سرطان کولورکتال سومین سرطان شایع در مردان و چهارمین سرطان شایع در زنان ایرانی می باشد که طی یک فرآیند چند مرحله ای ایجاد می گردد. تحقیقات نشان می دهند که تغییر در پروتئین های ماتریکس، مهم ترین عامل پیشرفت و تهاجم تومور می باشد که این فرآیند منجر به شروع رگ زایی می گردد. متالوپروتئینازها از مهم ترین فاکتورهای تغییر شکل ماتریکس سلولی و متاستاز سلول های توموری هستند. فعالیت متالوپروتئینازها توسط مهارکننده های بافتی متالوپروتئینازها (timps) تنظیم می شود. هدف این تحقیق بررسی ارتباط بین پلی مورفیسم 372 t/c در ژن timp-1 با سرطان کولورکتال می باشد. روش ها: نمونه ها در رده سنی 82-15 شامل افراد مبتلا به سرطان کولورکتال و افراد بدون سابقه به سرطان کولورکتال بودند که به عنوان گروه کنترل استفاده شدند. در این مطالعه مورد-شاهدی dna ژنومیک از نمونه های خون افراد بیمار و کنترل با استفاده از کیت (شرکت فرمنتاز) استخراج شد. سپس با پرایمر مربوط به ناحیه پلی مورفیسم 372 t/c ژن timp-1 پی سی آر انجام شد. هضم آنزیمی با استفاده از bsss1، انجام و قطعات 22،153،175 جفت بازی حاصل شد. نتایج: در پلی مورفیسم 372 t/c فراوانی ژنوتیپ های cc,ct,tt به ترتیب در گروه بیماران 3/58%، 7/16%، 25% و در گروه کنترل برابر6/41%، 7/31%، 7/26% بود که تفاوت معناداری در فراوانی ژنوتیپی بین نمونه های مورد مطالعه وجود ندارد (p= 0.1). بحث و نتیجه گیری : علیرغم اینکه ژن timp-1 ممکن است در ایجاد سرطان کولورکتال نقش داشته باشد اما نتایج جامعه آماری این تحقیق ارتباطی را بین پلی مورفیسم 372 t/c ژن timp-1و سرطان کولورکتال نشان نمی دهد.

مطالعه کنونی به منظور تعیین مرز میان گونه های مختلف جنس نمدار در جنگلهای هیرکانی با استفاده از صفات تشریحی و استخراج پروتئین از برگ صورت گرفته است. به این منظور نمونه ها طی فصول رویشی سال های 1392 و1393 جمع آوری شده و شناسایی گونه های مختلف این جنس در هرباریوم مرکز تحقیقات جنگل ها و مراتع استان مازندران واقع در باغ گیاه شناسی نوشهرباکمککلید شناسایی نمدارها انجام شد. شناسایی نمدارها نشان داد که این نمونه ها متعلق به شش گونهtiliabegonifolia،tiliarubra،tiliadasystyla،tiliaxeuchlora،tiliasabettiوtiliacordataمی باشند.علاوه بر این شش گونه تعدادی پایه درختی دیگر از نمونه های نمدار جمع آوری شده که شناسایی آن ها با مطالعات مورفولوژیکی به تنهایی امکان پذیر نبوده است به همین دلیل نامگذاری آن ها را منوط به مطالعات تکمیلی مولکولی و آناتومی نموده ایم.

شمال ایران به عنوان یک ذخیره گاه ژنتیکی و زیست محیطی گنجینه ی گرانبهایی از گونه های دارویی با خواص منحصر به فرد می باشد. جنس دم اسب، equisetum متعلق به تیره ی equisetaceae، یکی از گیاهان ارزشمند دارویی و علوفه ای چند ساله شمال ایران است که اغلب در مناطق مرطوب و سایه دار جنگلی به وفور می روید. در اکثر مطالعات گیاهی که تاکنون در داخل کشور صورت گرفته، نهانزادان آوندی از جمله دم اسبیان که از اهمیت اقتصادی و دارویی نیز برخوردارند کمتر مورد توجه تاکسونومیست ها واقع شده اند. لذا در پژوهش حاضر مطالعه ای در خصوص بررسی و ارزیابی تنوع ژنتیکی در 16 جمعیت گونه های (e.ramosissimum, e.telmateia, e.arvense, e.palustre) در استان های گلستان، مازندران و گیلان با استفاده از صفات آناتومی و استخراج پروتئین های شاخه صورت گرفت. به این منظور مطالعات بر روی نمونه های جمع آوری شده طی فصول رویشی سال های 1392 و1393 انجام پذیرفت.