وکتورهای مشتق شده از ویروس hiv تیپ 1 به طور گسترده ای برای ژن درمانی مورد استفاده قرار می گیرند، این وکتورها می توانند موجب بیان پایدار ژن مورد نظر، چه در سلولهایی که تقسیم می شوند و چه در سلولهایی که توانایی تقسیم را از دست داده اند، می شوند. هر چند تولید و تخلیص این وکتورها در تیتر بالا برای استفاده در آزمایش های in vivo دشوار می باشد. یکی از روشهای معمول برای تولید وکتورهای لنتی ویروسی، ترانسفکت نمودن همزمان پلاسمیدهای ویروسی بروی سلولهای 293t با استفاده از روش کلسیم فسفات می باشد، در این روش وکتورهای ویروسی پس از گذشت زمان لازم،به صورت جوانه زدن از سلول خارج شده و در سوپرناتانت قرار می گیرند. .وکتورهای ویروسی پس از جمع آوری، تغلیظ و سپس در حجم مورد نظر الیکوت گشته و برای استفاده در زمان مناسب در دمای منفی 80 درجه سانتی گراد نگهداری می گردد.از روش هایی که برای تغلیظ و تخلیص وکتورهای لنتی ویروسی استفاده از اولتراسانتریفیوژ است که این روش برای تخلیص حجم های زیاد وکتورهای ویروسی که از آزمایش های با مقیاس بالا بدست می آید جوابگو نیست، در این تحقیق از روشی مبتنی بر پلی اتیلن گلیکول برای تغلیظ وکتورهای لنتی ویروسی استفاده شده است. از دیگر خصوصیات وکتورهای لنتی ویروسی می توان به امنیت زیستی بالاتر در مقایسه با دیگر وکتورهای ویروسی،سمیت پایین و توانایی اختصاصی نمودن ویروس برای یک رده سلولی خاص اشاره نمود.

بدون شک اجرای پروژه های آبخیزداری یکی از فعالیت های عمده و زیربنایی کشور می باشد که به مدیریت جامع منابع آب و خاک و پوشش گیاهی در راستای بهره برداری بهینه و حفظ سرمایه اصلی کمک می نماید. ارزیابی پروژه های آبخیزداری به منظور تجزیه و تحلیل عملکرد اقدامات و تدوین راهکارهای اساسی از ضروریات است. در این تحقیق ارزیابی کمی و کیفی اقدامات آبخیزداری در بخشی ازحوزه آبخیز زاینده رود با مساحت23020 هکتار صورت پذیرفته است. همچنین به مسائل مربوط به مشارکت افراد منطقه در طرح های آبخیزداری پرداخته شده است. به منظور ارزیابی کمی از آزمون رگرسیون خطی و همبستگی استفاده گردیده است. نتایج نشان داد که با وجود افزایش10% مقدار بارندگی در دوره بعد از اجرا نسبت به قبل از اجرا، مقدار دبی جریان و دبی رسوب در دوره حین اجرا به ترتیب 30% و 35% و بعد از اجرا 60% و 91% نسبت به قبل از اجرا کاهش یافتند. ارزیابی کیفی در منطقه مورد مطالعه نیز از طریق پرسشنامه و استفاده از آزمون کای اسکوئر و همبستگی اسپیرمن انجام شد. ارزیابی کیفی اقدامات آبخیزداری از طریق پرسشنامه، نمایانگر افزایش متوسط بهره وری زمین، افزایش متوسط مقدار آب، کاهش زیاد رسوب و جریان های سیلابی، افزایش کم تا متوسط اشتغال و درآمد ساکنان، افزایش مهاجرت از بیرون به روستاهای حوزه، کاهش مهاجرت از روستاهای حوزه به بیرون می باشد. نتایج کاربرد آزمون کای اسکوئر نیز نشان می دهد اقدامات آبخیزداری انجام شده بر افزایش بهره-وری زمین، افزایش آب، کاهش رسوب و جریان های سیلابی، افزایش اشتغال و درآمد ساکنان، افزایش مهاجرت از بیرون به روستاهای حوزه، کاهش مهاجرت از روستاهای حوزه به بیرون موثر بوده است. همچنین نتایج نشان داد که بین متغیرهای آگاهی نسبت به طرح ها، میزان رضایتمندی از طرح ها، شغل، میزان مشارکت خواستن از پاسخگویان با متغیر میزان مشارکت پاسخگویان در طرح های آبخیزداری رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. بطور کلی نتایج کاربرد روش های ارزیابی کمی و کیفی یکدیگر را تصدیق نموده و دلالت بر عملکرد مثبت اقدامات آبخیزداری در کنترل رواناب و رسوب در حوزه آبخیز مورد مطالعه دارند.

در کشور ما به دلیل محدودیت منابع آب و خاک، زراعت به تنهایی نمی تواند پاسخگوی اهداف توسعه باشد، از آن جایی که صنایع روستایی بین بخش کشاورزی و صنعت ارتباط برقرار می کنند و در ایجاد توان لازم بین جوامع روستایی و شهری موثر هستند ، از این رو لازم است امکان سنجی صنایع تبدیلی و تکمیلی و استقرار صنعت در جوامع روستایی هر چه بیشتر و با برنامه ریزی آگاهانه در اقتصاد کشور تحقّق یابد. بخش مرکزی شهرستان بندرگز دارای دو دهستان به نام های انزان شرقی و انزان غربی است که محدوده مورد مطالعه مارا شکل می دهند.از آنجا که اقتصاد بیشتر مردم این بخش از دیر باز در وهله اول بر تولیدات زراعی و سپس باغداری متکی بوده ، از طرفی در این نوع از شکل معیشت با مشکلات و موانع بسیاری مواجه بوده اند ، هنوز نتوانسته اند به سطحی از زندگی که شایسته و درخور آنهاست برسند. باید راهکارهای اساسی اندیشیده شود که برای جمعیت این بخش مشاغل غیر زراعی فراهم شود تا جمعیت در این دو دهستان تثبیت شود و موجبات رفاه هر چه بیشتر ساکنان آن فراهم آید. بنابراین بهترین گزینه ای که از نظر محقق می تواند در این بخش تأثیر گذار باشد ، ایجاد صنایع تبدیلی و تکمیلی مرتبط با فعالیت های کشاورزی می باشد. بر این اساس، اهداف تحقیق پیش رو عبارتند از: 1- شناخت پتانسیل های محصولات زراعی دهستان های بخش مرکزی شهرستان بندرگز و امکان سنجی استقرار صنایع تبدیلی و تکمیلی در دو دهستان مد نظر. 2- مطالعه تأثیرات استقرار صنایع تبدیلی در افزایش راندمان و توان اقتصادی و تولید و درآمد و ایجاد فرصت های شغلی جدید برای روستاییان دهستان های بخش مرکزی شهرستان بندرگز. روش تحقیق در این پژوهش مبتنی بر توصیفی - تحلیلی و شیوه گردآوری اطلاعات است،برای تهیه جداول و نمودارها، از نرم افزار excel و برای تهیه نقشه ها از محیط gis استفاده گردید. برای آزمون فرضیات از آزمون های تی تک نمونه ای،ضریب همبستگی پیرسون برای سنجش چگونگی و میزان شدّت همبستگی میان متغیّرها، از روش رگرسیون در راستای فرضیه دوم تحقیق استفاده شده است. در رابطه با آزمون فرضیات نتیجه گرفته شد که منطقه مورد مطالعه دارای پتانسیل های مناسبی برای استقرار صنایع تبدیلی بخش کشاورزی می باشد و همچنین ثابت گردید که استقرار صنایع تبدیلی بخش کشاورزی در دهستان های بخش مرکزی شهرستان بندرگز موجب بالا رفتن توان اقتصادی روستائیان منطقه در زمینه درآمد و ایجاد مشاغل جدید می گردد. همچنین از مدلtopsis نیز جهت شناسایی بهترین محل جهت ایجاد صنایع تبدیلی از بین روستاهای موجود در سطح دهستان های بخش مرکزی شهرستان بندرگز استفاده گردید که نتایج به دست آمده گویای این امر بود که روستاهای گز شرقی با ضریب 71/0، گز غربی با ضریب 68/0 ، کارکنده با ضریب 32/0 در رتبه های اولویت 1 تا 3 قرار گرفته که از بالاترین رتبه استقرار صنعت برخوردارند. مابقی روستاهای دهستانها به ترتیب در رده های بعدی اولویت بندی قرار گرفته اند. واژگان کلیدی: امکان سنجی، صنایع تبدیلی و تکمیلی، بخش کشاورزی، دهستان های بخش مرکزی، شهرستان بندرگز.