نام پژوهشگر: علیاصغر کاکوجویباری
فهیمه اکبری رفیع علی اصغر کاکوجویباری
تحقیق حاضر به مطالعه و بررسی میزان استفاده معلمان ابتدائی از روش تعاملی برای آموزش زبان فارسی به فراگیران پرداخته است. چرا که تعامل از عوامل بسیار مهم در امر تعلیم و تربیت و ارتباط اجتماعی دانش آموز با معلم و مدرسه و جامعه است. توجه به تفاوت های فردی دانش آموزان از اصول مهم پیشرفت تحصیلی است که معلمان باید مدنظر داشته باشند انگیزه پیشرفت تحصیلی در اکثر دانش آموزان وجود دارد. کار معلمان این است که این انگیزه را متناسب با استعدادها و امکانات واقعی دانش آموزان خویش تقویت نمایند و آموزش های خود را بر اساس تواناییها و استعدادهای آنان برنامه ریزی کنند. این تحقیق به روش شبه آزمایشی صورت گرفته است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که استفاده از رویکرد تعاملی بوسیله معلمان باعث ایجاد انگیزه و تقویت احساس اعتماد به نفس در دانش آموز می شود و همین احساس موفقیت تجربه مفید و سازنده ای به دانش آموزان می دهد که باعث ایجاد علاقه در آنها و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان می شود. درک نیازهای روانی و عاطفی دانش آموزان توسط معلمان مهمترین عامل در گرایش نوجوانان به تعامل با معلم است که اگر درست و صحیح برقرار شود باعث پیشرفت تحصیلی فراگیران می شود. هدف از این تحقیق این است که با آگاهی از تاثیر به کارگیری روش تعاملی در آموزش دروس مختلف زمینه ای فراهم نمود تا با اموزش معلمان و ترغیب آنان برای اعمال چنین شیوه ای در آموزش راه را برای یادگیری بهتر و بیشتر دانش آموزان و افزایش علاقه آنان به تحصیل هموار سازیم.
نرگس یکدله پور مهناز علی اکبری دهکردی
این پژوهش به منظور بررسی اثر بخشی برنامه فرزند پروری مثبت بر کاهش تنیدگی والدینی مادران کودکان با آسیب شنوایی انجام شده است. جامعه آماری شامل کلیه مادران کودکان 2-12 ساله ی آسیب دیده شنوایی که در مرکز آموزشی ناشنوایان نظام مافی در سال تحصیلی 91-92 در حال آموزش بوده اند.از بین مادران با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی 24 نفر به عنوان نمونه مورد پژوهش انتخاب شدند وبطور تصادفی در دوگروه کنترل وآزمایش جای داده شدند.طرح پژوهش طرح پیش آزمون –پس آزمون با گروه کنترل بود.به گروه آزمایش برنامه فرزند پروری مثبت درطول 8 جلسه آموزش داده شد. از پرسشنامه تنیدگی والدین به عنوان ابزار سنجش استفاده گردید. نتایج حاکی از این بود که آموزش روش فرزند پروری مثبت در سطح (p<0/05 ) درکاهش نمرات تنیدگی والدینی موثر بوده است. با توجه به مزایای آموزش والدین در کاهش تنیدگی والدینی مادران کودکان آسیب دیده ی شنوایی پیشنهاد می شوداین روش در کنار سایر روش ها برای کلیه ی مادران کودکان استثنایی بویژه مادران کودکان آسیب دیده ی شنوایی آموزش داده شود.
اسماعیل مصطفی زاده علی اصغر کاکوجویباری
چکیده ندارد.
اعظم شریفی علی اصغر کاکوجویباری
هدف از این پژوهش بررسی تاثیر افت شنوایی بر سطح سواد خواندن دانش آموزان آسیب دیده شنوایی در مقایسه با دانش آموزان شنوایی نرمال مدارس عادی بوده است. فرضیه های پژوهشی عبارت است از:1افت شنوایی باعث کاهش سطح عملکرد دانش آموزان آسیب دیده شنوایی در درک متون اطلاعاتی در مقایسه با دانش آموزان نرمال می شود. 2)افت شنوایی باعث کاهش سطح عملکرد دانش آموزان آسیب دیده شنوایی در درک متون ادبی در مقایسه با دانش آموزان نرمال می شود. 3)افت شنوایی باعث کاهش سطح سواد خواندن دانش آموزان آسیب دیده شنوایی در مقایسه با دانش آموزان نرمال می شود.پژوهش مورد نظر از نوع کاربردی و علّی – مقایسه ای بود.جامعه آماری دانش آموزان پایه چهارم ابتدایی مدارس استثنایی وعادی شهرستانهای شهریار،کرج،شهرقدس،رباط کریم وهشتگردبودند ونمونه آماری کلیه دانش آموزان آسیب دیده شنوایی پایه چهارم ابتدایی مدارس استثنایی شهرستانهای مورد نظر بودو نمونه درمدارس عادی 46 نفر بودندکه بطور متناظراز مدارس هم جوار با مدارس استثنایی به روش تصادفی ساده انتخاب گردیدند. جهت تکمیل و بررسی یافته های بیشتر، تعداد 46 نفر از دانش آموزان پایه سوم راهنمایی و 27 نفر از دانش آموزان پایه سوم دبیرستان مدارس استثنایی موردمقایسه با دانش آموزان نرمال پایه چهارم ابتدایی قرار گرفتند.ابزار پژوهش، دفترچه های آزمون استاندارد شده پرلز 2001بود. جهت محاسبه میانگین و انحراف معیاراز آمار توصیفی وجهت مقایسه گروهها از آمار استنباطیt مستقل استفاده شد .تجزیه وتحلیل یافته ها نشانگر این مطلب بودکه بین عملکرد دانش آموزان آسیب دیده شنوایی در هر سه پایه مورد ارزیابی با دانش آموزان پایه چهارم ابتدایی مدارس عادی در سطح سواد خواندن وعملکرد درک متون ادبی تفاوت معناداری وجود داشت ودردرک متون اطلاعاتی جز دانش آموزان سوم دبیرستان با نقص شنوایی متوسط که در سطحی برابر با دانش آموزان نرمال چهارم ابتدایی عمل نمودند، سایر دانش آموزان تفاوت معناداری نسبت به دانش آموزان نرمال نشان دادندونتایج حاصل نشان دادکه افت شنوایی بر سواد خواندن تاثیر منفی اعمال می نماید ولی میزان افت شنوایی به تنهایی درسطح سواد خواندن تاثیر گذار نیست و توجه داشتن به ارتقاء بخشی سواد خواندن وتقویت باقیمانده شنوایی دانش آموزان آسیب دیده شنوایی در برنامه ریزی آموزشهای ویژه، شایان توجه می باشد.