این پژوهش یک مطالعه مقطعی تحلیلی است.40بیمار که علائم بالینی بیماری بروسلوز را داشته و بیماری آنها با تست های سرولوژیک تأیید شده است تحت درمان آنتی بیوتیکی استاندارد به مدت 6 هفته قرار گرفتند. سطح سرمی 2me و sil-2r? قبل و بعد از درمان اندازه گیری گردید و این مقادیر با یکدیگر مقایسه شد. نتایج از میان 40 بیمار، 27 نفر(67.5%) بهبودی علائم و 13 نفر(32.5%) عدم بهبودی علائم داشتند.در مقایسه سطوح سرمی2meو sil-2r? قبل و بعد از درمان ، افت پس از درمان در مورد هر دو مارکر، معنی دار بود(p<0.001).در موارد مثبت کاذب تست 2me ،سطح سرمی sil-2r? در 57% از بیماران کاهش داشت ولی در موارد منفی کاذب تست 2me ، میزان افزایش sil-2r? تنها در حدود 28% بیماران دیده شد. نتیجه گیری سطح سرمی sil-2r? به تنهایی برای پیش بینی پاسخ به درمان بروسلوز مفید باشد و همچنین در موارد مثبت کاذب تست 2me می توان از سطح سرمی sil-2r? کمک گرفت.

مقدمه : آسم و آلرژی یکی از شایع ترین بیماریهای کودکان می باشد. آسم سندرمی است که توسط انسداد مجاری هوایی مشخص می شود که منجر به علایمی چون ویزینگ و تنگی نفس می شود. هلیکوباکترپیلوری یک باسیل مارپیچی و گرم منفی می باشد که در معده انسان کلونیزه می شود. بنظر می رسد هلیکوباکترپیلوری کودک را در برابر ابتلا به آسم محافظت می کند. هدف بررسی حاضر مطالعه تأثیر آلودگی با هلیکوباکترپیلوری بر آسم کودکی می باشد. روش کار : مطالعه حاضر یک مطالعه مورد – شاهدی می باشد. جامعه مورد پژوهش کودکان مراجعه کننده به بیمارستان امیرکبیر اراک می باشند که به طور تصادفی و با درنظر گرفتن معیارهای مخدوش کننده انتخاب، همسان سازی و به دو گروه مورد و شاهد تقسیم شدند. اطلاعات دموگرافیک بیماران در پرسشنامه جمع آوری شد و جهت انجام آزمایشات سرولوژیک، نمونه خون با اخذ رضایت همراهان بیمار جهت اندازه گیری سطح سرمی آنتی بادی های iga ، igg ضد هلیکوباکترپیلوری، ige توتال و il – 4 گرفته شد و توسط کیت های elisa مورد آزمایش قرار گرفت. نتایج : در این مطالعه 40 کودک مبتلا به آسم (گروه مورد) و 40 کودک بستری به علت بیماریهایی به جز آسم (گروه شاهد) مورد بررسی قرار گرفتند. میانگین سطح سرمی iga ضد هلیکوباکتر پیلوری در گروه مورد u/ml 26/5±53/2 و در گروه شاهد u/ml 67/4 ±56/3 بود که تفاوت معناداری نداشت(35/0= p). میانگین سطح سرمی ige توتال نیز در گروه موردu/ml 67/12±33/71 و در گروه شاهد u/ml 26/13±87/80 بود که اختلاف معناداری مشاهده نشد(74/0 = p). میانگین سطح سرمی igg ضد هلیکوباکترپیلوری در گروه موردu/ml 47/2±46/8 و در گروه شاهد u/ml 41/9 ± 74/12 بود که اختلاف آماری معنادار نبود(23/0 = p). میانگین سطح سرمی il - 4 در گروه مورد pg/ml 96/3±71/27 و در گروه شاهد pg/ml 49/5±41/14 بود که تفاوت از نظر آماری معنادار بود(001/0 = p). نتیجه گیری : در این مطالعه اختلاف آماری معنی داری از نظر سطح آنتی بادیهای ضد هلیکوباکترپیلوری و سطح ige توتال سرمی بین بیماران مبتلا به آسم با افراد غیر آسمی وجود نداشت. با توجه به یافته های مطالعه ی ما ارتباط مشخصی بین عفونت با هلیکوباکتر پیلوری و محافظت در برابر ابتلا به آسم کودکان وجود ندارد.

مقدمه : دیسانتری یکی از دلایل عمده بستری کودکان در بیمارستان است.مفید بودن پروبیوتیک و پره بیوتیک در سلامت گاسترواینتستینال کودکان ، مشاهده شده است. این مطالعه اثرات پروبیوتیک و پره بیوتیک را علاوه بر درمان استاندارد دیسانتری در کودکان یکماهه تا پنج ساله بستری در بیمارستان امیرکبیر اراک بررسی می کند. مواد و روش کار : در یک کارآزمایی بالینی تصادفی ،200 کودک مبتلا به دیسانتری بستری در بیمارستان کودکان که معیار ورود آنها وجود اسهال خونی قابل رویت یا وجود ? 5 گلبول سفید در آزمایش مدفوعو همچنین عدم مصرف فرآورده های لبنی حاوی پروبیوتیک قبلی بود، بررسی شدند. کودکان دارای شکم حاد و انواژیناسیون و کودکان مصرف کننده دارو و فرآورده های حاوی پروبیوتیک قبل از انجام آزمایشات و افراد انصراف دهنده از مطالعه حذف شدند.آنها به صورت تصادفی به دو گروه100 نفری تقسیم شدند: گروه مداخله ، روزانه یک قرص پروبیوتیک و پره بیوتیک (حاوی باسیلوس کوآگولانز، فروکتوالیگوساکارید) برای 5 - 3 روز دریافت کردند، گروه شاهد ، پلاسبو دریافت کرد. هر دو گروه درمان استاندارد دیسانتری را دریافت کردند، طول مدت بستری بودن ، طول مدت اسهال، طول مدت تب و میزان تغییرات وزن در طول بستری ارزیابی شد. داده ها با استفاده از فرمول متغیرهای chi-square و t-test با استفاده از spss16 آنالیز شد. نتایج : 200 کودک برای این مطالعه انتخاب شدند و در دو گروه 100 نفری مداخله و شاهد قرار گرفتند. درگروه مداخله 54 دختر و 46 پسر و در گروه شاهد 62 دختر و 38 پسر قرار داشتند. (05/0> 25/0 (p-value = میانگین سنی گروه مداخله (85/17 ± 155/22) ماه و گروه شاهد (43/15± 42/22) ماه بود، (05/0> 9/0 (p-value = ، در هر دو گروه بیشترین درصد کودکان دهیدریشن خفیف داشتند (85%) در گروه مداخله و (71%) در گروه شاهد ، درگروه مداخله دهیدریشن متوسط(15%) و شدید(1%) و درگروه شاهد دهیدراتاسیون متوسط (25%) و شدید (4%) بود. (05/0 > 087/0 =p-value )، با توجه به این اطلاعات می توان نتیجه گرفت مشخصات عمومی افراد در هر دو گروه اختلاف آماری معناداری ندارد. میانگین طول مدت بستری در گروه مداخله ، (04/1 ± 6/3) روز و در گروه شاهد، (08/1 ± 7/3) روز بود (05/0 > 691/0p-value = ). هیچ تفاوت مشخصی بین میانگین طول مدت بستری در گروه مداخلهو شاهد وجود نداشت. میانگین طول مدت اسهال مشخصاً در گروه مداخله کوتاهتر بود، (98/0 ± 5/2) روز درمقایسه با (09/1 ± 9/2) روز در گروهشاهد (05/0 <01/0 = p-value). میانگین طول مدت تب مشخصاً در گروه مداخله کوتاهتر بود، (87/0 ± 64/1) روز درمقایسه با (94/0 ± 13/2) روز در گروه شاهد (05/0 < 000/0 (p-value . میانگین کاهش وزن مشخصاً در گروه مداخله کمتر بود (88/233 ± 5/129) گرم در مقایسه با (85/283 ± 278) گرم در گروه شاهد(05/0< 000/0 = p-value). نتیجه گیری : اضافه کردن پروبیوتیک - پره بیوتیک به درمان استاندارد دیسانتری مشخصا سبب کاهش در طول مدت اسهال و تب و کمتر شدن کاهش وزن می شود. کلمات کلیدی : پرو بیوتیک - پره بیوتیک - دیسانتری

زمینه و هدف : با توجه به این نکته که مصرف بی رویه انتی بیو تیکها باعث ایجاد مقاومت دارویی در افراد و سویه های مقاوم به درمان می شود و فاکتورهای متعددی از جمله نژاد، محدوده جغرافیایی و غیره می تواند بر نتایج این مطالعات موثر باشد، لذا مطالعه ما درصدد است به بررسی نقش استفاده از پروبیوتیک ها در پیشگیری از دیسانتری در اطفال کمتر یا مساوی 5 سال بپردازد. روش بررسی : مطالعه از نوع بررسی مداخله ای تصادفی دوسوکور می باشد. اطفال 6 ماهه تا 6 ساله که در مهدکودک های شهر اراک اوقاتی از روز را سپری می نمایند در این مطالعه وارد شدند. شرکت کنندگان در مطالعه در هر مهدکودک به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. گروه اول پنج روز در هفته به مدت 3 ماه پروبیوتیک را به صورت پودر بادوزbillioncfu10 لاکتوباسیلوس دریافت نمودند . گروه دوم دارونمارا به صورت پودر ژلاتین دریافت کردند . سپس کلیه افراد مورد مطالعه در طول این 3 ماه از نظر بروز دیسانتری مورد بررسی قرار گرفتند. بر اطلاعات فرم اطلاعاتی تجزیه و تحلیل آمار، صورت گرفت. یافته ها: در این مطالعه 200 کودک بررسی شده اند که 104 (52%) آنها پسر و 96 (?48) آنها دختر بودند. 100 نفر(50%) در گروه پلاسبو100 (50%) در گروه پروبیوتیک قرار داشتند. میانگین قد در گروه کنترل (8/15 ? 7/91) سانتیمتر در گروه پروبیوتیک (4/10 ? 5/13) سانتی متر بود. اختلاف آماری معناداری بین میانگـین قد در دو گـروه وجود نداشته و میانگین آماری قد در دو گروه برابر است (74/0 = p value). مدت اقامت در مهد کودک و طول مدت دیسانتری و در دو گروه مورد مطالعه بررسی شد و بین دو گروه تفاوت معنا داری از این نظر وجود نداشت (05/0 p value >). نتیجه گیری : در مقایسه با گروه شاهد مصرف پرو بیوتیک تغییری را در میزان دیسانتری در جمعیت مورد مطالعه نشان نداد . کلمات کلیدی: پروبیوتیک - دیسانتری اطفال

زمینه و هدف : سل(tb) یکی از کهنترین بیماریهای ناشی از باکتری ها است که سیستم ایمنی نقش مستقیم در فعال شدن آن دارد. نیتریک اکساید(no) یکی از فاکتورهای موثر میزبان بر علیه سل است. آمینواسید ال- آرژنین پیش ساز تولید نیتریک اکساید در بدن میباشد. هدف از این مطالعه بررسی کارایی مصرف ال- آرژنین درکنار درمان استاندارد سازمان بهداشت جهانی در بهبود علایم بالینی سل ریوی میباشد. مواد و روشها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور 63 بیمار مبتلا به سل که به تازگی تشخیص داده شده بودند به دو گروه آزمون: که دریافت کننده ال-آرژنین بودند(n=32)و گروه شاهد: که دریافت کننده دارونما بودند(n=31 ) تقسیم شدند. به گروه آزمون روزانه 2 گرم قرص ال-آرژنین به مدت 30 روز در کنار درمان استاندارد سل داده شد. بیماران در روزهای 14، 28، 42و56 مورد ارزیابی از نظر علایم بالینی و پاراکلینیکی قرار گرفتند. همچنین وضعیت سلامت بیماران توسط پرسشنامه ghq-28 در پایان ماه اول مورد ارزیابی قرار گرفت و سپس کلیه اطلاعات مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. این مطالعه با کد ثبت : irct201211179855n2 در مرکز ثبت کارآزمایی بالینی ایران تثبیت شده است. یافته ها: از مجموع 63 بیمار با میانگین سنی 52.1 سال، 1/87 درصد کل بیماران تست مانتو 10 و بالاتر داشتند. 3/41 درصد بیماران اسمیر خلط در حد +2 و +3 داشتند و 46 درصد انها شاخص توده بدنی در حد کمتر از 5/18 داشتند. 6/47 درصد لکوپنی یا لکوسیتوز ، 4/52 درصد انمی ، 5/90 درصد esr بالا و 73 درصد crp مثبت داشتند. سرفه در 1/92 درصد و علائم سرشتی(constitutional) در 7/93 درصد وجود داشت. یافته ها نشان داد که علایم سرشتی و کاهش وزن در گروه آزمون نسبت به گروه شاهد در روزهای 28، 42و 56 به طور معناداری کاهش یافته است(p<0.05) این کاهش در مورد سرفه معنادار نبود(p>0.05) همچنین در میزان آنمی بیماران در گروه آزمون در مقایسه با گروه شاهد به طور معناداری کاهش یافت. همچنین براساس پرسشنامه ghq-28 میانگین امتیازات بیماران در گروه آزمون از نظر علایم جسمانی، اضطرابی و افسردگی افزایش معناداری یافت(p=0.0058) بحث و نتیجه گیری: یافته های این پژوهش نشان میدهد که استفاده از مکمل ال آرژنین در کنار درمان روتین سل میتواند سبب بهبود علایم سرشتی ، کاهش وزن بیماران، افزایش نمره پرسشنامه ghq-28 و همچنین بهبود آنمی آنان گردد.

مقدمه : عفونت ادراری شایع ترین بیماری دستگاه ادراری تناسلی و دومین عفونت باکتریال بعد از عفونت تنفسی در دوران کودکی است. باکتریهای گرم منفی شایعترین عامل عفونت ادراری هستند. عفونت ادراری کودکان بر خلاف بالغین علائم مشخصی نداشته و گاهی با تظاهرات غیر معمول مانند کاهش وزن، نارسایی رشد، بی اشتهایی، زردی وتب با منشا ناشناخته بروز می کند. درمطالعه ما با توجه به این که ویتامین e باعث جلوگیری از آسیب سلولی می شود ، از نظر درمانی می تواند کمک کننده و موثر باشد. بنا بر این ما با استفاده از مکمل فوق قصد داریم با درمان بهتر عفونت ادراری عوارض ذکر شده را کاهش دهیم. روش کار : در این مطالعه کودکان 3 تا 12 ساله مبتلا به عفونت ادراری مراجعه کننده به بیمارستان امیر کبیر اراک که توسط متخصص کودکان تشخیص داده شده و علائم عفونت ادراری مثل درد شکمی ، سوزش ادراری ، احساس فوریت در ادرار، تکرر ادراری و تب را داشتند تحت مطالعه ما قرار گرفتند. به گروه مورد که دریافت کننده درمان روتین هستند (بیماران بستری سفتریاکسون با دوز mg/kg/day/iv 75-50 و بعد از ترخیص سفکسیم mg/kg/day/po 8 دریافت کردند) و نیز بیماران سرپایی دریافت کننده سفکسیم، از ابتدای درمان به میزان 100 واحد از ویتامین e بصورت قرص بمدت 14 روز و طی این مدت در گروه مورد تمامی افراد از ویتامین e استفاده کردند و گروه شاهد بدون اطلاع از دریافت کنندگان ویتامینe، داروی ویتامین e را دریافت نکردند و درمان روتین عفونت ادراری را به مدت 14 روز دریافت کردند. بعداز جمع آوری اطلاعات، داده ها با استفاده از آزمون کای دو، فیشر exact وتی مستقل با نرم افزارspss مورد آنالیز آماری قرار گرفت و تأثیر ویتامین e بر درمان عفونت ادرای کودکان تعیین شد.

در حال حاضر ivig و anti d از درمان های معمول itp می باشند.دربرخی مطالعات تأثیراین دو دارو با هم یکسان بوده و در برخی مطالعات تأثیرات متفاوتی از این دارو در افزایش پلاکت بیماران مبتلا به itp گزارش شده است.

عفونت دستگاه تنفسی فوقانی یکی از شایعترین بیماری ها درکودکان می باشد که باعث ایجاد بیشترین روزهای حاضر نشدن کودکان در مدرسه می شود.این عفونت ها به طور عمده ویروسی بوده و باعث علائمی از قبیل تب، سرفه و رینیت می شوند که ممکن است به دنبال آن کودک دچار عوارضی از قبیل فارنژیت، اوتیت و یا پنومونی گردد.با توجه به اینکه در حال حاضر هیچ روش پیشگیری مفیدی برای این بیماری وجود ندارد بر آن شدیم تا تاثیر مونته لوکاست را در پیشگیری از عفونت های تنفسی فوقانی در کودکان بررسی کنیم. در این طرح تعداد 380نفراز کودکان 1 تا 5 سال مراجعه کننده به درمانگاه اطفال بیمارستان امیر کبیر اراک از مهرماه 1391 لغایت اردیبهشت 1392 به صورت تصادفی و دو سو کور مونته لوکاست (5 میلی گرم روزانه) و پلاسبو دریافت کردند و به مدت 12 هفته به صورت هفتگی از طریق تماس تلفنی و فرم ثبت علائم از نظر ابتلا به عفونت های تنفسی فوقانی تحت پیگیری قرار گرفتند.پس از جمع آوری اطلاعات داده ها از طریق نرم افزار spss مورد آنالیز آماری قرار گرفت که در نهایت نتایج بررسی شده و تعداد موارد عود uri در کودکان دو گروه با یکدیگر مقایسه گردید و تاثیر مونته لوکاست در پیشگیری از ایجاد و یا کاهش دفعات ابتلا به uri و کاهش عوارض در گروه مورد نسبت به گروه شاهد تعیین گردید. بر اساس نتایج حاصل، میانگین تعداد عود حملات uri در دو گروه، (مورد 7/0 وشاهد 27/1) با توجه به (0001/0p.value =) معنادار گردید. همچنین در دو گروه به تفکیک جنسیت نیز با (0001/0 p.value =) اختلاف معنادار مشاهده شد. نیز مشخص گردید تعداد موارد ایجاد عوارض، تعداد مراجعات سرپایی و تعداد موارد نیاز به بستری در گروه مورد به مراتب از گروه شاهد کمتر می باشد. همچنین در موارد میانگین تعداد روزهایی که کودک تب داشته (0001/0 p.value =)، مصرف ضد تب (0001/0 p.value =)، مصرف آنتی بیوتیک (007/0 p.value =)، ابتلا به رینیت (0001/0 p.value =) و سرفه (0001/0 p.value =)، بین دو گروه مورد و شاهد اختلاف معنادار مشاهده گردید. با توجه به نتایج به دست آمده از پژوهش فوق مونته لوکاست هم در کاهش مواد حملات uri وهم در کاهش عوارض آن در کودکان موثر بوده و می تواند به عنوان داروی پروفیلاکسی جهت uri به کار برده شود.

چکیده فارسی عنوان : تأثیر نوع پوشک بر فراوانی عفونت مجدد ادراری در شیرخواران و کودکان اساتید راهنما : دکتر پارسا یوسفی، فوق تخصص نفرولوژی کودکان، دانشیار دانشگاه دکتر منیژه کهبازی، فوق تخصص عفونی کودکان، دانشیار دانشگاه اساتید مشاور: دکتر محمد رفیعی، دکترای آمار حیاتی، دانشیار دانشگاه دکترحسن طاهر احمدی، متخصص کودکان، استادیار دانشگاه نگارش و پژوهش : فاطمه معتمد مقدمه : عفونت دستگاه ادراری شایع ترین بیماری ادراری تناسلی در دوران کودکی می باشد. عفونت ادراری در کودکان بر خلاف بالغین علائم واضح و مشخصی ندارد و گاهی با تظاهرات غیر معمول مانند کاهش وزن، نارسایی رشد، بی اشتهایی، یرقان، تب منشأ ناشناخته بروز می کند و می تواند کاملاً بی علامت باشد یا اینکه جزئی از یک عفونت منتشر باشد. این مطالعه با هدف بررسی تأثیر نوع پوشک بر فراوانی عفونت مجدد ادراری در شیرخواران و کودکان انجام گرفت. روش کار : این مطالعه تحلیلی می باشد جامعه مورد مطالعه تمام بیماران 1 ماه تا 3 سال دختر با سونوگرافی نرمال مراجعه کننده به درمانگاه بیمارستان امیرکبیر که تشخیص پیلونفریت با توجه به کشت ادراری مثبت بالای cfu/ml 105 از یک نمونه میکروب مشخصی داشتند. بیماران در زمان بستری تحت درمان با سفتریاکسون وریدی به میزانmg/kg/day 50 و بعد از ترخیص تحت درمان با سوسپانسیون سفکسیم به میزان mg/kg/day8 به مدت 14 روز قرار گرفتند. بیماران بر اساس نوع پوشک استفاده شده توسط والدین به دو گروه تقسیم شدند. برای جلوگیری از عود عفونت ادراری به والدین کودک آموزش داده که به کودک مایعات زیاد داده شود. یافته ها : توزیع فراوانی نوع زایمان (611/0 = p value)، چندمین فرزند (557/0 = p value)، شغل پدر (280/0 = p value)، تحصیلات پدر (441/0 = p value)، شغل مادر (647/0 = p value)، تحصیلات مادر (804/0 = p value)، نوع پوشک (000/0 = p value )، علائم (000/0 = p value)، سابقه قبلی عفونت ادراری (288/0 = p value)، بهبودی کامل بعد از عفونت اولیه (052/0 = p value)، بهبودی یکماه بعد از عفونت اولیه (353/0 = p value)، دوماه بعد از عفونت اولیه (671/0 = p value)، سه ماه بعد از عفونت اولیه (025/0 = p value) بود. نتیجه گیری : بررسی تفاوت بین پوشک های معمولی (کهنه) با پوشک های با جذب بالا مشاهده شد که در کشت ادرار اول و دوم اختلاف معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد و در کشت نوبت سوم در گروه مورد (کهنه) نسبت به گروه شاهد (پوشک با جذب بالا) تعداد دفعات عفونت ادراری به طور مشخص کمتر بوده است. واژگان کلیدی : پوشک، عفونت، ادراری، شیرخواران، کودکان

مقدمه : پیلونفریت از عفونت های دستگاه ادراری است. لزوم استفاده از داروی کمکی در کاهش زمان درمان بیماری و در مدت بستری، منطقی است در این مطالعه تأثیر ویتامین آ در بهبود علائم پیلونفریت بررسی شد. روش کار : در این مطالعه کارآزمایی دوسویه کور، 106 نفر از کودکان مبتلا به پیلونفریت حاد غیر عارضه دار شده به روش تصادفی به 2 گروه درمان با ویتامین آ و گروه شاهد تقسیم شدند. در هر دو گروه درمان پایه تجویز شد . زمان قطع علائم بیماری و نتایج کشت ادرار 48 ساعته و کشت روز 7 تا 10 توسط آزمون من ویتنی آنالیز شد. یافته ها : میانگین مدت زمان قطع تب در گروه ویتامین آ (1.7± 2.2) و در گروه شاهد(2.0±4.1) کاهش معنی داری نشان داد. (001/0=p) متوسط زمان قطع سوزش ادرار در گروه ویتامین آ (86/0± 43/0) و در گروه شاهد ( 4/2± 3.2 ) بود. (007/0=p) زمان قطع درد پهلو یا شکم، در گروه ویتامین آ(0.6± 1.2) و در گروه شاهد (2.6± 3.54) بود. (001/0=p) سایر علائم نیز در گروه ویتامین آ به مراتب کاهش داشتند (000/0=p). نتیجه گیری : به نظر می رسد ویتامین آ به عنوان یک داروی کمکی در بهبو د علائم پیلونفریت از جمله تب و سوزش ادرار و در نتیجه کاهش مدت زمان بستری موثر باشد. واِژه های کلیدی : پیلونفریت، ویتامین آ ، درمان کمکی

مقدمه : اسهال بصورت دفع مدفوع آبکی بیشتر یا مساوی 3 بار در طول 24 ساعت تعریف می شود. اسهال عفونی بصورت اسهال ناشی از یک میکروارگانیسم عفونی است که شیگلا مهمترین عامل مسبب آن شناخته شده است. شیگلوز در کودکان ممکن است با میرایی بالا و حتی مرگ همراه باشد. بنابراین این امر بسیار مهم واساسی است که جامعه درمانی به دنبال دارویی جایگزین باشد که در درمان بیماران کودکان مبتلا به شیگلوز شدید موثر و کارا باشد. روش کار : در این مطالعه مداخله¬ای دوسوکور 116 کودک 6 ماهه تا 12ساله مراجعه کننده به درمانگاه اطفال بیمارستان امیرکبیر که تشخیص دیسانتری توسط متخصص کودکان برایشان مطرح شده است وارد مطالعه شدند و بصورت تصادفی به دو گروه مساوی تقسیم شدند. گروه اول بمدت پنج روز آزیترومایسین که میزان آن در روز اول mg/kg 12 و در چهار روز دیگر mg/kg 6 بود دریافت کردند. گروه دوم نیز داروی سفکسیم را به میزان mg/kg 8 روزانه دریافت نمودند. بیماران در طول 14 روز از نظر بهبود علائم مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات بدست آمده برای هر بیمار بصورت جداگانه در فرم اطلاعاتی وارد شده و توسط نرم افزار spss 17 آنالیز شد. یافته ها : نتایج حاصل از مطالعه ما نشان داد که با توجه به p value اختلا آماری معنی داری بین دو گروه از نظر سن و جنس و چندمین فرزند خانواده بودن مشاهده نشد ولی در مقایسه طول مدت تب، استفراغ اسهال، درد شکم اختلاف آماری معنی داری بین دو گروه وجود داشت و در مقایسه طول مدت وجود خون در مدفوع اختلاف آماری معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد. بحث و نتیجه گیری : بطور کلی نتایج حاصل از مطالعه ما نشان داد که تأثیر سفکسیم در درمان کودکان مبتلا به دیسانتری بیشتر و بهتر از آزیترومایسین بوده است و با درمان صحیح در بیماران از هزینه اضافی که با درمان نادرست به بیمار تحمیل می شود و نیز از مقاومت های آنتی بیوتیکی که متعاقب درمانهای نادرست بوجود می آیند کاسته می شود.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.