سنگهای آتشفشانی بازیک ترشیری طالقان در 80 کیلومتری شمال غرب تهران و در دامنه جنوبی بخش غربی زون البرز مرکزی از رخنمون های وسیعی برخوردار است. این سنگ های آتشفشانی بازیک مستقیما بر روی سازند کرج (با سن ائوسن میانی) قرار گرفته اند و از قدیم به جدید سه واحد را در بر می گیرد که عبارتند از: 1) بازالت- آنالسیم بازالت 2) تفریت و 3) الیوین بازالت- تراکی آندزیت. واحد آنالسیم بازالت و واحد تفریت دارای خصوصیات ژئوشیمیایی سنگ های آتشفشانی مناطق حاشیه فعال قاره ای (تا جزایر قوسی) هستند که از گوشته لیتوسفری غنی شده مشتق گردیده اند. درصورتیکه سنگهای واحد الیوین بازالت- تراکی بازالت دارای خصوصیات ژئوشیمیایی آتشفشانی درون صفحه ای است که ریشه ( منشا ) در پلومهای آستنوسفری دارند. مشارکت دو نوع گوشته لیتوسفری و آستنوسفری در پتروژنز سنگهای آتشفشانی طالقان را میتوان ناشی از یک مدل ژئودینامیکی کششی پس از کوهزایی دانست که احتمالا در مراحل نهایی فرورانش بین صفحات عربی و ایران مرکزی حاکم گردیده است. سنگ های آتشفشانی واحد آنالسیم بازالت و واحد تفریت احتمالا از یک ماگمای مادر مشتق گردیده اند. مدلسازی عناصر کمیاب، بیانگر آن است که این ماگمای مادر، از ذوب بخشی 15 درصد یک منشاء اسپینل لرزولیتی در عمق 60 تا 65 کیلومتری تشکیل شده است. روندهای تغییرات ژئوشیمیایی واحد آنالسیم بازالت و واحد تفریت در مقادیر mgo کمتر از 7 درصد عبارتست از کاهش mg ، ca و fe توام با افزایش si ،al و عناصر آلکالن. این روند ها با تحول ماگمایی آنالسیم بازالتی- تفریتی از طریق تبلور بخشی (کلینوپیروکسن + الیوین + مگنتیت + پلاژیوکلاز) به همراه هضم سنگ های پوسته آمفیبولیتی سازگار میباشد. روندهای تغییر ژئوشیمیایی در آنالسیم بازالت ها در محدوده 3/10 تا 7 درصد وزنی mgo (کاهش mg ، ca، عناصر آلکالن با افزایش fe ،ca ) و نیز پراکندگی داده های al وsi کلینوپیروکسن های این سنگ ها بیانگر دخالت عامل مهم دیگری (احتمالات تغییرات درجه ذوب بخشی ) در تحول ماگمای " آنالسیم بازالت mgo بالا" (بیش از 7 درصد وزنی) می باشد. میزان بسیار بالای عناصر کمیاب در بلورهای درشت (مگاکریست های) پیروکسن در واحد تفریت، تائید کننده غنی شدگی ماگمای مادر تفریتی از عناصر کمیاب می باشد. از طرف دیگر هسته مگاکریست های کلینو پیروکسن در واحد الیوین بازالت (واحد 3) دارای ویژگی های ژئوشیمیایی متمایزی نسبت به واحد آنالسیم بازالت و واحد تفریت هستند. هسته این بلورهای پیروکسن از سدیم و آلومینیوم غنی تر و از کلسیم تهی تر می باشند که نشان دهنده تبلور در اعماق بیشتر است. بر طبق محاسبات هسته بلورهای کلینوپیروکسن درkb 6 و در حاشیه بلورها در kb 6/3 تبلور یافته اند. این ویژگی با منشا عمیق تر واحد الیوین بازالت (یعنی گوشته استنوسفری) همخوانی دارد. فراوانی های پائین عناصر کمیاب در بلورهای پلاژیوکلاز سنگ های آتشفشانی بازیک ترشیری طالقان گویای آن است که تبلور این فاز احتمالا زودتر از پیروکسن آغاز گردیده ولی این شرایط احتمالا پایا و مستمر نبوده است. روندهای تغییرات ژئوشیمیایی سنگ کل برای نمونه های مورد مطالعه ، با تبلور بخشی پلاژیوکلاز به عنوان فاز اصلی همخوانی ندارد. حضور گسترده آنالسیم در سنگ های آتشفشانی واحد آنالسیم بازالت و واحد تفریت با عدم حضور دیگر کانی های ماگمایی آبدار ( برای نمونه آمفیبول) در این سنگ ها سازگار نمی باشد. آنالسیم موجود در خمیره سنگ را میتوان اولیه و حاصل افزایش مواد فرار با پیشرفت تفریق ماگمایی در نظر گرفت. احتمالا بخشی از آنالسیم موجود در این سنگ ها حاصل جایگزینی دیگر کانی ها می باشند. در برخی آنالسیم بازالت ها و تفریت ها بافت هایی وجود دارد که میتوان آنها را به عنوان شواهدی مبنی بر جایگزینی لوسیت ، نفلین و پلاژیوکلاز به توسط آنالسیم ارزیابی نمود.

سازند بهرام در برش سردر در کوه های شمال شرقی شهر چترود و در 48 کیلومتری جاده کرمان _زرند، از نظر رخساره، محیط رسوبی و چینه نگاری سکانسی مورد مطالعه قرار گرفت. بر اساس مطالعات صحرایی و آزمایشگاهی انجام گرفته این برش دارای ستبرای 386 متر بوده و سنگ شناسی آن شامل سنگ آهک، دولومیت، ماسه سنگ و شیل می باشد. سازند بهرام در این برش بر روی راس سازند پادها و در زیر سازند غیر رسمی هوتک (معادل شیشتوی دو) قرار دارد. کمربند های رخساره ای مطالعه شده در سازند بهرام در این برش شامل موارد زیر است: کمربند ساحلی، کمربند پهنه کشندی، کمربند کولاب، کمربند ریف، کمربند سد و کمربند دریا. با توجه به تبدیل تدریجی رخساره ها به یکدیگر و وجود سد بایوکلاستی، آنکوئید و عدم رخساره های ریزشی، لغزشی می توان گفت رخساره های متشکله در یک پلات فرم کم عمق از نوع فلات قاره مختلط تخریبی-کربناته به جای گذاشته شده است. سازند بهرام دارای 4 سکانس کامل درجه سوم که یک دسته رخساره lst از سکانس اول مشترک با سازند پادها می باشد. مرزهای سکانسی موجود در این برش شامل دو مرز سکانسی نوع اول (sb-i) و سه مرز سکانسی نوع دوم (sb-ii) هستند. سن این سازند با توجه به مطالعات صورت گرفته از اشکوب ژیوتین تا فامنین می باشد. مطالعه چهار سکانس موجود در این برش نشان می دهد که از ابتدای توالی سازند بهرام به طرف مرز دونین –کربونیفر بر ستبرای سکانس ها افزوده می شود. به نظر می رسد از ابتدی سازند به طرف راس آن یک سیکل پسرونده مشاهده می شود که با سیکل تغییرات سطح جهانی آب دریا مطابقت دارد.

مهمترین اهداف این تحقیق عبارت هستند از: الف) بررسی رخساره های رسوبی سازند بهرام در برش مورد مطالعه ب) بازسازی محیط های رسوبی دیرینه سازند بهرام و ارائه مدل رسوبی آن پ) مطالعه چینه شناسی سکانسی برای تشخیص سکانس های رسوبی سازند بهرام در برش مورد مطالعه در این تحقیق، برشی از سنگ های مربوط به توالی های رسوبی آواری و کربناته دونین پسین، منطقه هوتک در شمال استان کرمان انتخاب گردیده است. برش رسوبی مورد مطالعه به ستبرای حدود 351 متر شامل توالی های آواری و کربناته سازند بهرام می باشد. در این پژوهش سعی بر آن شده است تا با مطالعه رخساره ها و مطالعه سنگ شناسی رخساره های آواری و کربناته سازند بهرام، بتوان تصویری از وضعیت محیط رسوبی گذشته سازند مورد مطالعه بدست آورد و مدل محیط رسوبی قابل قبولی برای این سازند ارائه گردد. اگرچه در گذشته مطالعاتی در خصوص دیرینه شناسی و چینه شناسی در منطقه مورد مطالعه صورت پذیرفته است، اما تاکنون تحقیق جامعه و دقیقی بروی رخساره ها، محیط های رسوبی و چینه نگاری سکانسی در این منطقه انجام نگرفته است. این مطالعه می تواند تکمیلی در تحقیقات انجام شده گذشته باشد.

مطالعه توالی های رسوبی در حوضه های رسوبی مرتبط با نمک، داده های کاملی را در مورد تاثیر گنبدهای نمکی بر الگوی پراکندگی نهشته ها در دوره های خاص ته نشینی این توالی ارائه میدهند که این تاثیرات در حوضه های رسوبی قدیمی با تغییرات جزئی و کلی اعم از نوسانات ستبرای لایه ها، الگوی لایه بندی، تغییرات ریزرخساره ها، فونای زیستی و نمودارهای چاه پیمایی ثبت می شوند. این اطلاعات به درک بهتر نحوه حرکت گنبدها و تاثیرات آن ها در حوضه رسوبی حاشیه آن می انجامد. کنش و واکنش بین گنبد نمکی و سیستم های رسوبی، قبل، در حین و پس از ته نشینی رسوبات با تغییر نوع رخساره و ساختارها، می تواند سبب ایجاد انواع تله های نفتی بخصوص در بحث رسوب شناسی، سبب ایجاد تله های چینه ای شود. در این تحقیق،3 توالی سطحی و 2 توالی زیرسطحی از کرتاسه پسین تا میوسن (شامل سازندهای گورپی، تاربور، پابده، جهرم، آسماری و گچساران) پیرامون گنبدهای کوه نمک و کوه خمیر در گستره بندر عباس، با نگرش ویژه بر تاثیر این گنبدها بر روی سیستم های رسوبی و ایجاد تله های نفتی مورد بررسی قرار گرفت. در این راستا تطابق سنی واحدهای رسوبی مختلف بر اساس مطالعات ریزرخساره ها، چینه نگاری سکانسی و نمودارهای چاه پیمایی انجام گرفت. نتایج بدست آمده حاکی از آن است که این گنبدها از کرتاسه پسین تا میوسن فعال بوده و تاثیرات خود را بر روی سیستم های رسوبی مختلف در سه مرحله، در بازه های زمانی کرتاسه پسین، پالئوسن- ائوسن و الیگوسن در رسوبات اطراف خود ثبت کرده اند که این تغییرات بصورت افزایش ضخامت سکانس ها به طرف حاشیه گنبدها در هر مرحله از دوره رسوب گذاری، افزایش ستبرای لایه ها در هر مرحله به طرف حاشیه گنبدها و تغییرات فونای زیستی و در نهایت با تغییر حوضه رسوبی به طرف حاشیه گنبدها در هر مرحله ثبت شده است. الگوی تغییرات پراکنش رسوبات در فاصله20 کیلومتری از گنبدهای مورد نظر یکنواخت بوده که نشان از تاثیر محلی گنبدها می باشد همچنین بر اساس تغییرات رخساره های سنگی، زیستی و تغییرات سکانس ها در حاشیه گنبدهای مورد مطالعه، شدت حرکت این گنبد ها در بازه های زمانی مطالعه شده متفاوت می باشد. بطوری که در بخش باختری گستره مورد نظر (کوه خمیر) بیشترین فعالیت گنبد این کوه در کرتاسه پسین بوده اما در بخش شمالی (کوه نمک)، اوج فعالیت این گنبد در میوسن روی داده است. در بخش زمین شناسی نفت، این گنبد ها در گستره مورد مطالعه به علت داشتن سیستم های نفتی اعم از سنگ منشا (سازندهای گورپی و پابده)، سنگ مخزن (سازندهای جهرم، آسماری و بخش آهک گوری سازند میشان) و سنگ پوش مناسب (سازند گچساران) سبب ایجاد نفتگیرهای مختلف بخصوص در بخش رسوب شناسی، با تغییر رخساره در مقیاس محلی سبب ایجاد نفتگیرهای چینه ای شده است.

سازند الم قدیمی ترین عضو از گروه نخلک می باشد که به سن تریاس پیشین-میانی بوده و در پهنه رسوبی-ساختاری ایران مرکزی قرار دارد. برای بررسی رخساره ها، محیط های رسوبی و توالی های رسوبی سازند الم، برشی از این سازند به ستبرای 724 متر انتخاب گردید. بررسی ها نشان می دهد این سازند متشکل از 2 مجموعه رخساره ای می باشد. مجموعه رخساره ای 1 متشکل از نهشته های کنگلومرای چندمنشائی، ماسه سنگ، ماسه سنگ های آهکی، سنگ آهک ماسه ای، سنگ آهک و توف-توفیت بوده و مجموعه رخساره ای 2 متشکل از رخساره های کنگلومرای چندمنشاء، ماسه سنگ، گل سنگ/شیل، سنگ آهک ماسه ای و ماسه سنگ های آهکی می باشد. نتایج حاصل از تفسیر رخساره ها، نشان دهنده ی محیط های رسوبی کم عمق دریایی مختلط آواری-کربناته برای مجموعه رخساره ای1 و محیط عمیق دریایی شامل شیب قاره و زبانه های نهشته شده با سازوکار توربیدایتی در منطقه عمیق متشکل از کانال های زیردریایی و کانیون های زیردریایی برای مجموعه رخساره ای2 می باشد. نهشته های سازند الم بیانگر محیط رسوبی ناپایدار در همسایگی یک کمان ماگمایی است که عملکرد فرایندهای زمین ساختی از نوع کششی در حدفاصل کالدونین و سیمرین پیشین برآن تاثیرگذار بوده است. بررسی های چینه نگاری توالی ها نشان دهنده دو مرحله اصلی در این توالی ها بوده که ابتدا پیشرونده و سپس پسرونده است.از قاعده برش تا 100متری، شامل یک توالی عمومی پیشرونده و از 100 متری تا 724متری به صورت یک توالی کلی پسرونده می باشد. بررسی انطباق روند تغییرات خط ساحلی با سیکل های رده اول و دوم در نمودارهای نوسانات سطح جهانی آب دریا نشان دهنده ی تطابق کامل با این نمودارها بوده و با سیکل های رده سوم همخوانی کامل ندارد. این عدم همخوانی می تواند ناشی از اختلاف موقعیت زمین ساختی منطقه با مناطق مورد بررسی برای تهیه نمودارهای جهانی باشد.

. مطالعات میکروسکوپی برروی سازند بهرام منجر به شناسایی 5 کمربند رخساره ای ساحلی (shore)، پهنه ی جزر و مدی (tidal flat)، لاگون (lagoon)، سد (shoal) و رخساره ی دریای باز (open marine) شده است. بررسی ویژگی های رخساره ها و ریز رخساره های سازند بهرام و تغییرات آنها در جهت جانبی و قائم نشان می دهد که این سازند در یک محیط دریایی کم عمق فلات قاره مختلط تخریبی – کربناته (mixed carbonate – calstic shelf) به جای گذاشته شده است که بخش های کربناته مشخصه های یک رمپ کربناته (carbonate ramp)را از خود نشان می دهد. رخساره ی ماسه سنگی و شیلی به ترتیب مشخصه های کرانه ی ساحلی (foreshore) و پهنه ی گلی (mud flat) مجاور ساحل را دارند. بررسی های چینه نگاری سکانسی سازند بهرام در برش شمس آباد، به شناسایی سه سکانس رسوبی رده سوم منجر گردید. مرز زیرین و بالایی این توالی از نوع sb1 می باشد. سکانس اول شامل دو سیستم تراکت tst و hst می باشد که مرز بالایی این سکانس از نوع sb2 است. سکانس دوم نیز شامل سیستم تراکت tst و hst می باشد و مرز بالایی از نوع sb2می باشد. سکانس سوم از tst آغاز شده و بعد از early hstو late hst با fsst ادامه می یابد و با مرز بالایی سازند که از نوع sb1 است، خاتمه پیدا می کند. در نهایت با مقایسه تغییرات عمودی رخساره های میکروسکوپی با تغییرات جهانی سطح آب دریا می توان یک توالی عمومی به سمت بالا پسرونده را برای سازند بهرام، از قاعده به رأس در نظر گرفت.

منطقه ی مورد مطالعه ( برش گریک) در فاصله 75 کیلومتری شمال غربی کرمان و 35 کیلومتری شمال شرقی زرند واقع شده است. سازند بهرام با ستبرای 317.3 متر در ناحیه ی گریک رخنمون دارد. قاعده ی توالی یاد شده بر روی دولومیت های ماسه ای سازند سیبزار قرار می گیرد و رأس آن نیز با یک ناپیوستگی فرسایشی توسط دولومیتهای پرمین (معادل سازند جمال) پوشیده میشود. . از نکات قابل توجه در این برش، وجود ریف لایهای (بیواستروم) با ستبرای قابل توجه (5/56 متر) است. از افق های این برش، تعداد 59 نمونه برداشت شد که پس از خرد کردن و انحلال توسط اسید استیک، تعداد 38 نمونه حاوی عناصر کنودونتی بودند. توالی رسوبی معادل سازند بهرام در برش گریک (شرق زرند) براساس مطالعه ی کنودونت ها به دیرینگی فرازنین میانی تا فامنین پیشین می باشد. تعداد 28 گونه و زیرگونه در قالب 4 جنس شناسایی شد.

خاک یکی از مهم ترین عوامل تولید است که در زندگی اقتصادی و اجتماعی انسان تأثیر بسیار دارد. سطح زمین عموماً به وسیله خاک و دیگر نهشته های سطحی پوشیده شده است. فرسایش خاک یکی از مهمترین مسائل و مشکلاتی است که امروزه با آن مواجه هستیم. بهره برداری های روز افزون و عدم مدیریت صحیح انسان بر محیط طبیعی تأثیر زیادی بر تشدید روند تخریب و فرسایش خاک دارد. در این تحقیق با تحلیل پارامترهای موثر، وضعیت فرسایش و تولید رسوب در حوزه ی آبخیز گابریک با مساحت 35/4290 کیلومتر مربع واقع در جنوب خاوری استان هرمزگان با استفاده از تکنیک های سنجش از دور (rs) و سیستم اطلاعات جغرافیایی (gis) مورد مطالعه قرار گرفت. در این تحقیق ضمن بررسی های میدانی، اسناد و مدارک مختلف از جمله نقشه های توپوگرافی، زمین شناسی، پوشش گیاهی، آمارهای مختلف مربوط به ایستگاه های هیدرومتری، باران سنجی و همچنین تصاویر ماهواره ای به عنوان ابزار تحقیق مورد استفاده قرار گرفت. برآورد میزان فرسایش و رسوب در محدوده مطالعاتی به ترتیب از مدل تجدید نظر شده ی جهانی فرسایش خاک (rusle) و ابزار ارزیابی رسوب، برای کنترل موثر فرسایش (sateec) در محیط های نرم افزاری esri®arcmap™10.0 و arcveiw3.3 انجام گردید. با بررسی عوامل موثر در این مدل، که شامل فاکتور فرسایندگی باران، فاکتور فرسایش پذیری خاک، فاکتور توپوگرافی و پوشش گیاهی می باشد، میزان فرسایش و تولید رسوب حوزه برآورد شده است. بر این اساس میزان فرسایش سالیانه خاک در کل محدوده مطالعاتی از 0033/0 تا 32699 تن بر "هکتار در سال" برآورد شده است. میانگین بار رسوب سالانه در حوزه مورد مطالعه 28/7357 تن بر "هکتار در سال" برآورد شده است که نزدیک به مقدار به دست آمده از ایستگاه هیدرومتری لیره ای در خروجی حوزه آبخیز گابریک می باشد. نتایج این تحقیق همچنین نشان داد، فاکتور توپوگرافی با بالاترین مقدار ضریب تبیین (87/0) بیشترین تأثیر را در برآورد فرسایش سالانه خاک توسط مدل rusle داشته است. این تحقیق، موثر بودن فناوری های نوین سیستم اطلاعات جغرافیایی و سنجش از دور را برای تخمین کمی مقادیر فرسایش خاک و بار رسوب تأیید می کند.

سازند گچساران معرف محدوده زمانی میوسن پیشین، در واحد رسوبی ـ ساختاری زاگرس چین خورده می باشد. این سازند به عنوان مهمترین پوش سنگ مخازن هیدروکربوری زاگرس از یک سو و برخورداری از نمک، گوگرد و گچ از سوی دیگر، اهمیت فراوانی در زمین شناسی ایران دارد. سازند گچساران در باختر شهر بندر عباس در استان هرمزگان، برونزدگی های مناسبی دارد. برای شناخت سازند گچساران از دیدگاه زمین شناسی رسوبی، برشی از آن به ستبرای 310 متر در جنوب کوه نمکی خمیر مورد مطالعه قرار گرفت. از این برش، 25 نمونه برای بررسی های میکروسکوپی و 12 نمونه برای آنالیزهای xrd و xrf برداشت شد. سازند گچساران در برش کوه نمکی بندرخمیر با مرز تدریجی بر روی سازند آسماری و با مرزی از نوع ناپیوستگی فرسایشی در زیر سازند میشان قرار می گیرد. این سازند در برش یاد شده شامل 261 متر ژیپس ـ انیدریت، 30 متر آهک و 19 متر مارن است. بررسی های صحرایی، مطالعات سنگ نگاری و آزمون های پراش اشعه ایکس و فلوئورسانس اشعه ایکس به شناسایی رخسارههای ژیپس ـ انیدریتی، مارنی، آهکی و ریز رخسارههای آهکی مادستون آهکی، مادستون آهکی ژیپسی ـ انیدریتی شده، مادستون آهکی سیلتی لامینهبندی شده، پکستون ـ گرینستون بیوکلاستی دولومیتی شده و وکستون اینتراکلاستی دولومیتی شده با فابریک فنسترال منجر شد. یافتههای این تحقیق نشان می دهد که رخساره های مارنی، آهکی و ژیپس ـ انیدریتی به ترتیب در محیط لاگونی، بین جزر و مدی و بالای مدی بجای گذاشته شده اند. توالی این سه رخساره، معرف ناحیه ی پشت یک رمپ کربناته است. نهشته های سازند گچساران در یک گستره لاگونی تا سبخایی با اقلیم گرم و خشک، با پیشروی و پسروی های محدود آب دریا و شرایط زمین ساختی آرام پدید آمده اند.

جزیره هرمز یکی از جزایر 14 گانه خلیج فارس در تنگه هرمز می باشد. این جزیره به صورت یک گنبد نمکی در انتهای جنوب شرقی رشته کوه زاگرس، به موازات ساحل قرار دارد. جزیره هرمز به لحاظ زمین شناسی در زون زاگرس چین خورده ساده واقع شده است. تعداد 36 نمونه از رسوبات نوار ساحلی جزیره هرمز در محدوده پایین منطقه کشندی تا بالای کشندی برداشت شده است. نتایج حاصل از رسوب شناسی فیزیکی این نهشته ها نشان می دهد، ذرات رسوبی منطقه مورد مطالعه شامل گرانول، ماسه و مقداری گل می باشند. از نظر اندازه، این ذرات درشت دانه تا متوسط دانه هستند. این رسوبات در بخش شمالی و شرقی این جزیره خوب تا متوسط جورشده اند. همچنین در بخش غربی جزیره هرمز رسوبات متوسط تا بد جورشده است. بنابراین یک روند افزایش جورشدگی خوب از بخش غربی به سمت شمال جزیره هرمز مشاهده می شود. به طور کلی این نهشته ها دارای کج شدگی منفی تا متقارن اند. از نظر رسیدگی بافتی این رسوبات به صورت بالغ تا نیمه بالغ می باشند. ساخت های رسوبی موجود در ساحل جزیره هرمز حاکی از افزایش رژیم جریانی و وجود پهنه کشندی در بخشهایی از شمال غربی و شرقی است.

در این بررسی علمی، نهشته های سازند آغاجاری در حوضه زاگرس، شمال باختر شیراز(برش قلات) مورد مطالعه قرار گرفته اند. نهشته های مورد مطالعه در این منطقه شامل کنگلومرا، ماسه سنگ، مارن و ژیپس می باشد. در این منطقه، سازند آغاجاری بصورت هم¬شیب بر روی سازند رازک و در زیر سازند بختیاری قرار گرفته است. . ضخامت این نهشته ها 860 متر می باشد. مطالعات بافتی و ساختارهای رسوبی در صحرا منجر به شناسایی چهار مجموعه لیتوفاسیس آواری گراولی(gm, gh, gt, gp)، ماسه ای(sm, sh, st, sl, sp, sr, ss)، دانه ریز(fm, fl) و تبخیری (p) و نه عنصر ساختاریgb, sb, ch, ff, la, cs&lv, ls, (ch(ff)) گردیده است. این رسوبات در یک دریای کم عمق با رودخانه های فصلی و رخساره های جزر و مدی نهشته شده اند. . بر اساس خصوصیات بافتی و ترکیب کانی شناسی، این نهشته ها دارای دو مجموعه پتروفاسیس کنگلومرایی(پلی میکتیک، منو مکتیک) و ماسه سنگی ( لیتارنایت) می باشد. چینه نگاری سکانسی این رسوبات نشان دهنده یک سیکل بزرگ پسرونده است. سازند آغاجاری دارای یک سکانس کامل درجه 4 که دسته رخساره lst از سکانس، مشترک با سازندهای آسماری- جهرم و رازک می¬باشد.

در این پژوهش، سازند آسماری (الیگوسن – میوسن) در منتهی الیه جنوب خاور زاگرس چین خورده مورد توجه قرار گرفته است. برشی از این سازند در 75 کیلومتری باختر شهر بندر عباس و جنوب کوه خمیر انتخاب گردید. هدف از این پژوهش بررسی سنگ چینه نگاری، رخساره ها و محیط رسوبی سازند آسماری در برش مذکور می باشد. در این برش سازند آسماری با ستبرای 225 متر، با مرزی از نوع ناپیوستگی فرسایشی بر روی سازند پابده و با یک مرزی از نوع تدریجی در زیر سازند گچساران قرار دارد. بررسی ها نشان می دهد که این سازند متشکل از دو رخساره: 1. رخساره مارنی و 2. رخساره آهکی، می باشد. بر اساس شواهد موجود رخساره مارنی مربوط به کمربند دریای باز می باشد و در رخساره آهکی 17ریزرخساره شناسایی گردید که در پنج گروه محیطی، پهنه جزر و مدی، لاگون، ریف، سد کربناته بایوکلستی و دریای باز قرار دارند. نتایج حاصل از تفسیر رخساره ها، نشان دهنده ی محیط رسوبی کم عمق دریایی می باشد. با توجه به بررسی های صحرایی و آزمایشگاهی و مقایسه ی یافته های حاصل با مطالعات پیشین، مدل رسوبگذاری برای سازند آسماری در محدوده ی مورد مطالعه یک سکوی کربناته از نوع رمپ با شیب یکنواخت پیشنهاد می شود. در برش مورد مطالعه از قائده به راس آن دو چرخه ی رسوبی به سمت بالا کم عمق شونده شناسایی گردید.

چکیده: مجموعه ای از سنگ های دگرگونی از انواع میکاشیست، اسلیت، فیلیت و مرمر موسوم به مجموعه دگرگونی نی باغی در شمال شرق میانه و در روستای نی باغی رخنمون دارد. در نقشه 1:100000سراب از این مجموعه به عنوان سنگ های دگرگونی با سن نامشخص و در گزارش نقشه 1:250000 میانه سن پرکامبرین برای آن ذکر شده است. مطالعات پتروفابریک این سنگ ها نشان می دهد منطقه دارای دو مرحله چین خوردگی f1 و f2، سه فاز دگرشکلی d1, d2, d3، و دو فاز دگرگونی m1 و m2 است. فاز دوم دگرشکلی در منطقه غالب بوده و اثرهای d1 را از بین برده است. همزمان با فاز دگرشکلی d1 دگرگونی m1 اتفاق افتاده است و کانی های دگرگونی گارنت، آمفیبول، مسکویت، پلاژیوکلاز و کوارتز به وجود آمده اند. کانی های دگرگونی رشد یافته در این مرحله دگرریختی نشان دهنده دگرگونی در رخساره آمفیبولیت می باشند. پس از فاز دگرشکلی d1، دگرشکلی d2 منطقه را تحت تاثیر قرار داده است. دگرگونی m2به صورت پسرونده همزمان با فاز دگرشکلی d2 صورت گرفته است که باعث تبلور کانی های کلریت، بیوتیت، مسکویت، پلاژیوکلاز و کوارتز شده است. این پاراژنز کانیایی نشانگر دگرگونی در رخساره شیست سبز می باشد. دگرشکلی d3 که موجب ایجاد ریز چین روی شیستوزیته s2 شده است تغییری در پاراژنز کانی ها ایجاد نکرده است، لذا به عنوان یک فاز دگرگونی در نظر گرفته نشده است. مجموعه دگرگونی نی باغی به صورت یک تاق گون و از نوع چین بسته است. نتایج فشار- دماسنجی نشان می دهد که دگرگونی m1 در شرایط 7.6 kbar و دمای 593?c و دگرگونی m2 در شرایط 3.3 kbar و دمای 505?c رخ داده اند. با توجه به نمودارهای فشار- دما محدوده پایداری کانی ها در مرحله m1 در مرحله رخساره آمفیبولیت و میدان پایداری کانی های مرحله m2 با رخساره شیست سبز همخوانی دارد. این دما و فشار شبیه به دما و فشار مناطق دگرگونی ماهنشان و سلطانیه می باشد و کاملاً با ویژگی های دگرگونی البرز (مجموعه دگرگونی شاندرمن) متفاوت است.

معدن گچ صدف داراب ازنظر موقعیت زمین شناسی مربوط به سازند سا چون(پالئوسن- ائوسن پیشین) بوده و در منطقه زاگرس چین خورده در پهنه فارس قرار دارد.سازند ساچون در منطقه مورد مطالعه شامل توالی از لایه های کربناته و سولفاته همراه با میان لایه های مارنی می باشد. سازند ساچون در برش مورد مطالعه با ستبرای 8/248 متر به حالت بین انگشتی به صورت پیوسته و هم شیب در بین سازند جهرم قرار گرفته است. مطالعه کنونی به منظور بررسی حوضه تبخیری بر پایه اطلاعات کانی شناسی، سنگ شناسی و ژئوشیمیایی صورت گرفته است. در این مطالعه به منظور شناسایی ریز رخساره ها، محیط رسوبی و فرآیندهای دیاژنز 20 مقطع نازک توسط میکروسکوپ پلاریزان موردمطالعه و بررسی قرار گرفت. برای شناسایی کانی ها و مطالعات ژئوشیمیایی حوضه از آنالیز xrd و xrf استفاده گردید. واحدهای سنگ شناسی و تفسیر داده های ژئوشیمیایی برش موردمطالعه نشان می دهد که توالی های موردبررسی در یک محیط دریایی کم عمق(حاشیه دریایی) تشکیل شده است. که شامل محیط بالای حد مد، محیط بین جزر و مد و محیط لاگون می باشد. تکرار توالی کربناته - سولفاته بیانگر یک محیط دیرینه کم عمق تبخیری و نسبتا شور با تغییراتی در شیمی آب حوضه بوده است. مطالعات سنگ شناسی و ریز رخساره ای، دو کمربند رخساره ای (پهنه جزر و مدی و لاگون) در قالب هفت ریز رخساره را نشان می دهد. در مطالعات پتروگرافی نمونه های کربناته فرایندهای دیاژنزی سیمانی شدن، دولومیتی شدن، میکرایتی شدن، آهن دار شدن، نئومورفیسم و انحلال شناسایی شد. پدیده انحلال سهم بیشتری در فرایندهای دیاژنزی در نمونه های موردمطالعه دارد و انواع تخلخل درون دانه ای، قالبی، کانالی، حفره ای و شکستگی را به وجود آورده است.

اندیس بوکسیتی مورد مطالعه در فاصله30 کیلومتری شهرستان مرودشت و بر روی طاقدیس کوه حسین قرار دارد. این اندیس به صورت یک افق چینه سان بر روی سازند سروک تشکیل شده است. این اندیس، طبقات بوکسیتی پیوسته ای را دربر می گیرد که از قاعده به سمت رأس شامل بوکسیت برشی، بوکسیت قرمز، بوکسیت پیزوئیدی، بوکسیت سبز و بوکسیت کرم رنگ می شود. مطالعات میکروسکوپی و داده های کانی شناسی با استفاده از روش xrd نشانگر حضور دیاسپور، بوهمیت، گوتیت، هماتیت، کلریت، کلسیت و آناتاز در این نهشته ها می باشد. ویژگی های بافتی اندیس بوکسیتی بیدگل با زمینه پلیتومورفیک تا پان ایدیومورفیک و عناصر بافتی اٌاٌلیتی، پیزوئیدی و قطعات آهکی مشخص می شود.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.