پاراگانگلیوم مثانه 0.06 درصد از کل نئوپلاسم های مثانه و نیز حدود 6-10 درصد کل فئوکروموسیتو اکسترادرنال را تشکیل می دهد. تقریبا 50 درصد بیماریها دارای تریاد کلاسیک ها پیرتشن (اغلب پاروکسیمال)، هماچوری و حملات ادراری (micturational attacks) می باشند. حدود 10-14 درصد پاراگانگلیوم های مثانه بدخیم هستند. در سال 1953 اولین مورد آن توسط zimmerman و همکارانش گزارش شد. تاکنون 100 مورد از آن گزارش شده است . بیماران اغلب با سمپتوم های وابسته به ترشح مفرط کاته کولامین ها مثل سردرد، سرگیجه (dizziness) تاکی کاردی، تاری دید، غش (faint) و هیپرتانسیون مراجعه می کنند که اغلب بصورت اپی زود همراه با ادرار کردن رخ می دهند. حملات پاروکسیمال ها یپرتنشن بعلاوه هماچوری بدون درد (pain less) همراه با ادرار کردن، پاتوگنومنیک می باشند. برای تشخیص می توان از اندازه گیری کاته کولامین ها و متابولیت هایشان در سرم و ادرار استفاده کرد. می توان تومور را با 131 i-mibg, ivp و سیستوسکوپی لوکالیزه کرد. درمان انتخابی آن partial cystectomy است که البته بعد از آماده سازی بیمار انجام می شود. به علت انجام عود و یا ایجاد متاستاز بیمار باید بطور مادام العمر تحت مراقبت و پیگیری باشد.