نام پژوهشگر: علیرضا آل بویه
علیرضا آل بویه محسن جوادی
مباحث اخلاقی سقط جنین در چند ده? اخیر به شدت مطرح بوده و موافقتها و مخالفتهای بسیاری را در پی داشته است. شاید یکی از دلایل عمد? اهمیت یافتن آن اهمیت داشتن حق حیات آدمی باشد. سقط جنین از دیدگاه فقهی و حقوقی در میان فقهای اسلامی همواره مورد بحث بوده است ولی از جنبه اخلاقی بحث چندانی دربار? آن نشده است. در این رساله مسئله سقط جنین به لحاظ اخلاقی از نظرگاه فلسفی و الهیات قرانی پیگرفته میشود. فرضیه ما در این رساله آن است که نادرستی سقط کردن جنین بسته به مراحل تکون جنین به لحاظ اخلاقی به دو جهت است، یکی به جهت انسان بودن جنین و دیگری به جهت دارا بودن قو? قوی انسان شدن. با توجه به اینکه انسان بیش از یک ساحت دارد: ساحت بدن و غیر بدن، و تمام حقیقت انسان ساحت غیر بدن است که پس از مرگ نیز همچنان به زندگی خود ادامه میدهد، از اینرو با حضور ساحت غیر بدن اطلاق انسان بر جنین جائز است و سقط کردن آن به دلیل اینکه قتل نفس به شمار میآید، نادرست است. اما بدون حضور ساحت غیر بدن، انسان بر جنین اطلاق نمیشود و در نتیجه سقط کردن آن به لحاظ قتل نفس نادرست نیست ولی لازم? آن این نیست که سقط کردن جنین پیش از وجود ساحت دیگر اخلاقاً مجاز باشد، چون گرچه پیش از وجود ساحت دیگر قتل نفس صادق نیست ولی میتوان با توجه به اینکه جنین قو? انسان شدن را دارد نادرستی سقط کردن آن را به لحاظ اخلاقی نشان داد. به عبارت دیگر، سقط جنین از لحظه لقاح به لحاظ اخلاقی نادرست است، البته از زمانی که انسان بر جنین اطلاق میشود سقط کردن آن به لحاظ قتل نفس قبیح است و پیش از صدق انسان بر جنین به جهت آنکه قو? قوی انسان شدن را دارد.
سجاد عرفان علیرضا آل بویه
سنت¬های الهی قوانینی هستند که هیچ¬گونه تغییر و تحولی در آنها راه ندارد و براساس اراده الهی و در ارتباط با اعمال اختیاری انسان جاری می¬شوند. شناخت سنت¬های الهی بسیار مهم است، به ویژه آن گروه از سنت¬هایی که در مورد انحرافات اخلاقی انسان جاری هستند، زیرا جریان این گروه از سنت¬ها در کیفیت زندگی انسان و رسیدن او به سعادت واقعی، تأثیر بسیار زیادی دارند. قرآن به عنوان کتاب خدا و راهنمای واقعی انسان، این سنت¬ها را بیان کرده، جریان آنها را به گونه¬ای می¬داند که یک سنت الهی، ممکن است چند سنت دیگر را به همراه داشته باشد. در این پژوهش با استفاده از آیات الهی، نگرشی نو به جریان سنت¬های الهی ناظر به انحرافات اخلاقی شده است، به صورتی که جریان آنها را در سه مرحله شروع، تداوم و سرانجام انحرافات اخلاقی دنبال می¬کند. این سنت¬ها در هر یک از مقاطع سه¬گانه، ممکن است در زندگی فردی و یا اجتماعی انسان جاری شوند و او می¬تواند با استفاده از شناخت سنت¬های هر مرحله، از جریان سنت-هایی که دارای آثار سوء هستند، جلوگیری کند. در هنگام شروع انحرافات اخلاقی، سنت¬هایی مانند امداد و هدایت الهی و در تداوم انحرافات اخلاقی سنت¬هایی مانند گرفتاری تنبیهی و استدراج جاری هستند. در مورد سرانجام انحرافات اخلاقی نیز سنت¬های الهی مانند مواخذه و جایگزینی جاری می¬شود. در این پژوهش از منابع تفسیری شیعه و سنی استفاده شده ولی تأکید بیشتر بر تفسیر المیزان است. کلید واژه: سنت¬های الهی، انحرافات اخلاقی، قرآن، تفسیر المیزان.
علی محمدی ضیاء محمد تقی آل غفور
دو موضوع اخلاق و سیاست و رابطه میان آن دو از موضوعات مهم و چالش برانگیز در طول تاریخ بوده ، اما از آنجا که اخلاق و سیاست هردو زیر مجموعه حکمت عملی قرار می گیرند ، این حوزه از دانش علاوه بر عرصه نظر با عمل و رفتار انسان نیز در ارتباط است و برای اداره یک جامعه و ایجاد نظمی درست و عادلانه به کار می رود . از اینرو برای دست یابی به این مهم هر دو از اهمیت یکسانی برخوردارند و برای تدبیر امور اجتماع از هیچ یک از آنها نمی توان چشم پوشید. همچنین کاربرد اخلاق و سیاست در جامعه نیازمند وجود رابطه ای معقول میان آنهاست تا منزلت، جایگاه و کارکرد شایسته هر کدام معین گردد و از بروز مشکلات و معضلات جدی در جامعه جلوگیری شود. با توجه به ضرورت و اهمیتی که بیان شد در تحقیق حاضر بر اساس چهارچوب نظری و الگوی ارائه شده از رابطه میان اخلاق و سیاست، دیدگاه حاکم بر مناسبات میان آن دو در نظام جمهوری اسلامی ایران بررسی می شود و در ادامه عملکرد حاکم در عرصه اخلاق و سیاست میان سیاستمدارن و مسئولان نظام با توجه به دیدگاه حاکم مورد ارزیابی قرار می گیرد. از مجموع این روند این فرضیه اثبات می شود که قانون اساسی و مبانی و اصول نظام جمهوری اسلامی ایران در راستای تبعیت سیاست از اخلاق به دنبال تحقق سیاست فاضله است و این در حالی است که ما شاهد گسترش بد اخلاقی های سیاسی در میان سیاستمداران نظام هستیم، تعارضی که در دراز مدت منجر به بحران های مشروعیت و کارآمدی برای نظام جمهوری اسلامی ایران خواهد شد. و در پایان تحقیق با بررسی این دو بحران شکل گرفته از مناسبات میان اخلاق و سیاست در نظام جمهوری اسلامی، راهکارهای مناسب و اثر بخش برای برون رفت از آن ارائه می شود.
احداله قلی زاده اکبر میرسپاه
چکیده ندارد.