در این پژوهش سنگ چینه نگاری، زیست چینه نگاری ریز رخساره ها و همچنین محیط رسوبی سازند سروک در طاقدیس آغار (جنوب غرب فیروزآباد) مورد بررسی قرار گرفت. برش مورد مطالعه در ناحیه مذکور 208 متر ضخامت دارد. در ناحیه مورد مطالعه، مرز زیرین سازند سروک با سازند کژدمی به صورت هم شیب و تدریجی می باشد و مرز بالایی این سازند با سازند ایلام یا سروک بالایی، بصورت ناپیوستگی فرسایشی است. سنگ شناسی سازند سروک در برش مورد مطالعه عمدتا شامل تناوبی از آهک های ندولار، آهک های نازک، متوسط، ضخیم لایه و توده ای می باشد. بر اساس شواهد صحرایی و خصوصیات سنگ شناسی، سازند سروک در این ناحیه، به 7 واحد سنگی ,g, f, e, d, c, b, a تقسیم شده است. براساس مطالعات زیست چینه نگاری تعداد 2 جنس و 2 گونه از فرامینیفرهای پلانکتونیک و 14 جنس و 21 گونه از فرامینیفرهای بنتیک در برش مورد مطالعه شناسایی شدند. با توجه به میکروفسیل های شاخص مشاهده شده در برش مورد نظر، بترتیب از بخش قاعده به سمت راس از پنج زون قابل تطابق با بیوزون های ارایه شده توسط وایند (wynd, 1965)، یک زون قابل تطابق با بیوزون معرفی شده توسط (velic & tisljar, 1988; (velic, 2007 و یک زیر زون قابل تطابق با زیر زون های معرفی شده توسط velic and vlahovic, 1994 تشکیل شده است که به شرح زیر می باشند: 1-mesorbitolina subconcava taxon – rang zone, 2-conicorbitolina conica – trocholina assemblage zone, 3- favusella washitensis range zone, 4- rudist debris zone, 5- nezazzata – alveolinids assemblage zone, 5a- chrysalidina gradata – orbitolina concurrent range zone, 6- oligosteginids assemblage zone. بنابراین سن سازند سروک در برش تاقدیس آغار آلبین – سنومانین تعیین شده است. بر اساس شرایط زیست و دیدگاه بوم شناسی، فرامینیفرهای بنتیک و پلاژیک در برش مورد مطالعه در چهار مجموعه مختلف قرار گرفته اند که تغییر در مجموعه ها را میتوان در ارتباط با عوامل اکولوژیکی مختلفی همچون، تغییر در میزان اکسیژن، تغییر در عمق محیط زیست، از بین رفتن جلبک های همزیست، تغییر در نرخ رسوبگذاری و جنس رسوبات کف حوضه و بکرزایی در اربیتولین ها دانست. بر اساس مطالعات آزمایشگاهی در برش مورد مطالعه 13 ریز رخساره و 3 سکانس رسوبی درجه 3، مربوط به دو محیط متفاوت تشخیص داده شد. . با توجه به شواهد صحرایی و رخساره ها بخش زیرین سازند سروک در یک پلاتفرم کربناته از نوع شلف باز نهشته شده است. تغییرات ناگهانی رخساره ها و فقدان سد بیوکلاستی تاییدی بر این نفسیر است. بخش بالایی با توجه به نبود رسوبات دوباره نهشته شده، وجود میکرایت در اکثر رخساره ها، وجود رخساره سد و تغییرات تدریجی رخساره ها حاکی از ته نشست رسوبات در رمپ کربناته می باشد

چکیده موضوع: مطالعه زیست چینه نگاری سازند گورپی بر اساس فرامینیفرهای پلانکتون در شمال شرق گچساران (تاقدیس آنه) می باشد. سازند گورپی با مختصات جغرافیایی 30 درجه، 30 دقیقه عرض شمالی و 50 درجه، 30 دقیقه طول شرقی در ناحیه مورد مطالعه شامل 112 متر آهکهای خاکستری نازک لایه و آهک با بین لایه های نازک از شیل می باشد. سازند گورپی به طور ناپیوسته بر روی آهکهای ضخیم لایه سازند سروک قرار دارد و در بالابه وسیله سازند پابده پوشیده شده است. مطالعه سازند گورپی در ناحیه تاقدیس آنه (شمال شرق گچساران) منجر به شناخت 6 بایوزون استاندارد معرفی شده در ناحیه مدیترانه و به طور خاص حوضه تتیس می شود. این زون های زیستی شامل:1) dicarinella asymetrica zone (سانتونین تا اوایل کامپانین پیشین)، 2) globotruncanita elevata zone (کامپانین پیشین)، 3) globotruncana ventricosa zone (کامپانین میانی تا کامپانین پسین)، 4) radotruncana calcarata zone (کامپانین پسین)، 5) globotruncana aegyptiaca zone (کامپانین پسین)، 6) gansserina gansseri zone (بخش بالایی کامپانین پسین تا بخش زیرین مائستریشتین).1 در حوضه تتیس گونه abathomphalus mayaroensis معرفی گردید، اما در ناحیه مورد مطالعه دیده نشده است. به منظور بررسی تغییرات سطح آب دریا سه گروه از مورفوتایپ های فرامینیفرهای پلانکتون تشخیص داده می شوند. بر این اساس توزیع مورفوتایپ ها ی فرامینیفرهای پلانکتون در توالی کربناته سازند گورپی منجر به شناخت 8 سکانس در این سازند می شود. سازند گورپی با لیتولوژی شیل، مارن لایمستون، همراه با گلاکونیت در محیط رسوبی دریایی عمیق ته نشست یافته است. گلاکونیت های این سازند به طور خاص به شکل تجمعات قلوه ای، نیمه گرد شده و گل کلمی یافت می شود. دانه های گلاکونیت در مقطع نازک به رنگ سبز، سبز تیره، قهوه ای در زیر میکروسکوپ قابل شناسایی هستند گلاکونیت های این سازند شاخص محیط دریایی عمیق همراه با فرامینیفرهای پلانکتون و کانی پیریت دیده می شوند. واژه های کلیدی: سازند گورپی، بایوزون، گلاکونیت، کرتاسه فوقانی.

در این پژوهش زیست چینه نگاری و چینه نگاری سکانسی سازند های سورگاه-ایلام و گورپی، همچنین ریز رخساره ها و مدل رسوبی رسوبات معادل سازند سورگاه-ایلام در شرق شهرستان رامهرمز (برش تنگ بولفارس) مورد مطالعه قرار گرفته است. توالی رسوبات معادل سازند سورگاه-ایلام با ناپیوستگی بر روی سازند سروک و با مرز تدریجی و پیوسته در زیر سازند گورپی قرار گرفته است. رسوبات معادل سازند سورگاه- ایلام دارای 53 متر ضخامت می باشد و لیتولوژی آن عمدتا از آهک مارنی و آهک متوسط لایه تشکیل شده است. مطالعه بایوتا منجر به شناسایی 13 جنس و 12 گونه گردید. بر اساس پخش و پراکندگی بایوتا 4 زون زیستی به شرح زیر مورد شناسایی قرار گرفت. (کنیاسین) chara – ostracods zone (کنیاسین) valvulammina – dicyclina assemblage zone (کنیاسین) rotalia cf. skourensis algae assemblage zone (کنیاسین تا سانتونین پیشین)dicarinella concavata interval zone بر اساس بیوزون های شناسایی شده سن کنیاسین- سانتونین پیشین برای توالی فوق پیشنهاد می شود. مطالعات صحرایی و آزمایشگاهی منجر به شناسایی 9 ریز رخساره درتوالی معادل سازند های سورگاه- ایلام گردید که نشانگر محیط های دریاچه ای (ریز رخساره ی 1)، شلف داخلی (ریز رخساره های 5،4،3،2)، شلف میانی (ریز رخساره های 6، 7) تا شلف خارجی (ریز رخساره های 8، 9) می باشند. بازسازی محیط رسوبی قدیمی بر اساس ریز رخساره ها ی مربوط حاکی از ته نشست رسوبات دریایی توالی مورد مطالعه در یک شلف باز می باشد. یک سکانس رسوبی کامل در سازند سورگاه-ایلام در منطقه ی مورد مطالعه (تنگ بولفارس) تشخیص داده شده است. سازند گورپی در منطقه ی مورد مطالعه دارای 112 متر ضخامت است که عمدتا از توالی شیل و آهکهای مارنی نازک لایه تشکیل شده است. 14 جنس و 26 گونه در 8 زون زیستی این سازند تشخیص داده شده است. این زون های زیستی شامل: dicarinella asymetrica zone (سانتونین پیشین تا اوایل کامپانین پیشین)، globotruncanita elevata zone (کامپانین پیشین)، globotruncana ventricosa zone (کامپانین میانی تا کامپانین پسین)، radotruncana calcarata zone (کامپانین پسین)، globotruncanella havanensis zone (کامپانین پسین)، globotruncana aegyptica zone (کامپانین پسین)، gansserina gansseri zone (بخش بالایی کامپانین پسین تا بخش زیرین مائستریشتین)، contusotruncana contusa racemiguemblina fructicosa zone (مائس تریشتین پیشین تا مائس تریشتین پسین) می باشد. بر مبنای فرامینیفرهای پلانکتونیک سن سازند گورپی در ناحیه مورد مطالعه سانتونین پیشین تا ماستریشتین میانی می باشد. با توجه به نبود زون زیستی معرف بخش بالایی مائستریشتین abathomphalus mayaroensis zone و معرفی و شناسایی فرامینیفرهای قاعده ی پابده مرز سازندهای گورپی و پابده ناپیوسته در نظر گرفته می شود. مطالعات چینه نگاری سکانسی سازند گورپی با تاکید بر شواهد فسیل شناسی منجر به شناسایی 8 سکانس رسوبی در منطقه ی مورد مطالعه گردید. اکثر این سکانس ها قابل تطابق با سکانسهای جهانی می باشند. واژه های کلیدی: سازند های سورگاه، ایلام، گورپی، فرامینیفرهای پلانکتونیک، تنگ بولفارس، زیست چینه نگاری، چینه نگاری سکانسی

چکیده: به منظور بررسی سنگ- زیست چینه نگاری، ریزرخساره ها، محیط رسوبی و چینه نگاری سکانسی سازند سروک در شمال شرق گچساران یک برش چینه ای در تنگ گرگدار مورد مطالعه قرار گرفته است. این برش به ضخامت 450 متر و عمدتاً از لایه های آهکی متوسط تا ضخیم لایه و توده ای تشکیل شده است. در این برش، مرز بین سازند سروک و سازند زیرین آن (کژدمی) به صورت پیوسته و مرز آن با سازند بالایی(گورپی) ناپیوسته می باشد. بر اساس مطالعات زیست چینه نگاری در سازند سروک 4 زون زیستی به شرح زیر مورد شناسایی قرار گرفته است: 1- favusella washitensis rang zone(albian-early cenomanian). 2- oligosteginids assemblage zone(cenomanian). 3- rudist debris zone(cenomanian). 4- nezazzata – alveolinids assemblage zone(late cenomanian). با توجه به این تجمعات، سن سازند سروک در ناحیه مذکور آلبین تا سنومانین میباشد. بر اساس بافت رسوبی، ویژگی های سنگ شناسی و فونای موجود 9 میکروفاسیس در سازند سروک شناسایی شد که سه کمربند دریای باز، سد و لاگون را تشکیل می دهند. سازند سروک در برش مورد مطالعه در یک رمپ کربناته نهشته شده است. براساس مطالعات پالئواکولوژی رسوبگذاری سازند سروک در برش مورد مطالعه تحت شرایط حاره ای و الیگوتروفی تا مزوتروفی انجام شده است. در انتها چینه شناسی سکانسی برش تنگ گرگدار مورد مطالعه قرار گرفت و سه سکانس رسوبی درجه سوم تشخیص داده شد. سکانس اول مربوط به آلبین بالایی - سنومانین میانی می باشد. مرز بین سازند کژدمی و سازند سروک mfs در نظر گرفته شده است. رخساره های hst در این سکانس عمدتا از نوع دریای باز می باشد. مرز فوقانی این سکانس از نوع sb2 است. سکانس دوم دارای سن سنومانین می باشد. دسته رخساره های پیشرونده(tst) این سکانس از نوع دریای باز است در حالی که رخساره های hst آن متعلق به دریای باز و لاگون می باشد. سکانس سوم در طی سنومانین بالایی نهشته شده است. tst در این سکانس از نوع رخساره های لاگون است. در ادامه mfs با رخساره ی بار و hst با رخساره های لاگون تشکیل شده است. مرز فوقانی این سکانس از نوع 1sb است. کلمات کلیدی: سازند سروک، سنومانین، بیواستراتیگرافی، ریزرخساره، چینه نگاری سکانسی.

هدف این پایان نامه پژوهش در مورد خصوصیات سنگ چینه نگاری، زیست چینه نگاری، ریزرخساره ها، محیط رسوبی، پالئواکولوژی و همچنین چینه نگاری سکانسی سازند آسماری در ناحیه تاقدیس نیل بوده است. بر مبنای سنگ چینه نگاری، سازند آسماری در این ناحیه به 6 واحد سنگی تقسیم شده است. در بخش زیست چینه نگاری با شناسائی 31 جنس و 24 گونه، سازند آسماری در ابتدا بر مبنای زون بندی زیستی آدامز و بورژوآ (adams & bourgeois, 1967) مورد بررسی قرار گرفت که بر اساس آن سه زون زیستی معادل با زون های زیستی eulepidina-nephrolepidina-nummulites assemblage zone, miogypsinoides-archaias- valvulinid sp. 1 assemblage zone و borelis melo group meandropsina iranica assemblage zone شناسایی شد و سن الیگوسن بالایی- میوسن زیرین تعیین گردید. در ادامه بر اساس مقایسه بیوزون های تجمعی شناسایی شده با نتایج ایزوتوپ استرانسیوم اهرنبرگ و همکاران (ehrenberg et al., 2007) و زون بندی ایزوتوپی فروافتادگی دزفول لارسن و همکاران (laursen et al., 2009) و ون بوچم و همکاران (van buchem et al., 2010) مرز میان اشکوب ها به طور دقیق تعیین گردید. در بخش ریزرخساره ها 10 ریزرخساره مربوط به یک رمپ هموکلینال تشخیص داده شد که یک روند کم عمق شدگی تدریجی به سمت بالا را نشان می دهند. این رمپ شامل سه بخش داخلی، میانی و خارجی بوده که محیط های دریای باز تا لاگون محصور را در بر می گیرند. بایوتاهای عمده رمپ خارجی شامل قطعاتی از خانواده ی نومولیت ها و لپیدوسیکلین ها در یک بافت وکستون، بایوتاهای عمده رمپ میانی شامل فرامینیفر های بنتیک بزرگ و کوچک هیالین، کورالیناسه آ و قطعاتی از کورال بوده و بایوتاهای عمده رمپ داخلی، فرامینیفر های بنتیک بزرگ و کوچک پورسلانوز و همچنین خرده-هایی از کورالیناسه آ و کورال را شامل می شود. بر اساس الگوی کم عمق شدگی و عمیق شدگی رخساره ها و توزیع فرامینیفرها 5 سکانس رسوبی درجه سوم برای سازند آسماری در این ناحیه شناسایی گردید که مرز تمامی سکانس ها از نوع sb2 و در مقایسه با زون فروافتادگی دزفول منطبق بر مرزهای معرفی گردیده توسط اهرنبرگ و همکاران (ehrenberg et al., 2007) می باشد. سرانجام، پالئواکولوژی سازند آسماری در ناحیه تاقدیس نیل بر مبنای دما، عرض جغرافیایی، شوری، عمق،آب و هوا، نور و همچنین شرایط مواد مغذی همراه با نوع اجتماعات دانه ای مورد بررسی قرار گرفت. بر همین اساس اجتماعات دانه ای در ناحیه مورد مطالعه از نوع هتروزوئن (فورآلگال/فورامول) می باشند.

چکیده: در این پایان نامه سنگ چینه نگاری، زیست چینه نگاری، ریزرخساره ها، محیط رسوبی، پالئواکولوژی و چینه نگاری سکانسی سازند آسماری در یال جنوبی تاقدیس کوه سیاه-5/16 کیلومتری شمال دهدشت- مورد مطالعه قرار گرفته است. سازند آسماری در این ناحیه به ضخامت 1/214 متر بوده و مرز زیرین و بالایی به ترتیب با سازندهای پابده و گچساران پیوسته و هم شیب است. بر اساس مطالعات اهرنبرگ وهمکاران?(2007) و لارسن وهمکاران?(2009) سن این سازند در ناحیه مورد مطالعه، شاتین بالایی-بوردیگالین به شرح زیر تشخیص داده شده است. lepidocyclina- operculina- ditrupa miogypsina- elphidium sp. 14- peneroplis farsenensis borelis melo curdica- borelis. melo melo همچنین بر اساس مطالعات 127 مقطع میکروسکوپی و بررسی بافت و فونا، مدل رسوبی این سازند در برش مورد مطالعه یک شلف باز با 11ریز رخساره مربوط به شلف درونی، شلف میانی و شلف بیرونی تشخیص داده شده است. بررسی پالئواکولوژی بر اساس شوری دارای 4 رخساره شوری psu34-40، psu40<، psu40-50 و psu50< و بر اساس مواد غذایی دارای شرایط یوتروفی، یوتروفی تا مزوتروفی، مزوتروفی تا الیگوتروفی و الیگوتروفی و از نظر نوری دارای 5 زون افوتیک، الیگوفوتیک، الیگو تا مزوفوتیک، مزوفوتیک و یوفوتیک واز نظر درجه حرارت حاره ای تا نیمه حاره ای و دارای 2 تجمع دانه ای فورآلگال تا رودآلگال و فورامول می باشد. در پایان چینه نگاری سکانسی سازند آسماری در برش مورد مطالعه دارای 5 سکانس درجه3 بر اساس چینه نگاری سکانسی ون بوخم و همکاران (2010) و اهرنبرگ و همکاران (2007) تشخیص داده شده است. کلمات کلیدی: سازند آسماری، الیگو-میوسن، بیواستراتیگرافی، پالئواکولوژی، چینه نگاری سکانسی.

چکیده: در این پژوهش سازند گورپی در برش تاقدیس کوه سیاه در شمال شهرستان دهدشت ( یاسوج، زاگرس) به منظور مطالعات چینه نگاری زیستی و چینه نگاری سکانسی مورد بررسی قرار گرفت. سازند گورپی در برش مورد نظر به طور پیوسته بر روی سازند ایلام قرار گرفته است و مرز بالایی آن با سازند پابده به طور ناپیوسته و هم شیب دیده می شود. نهشته های سازند گورپی در برش تاقدیس کوه سیاه 212 متر ضخامت داشته و شامل 13 واحد سنگی است مطالعه روزنداران پلانکتون در برش مورد نظر منجر به شناسایی 16 جنس و 45 گونه شده است که بر این اساس 8 زون زیستی برای سازند گورپی تشخیص و معرفی شد. این زون های زیستی شامل: dicarinella concavata zone (سانتونین پیشین) dicarinella asymetrica zone (سانتونین پیشین تا اوایل کامپانین پیشین) globotruncanita elevata zone (کامپانین پیشین) globotruncana ventricosa zone (کامپانین میانی تا کامپانین پسین) radotruncana calcarata zone (کامپانین پسین) globotruncanella havanensis zone (کامپانین پسین) globotruncana aegyptiaca zone (کامپانین پسین تا بخش بالایی کامپانین پسین ) gansserina gansseri zone (بخش بالایی کامپانین پسین تا ماستریشین پیشین) براین اساس سن سازند گورپی در این برش اوایل سانتونین پیشین تا ماستریشین پیشین تشخیص داده شد. مطالعات چینه نگاری سکانسی در برش تاقدیس کوه سیاه منجر به شناسایی 9 سکانس رسوبی در این ناحیه شده است. مرزهای سکانسی 8 سکانس از نوع دوم و مرز سکانسی مرز سازند گورپی به پابده از نوع اول تشخیص داده شد. کلید واژه ها: سازند گورپی، واحدهای سنگی، زون زیستی، سانتونین، کامپانین پسین، چینه نگاری سکانسی.

میدان نفتی لالی در 40 کیلومتری شمال غربی مسجد سلیمان، بوسیله گسل های معکوس در امتداد یال های شمالی و جنوبی آن، به شکل تاقدیس هورستی(horst) بین میادین زیلایی و کارون قرار گرفته است. تعیین گونه های سنگی مخزن آسماری این میدان با مدل رخساره الکتریکی در نرم افزار ژئولاگ انجام شد. هر رخساره الکتریکی، گونه های مختلف سنگی هستند که با بیشترین شباهت در یک خوشه مشترک قرار می گیرند در حالی که بیشترین اختلاف را با خوشه های دیگر دارند. برای تعیین رخساره الکتریکی، داده-های 6 نمودار پتروفیزیکی مرتبط با خصوصیات مخزنی با استفاده از روش شبکه عصبی (som) به صورت اولیه خوشه بندی شدند. با مقایسه بین پلات تخلخل-اشباع آب و منحنی های فشار موئینه حاصل از نتایج آزمایشات ویژه مغزه، محدوده خوشه ها (رخساره های الکتریکی) بر روی پلات مشخص شد. هر کدام از رخساره ها نیز با بررسی دقیق مغزه های حفاری و مقاطع نازک مربوط به آنها، توصیف بافتی، دیاژنزی و سنگ شناسی صورت گرفت و همراه با تخمین تخلخل هر رخساره سنگی، به لحاظ کیفیت مخزنی رتبه بندی شدند. در نهایت، مدل نهایی بدست آمده به تمام چاه های مورد مطالعه بسط داده شد و با رسم نمودار انطباق بین چاه ها و انجام زون بندی مخزنی بر اساس کیفیت مخزنی رخساره های الکتریکی، بخش های مخزنی و غیر مخزنی از یکدیگر تفکیک شدند. براساس نتایج حاصل، مخزن به 8 زون اصلی و 1 زون فرعی تقسیم گردید. به خاطر شرایط تکتونیکی میدان، نمودار های تصویرگر fmi جهت تعیین تراکم شکستگی و توزیع تخلخل حفره ای نیز پردازش و تفسیرشدند. همچنین با استفاده از نمودار انحراف سرعت محاسبه شده برای هر چاه، اعماق ریزش دیواره چاه وزون های شکسته در مخزن شناسایی گردید. در این مطالعه، رخساره های الکتریکی مشابه، تراکم شکستگی متغیری نشان می دهند، که بر ترکیب سنگ شناسی متغیر در یک رخساره الکتریکی دلالت دارد. این موضوع، تاثیر ترکیب سنگ شناسی را بر شدت شکستگی نشان می دهد. بر اساس این نتیجه، بیشترین تراکم شکستگی ها در کربناتهای زون 1، 2 و3 و کمترین تراکم در انیدریت وشیلهای آهکی زون 5 و 6 (بخش تبخیری کلهر) دیده شد.

تعیین رخساره های الکتریکی(رخساره لاگ) امروزه یکی از معمول ترین روش های زون بندی مخزنی است. مطالعات گوناگون نشان داده اند که آنالیز خوشه ای یکی از بهترین روش ها جهت تعیین این رخساره ها می باشد. به همین دلیل در این مطالعه، با استفاده از روش شبکه عصبی خودسازمان ده (som) رخساره های الکتریکی سازند آسماری در میدان نفتی مارون تعیین گردید. در این مطالعه با استفاده از لاگ های پتروفیزیکی در 43 حلقه چاه از سازند آسماری به عنوان چاه های مدل، مدل اولیه رخساره الکتریکی با 25 دسته(رخساره) ساخته شد، که به دلیل شباهت برخی از پارامتر های اساسی ، به 7 رخساره کاهش یافت (چهار رخساره الکتریکی کربناته و سه رخساره الکتریکی ماسه سنگی). جهت ارزیابی رخساره های الکتریکی تعیین شده، از داده های فشار مویینه استفاده گردید تا ویژگی های شعاع گلوگاه های تخلخل برای هررخساره مشخص، و هماهنگی آن با رخساره موردنظر بررسی شود. همچنین، برای ارتباط دادن فابریک سنگ های کربناته و ماسه سنگی با توزیع اندازه فضاهای خالی و خصوصیات پتروفیزکی رخساره های الکتریکی، مطالعات پتروگرافی در چند حلقه چاه صورت پذیرفت. به طور کلی رخساره های الکتریکی تعیین شده در این مطالعه با داده های فشار مویینه و پتروگرافی ارتباط بسیار خوبی نشان داد، در نتیجه با توجه به انطباق خوب نتایج مدل بهینه شده در این مطالعه با واقعیت، این مدل به تمام چاه های میدان تعمیم داده شد. و نمونه رخساره های رسوبی در دیگر چاه های میدان شبیه سازی شد. در این تحقیق، تغییرات ویژگیهای مخزنی در رخساره الکتریکی کربناته از رخساره شماره 1 به سمت شماره 4 و در رخساره های ماسه سنگی از شماره 5 الی 7 سیر نزولی دارد. به طوریکه رخساره الکتریکی کربناته شماره 1، با کمترین آب اشباع شدگی و بالاترین تخلخل موثر دارای بهترین کیفیت مخزنی است. و رخساره الکتریکی ماسه سنگی شماره 5 با بالاترین مقدار تخلخل موثر بهترین رخساره های الکتریکی ماسه سنگی را به خود اختصاص داده است. مطالعات پتروگرافی نیز تغییرات شاخص های پتروفیزیکی در هر کدام از رخساره ها را تایید می نماید. به نحوی که از رخساره الکتریکی شماره 1 به سمت رخساره شماره 4 وضعیت فابریک و تخلخل از پکستون با تخلخل بین دانه ای و حفره ای بزرگ به وکستون تا مادستون با تخلخل های بین دانه ای و حفره ای ریز تغییر می کند. رخساره های الکتریکی ماسه سنگی نیز تغییرات سنگ شناسی عمده ای را نشان می دهد: ماسه سست (شماره 5)، ماسه با سیمان دولومیتی (شماره 6) و ماسه شیلی (رخساره 7). شناسایی رخساره ها و فرآیندهای دیاژنزی حاکم بر آنها نشان دهنده نقش دوعامل محیط رسوبی و دیاژنز در کنترل کیفیت مخزنی است. وجود حفرات انحلالی قالبی و حفره ای به عنوان تخلخل غالب، نشان از تاثیرشدید و مثبت دیاژنز در کنترل کیفیت مخزنی سازند آسماری است.

در این مطالعه، نهشته های کربناته سازند آسماری به سن الیگوسن-میوسن جهت بررسی تاریخچه رسوبگذاری و پس از رسوبگذاری درچهار رخنمون سطحی در جنوب یاسوج تا شمال شرق گچساران (جنوب شرق زون ساختاری ایذه) و چهار برش زیرسطحی از میادین گچساران و بی بی حکیمه (جنوب شرق فروافتادگی دزفول) مورد بررسی قرار گرفته است.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.