نام پژوهشگر: حسین یحیی زاده پیرسرایی
فاطمه صالحی شهرابی حسین یحیی زاده پیرسرایی
با توجه به نتایج توصیفی میزان خشونت خانگی علیه زنان مبتلا به به بیماری اچ.آی.وی./ایدز میتوان اعلام داشت، 9/11 درصد از کلیه افراد مورد مطالعه خشونت خانگی زیادی را تجربه کردهاند و 7/23 درصد از آنان خشونت خانگی متوسط و 4/64 درصد از آنان خشونت خانگی کمی را در طول زندگی زناشویی خود تجربه کردهاند. براساس ضریب همبستگی سامرز، ارتباط معنادار معکوسی میان پایگاه اقتصادی- اجتماعی زن در خانواده، پایگاه اقتصادی- اجتماعی همسران افراد مورد مطالعه، رضایت زن از روابط زناشویی با همسرخود و فعالیت اجتماعی زن در خارج از خانه با میزان خشونت خانگی علیه زنان مبتلا به به بیماری اچ.آی.وی./ایدز وجود دارد. براساس ضریب همبستگی سامرز، ارتباط معنادار مستقیمی میان فرهنگ مردسالاری و میزان خشونت خانگیعلیه زنان مبتلا به به بیماری اچ.آی.وی./ایدز وجود دارد.
ادریس سلطانی احمد حسینی
این پژوهش با هدف بررسی عوامل فرهنگی و اجتماعی موثر بر گرایش به ترک تکدی صورت گرفت. روش: جامعه آماری این پژوهش را کلیه متکدیان اسکان یافته در دو سامانسرای لویزان برای متکدیان زن، و مرکز نگهداری مردان متکدی در اسلامشهر بوده است که از روش سر شماری استفاده است. یافته ها:یافته¬های حاصل از پژوهش نشان می دهد که اکثر متکدیان سالمند می¬باشند و از میان عوامل موثر اجتماعی و فرهنگی موثر بر گرایش به تکدی عدم برخورداری از حمایت اجتماعی، کنترل اجتماعی(رسمی و غیر رسمی)، تأمین اجتماعی انگ زنی و پایبندی به اعتقادات دینی به ترتیب اهمیت دارای بیشترین تأثیرات می باشند. نتایج تحقیق تأثیر بالای عوامل فرهنگی و اجتماعی موثر بر به ترک تکدی را به اثبات رسانده است. همچنین متغییرهای زمینه ای مهاجرت و اعتیاد دارای تأثیر زیادی بر فرایند تکدی و کاهش گرایش به آن بوده است. در پایان این پژوهش با توجه به یافته ها، در بخش پیشنهادات کاربردی مدل عملی با تکیه بر نظریات مددکاری اجتماعی طراحی شده است. گسترش و توسعه روز افزون شهرها در ابعاد مختلف جمعینی و اقتصادی، توجه به آسیب های اجتماعی ناشی از این توسعه را ضروری می سازد همچنین،گسترش مداوم فضاهای شهری به دلیل تغییرات ذاتی که در خود به همراه دارد، به بیشتر شدن آسیب¬های اجتماعی منجر می¬شود(دغاغله و کلهر، 1389: 15). تکدی از جمله این آسیب ها است که وجود آن در سطح جامعه می تواند تبعات منفی زیادی داشته باشد. این پدیده از زمانهای دور یک مسئله اجتماعی بسیار مهم برای جوامع بشر بوده و هست(منتظرقائم، 1386: 2) . در کشور ایران نیز تکدی همواره در طول تاریخ وجود داشته است و برای آن از واژگان زیادی همچون دریوزه، گدا، سائل و... استفاده شده است. جامعه زمانی که پدیده ای را حاد می بیند در هر زمان و دوران واژگانی بسیار برای آن می آفریند تعدد واژگان و تنوع آنان نشان از ظرافت مفهومی پدیده نیز دارد(ساروخانی،1377: 18). با توجه به این موضوع می توان گفت که این پدیده در تاریخ اجتماعی ایران به عنوان یک مسئله اجتماعی مورد توجه بوده است. اکنون نیز تکدی با روش¬های خاص و در قالبهایی که تا حدودی متفاوت از روشهای تکدی در گذشته است در سطح شهرها و روستاها دیده می شود. هر چند گستردگی این پدیده، عوامل ایجاد کننده آن و همچنین تبعات تکدی در همه جا یکسان نیست اما به نظر می رسد کلان شهرها به دلیل شرایط ویژه خود، تکدی را در ابعاد گسترده تری می¬توان دید. می¬توان گفت که آسیب های اجتماعی به دلایل مختلف به وجود می آید و عوامل مختلف اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و سیاسی در آن تاثیر دارد. پدیده ی تکدی نیز از این قاعده مستثنی نیست و از دیرباز به عنوان یک مساله ی اجتماعی مورد توجه حکومت ها بوده است. بررسی گزارش ها و سوابق موجود در ایران حاکی از این واقعیت است که متاسفانه با وجود توجه به این موضوع مشکل همچنان باقی است و هیچ یک از تدابیر موجود کارساز و راه گشا نبوده اند.(حاجیان، مطلق، سال1384، ص192). تهران از جمله شهرهایی می باشد که با توجه به مرکزیت سیاسی و اقتصادی سیل عظیمی از مهاجرین را به خود جلب کرده و بنابراین پدیده تکدی به شیوه های گوناگون در آن مشاهده می شود. در سالهای اخیر پیشگیری، مهار و کاهش پدیده تکدی در اولویت برنامه های اداره کل امور آسیب های اجتماعی شهرداری تهران قرار گرفته است بر اساس مصوبه شورای عالی اداری شهرداری تهران(1387)، این سازمان موظف به جمع آوری متکدیان و افراد بی-خانمان با همکاری نیروی انتظامی و تشکیل مجتمع نگهداری موقت شد. در این راستا با نظارت شهرداری پژوهش هایی صورت گرفت که می توان به پژوهش ادهمی ، ترکمان، کلهر و دغاقله(1390) اشاره کرد. نتایج این پژوهش نشان داد که اکثر متکدیان اظهار کرده اند تمایل به ترک تکدی با حصول شرایطی را دارند. از سوی دیگر قانون مجازات اسلامی هم عمل تکدی را جرم شناخته است. با وجود تمامی تدابیری که در چند سال گذشته صورت پذیرفته است، بنابر آمارهای مراکز ساماندهی متکدیان تعداد متکدیان نه¬تنها کاهش نیافته بلکه با افزایش هم روبه رو بوده است. در مواردی از مراکز نگهداری متکدیان مشاهده شده که با وجود اتخاذ تدابیر حمایتی، پس از رهایی شخص متکدی مجددا اقدام به عمل تکدی می نماید. اگرچه برخی از ابعاد این پدیده می¬تواند روانشناختی باشد اما بطور کلی می توان عوامل فرهنگی و اجتماعی مهمی را در آن دخیل دانست که گرایش به ترک تکدی را کاهش می دهد. شناخت این عوامل و اینکه چرا یک شخص با وجود تبعات منفی عمل تکدی از بعد روانی، شناختی و اجتماعی بازهم عمل تکدی را ادامه می دهد موضوع پژوهش حاضر می¬باشد. شخص متکدی تنها یک فرد است، و در درون جامعه ای زندگی می کند که عوامل مختلفی بر روی عمل وی تأثیر می گذارد، به همان صورت که فرهنگ و اجتماع می تواند در شکل¬گیری یک آسیب یا مسأله اجتماعی تأثیرگذار باشد، به همان صورت هم می تواند در بهبود و حل آن پدیده تأثیرگذار باشد لذا در این پژوهش ضمن کسب شناخت نسبت به علل تکدی و گسترش آن در شهر تهران، و همچنین با موافقت استاد راهنما و مشاور در پی کشف عوامل فرهنگی و اجتماعی موثر بر گرایش به ترک تکدی خواهیم بود.
رقیه بشیری حسین یحیی زاده پیرسرایی
پژوهش حاضر با هدف بررسی سلامت روان زنان و مردان در معرض طلاق و عوامل اجتماعی موثر بر آن در شهر تهران را بسنجد و با سلامت روان زنان و مردانی که اقدام به طلاق ننموده اند و عوامل اجتماعی موثر بر آن مقایسه کند مطالعه از نوع علی - مقایسه ای بوده است. حجم نمونه شامل 150 نفر زن و مرد که به روش تصادفی ساده انتخاب شده اند . 100 نفر زن و مرد در معرض طلاق بطور تصادفی از میان مراجعه کنندگان به مجتمع های قضایی خانواده انتخاب شدند و 50 نفر زوج که برای طلاق اقدام نکرده بودند نیز انتخاب شدند ابزاتر پژوهش پرسشنامه استاندارد s-c-l 90 بوده است و پرسشنامه محقق ساخته حمایت اجتماعی بوده است نتایج پژوهش نشان می دهد که میان جمعیت مورد مطلالعه آنانی که اقدام به طلاق نموده اند سلامت روان کمتری داشتند و زنان و مردان در معرض طلاق هریک در برخی ابعاد سلامت روان از سطح بالاتری برخوردار بودند
ایوب اسلامیان چراغبدال طلعت اله یاری
تحیق حاضر به بررسی رابطه حمایت اجتماعی به عنوان یکی از مهم ترین متغیرهای اجتماعی با سلامت اجتماعی در بین افراد مبتلا به اچ آی وی مراجعه کننده به دو مرکز کاهش آسیب می پردازد. نتایج تحقیق نشان می دهد که حمایت اجتماعی و سلامت اجتماعی رابطه معناداری دارند و با مقدار0.60 با هم همبستگی دارند. نتایج تحلیل رگرسیون نشان می دهد 36 درصد تغییرات سلامت اجتماعی توسط حمایت اجتماعی تبیین می شود.
نسیم بهاری طلعت الهیاری
چکیده ندارد.