به دلیل سازگاری گلرنگ به شرایط کشت مسطح و سهولت مدیریت های زراعی و بازده اقتصادی بالای دانه و گلبرگ، کشاورزان منطقه اصفهان توجه روز افزونی به کشت تابستانه این گیاه معطوف میدارند. طی سالهای اخیر تعدادی ژنوتیپ از توده محلی کوسه جدا گردید. که اطلاع دقیقی از سازگاری آنها به شرایط کشت تابستانه در اصفهان در دسترس نیست. به این منظور تحقیقی در سال 1383 در مزرعه پژوهشی دانشگاه صنعتی اصفهان بر روی 18 ژنوتیپ گلرنگ، شامل ژنوتیپ اراک2822، توده محلی کوسه و 16 ژنوتیپ انتخابی از توده محلی کوسه در قالب یک طرح بلوکهای کامل تصادفی، در سه تکرار به اجرا در آمد. نتایج حاصل از تجزیه واریانس مراحل نمو نشان داد که ژنوتیپها از نظر کلیه خصوصیات فنولوژیکی به جز تعداد روز تا سبز شدن با یکدیگر تفاوت معنی داری داشتند. ژنوتیپ زودرس ترین و ژنوتیپ دیررس ترین ژنوتیپ شناخته شد. ژنوتیپها از لحاظ صفاتی مانند ارتفاع بوته، تعداد شاخه فرعی درجه اول، تعداد طبق عقیم در شاخه فرعی درجه ااول، تعداد طبق در بوته، تعداد دانه در طبق بارور و وزن صد دانه در زمان رسیدگی فیزیولوژیک با یکدیگر تفاوت معنی داری نداشتند. تفاوت ژنوتیپها از لحاظ صفات دردص روغن دانه، عملکردهای دانه و روغن (کیلوگرم در هکتار) با یکدیگر معنی دار بود. ژنوتیپ orb66 با درصد روغن دانه 31 درصد بیشترین و ژنوتیپ sod9 با درصد روغن دانه 7/22 کمترین درصد روغن دانه را دارا بودند. ژنوتیپ orb66 با عملکرد دانه 6/5422 کیلوگرم در هکتار بیشترین و ژنوتیپ ca411 با عملکرد دانه 8/1041 کیلوگرم در هکتار کمترین میزان عملکرد دانه را دارا بودند. همچنین ژنوتیپ orb66 با 1681 کیلوگرم در هکتار بیشترین و ژنوتیپ ca411 با 9/283 کیلوگرم در هکتار کمترین میزان عملکرد روغن را دارا بودند. با توجه به عملکرد دانه و روغن در مجموع نتیجه گری میشود که ژنوتیپ orb66 ممکن است جهت کاشت تابستانه گلرنگ در منطقه اصفهان مناسب باشد.