موسیلاژ دانه به هیدروکلوئیدی با قابلیت ضدمیکروبی و توانایی ایجاد ویسکوزیته بالا در مقادیر بسیار کم است. از طرفی روغن پوست پرتقال یکی از پرکاربردترین ترکیبات طعم دهنده در صنعت غذا محسوب می شود. وجود دی لیمونین به عنوان مهم ترین و عمده ترین ترکیب سازنده این روغن موجب حساسیت بالای آن به دما، و تخریب اکسیداتیو شده است. بنابراین حفظ این ترکیب در طول نگهداری و فرایند از اهمیت بالایی برخوردار است. هدف از این پژوهش استفاده از موسیلاژ دانه به در ایجاد امولسیونی پایدار از روغن پوست پرتقال و در مرحله بعد، استفاده از این امولسیون در ریزپوشانی این روغن حساس با استفاده از خشک کن انجمادی و بررسی پایداری پودر حاصل در دماهای مختلف نگهداری بود. در این راستا و به منظور دستیابی به امولسیونی بهینه، با حداکثر پایداری از روش سطح پاسخ و طرح مرکب مرکزی استفاده شد. مقدار ماده جامد، نسبت موسیلاژ دانه به به مالتودکسترین و مقدار روغن پوست پرتقال به عنوان متغیرهای مستقل در نظر گرفته شده و تاثیر آن ها بر سه متغیر اندازه قطرات، اندیس کرمی شدن و ویسکوزیته امولسیون ها بررسی شد. نتایج نشان داد که امولسیون بهینه با حداکثر پایداری، امولسیونی با حداکثر مقدار روغن پوست پرتقال، حداکثر نسبت موسیلاژ دانه به به مالتودکسترین و حداقل مقدار ماده جامد بود. این امولسیون در مرحله بعد توسط خشک کن انجمادی خشک شده و پایداری پودر حاصل در سه دمای در مدت 6 هفته بررسی گردید. نتایج بدست آمده نشان داد که هر چند دما تاثیر معناداری بر پایداری و از دست رفتن دی لیمونین در تمامی نمونه ها داشت اما ریزپوشانی روغن پوست پرتقال با موسیلاژ دانه به توانست میزان از دست رفتن دی لیمونین را به صورت معنی داری کاهش دهد.