این مطالعه با هدف مقایسه برخی از اتصالات گیردارازپیش تایید شده اشاره شده در مبحث 10 مقررات ملی ساختمان، انجام شده و بر اساس روش اجزاء محدود و با استفاده از نرم افزار قدرتمند abaqus به انجام رسیده است. نتایج حاصل از این مطالعه نشان می دهد که اتصال مستقیم تقویت نشده جوشی(wuf-w) مبحث 10 عملکرد مناسبی در بارگذاری انفجاری نداشته و تغییر شکل های زیادی نشان می دهد. همچنین اتصال با بال کاهش یافته (rbs) از نظر شکل پذیری، عملکرد مناسبی داشته و با جذب انرژی بالاتر نسبت به سایر اتصالات، اجازه تغییر شکل های پلاستیک را به اتصال می دهد. اتصالات پیچی، اجازه تغییر شکل های زیاد را در ناحیه اتصال تیر به ستون نمی دهند. ضمن آنکه در عین بررسی اتصالات مفروض، اتصالی پیشنهاد شده است که عملکرد مناسب تری نسبت به سایر اتصالات مورد بررسی داشته است.

چکیده: بتن خودتراکم(self-compacting concrete) یک فن آوری نوپا در عرصه ساخت و ساز دنیاست. این نوع بتن که کارائی بسیار بالایی دارد می تواند تحت اثر وزن خود و بدون جداشدگی دانه ها در میان انبوه اجزای سازه ای جریان یابد. از طرفی استفاده از بتن خودتراکم در صنعت ساختمان در سالهای اخیر پیوسته رو به افزایش است این امر می تواند به این دلیل باشد که طرح مقاطع بتنی با استفاده از بتن خودتراکم در سازه ها موجب کاهش سطح مقطع اعضا و افزایش فضای مفید بیشتر در طرح های معماری شود. قابل ذکر است کاهش وزن مرده، ساختمانها را بسوی دهانه های بزرگتر وارتفاع بلندتر سوق می دهد. کاهش جرم همچنین برای طرح سازه های مقاوم در برابر زلزله از لحاظ اقتصادی مهم است. این چنین فواید اغلب به مراتب مهمتر از هزینه های اضافی تولید بتن خودتراکم می باشد. اما همانگونه که می دانیم با افزایش مقاومت بتن سازه دارای شکست تردتری می شود در این حالت کاربرد بتن خودتراکم که مقاومت قابل قبولی دارد پیشنهاد می شود. بسیاری از رابطه های پیشنهاد شده برای تخمین مقاومت فشاری و کرنش نظیر آن بر پایه نتایج آزمایشگاهی بدست آمده اند و از تنوع زیادی برخوردار هستند این موضوع نشان از پیچیدگی های رفتاری بتن و وابستگی آن به کمیتهای گوناگون دارد. دراین تحقیق به بررسی و مقایسه رابطه بین مقاومت فشاری و مدول الاستیسیته بتن خودتراکم بدست آمده از آزمایش با رابطه ارائه شده توسط آبا(آیین نامه بتن ایران) پرداخته شده است. برای این منظور 24 طرح اختلاط با تغییر در مقدار سیمان، نسبت آب به سیمان، میکروسیلیس و فوق روان کننده مصرفی تهیه و از هر طرح اختلاط آزمایش مقاومت فشاری بعمل آمد و در زمان آزمایش علاوه بر ثبت نیروی فشاری با نصب گیج تغییر مکان نیز مقدارتغییر شکل در هر قرائت نیروی فشاری ثبت گردید و سپس با انجام محاسبات لازم و تبدیل نتایج نمونه های مکعبی به نمونه های سیلندری استاندارد، رابطه همبستگی e_c=5260?fc تعیین گردید. فرمول بدست آمده، برای بازه نسبت وزنی ماسه و شن 0.35 و 0.65 ، فوق روان کننده با نسبت وزنی 0.3 تا 1.5 درصد وزن سیمان ، سیمان با عیار 300 تا 400 کیلوگرم بر مترمکعب، نسبت آب به سیمان 0.35 تا 0.45 و میزان ثابت میکروسیلیس 8 درصد وزن سیمان معتبر می باشد و کاربرد این رابطه خارج از کرانه های فوق الذکر توصیه نمی گردد و نیاز به بررسی بیشتر دارد. کلمات کلیدی: بتن خودتراکم- اختلاط آزمایش- شکست تردتری

چکیده ندارد.