در این مطالعه نقش گیرنده های ارکسین 1 در بخش منقاری شکمی- میانی بصل النخاع rvm) ( در تعدیل بی دردی ناشی از استرس شنای اجباری (sia) بررسی شد. روش ها: در این مطالعه، استرس شنای اجباری (6دقیقه در آب 1±20 درجه) به موش های صحرایی نر القا شد.برای القای درد، از آزمون فرمالین )50 میکرولیتر فرمالین 2%) استفاده شد sb334867 با دوز 1 میلی مولار و 0.1 میلی مولار به عنوان آنتاگونیست و ارکسین 1 به عنوان آگونیست گیرنده ارکسین1 با دوز 1 و 2 نانومول و لیدوکائین2% (برای غیر فعال کردن موقتیrvm) به داخل rvm تزریق شد. یافته ها: تزریق دوز های 1 و 0.1 میلی مولار آنتاگونیست ارکسین سبب کاهش رفتارهای دردی در فاز1، اینترفاز و فاز 2 متعاقب استرس شنا شد. تزریق اگونیست ارکسین اثر معنی داری بر رفتارهای دردی متعاقب استرس شنا نداشت. تزریق لیدوکایین باعث کاهش رفتارهای دردی در فاز 1 و ابتدای فاز 2 متعاقب استرس شنا شد. بحث: نتایج نشان می دهد فعال شدن گیرنده 1 ارکسین نمی تواند اثرات آنتاگونیست ارکسین را در بی دردی ناشی از استرس در rvm برعکس نماید ولی عملکرد پایه گیرنده های ارکسین در بی دردی ناشی از استرس در rvm دخیل می باشد. مهار rvm توسط لیدوکایین باعث تقویت sia شد.

چکیده ندارد.