری بالاتر از گروه شاهد است (p-value= 0.01) . میانگین نمرات وضیعت شناختی و روانی افراد در گروه مورد 5/32 ± 3/247 و میانگین نمرات افراد در گروه شاهد 9/21± 6/321 است. در گروه شاهد میانگین نمرات وضیعت شناختی و روانی بطور معنی داری بالاتر از گروه مورد است (p-value= 0.001) نتیجه گیری در افراد مصرف کننده مت آمفتامین علاوه برکاهش میزان آنتی اکسیدانها و افزایش پروکسیداسیون لیپیدی، سیستم دفاعی آنتی اکسیدانی نیز دچار نقصان شده است. در سطح عملی و کارکردی نیز افراد مصرف کننده مت آمفتامین وضیعت شناختی و روانی پایین تری نسبت به افراد طبیعی دارند.

مقدمه:سوء مصرف متامفتامین به یک مشکل جهانی تبدیل شده است. یکی از داروهای استاندارد مورد استفادهدر درمان وابستگی به متامفتامین رسپریدون است. داروی متیل فنیدیت به علت شباهت ساختاری وعملکردی کاندیدی جهت درمان وابستگی به متامفتامین معرفی شده است. دراین مطالعه تاثیر درمان با متیل فنیدیت با رسپریدون در بیماران وابسته به متامفتامین درشهر اراک مقایسه شده است. روشها ومواد:در این مطالعه مداخله ای 60 نفر از بیماران وابسته به متامفتامین مراجعه کننده به کلینیک های ترک اعتیاد شهر اراک به صورت آسانانتخاب شده و پس از تکمیل رضایت نامه آگاهانهبه صورت تصادفی به دو گروه درمان استانداردو مداخلهتقسیم شدند. برای بیماران در ابتدا و انتهای مطالعه پرسشنامه لیکرت در مورد وضعیت جسمی و روانی بیمار تکمیل شد. گروه استاندارد با داروی رسپریدون وگروه مداخله با داروی متیل فنیدیت به مدت یک ماهتحت درمان قرارگرفتند. اثرات درمانی دو دارو با آزمونهای t-test و chi squre آنالیز شد. نتایج: بعد از درمان هر دو گروه افزایش وزن داشته اند.وسوسه سوء مصرف و عوارض ناشی از مصرف متامفتامین در گروه مداخله نسبت به گروه استاندارد بهبود چندانی نداشته است. بحث: عوارض مصرف متامفتامین و سوء مصرف و وسوسه در گروه مداخله نسبت به گروه استاندارد بهبود چندانی نداشته است و متیل فنیدیتکاندیدی مناسبی جهت درمان وابستگی به متامفتامین نمیباشد. هردو گروه ازلحاظ افزایش وزن ه طی یک ماه درمان تفاوت چشمگیری با یک ماه قبل از درمان داشته اند که باتوجه به کاهش وسوسه و نیز افزایش اشتها قابل انتظار میباشد.

منواکسید کربن گازی است بی رنگ، بی بو و بی مزه که منبع اصلی تولید آن اتومبیل، سوخت زغال و چوب و آبگرمکن دیواری می باشد. از آنجا که سالانه بین 1000-600 مورد مرگ اثبات شده در اثر مسمومیت با منوکسید کربن گزارش شده است. لذا جهت کمک به پیشگیری بر آن شدیم، میزان منواکسیدکربن برگشتی به محیط داخل منازل را در اثر استفاده از آب گرمکن دیواری ارائه نماییم. روش کار : ابتدا محل آبگرمکن و فاصله آن از سطح زمین و تعداد سالهای کارکرد آن را مشخص شده سپس دودکش آبگرمکن را از جهت داشتن کلاهک h و دودکش مجزا بررسی شد. آنگاه میزان منوکسیدکربن موجود در قسمتهای مختلف خانه را قبل ، 5، 10 و 15 دقیقه بعد از روشن شدن آبگرمکن اندازه گیری می کنیم. نتایج : در آزمون repoufed measarment از روش green house gersser استفاده شد و نتایج نشان داد که روند افزایش مقدار منواکسید کربن در زمانهای مختلف اندازه گیری شد. در قسمتهای مختلف خانه معنی دار (001/0 p value) بوده و همچنین این مقدار به تفکیک تعداد سالهای کارکرد آبگرمکن نیز معنی دار بوده است. نتیجه گیری : هر چه مدت زمان استفاده از آبگرمکن دیواری تعداد سالهای کارکرد آن بیشتر باشد مقدار منواکسید کربن تولید شده بیشتر است و احتمال مسمومیت منواکسید کربن در آشپزخانه از سایر نقاط خانه بیشتر است. کلمات کلیدی : منواکسید کربن، آبگرمکن دیواری

یکی از بهترین روش های ترک اعتیاد، استفاده از شربت تنتور اپیوم است که حاوی 20% الکل می باشد. الکل از نظر قانونی منع مصرف دارد ونیز می تواند منجر به خطا در انجام کارهای ظریف به خصوص رانندگی شود. به علاوه از نظر اخلاقی باید پاسخگوی بیماران در جهت رعایت مسائل شرعی باشیم. روش کار : افراد بر اساس میزان مصرف به 3 گروه اول cc 20، دوم cc 25 و سوم cc 30 تقسیم می شوند و میزان سطح الکل بازدمی قبل از مصرف، 5، 10 و 15 دقیقه پس از مصرف با استفاده از دستگاه الکل سنج تنفسی، اندازه گیری ومعادل سطح سرمی آن ثبت می شود. پس از انجام آزمایش اقدام به سنجش اختلال تعادل به روش غربالگری استاندارد می شود. یافته ها : معادل سطح سرمی الکل پس از 5 دقیقه در گروه 1 و 3 از لحاظ آماری اختلاف معنادار دارد و پس از 10 دقیقه در گروه 3 با دو گروه دیگر از لحاظ آماری اختلاف معنادار وجود دارد. پس از 15 دقیقه در هر 3 گروه معادل سطح سرمی صفر است. در هیچ فردی اختلال تعادل دیده نشد. نتیجه گیری : این شربت منجر به اختلال تعادل نمی شود و خاصیت مست کنندگی ندارد. الکل تنفسی پس از 15 دقیقه صفر می شود و تشخیص آن بعد از این زمان ناشی از مصرف تنتور نیست. با توجه به یافته ها و بر اساس فرموده های مراجع تقلید استفاده از این شربت منع شرعی ندارد.

مقدمه : درد مهمترین عامل پیشگیری کننده از عوارض بوده و به عنوان اخطار منجر به مراجعه به سیستم درمانی می شود. اما تا جایی ارزشمند است که قابل تحمل باشد و یا هنگام شروع درمان از بین برود. یکی از انواع داروهای مسکن، مخدرهای قوی هستند که در افراد معتاد می توانند منجر به عوارض از جمله سندرم محرومیت گردند. روش کار : معتادان مبتلا به درد حاد بر اساس نوع ضد درد تجویزی به 2 گروه تقسیم می شوند و میزان درد آنها با معیار vas، قبل از دریافت مسکن، 5، 15 و 30 دقیقه پس از آن سنجیده می شود. به علاوه علائم سندرم محرومیت در 5، 15 و 30 دقیقه پس از تجویز در آنها بررسی می شود. یافته ها : میانگین شدت درد در گروه 1 (مورفین) طی زمان، کاهش بیشتری نسبت به گروه 2 (پتدین) داشته است. علائم سندرم محرومیت در زمانهای مختلف در گروه 1 یکسان و در گروه 2 اختلاف آماری معنادار دارد. نتیجه گیری : قدرت مورفین در کنترل درد حاد بیماران معتاد بیشتر از پتدین است. پتدین منجر به بروز علائم خفیف سندرم محرومیت در بیماران معتاد می شود ولی مورفین این اثر را ندارد.

اعتیاد به عنوان یک پدیده ناهنجار اجتماعی بیش از هر زمان سلامت فردی و اجتماعی را مورد تهدید قرار داده است،این معضل دارای ابعاد وسیعی است. با توجه به نیاز کارشناسان به شناسایی دقیق و سریع مواد مخدر و جلوگیری از رواج مواد مخدر در جامعه و با نظر به اینکه تحقیق در حیطه ی این موضوع از اولویت های تحقیقاتی نیروی انتظامی (ناجا) استان مرکزی و معاونت درمان دانشگاه علوم پزشکی اراک وتفاهم نامه فی مابین می باشد بر آن شدیم تا سه روش غربالگری روتین و تاثیرات و معایب و مزایا ی این سه روش و مقایسه آنها با یکدیگر ،را مورد تحقیق و بررسی قرار دهیم. مواد وروش کار: در این تحقیق از 3 روش کروماتوگرفی لایه نازک، اشعه یو وی و تست رنگی جهت تشخیص و شناسایی داروهای مخدر ( تریاک، هرویین، مت آمفتامین، حشیش ،فنوباربیتال، ترامادل، اکستازی ،بنزودیازپین) و مقایس این مطالعه علوم پایه بمنظور بررسی تاثیر روش های غربالگری سریع تست رنگی ،کروماتوگرافی لایه نازک،اشعه فرا بنفش در شناسایی مواد مورد سوء مصرف و مقایسه آنها انجام می گیرد . چون پژوهش بر روی نمونه مواد کشف شده شامل هروین ،تریاک،اکستازی،شیشه،را که از هرکدام 5 نمونه انجام میگیرد لذا نیازی به محاسبه حجم نمونه انسانی نمی باشد. ه این 3 روش با یکدیگر از نظر سرعت ،دقت ،هزینه و ارجحیت انجام شد. به منظور آنالیز آماری این مطالعه ، با استفاده از نرم افزار spss20 ابتدا داده ها بوسیله آمار توصیفی و شاخصهای مرکزی چون میانگین و انحراف معیار و پراکندگی و سپس داده ها بوسیله oneway anova و تست post hoc فیشر وتست های گروهای مستقل و یا مآزمون های معادل ناپارامتری آنها مورد تجزیه وتحلیل قرار خواهند گرفت. در این تحقیق 10 نمونه از مواد و داروهای کشف شده توسط ناجا و موجود در آزمایشگاه پزشکی قانونی استان مرکزی به صورت اتفاقی انتخاب شد و ابتدا با استفاده از معرف های رنگی مورد استفاده در این تحقیق ماده ی تغییر رنگ هریک از نمونه ها بوسیله ی معرف توسط محقق ثبت شد هر یک از 10 نمونه ی فوق را در معرض پرتوهای اشعه فرابنفش (uvb) قرار داده و طول موج بازتابی توسط محقق ثبت شد. ودر آخر هر یک از 10 نمونه را در تانک های کروماتوگرافی قرار داده و نتایج کروماتوگرافی توسط محقق به ثبت رسید. یافته ها: در روش تست رنگی مرفین وهرویین با مارکوییس به رنگ بنفش وبا ماندلین به رنگ آبی سبز متامفتامین اب مارکوییس به رنگ نارنجی و با فرود به رنگ قرمز در امد.اکستازی با مارکوییس به رنگ ارغوانی تیره و متادون با ماندلین به رنگ سبز مایل به آب در آمد.ترامادول با هیچ کدام از معرف ها تغییر رنگ ندادو حشیش با معرف دی متیل بنزوالدیید به رنگ قرمز-بنفش واگزازپام با معرف فرمالدهید اسید سولفوریک به رنگ نارنجی درآمد.در روش کروماتوگرافی لکه ها با مواد مورد نظر در تست رنگی مطابقت داشت ودر uv طول موج ثبت شده هم با مواد مورد نظر مطابقت داشت. بحث و نتیجه گیری: روش تست رنگی روشی موثر ، دقیق و کم هزینه میباشد که با توجه به نتایج این تحقیق میتوان از آن به عنوان روش ارجح غربالگری سریع استفاده کرد. روش اشعه ی فرابنفش روشی کم هزینه ،سریع میباشد اما با توجه به نتایج حاصله از این تحقیق از دقت کافی جهت افتراق همه ی مواد مورد سوء مصرف نمیباشد. که این موضوع به دلیل تداخل طول موج بازتابی در بعضی از مواد میباشد.روش کرماتوگرافی نیز دقت بسیار بالایی در تشخیص مواد مورد سوء مصرف دارد، اما با توجه به زمان و هزینه زیاد روشی ارجح برای غربالگری سریع محسوب نمیشود.با توجه به نتایج این تحقیق پیشنهاد میشود که جهت غربالگری سریع داروهای سوء مصرف از روش تست رنگی استفاده شود

مقدمه سوء مصرف مواد محرک به خصوص متامفتامین و مشتقات آن به یک مشکل جهانی تبدیل شده تا آنجا که از آن به عنوان یک اپیدمی نام برده شده است. شیوع مصرف متامفتامین در برخی گروه های اجتماعی از جمله جوانان به صورت واضحی بالا است. سوء مصرف این مواد با روندی رو به افزایش به یکی از شایع ترین مواد غیرقانونی مورد استفاده در ایران نیز بدل شده است.در این مطالعه ما برآن شدیم تا با مقایسه ی مت آمفتامین در ناخن و مقایسه ی آن با دو روش ، روش غربالگری مناسبتر با هزینه ی کمتر و با دقت زمانی طولانی تر ارائه دهیم. مواد و روش ها در این مطالعه 72 نمونه ناخن از افراد مشارکت کننده دراین پژوهش اخذ گردید که60 مورد مصرف کنندگان شیشه بوده و 12 مورد نیز شرح حال مصرف مت آمفتامین را نداشتند. ابتدا هرکدام از نمونه های اخذ شده از مراجعین پس از شستشو با آب و اتانول داخل بورت قرار داده شده و به مقدار 10 سی سی hcl (اسید کلریدریک) به آن اضافه کرده و سپس به مدت 20 دقیقه حرارت داده شد.سپس به این ظرف 250 سی سی محلول کلروفرم-ایزوپروپانول(chcl3-isopropanol) به ترتیب به نسبت حجمی 80 به 20 اضافه گردید. سپس ظرف محتوی این مواد را به مدت 20 دقیقه داخل دستگاه shaker قرار دادیم.محلول پس از 20 دقیقه دو فاز شده.سپس فاز آبی را جدا کرده و ماده ی حاصله را داخل بن ماری جوش قراردادیم تا حلال این مواد تبخیر گردید.نمونه ی حاصله را که فاز آبی میباشد با نوار تست سریع مولتی دراگ مورد آزمایش قرار داده شد. همچنین نمونه ی حاصل جهت انجام tlc مورد آزمایش قرار گرفتند و نتایج با استفاده از ضریب اسپرمن و مقایسه گروه های مستقل در نرم افزار spss 13.5 مورد آنالیز قرار گرفت.نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که میانگین سنی افراد مورد مطالعه 4/33 ± 25 سال می باشد.از بین 60 نفر افرادی که سابقه ی مصرف شیشه را داشته اند،میانگین مدت زمان مصرف آنها 4/50±10 ماه می باشد از مجموع 72 نفر افراد مورد مطالعه، 61 نفر(84/7%) جواب تست سریع غربالگری آنها مثبت و 11 نفر(15/3%) جواب تست سریع غربالگری منفی داشته اند.از بین 60 نفر از افرادی که سابقه ی مصرف شیشه را داشته اند،تمامی آنها تست سریع غربالگری مثبت داشته اند. از بین 72 نفر از افراد مورد مطالعه،23 نفر (31/9%) جواب تست کروماتوگرافی لایه نازک آنها منفی،15 نفر(20/8%) جواب یک مثبت (1+) ، 19 نفر (26/4%) جواب دو مثبت (2+)، 15نفر (20/8%) جواب سه مثبت (3+)،در کروماتوگرافی لایه نازک داشته اند.حساسیت تست سریع(100%) و اختصاصیت(91/6%) می باشد. حساسیت کروماتوگرافی لایه نازک(80%)واختصاصیت(98/3%) برآورد شد. بحث و نتیجه گیری با توجه به اینکه هیچ مورد از افرادی که شرح حال مصرف مت آمفتامین را داده اند ،در آزمایشات سریع از محلول ناخن ، منفی نبوده است ، لذا با قاطعیت می توان نتیجه گیری کرد که انجام تست سریع از ناخن به عنوان یک روش ساده ، ارزان و قابل دسترس (صرفا جهت غربالگری ) قابل ارائه می باشد و نیز می تواند برتری نسبی به سایر روش های ارزیابی محلول های بیولوژیک بدن نظیر ادرار و خون در زمان های عدم مصرف نیز ارجحیت داده شود.

مقدمه : با توجه به نتایج غیر مشابه و متناقض پژوهش های انجام شده در خصوص زمان بهبودی، میزان درد، رضایتمندی بیماران، عفونت، خونریزی، اریتم، نیروی انسانی و استفاده مکرر از وسایل بخیه و نیز عدم توسعه استفاده از این تکنولوژی در ایران، این مطالعه با هدف مقایسه بین چسب های بافتی و بخیه معمولی انجام گرفت. مواد و روش ها : در این مطالعه پس از غربالگری معیارهای ورود و خروج بیماران از نظر سن، وسعت زخم، محل زخم همسان سازی و به سه گروه 30 نفره (شامل : بخیه، چسب نواری، چسب مایع) تقسیم شدند. پس از انجام مداخله در سه مرحله بیماران مورد ارزیابی و معاینه قرار گرفتند. معاینه اولیه بلافاصله پس از اتمام اقدام درمانی بوده، معاینه دوم 72 ساعت بعد از اقدام درمانی و معاینه سوم 14 روز پس از اقدام درمانی صورت گرفت و میزان درد ، عفونت، اریتم، بهبودی و رضایت بیماران مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج : تعداد 91 بیمار وارد مطالعه شدند. بیماران از لحاظ متغیر های دموگرافیک با یکدیکر اختلافی نداشتند. بیشترین فراوانی بهبودی کامل مربوط به گروه بخیه بوده و اما اغلب بیماران این گروه از درد شکایت داشتند. بیشترین میزان رضایت در گروه چسب مایع وجود داشت. بحث و نتیجه گیری : نتایج حاصل از مطالعه ما نشان داد که استفاده از بخیه علی رغم ایجاد درد بیشتر و رضایت کمتر باعث بهبودی بیشتری در بیماران می گردد.

مقدمه: مطالعات انجام شده در بدن انسان و حیوانات و همچنین در شرایط آزمایشگاهی، دلالت بر این دارد که سوء مصرف اوپیوئیدها ممکن است اثرات ایمونومدولاتوری مخربی بر پاسخ های ایمنی ذاتی و اکتسابی داشته باشد. سلول های دندریتیک دیده بانان سیستم ایمنی اند و به عنوان پلی میان پاسخ ایمنی ذاتی و اکتسابی عمل می کنند. کیفیت پاسخ های ایمنی تحت تاثیر عملکرد، وضعیت بلوغ و فعالیت سلول های دندریتیک قرار دارند. مطالعات اولیه در خصوص اثرات ایمونومدولاتوری مخدر های مختلف، روی لنفوسیت ها به عنوان اولین هدف سلولی انجام می شد. امروزه مشخص شده است که عوامل ایمونومدولاتور، بخش مهمی از اثرات خود بر پاسخ های ایمنی را در سطوح اولیه با مهار تمایز، بلوغ و فعالیت سلول های دندریتیک انجام می دهند. دانش ما در خصوص اثر اپیوئیدها بر سلول های دندریتیک، کم است. هدف از انجام این تحقیق، پی بردن به اثرات ایمونومدولاتوری تریاک، متآمفتامین و داروهای سم زدایی بر زیر مجموعه های سلول های دندریتیک گردش خون معتادان و همچنین اثرات آنها بر تمایز و بلوغ منوسیت های اهداء کنندگان سالم، به سلول های دندریتیک کارآمد بود. مواد و روش ها: دو زیر مجموعه ی اصلی سلول های دندریتیک یعنی سلول های دندریتیک میلوئیدی (cd11c+) و سلول های دندریتیک لنفوئیدی (cd123+) در سه گروه شامل40 داوطلب سالم، 20 معتاد مزمن تریاک، قبل و پس از سم زدایی با متادون و بوپرنورفین، و 20 معتاد مزمن متآمفتامین، قبل و پس از سم زدایی با ریسپریدون و متیل فنیدیت بررسی شد. درصد هر کدام از سلول های دندریتیک cd11c+ و cd123+ در میان گیت مربوط به سلول های تک هسته ای محاسبه شد. در بخش آزمایشگاهی مطالعه، منوسیت های cd14+ انسانی جدا شده از خون محیطی بالغین سالم، با محیط کشت حاوی gm-csf و il-4 جهت ایجاد سلول های دندریتیک کشت داده شد و فنوتایپ و عملکرد سلول های دندریتیک نابالغ و بالغ حاصل از کشت های تیمار شده با تریاک، متآمفتامین و داروهای سم زدایی مورد بررسی قرار گرفت. این سنجش ها شامل ایجاد دستجات هوموتایپ، توان اندوسیتوز (برداشت fitc- دکستران)، بیان شاخص های سطحی (cd1a، cd14، cd11c، cd40، cd83، cd86 و hla-dr) و تولید سایتوکاین (il-10 و il-12p40) بود. جهت ایجاد مدلی شبیه به اعتیاد مزمن به مواد مخدر، در روز 1، 3 و 5 القای سلول های دندریتیک، ماده مخدر مربوطه و در روزهای 2، 4 و 6 ، داروی سم زدایی مربوطه اضافه گردید. نتایج: درصد سلول های دندریتیک تام و سلول های دندریتیک cd11c+ گردش خون معتادان به تریاک و متآمفتامین در مقایسه با کنترل، کاهش یافته بود. بیان hla-dr و cd11c بر سطح سلول های دندریتیک cd11c+ گردش خون معتادان به تریاک و متآمفتامین نیز در مقایسه با کنترل، کاهش نشان می داد. سم زدایی با بوپرنورفین و ریسپریدون باعث اصلاح این کاهش ها شد. اضافه کردن تریاک و متآمفتامین به محیط کشت منوسیت های در حال تمایز به سلول های دندریتیک، باعث کاهش بیان cd1a در مقایسه با کنترل و افزایش بیان cd14 گردید. بعلاوه، تیمار با تریاک در مقایسه با کنترل، کاهش بیان شاخص های cd11c، cd86 و cd83 را در پی داشت. مهار بلوغ با اختلالات عملکردی همچون کاهش ظرفیت اندوسیتوز و مهار ترشح il-12p40 نیز همراه بود. نسبت il-12p40 به il-10 نیز در سلول های دندریتیک مشتق از منوسیت تیمار شده با تریاک، کاهش یافت. تریاک، شکل سلول های دندریتیک را گرد کرد و از ایجاد دستجات هوموتایپ که مشخصه سلول های دندریتیک بالغ در پاسخ به محرک است، جلوگیری نمود. ایجاد دستجات هوموتایپ با بیان شاخص cd86 همخوانی داشت. نتیجه گیری: این اولین مطالعه ای است که اثرات تریاک، متآمفتامین و داروهای سم زدایی را بر سلول های دندریتیک انسان بررسی می کند. از یافته های این مطالعه می توان نتیجه گرفت که تریاک و متآمفتامین از تمایز منوسیت ها به سلول های دندریتیک کارآمد در بدن معتادان جلوگیری می کنند. تریاک و متآمفتامین با ایجاد تاخیر در بلوغ سلول های دندریتیک می توانند باعث ایجاد اثرات ایمونوساپرسیو گذرا بر توانایی سلول های دندریتیک جهت بروز پاسخ سریع و حذف پاتوژن ها شوند. مهار گذرای سیستم ایمنی ممکن است باعث افزایش ابتلا به بیماری های عفونی شود، بویژه اگر مصرف مواد مخدر و برخورد با پاتوژن، همزمان گردد. در مجموع می توان پیشنهاد کرد که تریاک، با هدف قرار دادن عملکردهای ضروری سلول های دندریتیک از جمله ترشح il-12p40 و بیان مولکول های کمک تحریکی، باعث مهار پلاریزه شدن به سمت th1 می شود. یافته های ما نشان داد که بوپرنورفین، نالترکسون و ریسپریدون ممکن است در اصلاح اختلالات ایمونولوژیک ناشی از تریاک و متآمفتامین، مفید باشند. فهم مسیرهای انتقال پیامی که این داروها جهت اصلاح سطح تمایز و بلوغ سلول های دندریتیک استفاده می کنند نیاز به مطالعات آتی دارد.

: وجود درد و سندرم محرومیت در بیماران وابسته به مواد مخدر که تحت لاپاراتومی قرار می گیرند باعث افزایش مدت زمان بستری و عوارض جانی و مالی فراوان می گردد.هدف از این مطالعه بررسی و مقایسه اثر بوپرنورفین زیرزبانی با مورفین تزریقی در کنترل درد و علائم سندرم محرومیت در این بیماران می باشد. مواد و روش ها : در این مطالعه که به صورت کارآزمایی بالینی یک سو کور انجام شد تعداد 68 نفر از وابسته به مواد مخدر که تحت لاپاراتومی قرار می گیرند به صورت تصادفی به گروه های مطالعه تخصیص داده شده و با مورفین وریدی( 5 میلی گرم) و یا بوپرنورفین زیرزبانی(4/0میلیگرم) تحت درمان قرار گرفتند ،بیماران در ساعات متعدد طی 24 ساعت پس از عمل از نظر شدت علائم سندرم محرومیت( بر اساس جدول cows ) و شدت درد بر اساس مقیاس نظری سنجش دردvisual analogue scale (vas) مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج : تعداد 68 بیمار (34 نفر در هر گروه) مطالعه را به پایان رساندند. میانگین سن در گروه مورفین95/7± 06/30 در گروه بوپرنورفین45/8±68/30 بود.بین دو گروه از نظر سن و جنس،شدت درد پس از عمل و علائم سندرم محرومیت قبل از تجویز دارو تفاوت آماری معنی داری وجود نداشت(p>0.05). در ساعت اول مورفین به صورت معنی داری(p<0.001) در مقایسه با گروه بوپرنورفین از شدت علائم محرومیت کاسته است اما در ساعت 6 و 24 بوپرنورفین در مقایسه با مورفین به صورت معنی داری(p<0.001) در کاهش شدت علائم محرومیت موثر تر بوده است. مقایسه ی میانگین شدت درد ساعت اول در دو گروه نشان داد که بین مورفین و بوپرنورفین در کاهش شدت درد تفاوت آماری معنی داری وجود ندارد(p=0.457) .این درحالیست که بوپرنورفین در قیاس با مورفین به صورت معنی داری از میانگین شدت درد ساعت 6 و 24 کاسته است(p<0.05). بحث و نتیجه گیری : مطالعه حاضر نشان داد که بوپرنورفین زیرزبانی به عنوان دارویی سهل الوصول، موثر وکم عارضه می تواند جایگزینی مناسب برای مورفین جهت کنترل درد و تخفیف علائم سندرم محرومیت بیماران وابسته به مواد مخدرکه تحت عمل لاپاراتومی قرار می گیرند؛ باشد

مقدمه : مسمومیت حاد ناشی از بیش مصرف مخدر ها از علل شایع مراجعه به بخش اورژانس می باشد. اگرچه نالوکسان ، آنتاگونیست خالص مخدر ، برای سالهای زیادی در دسترس بوده است ، هنوز هم در مصرف دوز مناسب و راه مصرف مناسب جهت تعادل در درمان بیش مصرف متادون و از طرف دیگر جلوگیری از بروز علائم سندرم محرومیت سردرگمی وجود دارد.هدف مطالعه حاضرمقایسه دو روش مرسوم تجویز نالوکسان در بخش مسمومیت بیمارستانهای کشور که شامل روش مرسوم دوز نگهدارنده نالوکسان ( تجویز به صورت انفوزیون وریدی ) و روش کنترل شده ی وابسته به علائم بالینی و بر حسب نیاز بیمار(prn) بر روی شدت علائم سندرم محرومیت می باشد. مواد و روشها : در این مطالعه که به صورت کارآزمایی بالینی یک سو کور انجام شد تعداد 80 نفر از بیماران افراد با علائم مسمومیت و بیش مصرف متادون به صورت تصادفی به گروو های تجویز نالوکسان انفوزیون و تجویز بر اساس نیاز تخصیص داده شده ، بروز و شدت علائم سندرم محرومیت در ساعات نیم،3 و 12 پس از تجویز اولیه نالوکسان بررسی گردید و همچنین میزان نالوکسان دریافتی در دو گروه ثبت گردید. نتایج : 80 بیمار کارآزمایی را تکمیل کردند(10 زن و 70 نفر مرد ).میانگین سن افراد 64/9 ±86/32 بود.میانگین سن در گروه prn 80/9±92/32 و در گروه انفوزیون 61/9± 80/32 بود. بین دو گروه تفاوت آماری معنی داری از نظر سن و جنس و وضعیت اعتیاد وجود نداشت (05/0<p ). شدت علائم محرومیت در زمان های مورد بررسی به صورت معنی داری(001/0>p) در گروه تجویز بر حسب نیاز(prn) پایین تر است.همچنین درگروه prn کاهش میانگین شدت سندرم محرومیت در دفعات پیگیری به صورت معنی داری(001/0>p) رخ داده است در حالیکه این کاهش در گروه انفوزیون از نظر آماری معنی دار نبوده است(076/0p=).میانگین مصرف نالوکسان در گروه prn برابر96/0±18/2 و در گروه انفوزیون 11/1±22/3 بوده است و میانگین نالوکسان مصرفی در گروه تجویز بر حسب نیاز در مقایسه با گروه انفوزیون به شکل معنی داری (001/0>p) پایین تر بوده است بحث و نتیجه گیری: در این مطالعه کارآزمایی بالینی مشخص شد تجویز نالوکسان به شیوه ی بر حسب نیاز در قیاس با شیوه ی انفوزیون مداوم به صورت معنی داریسبب کاهش بروز و شدت سندرم محرومیت شد..به علاوه بروز و شدت علائم محرومیت در گروه تجویز بر اساس نیاز به طور معنی داری در پیگیری های انجام شده درنیم ، 3 و 12 ساعت پس از تجویز نالوکسان کاهش یافت این درحالیست که کاهش مشاهده شده در گروه دیگر به لحاظ آماری معنی دار نبوده است.اختلاف آماری معنی داری در میزان نالوکسان مصرفی بین دو گروه وجود داشت و میانگین نالوکسان مصرفی در گروه prn پایین تر بود.که این امر توجیه کننده ی اختلاف مشاهده شده در علائم و شدت سندرم محرومیت می باشد. کلمات کلیدی : تجویز بر حسب نیاز، انفوزیون،مسمومیت با متادون،سندرم محرومیت

در پزشکی قانونی، اندازه گیری مواد دارویی یا سمی در مایع زجاجیه، ، به ویژه زمانی که نمونه گیری از خون یا ادرار، به دلیل عدم وجود یا فاسد بودن ، امکان پذیر نباشد ، بسیار با اهمیت است. با این وجود مطالعات محدودی در این زمینه ، به منظور یافتن ارتباط بین سطوح دارویی در این نمونه ها انجام شده است. روش بررسی در این مطالعه توصیفی مقطعی نمونه های ادرار و مایع زجاجیه مربوط به 60 جسد ارجاعی به این مرکز، با روش گازکروماتوگرافی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج حاصل از تعیین غلظت مورفین، با یکدیگر مقایسه شد وحساسیت و ویژگی آن به دست آمد. یافته ها از نمونه های مورد بررسی، 45 نمونه دارای مورفین در ادرار و مایع زجاجیه بودند. در11 نمونه هم نتیجه مورفین ادرار مثبت و زجاجیه منفی بود.در 3 نمونه هم ادرار منفی و لی زجاجیه مثبت بود . در 1 نمونه هم نتیجه ادرار و زجاجیه هر دو منفی بود. غلظت متوسط مورفین در ادرار )1/5 (± 77/2 میکروگرم در میلی لیتر و غلظت مورفین در زجاجیه ) 1/ 2 ± (6/0 میکروگرم در میلی لیتر به دست آمد. حساسیت تست 3/80%، ویژگی 25% و ارزش اخباری مثبت 7/93% و ارزش اخباری منفی 33/8 % بود. نتیجه گیری سنجش غلظت مورفین مایع زجاجیه در اجساد، در موارد منفی، از اعتبار کافی برخوردار نیست.

: اعتیاد به مواد مخدر، با عوارض، مرگ و میر، افزایش هزینه ها و بروز مشکلات اجتماعی و اقتصادی مختلف در سطح فردی تا اجتماعی می گردد. از دارو های پر استفاده که با هدف کمک به معتادین در جهت حفظ پروسه ترک مواد و در نهایت ترک دائمی مورد استفاده قرار می گیرد، متادون و تنتور اپیوم است. اگرچه، براساس شواهد، تجربیات بالینی مطلوبی در استفاده از این دو عامل در بهبود علائم ترک گزارش شده است، با این حال، استفاده از این عوامل با روش مرسوم در مواردی به هدف بالینی مورد انتظار نمی رسد. هدف از مطالعه حاضر، مقایسه اثر متادون و تنتور اپیوم با روش خمره ای در سم زدایی سوء مصرف مواد مخدر است.

مقدمه:مسمومیت با پاراکوات یکی از معضلات جدی در درمان مسمومیت ها بوده و یکی از عوارض مسمومیت حاد آن فیبروز ریوی می باشد. هدف از مطالعه حاضر مقایسه سیلیمارین، ان استیل سیتئین و ترکیب هیدروکورتیزون و ان استیل سیستئین در پیشگیری از بروز فیبروز ریوی ناشی از مسمومیت با پاراکوات میباشد. مواد و روش اجرا:در این مطالعه تجربی، 20 عدد موش نر sprague-dawleyمتوسط با وزن تقریبی 250 گرم به شکل تصادفی به 4 گروه مساوی تقسیم شدند و در طی یک هفته به تمام گروه ها روزانه 10 میلیگرم بر کیلوگرم پاراکوات داده شد.علاوه بر پاراکواتبه گروه اول ، روزانه 600 میلیگرم بر کیلوگرم سیلیمارین، به گروه دومان استیل سیستئین با دوز 500 میلیگرم بر کیلوگرمروزانه، به گروه سوم ان استیل سیستئین 500 میلیگرم بر کیلوگرم و هیدروکورتیزون 50 میلیگرم بر کیلوگرم روزانه به مدت 2 هفته داده شد و به گروه چهارم هیچ گونه دارویی داده نشد. بعد از 3 هفته موش ها کشته شده و ریه آن ها با کدهای نا مشخص به پاتولوژی ارسال شده و نهایتا نمونه ها از نظر ایجاد یا عدم ایجاد فیبروز ریوی توسط پاتولوژیست بررسی شدند. نتایج:از نظر التهاب بافت ریه بین گروه دریافت کننده هیدرو کورتیزون و سه گروه دیگر یعنی گروههای شاهد (027/0p) و سیلیمارین (097/0p=) و ان استیل سیستئین (039/0p)اختلاف معنی داری وجود داشت. همچنین از نظر التهاب بین گروه سیلیمارین و شاهد (031/0p) اختلاف معنادار وجود داشت. از نظر فیبروز ریوی نیز بین گروه هیدرو کورتیزون و گروههای شاهد (013/0p=) و سیلیمارین (044/0p=) و ان استیل سیستئین (044/0p)اختلاف معنی داری وجود داشت. نتیجه گیری:به نظر میرسد استفاده از استروئید ها همراه با یک آنتی اکسیدان اثرات به مراتب قویتری نسبت به استفاده از هر کدام از آنها به تنهایی ایجاد میکند. در این مطالعه استفاده از هیدرو کورتیزون همراه با ان استیل سیستئین توانست اثرات قابل توجهی در جلوگیری از ایجاد تغییرات التهابی و فیبروتیک در ریه ایفا کند.این در حالی است که در صورت وجود کنترااندیکاسیون برای مصرف کورتون می توان از ان استیل سیستین و سیلیمارین برای کاهش تغییرات ریوی ناشی از پاراکوات استفاده نمود

اعتیاد بیماری مزمن پیشرونده و تخریب کننده ای است که نه تنها میتواند منجر به آسیب ها ی شدید و عمیق جسمی و روانی در فرد گردد بلکه آسیب های اجتماعی را نیز در بردارد. با توجه به اینکه سومصرف مواد یکی از معضلات سلامت در دنیای امروزی است و کشور ما به علت همجواری با افغانستان و پاکستان، در معرض تهدید بیشتری قرار گرفته است؛ تحقیق در این زمینه از مسائل مهم روز کشور محسوب می شود. روش کار در این مطالعه مداخله ای 70 نفر از بیماران وابسته به متامفتامین مراجعه کننده به کلینیک های ترک اعتیاد یا کلینیک های روانپزشکی سطح شهر اراک بصورت تصادفی به دو گروه درمان استاندارد (هالوپریدول) و مداخله (تنتور اپیوم) تقسیم شدند. گروه استاندارد mg 1 داروی هالوپیریدول به مدت یک هفته و سپسmg/bid 1 روزانه بمدت سه هفته دریافت کردند. گروه مداخله نیز بمدت 2 هفته با داروی تنتور اپیوم cc 7 دو بار در روز (cc/day14) و سپس هر چهار روز cc 1 کم شد. مقایسه اثرات درمانی دو دارو نیز با استفاده از آزمونهای t-test و chi squre آنالیز شد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.