هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر یک جلسه فعالیت ورزشی درمانده ساز بر هورمون هپسیدین،آهن،فریتین و هموگلوبین دختران ورزشکار بود. بر این اساس 30 دختر ورزشکار شهر شیراز با میانگین سن سال، قد سانتی متر، وزن کیلوگرم؛ شاخص توده بدن کیلو گرم بر متر مربع و سابقه ورزشی سال داوطلب شرکت در تحقیق شدند و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایشی و کنترل تقسیم شدند. نمونه های خونی آزمودنی ها در حالت ناشتا قبل، بلافاصله، 3 و 24 ساعت بعد از تمرین ورزشی گرفته شد. سپس در یک فعالیت ورزشی درمانده ساز بر روی تردمیل شرکت کردند. نتایج با استفاده از روش آماری، تحلیل واریانس اندازه گیری های مکرر به صورت ترکیبی و نرم افزار تجزیه وتحلیل شد. نتایج نشان داد که هورمون هپسیدین پس از فعالیت در گروه ورزش افزایش معناداری یافت و بیشترین مقادیر آن نیز در 3 ساعت پس از فعالیت مشاهده شد. آهن، فریتین و هموگلوبین نیز پس از فعالیت افزایش معنی دار یافتند. اما مقادیر هموگلوبین 3 ساعت پس از ورزش به مقادیر کمتر از پیش آزمون کاهش یافت. در مجموع می توان اذعان داشت که یک جلسه فعالیت ورزشی در مانده ساز می تواند باعث افزایش هورمون تنظیم کننده آهن شود که بر مکانیزم های هموستاز این فاکتور اساسی تاثیر می گذارد.

هدف از پژوهش حاضر مقایسه عملکرد چرخش ذهنی در ورزش های تیمی و انفرادی دانش آموزان شهرستان شیراز بود. این پژوهش از نوع کاربردی و علّی- مقایسه ای بود. جامعه آماری شامل کلیه ورزشکاران (1500 نفر) دختر و پسر نواحی مختلف شهرستان شیراز بود که در باشگاه های تحت پوشش آموزش و پرورش فعالیت می کردند، نمونه های آزمودنی های این مطالعه شامل 240 نفر بود. از میان آنان، 120 دختر و 120 پسر از چهار گروه رشته های والیبال، بسکتبال، کاراته و ژیمناستیک به صورت خوشه ای و از هر رشته 30 نفر به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برنامه منت رات نمونه ای از نرم افزار آزمون چرخش ذهنی بود که به عنوان ابزار سنجش مورد استفاده قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزار spss16 و از تحلیل واریانس در اندازه گیری مکرر استفاده گردید. نتایج نشان داد، اثر زاویه چرخش در دو گروه تیمی و انفرادی معنی دار بوده است (000/0p=). در حالی که مقایسه عملکرد چرخش ذهنی در گروه های تیمی و انفرادی دختر و پسر اثر معنی داری نشان نداد. نمرات چرخش ذهنی پسران در گروه های انفرادی نسبت به گروه های تیمی تفاوت معناداری از خود نشان دادند. به طور کلی به نظر می رسد که توانایی چرخش ذهنی در رشته های انفرادی (پسران) با توجه به افزایش زوایای چرخش نسبت به گروه تیمی بالاتر باشد

هدف از پژوهش حاضر، مطالعه بازخورد خودکنترلی و اضطراب صفتی بر فراگیری مهارت حرکتی دارت در دانش آموزان دبیرستان شهر شیراز بود. نمونه پژوهش حاضر مشتمل بر 400 دانش آموز پسر مقطع دبیرستان در چهار ناحیه شهر شیراز بود که از این میان به روش نمونه گیری در دسترس 80 دانش آموز به صورت داوطلبانه در این پژوهش شرکت نمودند. آزمودنی ها پس از پُر کردن پرسشنامه اضطراب صفتی به دو سطح (اضطراب کم و زیاد) تقسیم شدند و پس از آن با توجه به سطح اضطراب و ارائه ی بازخورد به 4 گروه 20 نفری شامل گروه های بازخورد خودکنترلی و گروه جفت شده با سطح اضطراب صفتی بالا و گروه های بازخورد خودکنترلی و گروه جفت شده با سطح اضطراب صفتی کم تقسیم گردیدند. آزمودنی ها در مرحله فراگیری طی شش جلسه (هر جلسه سه ست ده تایی) تکلیف پرتاب دارت را انجام دادند. کلیه ی امتیازات مرحله فراگیری ثبت شد و آزمون یادداری 24 ساعت بعد از پایان آخرین جلسه تمرینی، به عمل آمد. نتایج تحلیل کوواریانس اجرا شده در مرحله فراگیری حاکی از عدم تفاوت گروه ها در عامل های (اضطراب)، (بازخورد) و (تعامل اضطراب × بازخورد) بود. اما تحلیل کوواریانس اجرا شده در مرحله یادداری در عامل های (اضطراب) و (بازخورد) تفاوتی را بین چهار گروه نشان داد؛ که این تفاوت در تعامل (اضطراب × بازخورد) معنی دار نبود. در عامل اضطراب گروه های اضطراب کم بهتر از اضطراب بالا بوده و در عامل بازخورد، بازخورد خودکنترلی نسبت به جفت شده برتر بودند. آزمون تعقیبی lsd تفاوتی را در گروه اضطراب کم خودکنترل با دو گروه اضطراب بالا خودکنترل و اضطراب بالا جفت شده در سطح (001/ 0 < p) و با گروه اضطراب کم جفت شده در سطح (05/ 0 < p) نشان داد. همچنین تفاوت گروه اضطراب کم جفت شده با اضطراب بالای جفت شده در سطح (001/ 0 < p) معنی دار شد. نتیجه بارز دیگر مطالعه حاضر نشان داد که گروه اضطراب بالا تواتر بازخورد بیشتری را نسبت به گروه اضطراب پایین درخواست می نمودند. نتیجه گیری: یافته های مطالعه حاضر حاکی از تأثیر سطح اضطراب و نوع بازخورد در مرحله یادداری بود. به نظر می رسد نقش اضطراب صفتی بر اجرا و یادگیری مهارت حرکتی متفاوت بوده، اما نیازمند تحقیقات بیشتری است.

نظریه ی بازگشتی اپتر دیدگاهی بوجود آمده در روان شناسی ورزش می باشد که به ساختار ذهنی افراد با در نظر گرفتن انگیزش توجه می نماید. بر اساس نظریه بازگشتی اپتر در حالت فراانگیزشی هدف محور، فرد ترجیح می دهد، انگیختگی پایینی داشته باشد، در حالی که در حالت فراانگیزشی فعالیت محور فرد سطح انگیختگی بالا را ترجیح می دهد. هدف پژوهش حاضر تعیین و مقایسه میزان استرس انجام فعالیت های ورزشی سرعتی و استقامتی منتخب در حالت های فراانگیزشی بوده است. بدین جهت 30 نفر دانش جویان داوطلب رشته تربیت بدنی، با توجه به امتیاز حاصل از پرسش نامه فعالیت محوری شناسایی و در دو گروه هدف و فعالیت محور جای گرفتند. پس از انجام دو نوع منتخب از فعالیت های استقامتی و سرعتی، پرسش نامه استرس در اختیار آنان قرار گرفت. تحلیل نتایج این مطالعه با استفاده از آزمون t مستقل و وابسته (در سطح معناداری 05/) از یک سو حاکی از عدم وجود اختلاف معنی دار در میزان استرس حاصل از انجام فعالیت استقامتی و سرعتی در بین دو گروه، و از سوی دیگر بیان گر وجود تفاوت معنادار استرس در گروه فعالیت محور متعاقب فعالیت سرعتی و استقامتی بود و این نتایج مطابق با حالات فراانگیزشی نظریه بازگشتی اپتر می باشد.

هدف از پژوهش حاضر مقایسه سبک های مقابله با استرس در ورزشکاران مرد و زن سبک های برخوردی و غیر برخوردی ووشو بود. آزمودنی های این پژوهش شامل 200 ووشوکار با سابقه فعالیت حداقل 2 سال از شهرستان شیراز بودند که با توجه به جنسیت و فعالیت در چهار گروه به شرح زیر قرار گرفتند، سبک ساندا 50 نفر مرد 50 نفر زن، سبک تالو 50 نفر مرد 50 نفر زن. ابزار تحقیق، شامل پرسشنامه 40 سوالی سبک های مقابله با استرس-های ورزشی انشل و ویلیامز (2000) بود که روایی (91/0) و پایایی (87/0) آن در ایران مورد تایید قرار گرفته است. این پرسشنامه، دو سبک رویکردی و اجتنابی را در 7 رویداد استرس زای ورزشی با یک سیستم پنج ارزشی لیکرت می سنجد. کلیه سوالات تحقیق با استفاده از آزمون t مستقل در سطح معناداری p?0.05 تجزیه و تحلیل شد. نتایج تحقیق نشان داد که ورزشکاران فارغ از این که چه جنسیتی دارند برای مقابله با استرس از سبک رویکردی بیشتر از سبک اجتنابی استفاده می کنند. مقایسه ورزشکاران مرد سبک های تالو و ساندا و نیز مقایسه ورزشکاران زن سبک های تالو و ساندا تفاوت معناداری را در روش های مقابله آنان نشان نداد. اما مقایسه ورزشکاران مرد و زن سبک تالو و همچنین مقایسه آنان در سبک ساندا تفاوت معناداری بین روش های مقابله ای نشان داد، که به نفع شیوه رویکردی بود (به ترتیب003/0=p و 004/0= p). در نتیجه می توان گفت برخوردی و غیربرخوردی بودن، در تعیین نوع سبک مقابله تأثیرگذار نیست. اما جنسیت عاملی موثر در انتخاب نوع سبک مقابله با استرس است.

یکی از موضوعات مهم روانشناسی ورزش که در میزان و شدت عملکرد ورزشکاران موثر است، انگیزش می-باشد. انگیزش ساختاری است فرضی که برای توصیف نیروهای درونی یا بیرونی بکار می رود و نیت، جهت، شدت و پایداری رفتار ایجاد می کند. در واقع انگیزش عامل تلاش و تقویت رفتارهای ارادی انسان برای رسیدن به هدف می باشد. انگیزش پیشرفت یکی از انواع انگیزش بوده که دارای سه مدل، رقابت جویی، پیروزی گرایی و هدف گرایی می باشد

هدف از این تحقیق پیش بینی استرس‎شغلی داوران لیگ های برتر و دسته‎ی یک بسکتبال کشور بر اساس هوش هیجانی و همچنین ارتباط این دو سازه در داوران لیگ برتر و لیگ دسته ی یک بود. این تحقیق از نوع همبستگی و جامعه آماری تحقیق کلیه داوران بسکتبال لیگ برتر و لیگ دسته‎ی یک بودند. روش نمونه‎گیری از نوع تمام شمار بوده و در مجموع تعداد 63 پرسش نامه جمع‎آوری‎ شد. ابزار گردآوری اطلاعات پرسش نامه استرس‎شغلی‎ استینمتز و پرسش نامه هوش‎هیجانی‎ برادبری و-گریوز بود. روایی و پایایی هر دو پرسش نامه‎ در پژوهش های گذشته مورد تأیید قرار گرفته شده بود. تجزیه و تحلیل داده ها در دو سطح توصیفی (میانگین، انحراف استاندارد، جداول و نمودارها) و استنباطی (آزمون گلموگروف اسمیرنوف، آزمون t مستقل، آزمون تحلیل واریانس یک طرفه، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره خطی) مورد سنجش قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان داد رابطه معکوسی میان مولفه های هوش‎هیجانی‎ و استرس‎شغلی‎ افراد وجود دارد به طوریکه هرچه هوش‎هیجانی‎ بالاتر باشد استرس شغلی داوران پایین تر خواهد بود، اما این ارتباط معنادار نبود (005/0 <p). همچنین استرس شغلی میان داوران دارای هوش‎هیجانی‎ بالا و پایین نیز تفاوت معناداری نشان نداد (005/0 <p)

چکیده بررسی و مقایسه پرخاشگری بازیکنان لیگ دسته یک جوانان شیراز و احکام کمیته انضباطی در سالهای 91-90 به کوشش محمدجواد قناعت پیشه واژگان کلیدی: پرخاشگری بازیکنان، لیگ دسته یک جوانان شیراز، کمیته انضباطی فوتبال به دلیل جذابیت خاص خود یکی از پربیننده ترین و پرطرفدارترین رشته های ورزشی شناخته شده که با توجه به حساسیت های بالای نتایج ، رفتار پرخاشگرانه در آن شیوع دارد . از طرفی برای حفظ اصالت و زیبایی چنین ورزشهایی کمیته های انضباطی دائم در تلاشند. این پژوهش پس رویدادی نیز با هدف بررسی و مقایسه پرخاشگری بازیکنان فوتبال و احکام صادره از طرف کمیته انضباطی که بمنظور جلوگیری و کاهش تخلفات می باشند ، طرح و اجرا گردید. لذا نمونه مورد مطالعه در این پژوهش شامل تمامی پرونده های انضباطی دارای احکام قطعی مربوط به 40 نفر از بازیکنان لیگ دسته یک جوانان در طی دو سال 1391-1390 می گردید که مربوط به کل جامعه آماری 12 تیم فوتبال جوانان در شهر شیراز به تعداد386 نفر درطی دو سال مذکور بودند .در این پژوهش در ابتدا با اتکاء به آمار توصیفی با دسته بندی نتایج و آراء مطابق با نوع جرائم انضباطی، جداول مربوطه استخراج و نرخ، درصد و حجم کل داده های مربوطه به تیم ها مشخص گردید. جهت پاسخ به سوال اول، دوم و سوم پژوهش از تحلیل ناپارامتریک من ویتنی استفاده گردید و جهت تحلیل سوال چهارم، پنجم و ششم از آزمون تی برای گروه های مستقل استفاده شد. یافته ها نشان داد که تعداد بازیکنان خاطی در هر دوره مورد مطالعه کمتر از 10 درصد کل بازیکنان را شامل می شوند. که این موضوع بیانگر عدم شیوع رفتارهای نامطلوب در بین بازیکنان در این سطح می باشد. همچنین انواع رفتارهای پرخاشگرانه با وجود تنوع و گستردگی گزارشات ارائه شده از سوی داوران و مسئولین مسابقات با توجه به آیین نامه های کمیته انضباطی و استانداردهای ارائه شده به دو بخش عمده پرخاشگری های بدنی و کلامی تقسیم و هر کدام نیز دارای شدت و ضعف می باشند. از سوی دیگر مشاهده گردید که احکام صادره از سوی کمیته های انضباطی نیز به سه دسته عمده آراء محرومیت های ماهانه محرومیت از جلسات بازی و جرایم نقدی قابل تفکیک بودند. در خصوص سایر نتایج نیز باید اذعان نمود که مهمترین نتایج کیفی و توصیفی این پژوهش عدم تکرار رفتارهای نامطلوب توسط بازیکنان معین در طی دو فصل پیاپی بوده است. به عبارت دیگر هیچکدام از بازیکنان دارای پرونده انضباطی در سال 90 ، در سال بعد(91) ، درگیر مسائل انضباطی مشابه نشده بودند و این واقعیت به نوعی اثربخشی کارآمدی احکام صادره را گواهی می دهد. و اما نتایج تحلیل های آمار استنباطی در پاسخ به سوالات پژوهش حاکی از آنند که : بین میزان و انواع پرخاشگری بازیکنان در طی دو فصل متوالی، تفاوت معناداری در سطح 05/0 وجود نداشت. بین نرخ انواع محرومیت های(احکام تنبیهی غیرنقدی) صادره از طرف کمیته انضباطی با توجه به نوع رفتارهای پرخاشگرانه نیز تفاوت معنی داری مشاهده نگردید.اما در میزان جرایم نقدی تعیین شده برای بازیکنان خاطی در طی دو دوره متوالی تفاوت معنی دار مشاهده گردید، بدین معنی که با وجود مشابه بودن تخلفات، جرائم نقدی در سال 1391 نسبت به سال قبل به کمتر از نصف کاهش یافته بود. در پایان می بایست اذعان نمود که بررسی های بیشتری لازم است تا اثرات و روابط متقابل میان رفتارهای پرخاشگرانه و احکام کمیته انضباطی جهت کنترل انگیزه رفتاری مشخص گردند.

توجه فرآیندی است که آگاهی ما را هدایت می کند تا اطلاعات در دسترس قرار گیرند. بسیاری از پژوهش های پیشین نشان می دهند که کانون توجه اجراکننده نقش مهمی بر اجرا و یادگیری مهارت های حرکتی مختلفی دارند و از آنجایی که هنوز پژوهشی به تأثیر کانون توجه بر مهارت تیراندازی نپرداخته است، هدف از پژوهش حاضر تأثیر تمرین های کانون توجهی بر عملکرد تیراندازان در مراحل اکتساب، یادداری و انتقال بود.

هدف از این تحقیق بررسی تاثیر فعالیتهای بدنی هوازی با 75 درصد حداکثر ضربان قلب روی مقادیر اوره، اسیداوریک و کراتینین سرم خون دوندگان استقامت می باشد هشت دونده مرد با میانگین سنی)22.4+-1.87(و میانگین وزن)59.4+-4.9(و میانگین قد)171.75+-6.97(دراین تحقیق شرکت داشتند.این افراد از بین دوندگان تیم های دانشگاهی و بصورت داوطلب پس از تکمیل پرسشنامه های مربوط به این تحقیق انتخاب و دعوت به همکاری گردیدند.اوره، اسیداوریک و کراتینین خون ای دوندگان بعنوان متغیرهای وابسته تحقیق و 40 دقیقه دویدن آرام و پیوسته با 75 درصد حداکثر ضربان قلب در پیست دوومیدانی بعنوان متغیر مستقل درنظر گرفته شدند.سن، قد، وزن، ضربان قلب استراحت ، فشارخون استراحت بعنوان متغیرهای تحت کنترل درنظر گرفته شد.حداکثر ضربان قلب افراد پس از فعالیت شدید برروی دوچرخه کارسنج به مدت 8 دقیقه با فشار کار 150 الی 250 وات بدست آمده و سپس جهت اعمال متغیر مستقل، 75 درصد آن برای هریک از افراد محاسبه و تعیین گردید قبل از اعمال متغیر مستقل و آزمایشات خونگیری که در دونوبت قبل و بعد از متغیر مستقل بعمل می آمد، دستورات خاصی به افراد داده شد که موظف گردیدند از 24 ساعت قبل از فعالیت اصلی آنها را مراعات نمایند.روش آزمایشگاهی تجزیه و تحلیل نمونه های خون برای اوره، "دی استیل مونوکسیم"، برای اسیداوریک "کاروای" و برای کراتینین روش "اسید پیکریک " منطور گردید.فرضیه های موجود دراین تحقیق براین مبنی استوار گردیدند که : فعالیتهای بدنی هوازی به مدت 40 دقیقه با 75 درصد حداکثر ضربان قلب تاثیری بر مقادیر اوره، اسیداوریک و کراتینین خون دوندگان استقامت ندارد.جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات آماری بدست آمده از فرمول " تی" در گروههای پیوسته با درجه آزادی 7 استفاده گردید.برای اوره اسیداوریک احتمال خطای 0/01 و برای کراتینین احتمال خطای 0/05 درنظر گرفته شد.نتایج بدست آمده ازاین تحقیق عبارت بود از-1 : فعالیت بدنی هوازی طولانی برمقدار اوره خون دوندگان موثر بوده و باعث افزایش آن شده است -2. فعالیت بدنی هوازی طولانی بر مقدار اسیداوریک خون دوندگان موثر بوده و باعث افزایش مقدار آن شده است -3. فعالیت بدنی هوازی طولانی بر مقدار کراتینین خون دوندگان موثر بوده و باعث افزایش مقدار آن شده است .فعالیت بدنی هوازی انجام شده 40(دقیق دویدن با 75 درصد حداکثر ضربان قلب) موجب افزایش مقادیر اوره سرم این دوندگا به میزان 25 درصد گردیده و مقدار اوره سرم آنان از 26/75 +-2/59 به -+ 2/6728/9 افزایش یافته است .درمورد اسیداوریک نیز این فعالیت انجام شده موجب افزایش اسیداوریک سرم دوندگان به میزان 12/5 از 5/710/52 در قبل از فعالیت ب6/1 -+0/71 در بعد از آن گردیده است کراتینین سرم دوندگان شرکت کننده دراین تحقیق نیز از 1/36 -+0/27 در قبل از فعالیت به 1/85 -+ 0/49 افزایش یافته است نتیجه کلی از این تغییرات که در نتیجه انجام یک فعالیت ورزشی طولانی حاصل گردیده است براین امر دلالت دارد که احتمالا" درطی چنین فعالیتهایی که کاتابولیسم مواد بافتی و پروتئینی بدن افزایش می یابد،افزایش اوره، اسید اوریک ، و کراتینین بعنوان سموم متابولیکی در بدن افراد موجب بروز اختلالاتی در کار سایر دستگاهها بویژه کلیه ها می گردد.همچنین بافتهایی نظیر تاندونها و سایر بافتهای مجاور مفاصل ...نیز از حملات این سموم کاملا" ایمن نمی باشند.لذا با کنترل رژیم غذایی و شیوه فعالیت بدنی باید از تولید بیش از حد این مواد که در نتیجه شرایط سخت تمرینی حادث می گردند، جلوگیری شود.