بلوغ سیستم هوش تجاری، کیفیت محتوای اطلاعات، کیفیت دسترسی اطلاعات، فرهنگ تصمیم گیری تحلیلی، استفاده از اطلاعات در فرآیند کسب و کار

برنامه ریزی وکنترل در تمامی امور خصوصا فعالیتهای پروژه ای به عنوان قوی ترین بازوی تصمیم گیری مدیریت طرح است وپتاسیل اطلاعاتی لازم جهت هدایت صحیح پروژه و به خاتمه رساندن آن در چارچوب زمان ،هزینه وکیفیت تعیین شده را مهیا میسازد.هدف مهم وکاراصلی سیستمهای برنامه ریزی وکنترل پروژه،دستیابی به هدفهای طرح از راه بهینه نمودن زمان،هزینه اجراوکیفیت نتایج پیش بینی شده یا مورد انتظار است این موضوع در شرایطی که منابع معین وثابت است امر مشهود ومحسوسی است که ایجاب میکند با حداقل هزینه بالاترین توان اجرایی ممکن را بدست آورد.هدف در این پژوهش نحوه کاربرد سیستمهای برنامه ریزی وکنترل پروژه دربرنامه ریزی،زمانبندی وکنترل طرحهای آب وفاضلاب با ارائه راهکار برای مجری طرح کارفرماوارائه راهکار برای مدیر پروژه پیماکار میباشد.

استان گیلان قسمتی از حوزه آبخزی دریای خزر می باشد که در شمال ایران واقع شد است . یکی از مشکلات اساسی در طراحی تاسیسات آبی در این استان عدم شناخت کافی از جریانات سیلابی، برای حوزه هایی است که اندازه گیری دبی در آنها صورت نگرفته است . به این منظور روشهای مختلفی بکار می رود که یکی از این روشها استفاده از روابط تجربی مقایسه دبی حداکثر سیلاب بر مبنای سطح حوزه آبخیز می باشد. در این مورد کارهای وسیعی در سطح جهانی صورت گرفته است و بیش از 40 مدل مختلف از این قبیل در دسترس می باشد. عدم تنظیم این نوع مدلها برای نقاط مختلف ایران باعث می گرد که طراحان از مدلهای موجود در سایر نقاط استفاده نمایند که کاربرد این نوع مدلها با ثابتهای ریاضی مربوط به مناطقی که در آنجا تنظیم یافته اند، خطاهای قابل توجهی را در سایر مناطق در بر دارند. این تحقیق در دو قسمت صورت گرفته است . در قسمت اول، دوره بازگشت دبی های محاسبه شده از روشهای تجربی مورد برای 33 ایستگاه هیدرومتری مورد بررسی قرار گرفته است تا روش مناسب در برآورد دبی های سیلابی انتخاب گردد و در قسمت دوم، دبی های با دوره بازگشت معین با مساحت 18 ایستگاه همگن مدل بندی شده است و در نهایت روابط تجربی مناسبی ارائه شده که ضریب همبستگی آنها در سطوح قابل قبولی معنی دار بوده اند.