پس از استفاده موفقیت آمیز بتن غلتکی در کارهای سازه ای حجیم نظیر سد سازی و با توجه به ویژگی این بتن در کسب مقاومت بالا در سنین پایین، کاهش هزینه های ساخت و تسریع در امر ساخت و سایر مزایای آن باعث شده است که توجه کارشناسان به سوی استفاده از این بتن در کارهایی مانند ساخت روسازی ها متمرکز شده و تحقیقات زیادی در این زمینه انجام گیرد. تسلیح بتن غلتکی توسط آرماتور به علت شرایط خاص اجرای آن امکان پذیر نیست. به همین علت محققین درصدد راهی جهت بهبود خصوصیات شکل پذیری و مقاومت خمشی آن بوده اند. یکی از این راه های کاربردی، استفاده از الیاف فولادی به عنوان جزئی از طرح اختلاط است. آنها طی تحقیقات خود به این نتیجه دست یافتند که الیاف فولادی باعث افزایش زیاد شکل پذیری شده، اما بر مدول گسیختگی تأثیر چندانی ندارند. از آن جهت که رفتار الیاف فولادی در بتن قابل پیش بینی نیست و بتن را به صورت جزئی تسلیح کرده و همچنین اجرای این بتن از سختی های خاص خود برخوردار است، در نتیجه دست یابی به روش کارآمدتر اجتناب ناپذیر است. در این تحقیق، روش ابداعی استفاده از شبکه های بافته شده از الیاف شیشه جهت بالا بردن باربری بتن غلتکی روسازی مورد بررسی قرار گرفته است. در این تحقیق، خمش یکطرفه بتن غلتکی روسازی با استفاده از نمونه های منشوری در ابعاد 100× 100× 350 میلیمتر و همچنین رفتار خمشی دوطرفه آن با استفاده از نمونه های دال دایروی به قطر 600 و ضخامت 100 میلیمتر مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بدست آمده حکایت از مناسب بودن روش و تأثیر بالای استفاده از شبکه های بافته شده الیاف شیشه در افزایش باربری و جابجایی نهایی نمونه های آزمایش شده و افزایش جذب انرژی آنها می باشد.

هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر ذرات نانو بر برخی ویژگی های فیزیولوژیکی، مورفولوژیکی، عملکرد و اجزاء عملکرد گیاه باقلا می باشد. به همین منظور آزمایشی در سال 1390 در یک مزرعه تحقیقاتی واقع در استان کهگیلویه و بویر احمد، شهرستان چرام اجرا شد. آزمایش بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با 3 تکرار انجام شد و تیمارهای آزمایشی شامل تلقیح بذر باقلا با باکتری و عدم تلقیح آن و سه تیمار نانو ذره (نانوتیوب کربنی چند جداره، نانو روی و نانو نقره) در چهار غلظت از هر نانو ذره (100، 200، 300 میلی گرم بر لیتر و شاهد) بودند. آزمایش به دو شکل پژوهش مزرعه و آزمایشگاه (پتری دیش) انجام گرفت. تیمارهای کشت آزمایشگاهی نیز شامل سه تیمار نانو ذره (نانوتیوب کربنی چند جداره، نانو روی و نانو نقره) در چهار غلظت از هر نانو ذره (100، 200، 300 میلی گرم بر لیتر و شاهد) به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی انجام شد. صفاتی از قبیل درجه روز رشد، اندازه گیری وزن تر و خشک و طول ریشه و اندام هوایی، گره بندی باکتری ریزوبیوم ریشه و تعداد گره های باکتری ریزوبیوم، شاخه های جانبی، شاخص سطح برگ، نسبت سطح برگ، وزن تر و خشک برگ، سرعت رشد محصول، تعداد گل، تعداد غلاف در هر بوته، تعداد دانه در هر غلاف، اندازه گیری میزان کلروفیل a، b، کل و کاروتنوئیدها، وزن صد دانه، پروتئین بذر، عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه وضریب برداشت و در کشت آزمایشگاهی صفاتی از قبیل درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، سرعت نسبی جوانه زنی، میانگین زمان جوانه زنی و زمان رسیدن به 50% جوانه زنی، جوانه زنی نسبی بذر، درصد شاخص مقاومت ریشه و درصد شاخص جوانه زنی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج پژوهش نشان داد که نانو ذرات مورد استفاده، از طریق برگ جذب شده و تیمار نانو نقره در پژوهش مزرعه ای فقط سبب افزایش میزان پروتئین دانه تحت تیمار تلقیح باکتری ریزوبیوم تحت غلظت 300 میلی گرم بر لیتر نانو نقره شد و در صفات آزمایشگاهی تأثیر منفی داشت. نانوتیوب کربن چند جداره و نانو روی با توجه به شرایط آزمایش، اثرات مثبت و منفی داشتند. اما به طور کلی نتایج در شرایط کشت مزرعه، به تأثیر مثبت تیمار تلقیح باکتری ریزوبیوم تحت غلظت 200 پی پی ام نانوتیوب کربنی چند جداره بر صفات تعداد گره های ریزوبیومی، شاخص سطح برگ، تعداد دانه در غلاف، وزن صد دانه، عملکرد دانه، میزان کلروفیل a و کارتنوئیدها اشاره دارد که بهتر از سایر غلطت ها و تیمارهای مواد نانویی اعمال شده بود.

آلکواکسیدهای فلزی با فرمول عمومی m(or)n، به طور گسترده¬ای به عنوان کاتالیست و پیش¬ماده برای تهیه¬ی سرامیک¬ها به شکل لایه¬ها و الیاف نازک، به روش¬های cvd یا سل-ژل بکار می¬روند. دیده شده است که بیشتر آلکواکسیدهای فلزی در برابر گروه هیدروکسیل بسیار واکنش¬پذیر هستند و به سادگی با رطوبت هیدرولیز می¬شوند. بنابراین پایدارسازی آن¬ها با لیگاندهای کی¬لیت کننده یا گروه¬های حجیم، در فرآیند سل-ژل مورد توجه است. در این پروژه، 8-هیدروکسی کینولین-2-کربآلدهید، 8-هیدروکسی-2-(دی هیدروکسی متیل) کینولینیوم کلرید و n’,n-{1،’1-دی تیو بیس(فنیلن)}بیس (سالیسیلیدن ایمین) به عنوان لیگاندهای کی¬لیت کننده تهیه شد. ساختار مولکولی 8-هیدروکسی-2-(دی هیدروکسی متیل) کینولینیوم کلرید و n’,n-{1،’1-دی تیو بیس(فنیلن)}بیس (سالیسیلیدن ایمین) به وسیله¬ی پراش سنجی پرتو x از تک بلور تعیین گردید. همچنین ساختار بلوری کمپلکس¬ [c78h54n6o9s6ti3] که از واکنش تیتانیوم 2-پروپواکسید با لیگاند n’,n-{1،’1-دی تیو بیس(فنیلن)}بیس (سالیسیلیدن ایمین) تهیه شده است به وسیله¬ی پراش پرتو x از تک بلور تعیین گردید. این کمپلکس در شبکه¬ی بلوری هگزاگونالی با گروه فضایی r3 ̅ و 12 واحد فرمولی با ابعاد a=20.8247 å، b=20.8247 å و c=57.522 å متبلور می¬شود. ساختار این کمپلکس از سه کاتیون تیتانیوم هشت وجهی انحراف¬یافته که به هر تیتانیوم یک لیگاند n’,n-{1،’1-دی تیو بیس(فنیلن)}بیس (سالیسیلیدن ایمین) کوئوردینه شده¬ است و میان هر دو یون تیتانیوم یک پل اُکسو وجود دارد، تشکیل شده است.

مقدار چقرمگی شکست، مقاومت سنگ را در برابر جوانه زنی و گسترش ترک نشان می دهد. عوامل متعددی ازجمله عوامل ذاتی، عوامل محیطی و عوامل آزمایشگاهی می توانند بر مقاومت چقرمگی شکست سنگ تأثیرگذار باشند. در میان عوامل محیطی مختلف، دگرسانی شیمیایی که سبب تغییراتی در ترکیبات کانی شناسی سنگ می شود، اثر عمده ای را بر روی مقاومت سنگ در برابر رشد و گسترش ترک می گذارد که تاکنون به اهمیت این موضوع پرداخته نشده است و هدف اصلی این مطالعه می باشد. با استفاده از روش عددی المان مجزا، ساخت نمونه هایی واقعی با ترکیب کانی شناسی سنگ و نیز مدل سازی رشد ترک با لحاظ اندرکنش مکانیکی میان ترکیبات مختلف از کانی ها امکان پذیر می باشد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.