بررسی دیدگاه ها و مواضع مهدی بازرگان درباره ی انقلاب اسلامی، مبانی و اصول، اهداف، گروه های مبارز، دستاوردها و در نهایت آسیب شناسی آن، هدف اصلی این پژوهش به شمار می رود. روش پژوهش با توجه به بررسی اندیشه ای و همچنین بررسی نگرش بازرگان روش توصیفی است. واکاوی اندیشه ها، عملکرد و مواضع بازرگان پیرامون انقلاب اسلامی با توجه به داعیه دار بودن بازرگان و حضور پررنگش در متن انقلاب می تواند محققان و علاقمندان را به حقایق حوادث انقلاب نزدیک تر کند. یافته های این پژوهش به چند نکته ی اصلی اشاره دارد. بازرگان به عنوان رهبر جنبش روشنفکری دینی تا پیروزی انقلاب یکی از پیشگامان مبارزات انقلاب اسلامی بود و در عرصه ی دین و سیاست، برای حفظ وحدت به همراه تعامل با سایر گروههای مبارز.....

موضوع این پایان نامه بررسی نوسازی¬ های رضا شاه در شهر شاهی است. پژوهش در مورد شهر شاهی به عنوان تاریخ محلی، از این جهت حائز اهمیت است که پرتوی بر تحولات شهر در دوره معاصر(یعنی دوران 20 ساله رضا شاه پهلوی) می افکند. این پژوهش در پاسخ به سه سوال اصلی سامان بندی شده است. سوال اول اینکه چه عواملی موجب توجه رضا شاه به شهر شاهی و نوسازی های آن شده است، سوال دوم به بررسی انواع نوسازی ها و میزان توجه به آنها می پردازد و سوال سوم پیامدهای اجتماعی این نوسازی ها در شهر شاهی را مورد بررسی قرار می دهد. در این پژوهش با اتکا به اسناد ، روزنامه ها، گزارشات دولتی و کتب تاریخی و با استفاده از روش توصیفی ¬ـ¬ تحلیلی ، مطالب و داده های تاریخی گردآوری و طبقه بندی شده و سپس در بستر تاریخی خود مورد تحلیل قرار گرفته است. نتایج به دست آمده نشان می دهد که قرار گرفتن شهر شاهی بر سر راه شهر های مهم مازندران و پل ارتباطی با تهران و وجود املاک اختصاصی اش در منطقه موجب اهمیت شهر و توجه رضا شاه به انجام نوسازی در این منطقه گردید. همین عوامل، نوسازی در زمینه های اقتصادی از جمله ایجاد راه آهن سراسری و راه های شوسه و احداث کارخانه ها را در این شهر از اهمیت خاصی برخوردار کرد. این تحولات، شاهی را به شهری صنعتی تبدیل کرد و انجام نوسازی های شاهی ، خود پیامدهایی اجتماعی از جمله مهاجرت، رشد جمعیت، اشتغالزایی، نارضایتی و تقدیم عریضه به مجلس ، حضور زنان در عرصه جامعه، شکل گیری طبقه جدید را به دنبال داشت.

علم تاریخ ازجمله عرصه هایی است که به دلیل جذابیت و شکل روایت گونه خود، ازطرف پر مخاطب ترین و تأثیرگذارترین رسانه، یعنی سینما و تلویزیون، برای داستان پردازی و جذب مخاطب استفاده می شود. این گستردگی مخاطب، تعاملی دوسویه میان تاریخ و رسانه، درجهت ارائه صحیح تاریخ به مردم ایجاد نموده است. شیوه این تعامل دارای اهمیت و برای کارشناس تاریخ مهم است که همراه با صداقت و وفاداری فیلم ساز به متن تاریخ باشد. دغدغه اصلی این پژوهش نیز میزان وفاداری فیلم سازان دهه 70 و 80 شمسی، در بازنمایی دوران رضاشاه به متن تاریخ، بدون هرگونه تحریف می باشد. در این مسیر ابتدا جمع آوری داده ها از میان سریال های این دو دهه صورت گرفته و سپس با روشی تطبیقی – تحلیلی به بررسی کلی و مقایسه ای فیلم ها با یکدیگر و نیز انطباق روایات تاریخی فیلم ها با منابع و کتاب های تاریخی دوره رضاشاه پرداخته شده است. نتیجه اینکه، فیلم سازان در تصویر گری گوشه هایی از این دوره با رویکردهای سیاسی، فرهنگی و اجتماعی، گاه به متن تاریخ وفادار بوده و گاه راه اغراق، زیاده یا کم گویی پیموده و روایت تاریخی را تا سطح داستانی مخاطب پسند تنزل بخشیده اند. تعدادی از سریال ها رویکرد سیاسی صرف و برخی نیز به لایه های فرهنگی توجه بیشتری داشته اند.

پژوهش حاضر درباره ی مالکیت ارضی در ایران دوره ایلخانی است؛که تصویری از اوضاع اقتصادی و اجتماعی آن زمان را نشان خواهد داد مالکیت ارضی با ورود مغولان به ایران و شکل گیری حکومت ایلخانی دستخوش تغییرات و تحولات بسیاری شد بر این اساس بررسی این تحولات پس از حمله مغول تا فروپاشی دولت ایلخانی موضوع پژوهش حاضر است.قبایل مغول در ابتدا شکارچیان بیشه نشین و شبانان استب بودند که کار اصلی آنان شکار و ماهیگیری بود. با روی کار امدن چنگیز قبایل مغول با هم متحد شدند و به اقتضای زندگی بیابان گردی توانستند قدرت خوارزمشاهیان را تضعیف و بخش زیادی از ایران را در زمان حیات چنگیز تصرف کنند. چنگیز پس از فتوحات و کشورگشایی هایش املاکی را برای هر یک از فرزندانش،قبایل صحرانشین،همسران خود و بزرگان مغول مشخص کرد . پس از حمله ی دوم مغولان که با لشکرکشی هلاکو به ایران آغاز شد سلسله ایلخانی در ایران پی ریزی شد.در این دوره مالکیت ارضی ،تغییر مناسبات ارضی به ویژه تغییرات اساسی در قوانین ملکی،به وجود آمدن نوع جدیدی از حق مالکیت به نام اینجو و ازدیاد وقف و املاک دیوانی، یررسی خواهد شد.نتیجه تغییرات یاد شده کاهش شدید تولید و در نتیجه رکود در نیمه اول حکومت مغول و ایلخانان بود. با روی کار آمدن غازان خان و وزیر کاردان ایرا نی اش، خواجه رشیدالدین فضل الله،اقدامات و اصلاحاتی برای بهبود اوضاع جامعه اجرا شد.وی کوشش کرد معضلات مالی و اقتصادی مردم را که در ارتباط مستقیم به زمین بود،برطرف نماید.وی در آبادانی زمین های بایر بسیار کوشید و از املاک سلطنتی برای اقطاع ،وقف،بخشش، و اهدا بهره برد.وی هرچند تولید و کسب و کار را تا حدی از رکود خارج کرد اما هرگز نتوانست وضع مملکت را به دوره پیش از مغول برساند.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

کتاب تجزیه الامصار و تزجیه الاعصار، مشهور به تاریخ وصاف، تألیف عبدالله شیرازی، ملقب به وصاف الحضره، یکی از مهم ترین متون تاریخنگاری ایرانی است. این نوشتار می کوشد با شناخت بینش تاریخی مولف،از طریق بررسی شاخصه هایی چون 1) بینش معرفت شناسانه؛ 2) بینش شریعت مدارانه؛ 3) بینش هویت گرایانه؛ 4)بینش علی و نگرش انتقادی؛ 5) بینش اجتماعی، چگونگی بازتاب این بینش را در تاریخنگاری وی بازجسته و تأثیر آن در روش تاریخنگاری او تحلیل کند. برای تحقق این هدف، پرسشی چنین مطرح است: بینش تاریخی وصاف بر روش تاریخنگاری وی چه تأثیری داشته است؟ در پاسخ به این پرسش، فرضیه زیر ارائه شده است: بینش تاریخی وصاف بر روش تاریخنگاری او تأثیر داشته و سبب اتخاذ روش علّی، انتقادی بر پایه بی طرفی تاریخی از سوی وی شده و تاریخنگاری وی را از واقعه نگاری به سطحی نزدیک به آن چه که امروز تاریخنگاری علمی خوانده می شود، ارتقا داده است. وصاف به علم بودن تاریخ باور داشته، برای آن موضوع و روش قائل بوده و در روش تاریخنگاری خود به دو رویکرد انتقادی و علّی توجه داشته و کوشیده است با نزدیک شدن به بی طرفی تاریخی، بینش تاریخی را از مرزهای سنتی و رایج آن فراتر ببرد. او بر پایه منابع مکتوب وشفاهی و از همه مهمتر مشاهدات شخصی، اسناد و مدارک ونامه های معتبر به تألیف کتاب پرداخته است. افزون بر آنچه آمد، وصاف شیرازی تاریخ را به حکمت عملی نزدیک ساخته و آن را محملی برای انعکاس آن قرار داده است. چنانکه یکی از مهمترین فواید مطالعه علم تاریخ را بهره مندی حکومتگران از آن قرار داده است. از سوی دیگر بینش اجتماعی وصاف سبب روی کرد جدی او به مسائل اجتماعی، اقتصادی جامعه و محدود نکردن اثر خویش به یک اثر صرفاً سیاسی ونظامی شده است. چنانچه اثر او مجموعه ای از اطلاعات اجتماعی، اقتصادی، مالی و دیوانی است .