پژوهش حاضر به منظور بررسی کمال گرایی، تعدیل اهداف و سیستم های مغزی- رفتاری به عنوان پیش بین های افکار خودکشی و افسردگی در دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز اجرا گردید. نمونه شامل 310 نفر از دانشجویان دانشگاه شهیدچمران اهواز بود، که به روش نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش مقیاس کمال گرایی چند بعدی، مقیاس تعدیل اهداف، مقیاس بازداری- فعال سازی رفتاری، مقیاس افکار خودکشی بک و سیاهه ی افسردگی بک بود. در این پژوهش به منظور تحلیل داده ها از همبستگی متعارف استفاده شد. یافته ها نشان داد که نه تنها ترکیب خطی افکار خودکشی و افسردگی به وسیله ترکیب خطی متغیر های پیش بین قابل پیش بینی است، بلکه افکار خودکشی به وسیله ی کمال گرایی جامعه مدار، کمال گرایی خود مدار و بازمشغولی به هدف و افسردگی به وسیله ی کمال-گرایی خود مدار و کمال گرایی جامعه مدار قابل پیش بینی هستند. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که متغیر های پیش بین در پیش بینی افکار خودکشی و افسردگی واریانس قابل توجهی (25 درصد) را تبیین می کنند. پس نقش متغیر های کمال گرایی، تعدیل اهداف و سیستم های مغزی/ رفتاری در پیش-بینی افکار خودکشی و افسردگی قابل توجه است.

هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی درمان گروهی فراشناختی بر اضطراب و افسردگی زنان مبتلا به سرطان سینه شهر دزفول بود. این پژوهش با طرح پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل اجرا شد. جامعه آماری شامل کلیه زنان مبتلا به سرطان سینه مراجعه کننده به بیمارستان گنجویان دزفول در سال 92 بود. روش نمونه گیری در پژوهش حاضر در دسترس بود، بدین ترتیب که ملاک های ورود به پژوهش به پزشک متخصص بیمارستان داده شد و ایشان تعداد 20 نفر را به پژوهشگر معرفی نمودند که به روش تصادفی در دو گروه آزمایش (10نفر) و کنترل (10 نفر) جایگزین شدند. پس از اجرای پیش آزمون که با استفاده از پرسشنامه اضطراب (bai) و افسردگی بک (bdi)، به عمل آمد، گروه آزمایش طی 8 جلسه هفتگی، تحت درمان فراشناختی قرار گرفت و گروه کنترل مداخله ای دریافت نکرد. بعد از یک ماه از اتمام جلسات، پیگیری نیز انجام شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری کلمگروف اسمیرونف و تحلیل واریانس چند متغیره (manova) استفاده گردید. و سطح معنا داری برای تایید فرضیه پژوهش 05/0> p در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که درمان فراشناختی در کاهش علایم اضطراب و افسردگی زنان مبتلا به سرطان سینه تاثیر معناداری دارد.

هدف پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی درمان نوروفیدبک بر شدت علائم و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به وزوزگوش مراجعه کننده به کلینیک های گوش و حلق و بینی در شهر اهواز بود. در این پژوهش برای انتخاب آزمودنی ها از روش نمونه گیری در دسترس استفاده گردید. بیماران توسط پزشک متخصص گوش و حلق و بینی ارجاع داده می شدند. 10 بیمار شرکت کننده در این پژوهش به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (5 نفر در گروه آزمایش و 5 نفر در گروه کنترل) قرار گرفتند. همه ی افراد شرکت کننده در پژوهش به پرسشنامه های شدت وزوزگوش و کیفیت زندگی پاسخ دادند. گروه آزمایش به مدت 15 جلسه تحت درمان نوروفیدبک قرار گرفتند و سپس در مرحله پس آزمون و پیگیری سه ماهه، هر دو گروه به پرسشنامه های پژوهش پاسخ دادند. داده ها با استفاده از آزمون آماری یومان ویتنی در نرم افزار spss نسخه نوزدهم مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که در مقایسه با گروه کنترل، نوروفیدبک به طور معنی داری شدت علائم وزوزگوش افراد گروه آزمایش را کاهش (61/2- =z، 0=u و 009/0 p<) و کیفیت زندگی آنها را افزایش (62/2- =z، 0=u و 009/0 p<) داده است. این یافته ها نشان می دهد که درمان نوروفیدبک می تواند به عنوان یک مداخله انتخابی و مکمل درمان های پزشکی-دارویی و درمان های روان شناختی برای بیماران داری وزوزگوش مفید باشد.

پژوهش حاضر عوامل شناختی، شخصیتی و خانوادگی را به عنوان پیش بین ابتلا به سردرد میگرن در بین بیماران زن مراجعه کننده به مراکز مغز و اعصاب اهواز بررسی کرده است. براساس تشخیص متخصص مغز و اعصاب، 220 نفر به عنوان نمونه بیمار مشخص شدند و جهت انتخاب گروه سالم، از یک جامعه متشکل از زنانی با شرایط سنی، تحصیلی و شغلی تقریبا همتا با بیمار، 220 همراه زن بیماران مبتلا به میگرن، به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شد و در مجموع 373 نفر به پنج پرسشنامه فاجعه سازی درد، پرسشنامه راهبردهای مقابله، پرسشنامه کمال گرایی، پرسشنامه ی شخصیتی نئو و مقیاس خانواده اصلی پاسخ دادند. در این پژوهش برای تحلیل داده ها از روش تحلیل تمایز به روش همزمان و گام به گام و در بخش اعتباریابی نیز از همبستگی پیرسون و تحلیل عوامل تأییدی استفاده شد. نتایج به‎دست آمده نشان دادند که ترکیب خطی متغیرهای پژوهش قادر به پیش‎بینی سردرد میگرن در بیماران هستند. همچنین در تحلیل تمایز به روش گام به گام کارآمدترین متغیرها در این خصوص به ترتیب عبارت بودند از: فاجعه سازی، برون گرایی، توافق جویی، نادیده انگاشتن درد، وجدانی بودن، فاجعه سازی و گشودگی. در بررسی متغیرها به صورت جداگانه نیز مشخص گردید که از مجموع 17 متغیر پژوهش، 13 متغیر شامل: فاجعه سازی درد، توجه برگردانی، تفسیر مجدد درد، نادیده گرفتن درد، امیدواری و دعا، گفتگو باخود، افزایش فعالیت رفتاری، فاجعه سازی، کمال گرایی جامعه مدار، برونگرایی، توافق، وجدانی بودن و استقلال، پیش‎بین‎های ابتلا به سردرد میگرن در بیماران زن هستند.