مطالعه تغذیه ای به مدت 60 روز برای تعیین اثرات سطوح مختلف اسیدهای چرب چند غیراشباعی (hufa 3-n) روی رشد، ترکیبات اسیدهای چرب و فاکتورهای خونی فیل ماهیان جوان(huso huso) با میانگین وزنی 98/1±4/48 گرم انجام شد. شش جیره غذایی حاوی سطوح مختلف hufa 3-n (56/1 تا25/17 درصد از اسید چرب کل)، برای تعیین نیازمندی فیل ماهی به این اسیدهای چرب مورد استفاده قرار گرفت. وزن به دست آمده، ضریب تبدیل غذایی، فاکتور وضعیت، نرخ رشد ویژه و نسبت راندمان پروتئین، همچنین ترکیبات لاشه فیل ماهی تفاوت معنی داری در بین تیمارهای مختلف تغذیه ای نداشت (05/0p>). تفاوت معنی داری بین پروتئین، گلوکز، کلسترول و تری گلیسرید پلاسمای خون در تیمارهای آزمایشی وجود نداشت (05/0<p)، در صورتی که درصد هماتوکریت بطور معنی داری با افزایش سطوح مختلف hufa 3-n، افزایش یافت (05/0p<). همراه با تغییرات ترکیبات اسیدچرب جیره های غذایی، ترکیبات اسیدچرب لاشه فیل ماهیان جوان، نسبت به نمونه های اولیه تغییر نشان داد. با افزایش سطوح hufa 3-n در جیره غذایی، سطوح hufa 3-n لاشه فیل ماهیان جوان نیز افزایش یافت. نتایج به دست آمده پیشنهاد می کند، اگرچه حداقل سطوح hufa 3-n در جیره غذایی فیل ماهی جوان باعث کاهش این گروه از اسیدهای چرب مفید در فیله می شود، اما اثر منفی در رشد ایجاد نمی کند و hufa 3-n عامل محدودکننده در رشد این ماهی نیست.

این تحقیق به¬منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف کلم بروکلی (brassica oleracea var. gemmifera l ) ( 0، 2/0، 5/0 و 1 درصد )بر پارامترهای پروتئین کل، آلکالین فسفاتاز، فعالیت ضدباکتریایی موکوس و پارامترهای رشد مانند: شاخص وزن بدن ( bwi )، ضریب تبدیل غذا (fcr) و نرخ رشد ویژه (sgr)در ماهی کپور معمولی ( cyprinus carpio) انجام شد. در این تحقیق 300 ماهی کپور معمولی در 12 تشت فایبرگلاس 400 لیتری ( هر تشت شامل 25 ماهی ) با وزن متوسط اولیه 24/0±11/2 گرم به مدت 8 هفته به میزان روزانه 3درصد از وزن بدن مورد تغذیه قرار داده شدند. نتایج این مطالعه نشان می¬دهد که میزان پروتئین کل موکوس در تیمار تغذیه شده با 1 درصد کلم بروکلی نسبت به سایر تیمارها و گروه شاهد دارای اختلاف معنی¬داری بود (05/0>p). همچنین میزان آلکالین فسفاتاز ( alp ) موکوس نسبت به سایر تیمارها و گروه شاهد دارای اختلاف معنی¬داری بود (05/0>p). همچنین برای تعیین سطح فعالیت ضدباکتریایی موکوس در پایان دوره،رقابتی بین موکوس و 4 باکتری micrococcus luteus, streptococcus faecium, serratia marcescenss, escherichia coli انجام شد. نتایج این رقابت نشان می¬دهد که، در تیمار با سطح 1 درصد کلم بروکلی بیشترین قطر هاله عدم رشد را در هر 4 رقابت¬ نسبت به گروه شاهد ایجاد کرد اما این میزان به صورت معنی¬دارینبود (05/0<p). همچنین نتایج در ارتباط با تاثیر سطوح مختلف این گیاه بر رشد ماهی نشان داد که میزان نرخ تبدیل غذا (fcr ) و شاخص وزن بدن ( bwi ) در همه تیمارهای تحت تاثیر کلم بروکلی نسبت به گروه شاهد به ترتیب کمتر و بیشتر بود اما این اختلاف به صورت معنی¬داری نبود ( 05/0<p). نرخ رشد ویژه (sgr ) در تیمار با 2/0 درصد کلم بروکلی تسبت به شاهد افزایش معنی¬داری نشان داد ( 05/0>p ). در پایان می توان نتیجه گرفت که به نظر میرسد، میزان 5/0 تا 1 درصد کلم بروکلی در جیره غذایی کپور معمولی باعث تقویت سیستم ایمنی می گردد.

چکیده ندارد.

در این تحقیق تغییرات فصلی ترکیب شیمیایی فیله و گناد ماهی ماده کپور پرورشی و وحشی مورد بررسی قرار گرفت. جهت انجام این تحقیق، 10 ماهی ماده کپور پرورشی و وحشی در فصول مختلف سال تهیه و چربی، پروتئین، رطوبت، ترکیب اسیدهای چرب، کلسترول، فسفولیپید، ویتامین ای، ph، هیدروکسی پرولین و کلاژن محتوای فیله و چربی، پروتئین، رطوبت، ترکیب اسیدهای چرب و فسفولیپید محتوای گناد (تخمدان) تعیین گردید. سپس جهت تعیین اثر تخم ریزی، فیله تعدادی ماهی ماده کپور پرورشی و وحشی در مرحله قبل و پس از تخم ریزی در درجه حرارت 18- درجه سانتیگراد منجمد شدند و برخی از شاخص های اکسیداسیون شامل اسیدهای چرب آزاد، تیوباربیتوریک اسید، باند دوگانه پیوسته، آهن هم و ترکیبات فلورسنس، چربی محتوی و ترکیب اسیدهای چرب فیله در طول 6 ماه نگهداری در ماههای 0، 1، 3 و 6 اندازه گیری شدند. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که ماهیان نمونه برداری شده در تابستان، پاییز، زمستان و بهار به ترتیب در مراحل ii، iii، iv و اواخر iv جنسی قرار داشتند. چربی (05/0>p) و پروتئین (05/0<p) محتوای فیله ماهی کپور پرورشی و وحشی از تابستان تا بهار کاهش یافت. رطوبت محتوای فیله دو گروه مورد آزمایش از تابستان تا بهار افزایش یافت (05/0>p). میانگین چربی محتوای فیله در طول سال بین دو گروه تفاوت معنی داری نداشت (05/0<p). چربی (05/0<p) و پروتئین (05/0>p) محتوای گناد (تخمدان) در دو گروه از تابستان تا بهار افزایش یافت. رطوبت محتوای گناد (تخمدان) ماهی کپور پرورشی و وحشی از تابستان تا بهار کاهش یافت (05/0>p). میانگین سالانه چربی بین دو گروه تفاوت معنی داری نداشت (05/0<p) و میانگین پروتئین و رطوبت فیله و گناد (تخمدان) در طول سال در ماهی کپور پرورشی به ترتیب کمتر و بیشتر از ماهی کپور وحشی بود (05/0>p). در تمام فصول، اسیدهای چرب تک غیر اشباع محتوای فیله در هر دو گروه ماهی کپور پرورشی و وحشی از اسیدهای چرب اشباع و چندغیر اشباع بیشتر بود. در گناد (تخمدان) ماهی کپور پرورشی، اسیدهای چرب اشباع از تابستان تا بهار (فصل تخم ریزی) همراه با افزایش ضریب گنادوسوماتیک، افزایش یافت، در گناد (تخمدان) ماهی کپور وحشی اسیدهای چرب اشباع و چند غیراشباع از تابستان تا بهار (فصل تخم ریزی) افزایش یافتند. فسفولیپید محتوای فیله و گناد (تخمدان) در فصول مختلف و در بین دو گروه پرورشی و وحشی تفاوت معنی دار داشت (05/0>p). میانگین کلسترول در طول ماههای دوره آزمایش، در فیله ماهی کپور وحشی بیش از همتای پرورشی آن بود (05/0>p). میانگین ویتامین ای محتوای فیله ماهی کپور وحشی و پرورشی در طول ماههای دوره آزمایش، مشابه بود (05/0<p). میانگین ph، هیدروکسی پرولین، کلاژن و ظرفیت نگهداری آب فیله در طول ماههای دوره آزمایش، بین ماهیان کپور وحشی و پرورشی تفاوت معنی داری نداشت (05/0<p). در طول انجماد، اندازه گیری تیوباربیتوریک اسید و باندهای دوگانه پیوسته در ماهی کپور پرورشی و پس از تخم ریزی، تفاوت معنی داری نشان داد. در نمونه های ماهی کپور پرورشی و وحشی قبل و پس از نخم ریزی اسیدهای چرب تک غیر اشباع و اسیدهای چرب چند غیر اشباع متغیر بود.