سفیکسیم یک آنتی بیوتیک باکتریال با طیف گسترده است که توانایی مقابله با پاتوژن های گوناگون به ویژه ارگانیسم های گرم منفی را دارد. امروزه اکثر پزشکان به طور گسترده ای از سفالوسپورین ها، به ویژه سفیکسیم در درمان بیماری های عفونی استفاده می کنند. با توجه به اثرات جانبی برخی از آنتی بیوتیک ها بر دستگاه تولید مثلی، هدف از این تحقیق بررسی اثرات سفیکسیم بر روی بافت بیضه و هورمونهای محور هیپوفیز- گنادی در موش های کوچک آزمایشگاهی است. مواد و روش کار: در این تحقیق از 18 سر موش سوری نر نژاد balb/c با سن 16_12 هفته و وزن تقریبی gr 5 35 در سه گروه 6 تایی شامل کنترل، شم و تجربی استفاده شد. گروه تجربی به مدت 10 روزمتوالی سفیکسیم با دوزgr/kg 5/0 در حلالی به نام دی متیل سولفوکساید(dmso) به صورت داخل صفاقی دریافت کرد.گروه شم در این مدت فقط حلال دارو را دریافت کرد و گروه کنترل هیچ ماده ای دریافت ننمود. موش ها پس از وزن کشی کشته شده و میزان هورمون ها با روش رادیو ایمنو اسی اندازه گیری شد. پس از ثابت کردن بافت بیضه در فرمالین10 درصد، مقاطع 5 میکرومتری از آن تهیه و رنگ آمیزی به روش هماتوکسیلین- ائوزین( (h&e انجام شد. مقاطع تهیه شده توسط میکروسکوپ نوری مورد مطالعه قرارگرفت. نتایج با استفاده از آزمون t مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: کاهش معنی داری در تعداد سلول های اسپرم ساز، سرتولی، لیدیگ و همچنین میزان هورمون محرک فولیکولی (fsh) در گروه تجربی در مقایسه با گروه های کنترل و شم مشاهده شد، به ترتیب (p<0.01) و (p<0.05) . هورمون دهیدرو اپی آندروسترون (dhea) کاهش معنی داری(p<0.05) در گروه تجربی نسبت به شم نشان داد. تفاوت معنی داری در سایر فاکتورهای مورد مطالعه در بین گروه ها مشاهده نشد. نتیجه گیری: کاهش هورمون fsh ممکن است اثرات منفی روی تولید اسپرم و پتانسیل تولید مثلی موش نر داشته باشد. ازطرفی با توجه به کاهش سلول های زاینده وکند شدن روند اسپرماتوژنز پیشنهاد می شود درتجویز داروی سفیسکیم با احتیاط بیشتری عمل شود.

در این پایان نامه ساخت سیم ابررسانا بر پایه ابررسانای bpscco به روش pit می پردازیم. در این روش pit، پودر اولیه، داخل تیوب نقره ریخته می شود و عملیات حرارتی روی آن انجام می گیرد. برای داشتن سیمی با کیفیت مطلوب، باید از پودر اولیه مناسب، استفاده نمود. به همین دلیل از پودرهای اولیه با درصدهای مختلف ag استفاده شده است. نمونه ها با روش حالت جامد ساخته شدند. پس از مرحله تکلیس، نمونه های بادرصد وزنی 0 تا 25%، ساخته شده و در دمای 845 درجه سانتیگراد کلوخه سازی شدند. نتایج حاصل نشان می دهند که نمونه 15% وزنی دارای شرایط بهینه است. نتایج xrd نشان می دهند که با افزایش درصد نقره تا 15% وزنی، درصد فاز bi-2223 زیاد می شود و اضافه کردن بیشتر نقره، منجر به کاهش جزیی فاز bi-2223 می شود. نتایج پذیر رفتاری مغناطیسی ac نشان می دهند که نمونه 15% وزنی دارای خواص بین دانه ای مطلوبی است و چگالی جریان بحرانی آن نیز نسبتا زیاد است. تصاویر میکروسکوپ الکترونی نشان می دهند که با افزایش درصد نقره اندازه دانه ها کوچکتر شده و تراکم آن ها بیشتر می شود و به همین دلیل با افزایش درصد نقره، چگالی نمونه ها بیشتر می شود. پس از انجام آزمایش های لازم بر روی نمونه های حجمی و پودر کردن آن ها، پودرها را داخل تیوپ نقره ریخته و به روش pit، سیم ابررسانای بر پایه bpscco ساختیم. نتایج حاصل نشان می دهند که رفتار سیم های ابررسانا با نمونه هایحجمی تا حدودی متفاوت است. با افزایش درصد نقره پودرهای اولیه در سیم های ابررسانا، چگالی جریان بحرانی بیشتر می شود و دمای گذار سیم ها نیز مقداری بهبود پیدا می کند.

زمینه و هدف : آزمایشات انجام گرفته حاکی از این است که نانو ذرات می توانند به دلیل داشتن اندازه کوچک بر سد خونی – بیضه ای غلبه کرده و بر فرایند اسپرماتوژنز تاثیر گذارند. هدف از این تحقیق بررسی اثر نانو ذرات مولیبدن بر تغیرات ساختاری وفرا ساختاری بافت بیضه و تغییرات روند اسپرماتوژنز وپارامترهای اسپرمی شامل تعداد ، مورفولوژی و تحرک اسپرمی، در موش صحرایی نر بالغ می باشد. مواد و روش ها : در این مطالعه تجربی 30 سررت نر بالغ نژاد ویستار بطور تصادفی به5 گروه(6= n) شامل یک گروه کنترل ، دو گروه شم و دو گروه تجربی تقسیم شدند. گروه کنترل تیماری دریافت نکرد.دو گروه تجربی به ترتیب دوز5 و10میلی گرم بر کیلو گرم نانو ذرات مولیبدن تری اکسید(nm 20) و دو گروه شم ، سرم فیزیولوژی معادل با دوز های ذکر شده به مدت 28روز یک روز در میان بصورت تزریق درون صفاقی دریافت نمودند. بعد از پایان 28 روز( دوره ی تیمار ) ، بیضه های راست جهت بررسی های بافت شناسی در فیکساتور بوئن تثبیت وبرشهای5 میکرومتری با رنگ هماتوکسیلین-ائوزین رنگ آمیزی شدند. شمارش تعداد اسپرم ها با تهیه سوسپانسیون اسپرمی از اپیدیدیم چپ و با استفاده از لام نئوبار صورت گرفت. بعلاوه مورفولوژی اسپرم و درصد اسپرم های نرمال و نیز تحرک آنها بررسی گردید . بیضه ی چپ گروه کنترل و دو گروه تجربی در قطعات کوچک حدود 1میلی متر برش داده شد و در بافر گلوتارآلدئید تثبیت و سپس برش های بسیار نازک از این نمونه ها روی گرید مسی قرار داده شده و با محلول استات یورانیل و سیترات سرب رنگ آمیزی شد و میکروگراف های الکترونی تهیه گردید . نتایج : در گروه تجربی که دوز 5 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن نانو ذره دریافت کردند ، کمی بی نظمی و بهم ریختگی در سلول های اسپرماتوژنیک درتعدادی از لوله ها مشاهده شد. در گروه تجربی که دوز10میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن نانو ذره دریافت کردند، علاوه بر تغییر در تعداد سلول های اسپرماتوژنیک، در تعداد سلول های سرتولی و لایدیگ نیز در مقایسه با گروه کنترل کاهش معنا داری مشاهده شد. همچنین تعداد و تحرک اسپرم در گروه تجربی که دوز10میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن نانو ذره دریافت کردند در مقایسه با گروه کنترل کاهش معنا داری نشان داد (p<0.05 ) . ضخامت غشای پایه لوله های منی ساز نیز در گروه تجربی که دوز10 میلی گرم بر کیلو گرم وزن بدن نانو ذره دریافت کرده بودند در مقایسه با گروه کنترل افزایش داشت . در میکروگراف های الکترونی مربوط به بیضه ی گرو ه های تجربی افزایش واکوئله شدن سیتوپلاسم ، آسیب و تورم میتوکندری و افزایش قطرات لیپیدی مشاهده شد . نتیجه گیری : با توجه به نتایج بدست آمده از این تحقیق بنظر می رسد که مواجهه با مقادیر زیاد نانو ذرات تری اکسید مولیبدن می تواند سیستم تولید مثلی نر را بطریق وابسته به دوز بهم بریزد. بنابراین در استفاده از این نانو ذرات باید احتیاط شود. واژگان کلیدی: اسپرماتوژنز، بافت بیضه، هیستوپاتوژنز ، مولیبدن تری اکسید، نانو ذرات.

مقدمه : پارگی پیش از موعد غشاهای جنینی (prom ) یکی از شایع ترین مشکلات در زمینه بیماری های زنان و زایمان است و از نظر میزان بروز 8% در کل بارداری ها می باشد. با شناخت ریسک فاکتورها و کنترل آنها می توان از بسیاری عوارض ناشی از این مشکل پیش گیری کرد. روش کار : این تحقیق بر روی کلیه خانم های بارداری که در سال 1381 به بیمارستان ولی عصر (عج) زنجان مراجعه کرده و بستری شده بودند صورت گرفته است. روش مطالعه، توصیفی می باشد. با توجه به حجم نمونه محاسبه شده از بین جامعه آماری، در هر فصل تعداد 250 پرونده انتخاب شده و اطلاعات مورد نظر از پرونده ها استخراج شده و در پرسشنامه ثبت گردیدو با استفاده از نرم افزار spss آنالیز شد. نتایج : از 1012 مادر باردار، 94 نفر prom داشتند که براین اساس میزان بروز prom 9% می باشد. در این مطالعه از افرادی که prom داشتند: 82% سابقه سقط، 13% افزایش فشار خون حاملگی، 20% سابقه خونریزی واژینال در طی حاملگی، 2% پلی هیدرآمنیوس و 13% عفونت دستگاه ادراری داشتند. هیچ یک از نمونه ها سابقه prom قبلی و یا مصرف سیگار را نمی دادند. نتیجه گیری : در این مطالعه نشان داده شد که prom میزان بروز بالایی دارد. لذا با تشخیص سریع و به موقع آن می توان از بسیاری از عوارض مادری و نوزادی ناشی از آن کاست. از بین ریسک فاکتورهای prom به جز عفونت دستگاه ادراری، بقیه از عواملی هستند که درمان و کنترل آنها در طی بارداری و در معاینات روتین مادران بسیار مشکل است. واژه های کلیدی : prom -پلی هیدرآمنیوس- عفونت دستگاه ادراری - سقط