مدیریت بهره برداری مراتع با چرای دام باید بر اساس درک صحیحی از توزیع مکانی و زمانی تولید علوفه باشد. تکنیکهای قابل اعتماد و تکرارپذیری برای برآورد تولید در مراتع مناطق خشک و نیمه خشک مورد نیاز است و این تکنیکها ابزاری ضروری برای مدیران اجرایی میباشد. روشهای سنتی برآورد تولید از نظر مکانی و زمانی محدودند و در سطح وسیع کاربرد ندارد پوشش گیاهی در طول سال دچار تغییراتی میشود و نیاز به ارزیابی مکرر برای مدیریت دارد.در چنین شرایطی در طرحها نمیتوان تنها به یکبار ارزیابی و اندازه گیری جهت دستیابی به برنامه مدیریت دراز مدت اکتفا نمود. استفاده از اطلاعات ماهواره ای شیوه مناسبی برای ارزیابی تولید گیاهی و مقایسه آن در زمانهای مختلف میابشد. اهداف این مطالعه شامل بررسی قابلیت دادههای modis به منظور برآورد تولید پوشش گیاهی در منطقه سمیرم و بروجن و همچنین انتخاب شاخصهای گیاهی مناسب و بررسی تغییرات تولید گیاهی با داده های چند زمانه میباشد. پیش پردازشهای مختلف شامل تصحیح هندسی با استفاده از تصاویر موجود مربوط به تاریخ 15/7/1383 با rmse حدود 5/0 پیکسل انجام شد. و برای تصحیحات اتمسفری و توپوگرافی به ترتیب به کمک روش تفریق عارضه تاریک و مدل لامبرت انجام شد. پردازش مختلف شامل fcc و pca و شاخصهای گیاهی و طبقه بندی نظارت شده روی داده ها برای تهیه نقشه کاربری اراضی و نقشه تولید گیاهی انجام گرفت. عملیات برداشت زمینی در خرداد ماه 1384 در سطحی معادل 800000 هکتار آغاز شد و حدود 4 ماه ادامه یافت. تیپهای مختلف گیاهی به روش نمونه برداری تصادفی طبقه بندی شده سطحی که اختلاف مهمی در ترکیب فلورستیک-فیزیومیک نداشت، به عنوان تیپ گیاهی مستقل و یکنواخت در نظر گرفته شد. در کل منطقه حدود 20 نقطه تصادفی انتخاب و اندازه گیری تولید گیاهی به روش تخمین مضاعف انجام گرفت. در این مطالعه از 4 داده مربوطه به تاریخهای مختلف استفاده شد. اطلاعات رقومی و شاخصها به عنوان متغیر مستقل و اطلاعات زمینی به عنوان متغیر وابسته معرفی شدند. معادلات مختلف با استفاده از شاخصها بر روی تصاویر اعمال و سپس تصاویر به 7 کلاس تولید طبقه بندی شد. در نهایت نقشه های تولیدی و نقاط نمونه برداری جهت بررسی صحت نتایج، کنترل گردید. نتایج نشان داد شاخصهای ndvi و savi دیده میشود. در مجموع نتایج این تحقیق نشان داد که تخمین نشان داد که تخمین تولید گیاهی از طریق اطلاعات ماهواره ای بدست آمده از داده های modis امکان پذیر است. از این ابزار میتوان جهت پایش میزان تولید علوفه برای مدیریت منابع و تصمیم گیری در بهره برداری اصولی از مراتع استفاده کرد.

بین درآمد بهره برداران و نحوه ی استفاده از منابع طبیعی ارتباط تنگاتنگی وجود دارد. هر چه درآمد بهره برداران کاهش یابد استفاده ی غیرمجاز از این منابع جهت تأمین حداقل های معیشتی بیشتر می شود. بنابراین دانستن درآمد حاصل از مرتع می تواند درجهت گیری های آتی برای برنامه ریزی کمک نماید. هدف از این تحقیق بررسی درآمدهای حاصل از مراتع ییلاقی علی آباد کتول به منظور تعیین منابع درآمدی بالفعل حاصل از مرتع می باشد. این مطالعه در محدوده ی شهرستان علی آباد کتول در 35 کیلومتری شرق استان گلستان و در حوزه ی آبخیز محمدآباد واقع شده است. پرسشنامه متناسب با شرایط منطقه مورد مطالعه و جامعه ی بهره برداران در مراتع ییلاقی و با کسب اطلاعات از اداره ی کل منابع طبیعی و آبخیزداری و سازمان جهاد کشاورزی استان گلستان تهیه و به روش تصادفی تکمیل شدند و با استفاده از جدول مورگان حجم نمونه محاسبه شد و پایایی پرسشنامه با آلفای کرونباخ همبستگی آن مورد تایید واقع شد. داده های حاصل از پرسشنامه ها درنرم افزار excelپردازش و به وسیله ی نرم افزار spss ویرایش 22 تجزیه و تحلیل گردید. در بررسی درآمدهای حاصل از مرتع، منابع درآمدی، میانگین درآمد، درصد سهم هر یک از مولفه های درآمدی، درآمد سالیانه ی بهره بردار و میزان وابستگی دامدار به مراتع ییلاقی، اثرات تنوع بخشی در مراتع، دلایل کاهش درآمد، تثبیت پایداری منابع درآمدی و مشکلات اقتصادی-اجتماعی کاهش درآمد مراتع مورد بررسی قرارگرفت و تجزیه و تحلیل داده ها با روش های غیرپارامتری انجام شد. یافته های تحقیق نشان داد 68 درصد درآمد بهره برداران مربوط به مراتع ییلاقی است و حدود 99 درصد این درآمد متکی به فروش دام و فرآورده های دامی و تنها حدود 1 درصد مربوط به سایر منابع درآمدی مراتع است. با توجه به نتایج کسب شده و بالابودن هزینه ی نگهداری دام در پایین دست، مراتع ییلاقی سهم عمده ای در درآمد دامداران دارد. بنابراین متنوع کردن طرح های مرتعداری ضمن افزایش درآمد دامداران، حفاظت از پوشش گیاهی وغیرو می تواند سهم بسزایی در تامین معیشت دامدار داشته باشد.