امروزه، درمناطق شهری، افزایش رشد شهرنشینی، گسترش استفاده از وسایل نقلیه و توسعه فعالیت های اقتصادی، سبب شده تا آلودگی هوای ناشی از ترافیک و حمل و نقل، به شدت افزایش یابد. رشد روز افزون ترافیک و انتشار انواع آلاینده ها، بشر را با خطرات جدی زیست محیطی مواجه نموده که اثرات آن در عرصه های سلامت جسمانی، روانی و ضررهای اقتصادی مشهود می باشد. بنابراین، برای رسیدن به توسعه پایدار و داشتن هوا و حمل و نقلی سالم، نیاز به ابزاری برای ارزیابی دقیق و مناسب و بصورت عددی پروژه های مرتبط با حمل و نقل می باشد. در این تحقیق، بر اساس روش تحلیل رگرسیونی، تحلیل و مدلسازی غلظت آلاینده ها در دو بخش درون شهری و برون شهری مورد بررسی قرار گرفت، که در بخش درون شهری، کلان شهر تهران، ودر بخش برون شهری، بزرگراه ساری- قائمشهر واقع در استان مازندران انتخاب شد. نحوه نمونه گیری در خیابانهای درون شهری و برون شهری،برای کلیه دادهای مورد نیاز، اینگونه بوده است که، نمونه گیری بطور جامع و 20 روز در هر فصل صورت گرفت، تا بتوان با در دست داشتن داده های زیاد، مدل مناسبی برازش داد. در این مدلسازی، عوامل تاثیرگذار بر غلظت آلاینده هایo3، so2، no، no2،co و10pm، بر پایه آمار ترافیکی و جوی مشخص شد و رابطه بین متغیرهای تردد، سرعت متوسط، میزان بارش، دما، سرعت باد و نیز رابطه میزان رطوبت نسبی با آلودگی هوا بررسی گردید. سپس، مدل های مربوط به هر آلاینده، در بخش درون شهری و برون شهری، بصورت کلی و به تفکیک شرایط جوی، ارائه شد و با اثبات فرض های رگرسیون و اعتبار سنجی، میزان موفق بودن و اعتبار مدل مورد بررسی قرار گرفته است. همچنین میزان همبستگی متغیرها نسبت به آلاینده ها، بالای 90% بوده است که این موضوع از نظر آماری مناسب بودن مدل و همبستگی بالای بین متغیر ها را نشان می دهد. نتایج بدست آمده از مدل و نمونه برداری های انجام شده نشان می دهدکه مدل ارائه شده قادر است غلظت آلاینده های هوا را با دقت مناسب در خیابان های درون شهری و جاده ها، برای سالهای آتی تخمین زده و با بررسی عوامل تولید آلاینده ها و پیش بینی میزان آلودگی آنها، ابزار و کمک مناسبی برای مدیریت و کنترل آلودگی هوا استفاده گردد.

درصد بالایی (بیش از 60 درصد) ( محمدمهدی خبیری، محمود احمدی نژاد، بررسی علل تصادفات محدوده ورودی شهرهای کشور ) از تصادفات جاده ای در ایران مربوط به ورودی شهر ها می باشد. در کلیه تصادفات چهار عامل اصلی خطای انسانی، عیب وسیله نقلیه، عیب مسیر و جاده و عوامل محیطی دخالت دارند. سرعت زیاد و غیز مجاز رانندگان یکی از خطا های انسانی است که دلیل بسیاری از تصادفات می باشد. بنا بر این یکی از راههای افزایش ایمنی و کاهش تصادفات کنترل رفتار سرعت رانندگان می باشد. با توجه به اینکه یکی از دلایل تصادفات در ورودی شهرها بالا بودن سرعت ترافیک در این نقاط است اما مطالعات زیادی در زمینه کاهش سرعت ترافیک در ورودی شهرها در ایران صورت نگرفته است. از میان انواع روشهای کاهش سرعت، آرام سازی ترافیک از جمله روش های کاربردی گسترده در دنیا می باشد. آرام سازی ترافیک، به مجموعه راهکارهایی که برنامه ریزان شهری ومهندسان ترافیک برای کاهش سرعت ترافیک به کار می گیرند گفته می شود . به طور کلی آرام سازی ترافیک به روش های مهندسی ( فیزیکی ) و غیر مهندسی ( غیر فیزیکی ) انجام می شود. روشهای مهندسی به چهار طبقه کنترل حجم(مانند مسدود کردن کل خیابان و یا بخشی از خیابان)، کنترل سرعت توسط تغییرات قائم در سطح راه(استفاده از سرعت کاه ها و سرعت گیر ها )، کنترل سرعت توسط تغییرات افقی در سطح راه ( استفاده از میدان و میدانک ) و باریک سازی مسیر ( استفاده از گلویی وجزایر مرکزی) تقسیم می شود . روشهای غیر مهندسی در سه طبقه افزایش محدودیت جبری (مانند استفاده ازتجهیزات کنترل سرعت مانند دوربین) علائم متغیرهوشمند برای تعیین محدودیت سرعت و علامت گذاری وخط کشی انجام می شود . یکی از راههای علامت گذاری، استفاده از تابلوها در کنار خیابان می باشد. برای بالا بردن ایمنی در ورودی شهر ها لازم است با علائم آگهی دهنده کافی، موقعیت شهر به رانندگان اعلام شود؛ یعنی محدوده شهر، حریم آن و نوع مسیر باید توسط تابلو های راهنمایی و رانندگی به اطلاع رانندگان برسد.این کار با نصب تابلو های اطلاعاتی- اخباری، تابلو های خطر – هشدار دهنده و تابلو های باز دارنده انتظامی می تواند امکان پذیر شود. با توجه به مطالب گفته شده این تحقیق سعی بر آن دارد تا با مقایسه بر روی سرعت وسایل نقلیه قبل و بعد از نصب تابلو در ورودی یکی از شهر های استان مازندران، سهم تابلو های کنار خیابان را در آرام سازی ترافیک و کاهش سرعت وسیله نقلیه در ورودی شهرها بررسی کند. به این منظور در این تحقیق سعی شده است تا نسبت به وضوح و جلب توجه تر بودن تابلو ها و نشانه های کنار خیابان ، اعم از تابلو های اخباری، اخطاری و انتظامی تحقیقات بیشتری صورت گیرد تا با استفاده از تابلو ها در کنار خیابان بتواند توجه رانندگان را به تابلو جلب کرده و بدون این که تاثیری در ایمنی رانندگان بگذارد سبب کاهش سرعت وسایل نقلیه و آرام سازی جریان ترافیک و در نتیجه بالا بردن ایمنی در ورودی شهر ها شود.

عابرین پیاده (به ویژه) در کشورهای در حال رشد، یکی از آسیب پذیرترین گروه های فعال در ترافیک را تشکیل می دهند. در بین این گروه، کودکان به علل مختلف شرایط بسیار وخیم تری دارند. در کشور ایران بدلیل وجود مدارس در حاشیه راه ها این موضوع از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد. در این تحقیق ابتدا شرایط عبور از عرض خیابان در یک مدرسه داخل شهری درکناره خیابان بوسیله ویدیوگرافی مورد ارزیابی و تجزیه و تحلیل از جنبه های تعارض قرارگرفته، سپس با استفاده از تکنیک های ریاضی با استفاده از متغیرهای استخراج شده مدلسازی تعارض و ریسک ایمنی عبور پرداخته شده است. در همین راستا ارزیابی های آماری عبور دانش آموزان از عرض خیابان نیز مورد مطالعه قرار گرفته است. نتایج این تحقیق نشان می دهد که 10 متغیر نظیر اندازه ی گروه عبور، سرعت نزدیک شدن، زمان انتظار قبل از عبور، زمان توقف و انتظار روی خط، متوسط زمان عبور، سرعت متوسط عبور، ، توجه به وسایل نقلیه نزدیک شونده، عقب برگشتن از مسیر، نحوه عبور، حاشیه ی ایمنی و نوع وسیله ی نقلیه بر ایمنی دانش آموزان موثر بوده که در این میان توجه به وسیله نقلیه در حال عبور از همه بیشتر و زمان انتظار پیش از عبور از هر خط کمترین تاثیر را در تصمیمگیری های عبور از عرض خیابان داشته اند.