امروزه بعلت افزایش روز افزون قیمت سوخت و کاهش منابع سوخت طبیعی و توجه بیشتر به قوانین کنترل آلودگی محیط زیست ، اهمیت بازیافت بهینه انرژی حرارتی و پیشگیری از اتلاف آن در صنایع مختلف هر چه بیشتر به چشم می خورد. انرژی حرارتی تلف شده به حرارتی اطلاق می شود که در طی یک فرآیند تولید شده و بدون اینکه کار مفید و یا اقتصادی از آن گرفته شود وارد محیط زیست می شود. ارزش انرژی حرارتی به مقدار آن بیستی ندارد بلکه مربوط به میزان توانایی آن در تولید کار است . برای بازیابی انریهای هدر رفته در واحدهای صنعتی روشهای متفاوتی وجود دارد که اغلب با توجه به درجه حرارت جریانها و مسائل فرآیندی و اقتصادی انتخاب می شوند. در اکثر موارد سعی می شود که انرژی موجود در جریانهای گرم فرآیندی به بهترین نحو به جریانهای سرد واحد منتقل شود تا بدین ترتیب مصرف سرویسهای جانبی از خارج واحد به حداقل برسد. در طی بیست سال گذشته، تکنولوژی پینچ بعنوان ابزاری کار آمد در رسیدن به این هدف شناخته شده است . در این پایان نامه، چگونگی بهبود بازیافت انرژی حرارتی در واحد تولید اسید سولفوریک مجتمع پتروشیمی رازی بررسی شده است . فصل اول، برای آشنایی با مجتمع پتروشیمی رازی و واحد تولید اسید سولفوریک در نظر گرفته شده است . در فصل دوم، در مورد تکنولوژی پیچ، اهداف و ابزارهای آن بحث شده است . در فصل سوم با جمع آوری خواص فیزیکی جریانها، محاسبات اولیه برای تخمین میزان اتلاف حرارت در واحد انجام شده است . در فصل چهارم، پس از مرور روشهای مختلف بازیافت انرژی حرارتی در واحد اسید سولفوریک ، روشی برای بهبود بازیافت انرژی در واحد مورد مطالعه پیشنهاد شده است . روش پیشنهادی عبارتست از افزایش دما و فشار بخار تولید شده در واحد و استفاده از آن برای تولید انرژی الکتریکی، در فصل پنجم، اصلاحات انجام شده بر روی شبکه مدلهای حرارتی برای رسیدن به هدف مورد نظر به طور خلاصه توضیح داده شده و جزئیات برآوردهای اقتصادی پروژه در فصل ششم ارائه شده است .