پژوهش حاضر، به بررسی تاثیر بازی های رایانه ای دو بعدی و سه بعدی بر توانایی فضایی دانش آموزان پایه دوم ابتدایی مدارس غیر انتفاعی ناحیه دو شهر اصفهان می پردازد. توانایی فضایی یا چشم ذهن، توانایی حل کردن مسئله از طریق ایجاد تصاویر ذهنی و اندیشیدن از طریق تجسم دیداری و یا توانایی تجسم سه بعدی است. روش: در این مطالعه، از بین تمام مدارس غیر انتفاعی ناحیه 2 اصفهان دو مدرسه انتخاب شد و از بین 175 دانش آموز پسر و 80 دانش آموز دختر کلاس دوم 90 نفر به طور تصادفی به شش گروه آزمایش(بازی دوبعدی، بازی سه بعدی) و کنترل تقسیم شدند. ابتدا هر گروه با آزمون توانایی فضایی سنجیده شد و سپس به مدت 6 جلسه 20 دقیقه ای به صورت یک روز در میان به انجام بازی رایانه ای تتریس دوبعدی و سه بعدی پرداختند. و پس از اتمام طرح، از تمام گروه ها پس آزمون گرفته شد. اطلاعات به وسیله آزمون تی و طرح فاکتوریل تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد بین گروه کنترل و آزمایش در پیش آزمون تفاوتی وجود ندارد و در پس آزمون بین گروه کنترل و آزمایش تفاوت وجود دارد و همچنین توانایی فضایی پسران در پیش آزمون و پس آزمون بیشتر از دختران بود. و بازی های دوبعدی بیشتر از سه بعدی توانایی فضایی را افزایش می دهد و بازی های رایانه ای بر توانایی فضایی تأثیر دارند. نتیجه گیری: بازی های رایانه ای می تواند توانایی فضایی افراد را افزایش دهد.