فعالیت بدنی برای سلامتی مفید است ولی فعالیت شدید مصرف اکسیژن را افزایش می دهد و باعث اختلالِ درون سلولیِ هموستاز پرواکسنده ها-ضداکسنده ها، کاهش ذخایر ضداکسایش ها و افزایش ابتلا به آسیب های اکسایشی می شود. بنابراین برای تنظیم احیا-کاهش سلولی، وجود دفاع ضداکسایشی قوی لازم و ضروری است. پژوهش حاضر اثرات مصرف مکمل ژل آلوئه ورا بر فعالیت ضداکسایشی پلاسما پس از یک وهله فعالیت درمانده ساز در زنان تمرین نکرده را ارزیابی نموده است. 22 زن (سنین 83/4 ± 8/25 سال؛ درصد چربی40/7 ± 1/33) در یک مدل دوسویه کور و تصادفی به گروه آلوئه ورا (ag، کپسول mg120?2 ژل آلوئه ورا، 11n?) و یا دارونما (pl، کپسول mg120?2 نشاسته، 11n=) تقسیم شده و آزمون فعالیت درجه بندی شده روی نوارگردان که تا رسیدن به واماندگی ادامه داشت را اجرا کردند. نمونه های خونی در هنگام استراحت و بلافاصله پس از آزمون، قبل و بعد از دوره 2 هفته ای مصرف مکمل جمع آوری شد. ظرفیت ضداکسایشی تام، گلوتاتیون، اسیداوریک و بیلی روبین اندازه گیری شد. یافته ها: مصرف روزانه ی 2 کپسول ژل آلوئه ورا، باعث افزایش معناداری (05/0p?) در سطح گلوتاتیون پلاسما شد ولی تغییر معناداری در ظرفیت ضداکسایشی تام، و سطح سرمی اسیداوریک ایجاد نکرد. با توجه به تاثیر معناداری که مصرف این مکمل بر تغییرات سطوح گلوتاتیونی پس از یک وهله فعالیت درمانده ساز داشته است، می توان نتیجه گرفت که مصرف ژل آلوئه ورا موجب بهبود عملکرد دستگاه ضداکسایشی شده است بنابراین احتمالا برای بهبود سلامت جسمانی در حالت استراحت و پس از ورزش مفید می باشد.

برخی از آسیب ها به ماهیت رشته ورزشی و عوامل محیطی و بعضی از آنها ریشه در وجود ورزشکار دارند. در این میان طبیعت یا مزاج ورزشکار به عنوان یک عامل احتمالی در آسیب تاکنون مورد توجه قرار نگرفته است. مزاج در طب سنتی ایران مفهوم کلیدی در تعریف سلامتی و بیماری انسان دارد. از اینرو، هدف از پژوهش حاضر مطالعه رابطه بین میزان شیوع آسیب های ورزشی و مزاج ورزشکاران از دیدگاه طب سنتی ایرانی در ورزش های سنگین و سبک است. تعداد 240 ورزشکار مرد با دامنه ی سنی6/9±4/27 و سابقه فعالیت بدنی 7/3±8/6 در رشته های ورزشی سبک(130 نفر) و سنگین(110 نفر) به صورت تصادفی انتخاب شدند.برای تشخیص مزاج از پرسشنامه تعیین گرمی و سردی مزاج و برای ارزیابی میزان شیوع و شدت آسیب های ورزشی از فرم گزارش آسیب ورزشکاران استفاده شد. جهت بررسی ارتباط بین متغیرهای کیفی از آزمون خی دو و فیشر و متغیرهای کمی از آزمون کروسکال والیس استفاده شد. سطح معنی داری05/0 ?pدر نظر گرفته شد. نتایج پژوهش نشان داد 8/63 درصد ورزشکاران دارای مزاج گرم و تر و 7/1 درصد ورزشکاران شرکت کننده در تحقیق دارای مزاج سرد و تر بودند. آسیب های (عضلانی، مفصلی، اسکلتی، پوستی) در ورزش های سنگین بیشتر از ورزش های سبک و افراد دارای مزاج گرم و تر بیشترین مقدار آسیب ها و افراد دارای سرد و تر کمترین میزان آسیب ها را داشتند. همچنین نتایج تحقیق نشان داد هیچگونه ارتباط معناداری بین میزان شیوع آسیب های ورزشی و مزاج ورزشکاران وجود ندارد(05/0 ?p) با توجه به خصوصیات و ویژگی های مزاجی افراد، افراد گرم مزاج تمایل بیشتری برای شرکت در فعالیت های ورزشی و بالطبع عواقب و آسیب های بیشتری نسبت به گروه دیگر دارند و افراد سرد مزاج هم با توجه به ویژگی های مزاجی شان مانند: سست و بی اراده و بی قید بودن تمایل کمتری برای شرکت در فعالیت های ورزشی و بالطبع آسیب های ورزشی کمتر هستند.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

هدف از انجام این پژوهش تاثیر و مقایسه بین دو روش تمرین آمادگی جسمانی بر قابلیتهای جسمانی دانشجویان تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه مشهد در سال تحصیلی 77-78 بوده است . بدین منظور قابلیتهایی نظیر استقامت قلبی - ریوی، انعطاف پذیری، سرعت ، استقامت موضعی عضلانی، چابکی و نیروی عضلانی(توان بی هوازی) بوسیله آزمونهای معتبر اندازه گیری شده است .