به منظور ارزیابی تغییرات الکتروکاردیوگرام و برخی از فاکتورهای بیوشیمیایی سرم متعاقب عمل پیوند ایلئوم به مثانه، ده قلاده سگ سالم، بالغ، نژاد مخلوط از هر دو جنس (7 قلاده نر و 3 قلاده ماده) با وزن 24-15 کیلوگرم انتخاب شد. حیوانات به طور تصادفی به دو گروه مساوی جراحی و کنترل تقسیم گردید. در گروه جراحی حدود 50 درصد از مثانه برداشته شد و آنگاه با استفاده از روش لامش و دوسیو پیوند ایلئوم به مثانه انجام گرفت. در گروه کنترل پس از برداشتن یک قطعه از ایلئوم، مسیر روده ای مجدداً به هم آناستوموز گردید. در این گروه برداشت بخشی از مثانه و پیوند آن به ایلئوم انجام نشد. خون گیری جهت اندازه گیری ازت اوره ی خون، کراتینین، اسید اوریک، کلسیم، فسفر، کلر، سدیم و پتاسیم در زمان قبل از جراحی انجام شد و در روزهای 1، 3، 7، 14، 21، 28، 35، 42 و 49 پس از جراحی تکرار گردید. هم چنین ثبت الکتروکاردیوگرام در زمان قبل از جراحی و روز های 7، 14، 21، 28، 35، 42 و 49 پس از جراحی صورت گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آنالیز واریانس با اندازه گیری تکراری و آزمون توکی استفاده شد و مقادیر p کوچکتر از 0/05 از نظر آماری معنی دار تلقی گردید. ازت اوره ی خون، اسید اوریک و فسفر تغییرات معنی داری را نشان داد. سایر فاکتورهای خونی تغییرات معنی داری را آشکار نساختند. در الکتروکاردیوگرام هیچ گونه آریتمی و بی نظمی مشاهده نشد. می توان نتیجه گرفت که علی رغم برخی تغییرات بیوشیمیایی سرم، ایلئوم برای پیوند با مثانه در سگ ها قطعه ای ایده آل است و حداقل در این مطالعه تغییرات سرمی هیچ تاثیر مهمی در الکتروکاردیوگرام نشان نداد.

کرم قلب یک کرم گرد به نام دایروفیلاریا ایمیتیس است که توسط گزش پشه ها از یک میزبان به میزبان دیگر انتقال می یابد. میزبان قطعی انگل سگ است اما می تواند دیگر حیوانات از جمله گربه ها گرگها کایوت روباه و......وحتی انسان را درگیر نماید. انگل می تواند منجر به ایجاد بیماری جدی و عوارض قلبی- ریوی در حیوانات آلوده گردد. در بررسی حاضر از تعداد 120گربه خانگی و بومی پس از معاینه بالینی و گرفتن تاریخچه خون گیری به عمل آمد. نمونه ها از نظر حضور میکروفیلردایروفیلاریا ایمیتیس با روش نات تغییر یافته و نیز از نظر حضور آنتی ژن انگل در خون با استفاده از کیت ایمونوکروماتوگرافی بررسی شدند. در مجموع تنها 1 مورد(83/0درصد) از گربه های تحت مطالعه آلوده بودند. بررسی های آماری نیز رابطه معنی داری را بین میزان آلودگی و جنسیت سن و نژاد نشان نداد. (05/0> p) این تحقیق که اولین گزارش آلودگی به دایروفیلاریا در گربه های استان خوزستان است، نشان می دهد که پشه های حامل نظیر کولکس و آئدس و مخازن آنها در این مناطق حضور دارند و لازم است که اقدامات مستمر و مداومی در جهت بررسی آلودگی گربه ها و سگهای ولگرد منطقه، درمان پروفیلاکتیک و آموزش دقیق به مردم صورت گیرد. چکیده پایان نامه

انگل های خارجی به عنوان یکی از علل مهم و شایع بیماری های پوستی در سگ ها و گربه ها به شمار می روند. انگل های خارجی قادر به انتقال بیماری بوده و می توانند موجب آنمی مخاطره انگیز در حیوانات جوان و بیمار گردند. هدف از انجام این مطالعه، تعیین شیوع آلودگی های انگلی در سگ ها و گربه های ارجاعی به بیمارستان دامپزشکی دانشگاه شهید چمران اهواز، ایران می-باشد. در مجموع 248 (126 قلاده سگ و122 قلاده گربه) در این مطالعه بررسی شدند. حیوانات مورد مطالعه بر اساس سن به 3 گروه (کمتر از1 سال، 3-1سال و بالای 3 سال) تقسیم بندی شدند. چهار فصل برای بررسی انگل های خارجی و جمع آوری نمونه ها در نظر گرفته شد. حیوانات مورد مطالعه بر اساس نژاد و جنس نیز تقسیم بندی شدند. روش های اسکراپینگ عمقی پوست، نوار چسب استات، سوآب های گوش و روش های بالینی جهت تعیین انگل های خارجی بکار برده شد. 36 تا از126 سگ ارجاعی (57/28 درصد) و 28 تا از 122قلاده گربه (95/22 درصد) از نظر انگل های خارجی مثبت بودند. شایع ترین انگل خارجی جدا شده هترودوکسوس اسپینی جرا بود که 11 تا از 126 قلاده سگ را آلوده کرده بود. ریپی سفالوس سنگوئینوس، سارکوپتس اسکابئی، اتودکتس سینوتیس، گزنوپسیلا کئوپیس، کتنوسفالیدیس کنیس، کتنوسفالیدس فلیس، هیپوبوسکا و میاز بر روی 9، 7، 6، 3، 3، 2،2 و1 قلاده از سگ های مورد مطالعه به ترتیب یافت شده بود. شیوع در سگ های نر (82/35 درصد24 تا از 67 مورد) نسبت به ماده ها (33/20 درصد؛ 12 تا از 59 مورد)، سن بالای 3 سال (82/31 درصد؛ 7 تا از 22 مورد) و در فصل زمستان (95/30 درصد؛ 13 تا از 42 مورد) بیشتر بود، اما تفاوت از نظر جنس، سن و فصل معنی دار نبود (05/0<p). جرب اتودکتس سینوتیس تنها گونه ای بود که از گربه ها در این مطالعه جدا شده بود. شیوع در گربه های نر(25 درصد؛ 15 تا از 60 مورد) نسبت به ماده ها (96/20 درصد؛ 13 تا از 62 مورد)، سن بالای 3 سال (40 درصد؛ 6 تا از 15 مورد) و در فصل زمستان (14/32 درصد؛ 18 تا از 56 مورد) بیشتر بود. تفاوت از نظر جنس و سن معنی دار نبود (05/0<p)، اما تفاوت بین فصول زمستان و تابستان معنی دار بود (05/0>p). نتایج نشان داد که شپش ها و کنه ها در سگ ها و جرب ها، در گربه های منطقه اهواز شایع بودند، اما این نتایج محدود به منطقه اهواز می باشد و بررسی های بیشتر برای تکمیل این یافته ها و ارائه یک برنامه جامع، جهت کنترل جمعیت انگل ها و بیماری های مرتبط با آن لازم است. درمان حیوانات حامل ازجنبه بهداشت عمومی مهم است.

بیماری دیروفیلاریوزیس به وسیله دیروفیلاریا ایمیتیس ایجاد می شود و به شکل اولیه اعضای خانواده سگ سانان را درگیر می سازد که عوارض قلبی ریوی شدیدی را در حیوان سبب می شود. بیماری قابل انتقال به انسان بوده و از نظر بهداشت عمومی حائز اهمیت است. به منظور بررسی آلودگی به دیروفیلاریا ایمیتیس از تعداد 200 قلاده سگ روستایی و شهری در شهرستان اهواز در جنوب غربی ایران، پس از ثبت مشخصات شامل سن، جنس و منطقه از ورید سافن خون-گیری به عمل آمد. کانترایمونوالکتروفورز بر روی سرم های بدست آمده برای ردیابی آنتی بادی انجام و نتایج حاصل با نتایج روش نات اصلاح شده مقایسه گردید. نتایج بیانگر آلودگی 6/11 درصد از سگ های روستایی و 25/6 درصد از سگ های شهری مورد مطالعه به دیروفیلاریا ایمیتیس بود. با استفاده از روش نات اصلاح شده، 10 درصد سگ های روستایی و 5 درصد سگ های شهری مثبت بودند. در این مطالعه آلودگی سگ های نر (25/19 درصد) بیشتر از سگ های ماده (6/7 درصد) مبتلا بود. متوسط شیوع سرمی آلودگی به دیروفیلاریا ایمیتیس در سگ ها با افزایش سن افزایش داشت. بررسی آماری ارتباط معنی داری بین میزان وقوع آلودگی و عواملی از قبیل سن، جنس، منطقه و نیز بین دو روش مقایسه شده را نشان نداد (05/0p>). نتایج روش کانترایمونوالکتروفورز در خصوص موارد منفی کاملاً با روش نات اصلاح شده تطابق داشت اما در خصوص موارد مثبت، روش کانترایمونوالکتروفورز موارد مثبت بیشتر (سه مورد) را مشخص نمود که احتمالاً مربوط به آلودگی مخفی بوده اند. پیشنهاد می گردد جهت تشخیص دقیق تر دیروفیلاریوزیس در کنار روش نات اصلاح شده از روش کانترایمونوالکتروفورز استفاده شود.

هدف از انجام این مطالعه، تعیین میزان شیوع، یافته های بالینی و فاکتورهای خطر بیماری دیستمپر در سگ های ارجاعی به بیمارستان دامپزشکی اهواز بود. نمونه ها از 675 سگ مشکوک به بیماری در طول سال های 1384-89 جمع آوری و به روش ایمنوکروماتوگرافی مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار spss به طور توصیفی و تحلیلی بررسی شدند. میزان شیوع بیماری 82/2 درصد بود. 60 درصد موارد ابتلا در سگ های زیر یک سال دیده شد. فرم های تنفسی (6/32 درصد) و گوارشی (5/29 درصد) بیماری فراوانی بیشتری داشتند. تابلوی خونی 6/70 درصد از سگ های بیمار به صورت لکوپنی یا لکوسیتوز بود و در اکثر سگ های مبتلا (1/61 درصد) درجه حرارت نرمال بود. در 80 درصد موارد بیماری، بهبودی دیده شد. 9/57 درصد موارد ابتلا مربوط به فصول سرد بود و ارتباط معنی داری میان بیماری و فصل وجود نداشت (05/0<p). متغیر فصل 9/1 درصد از نوسانات بیماری را توجیه می کرد (05/0<p). بین سن و بیماری ارتباط معنی داری وجود داشت و سن 6/4 درصد از تغییرات بیماری را توجیه می کرد (01/0?p). شانس ابتلا به بیماری دیستمپر با افزایش سن (تا 5 سالگی) کاهش می یافت. موارد بیماری در سگ های نر به صورت غیر معنی داری بیشتر از سگ های ماده بود و جنس سگ 6/0 درصد از تغییرات بیماری را توجیه می نمود و شانس ابتلای سگ های نر 37/1 برابر سگ های ماده بود (05/0<p). واکسیناسیون 4 درصد از تغییرات بیماری را توجیه می کرد (01/0?p) و شانس ابتلای سگ های غیرواکسینه علیه دیستمپر 45/3 برابر واکسینه است. 1/61 درصد موارد بیماری مربوط به سگ های اصیل و مابقی مربوط به سگ های مخلوط بود. ارتباطی میان بیماری و نژاد دیده نشد و تنها 2/3 درصد از تغییرات بیماری توسط نژاد قابل توجیه بود (05/0<p). شانس ابتلای سگ های ناخالص 3/1 برابر سگ های خالص بود. محل زندگی 1/4% از تغییرات بیماری را پوشش می داد که از نظر آماری معنی دار نمی باشد (05/0<p). رگرسیون لاجستیک چند متغیره نشان داد متغیرهای سن، سابقه واکسیناسیون و جنس روی بیماری تاثیر دارند و متغیر نژاد، محل زندگی و فصل روی بیماری تاثیر معنی داری ندارند. با توجه به اینکه سن و جنس سگ، متغیر زمینه-ای محسوب می شوند بایستی به منظور کنترل و پیشگیری از بیماری دیستمپر، واکسیناسیون با جدیت بیشتری انجام گیرد.

چکیده ی پایان نامه نام خانوادگی: محمدیان نام: ندا عنوان پایان نامه: جستجوی آنتی بادی ضد بروسلوز (بروسلا کنیس) در سگ های شهری و روستایی شهرستان اهواز به روش ایمونوکروماتوگرافی استاد راهنما: دکتر مسعود قربانپور نجف آبادی - دکتربهمن مصلی نژاد درجه ی تحصیلی:دکتری عمومی رشته:دامپزشکی گرایش:دامپزشکی دانشگاه: شهید چمران اهواز دانشکده: دامپزشکی کلید واژه ها: بروسلا کنیس، سگ، شیوع، سرولوژی، اهواز، ایران هدف از انجام این مطالعه تعیین میزان شیوع سرمی بروسلا کنیس در سرم سگ های شهری و روستایی شهرستان اهواز، در جنوب غرب ایران بود. در مجموع تعداد 218 نمونه سرمی به صورت تصادفی از سگ های شهری (102 نمونه) و روستایی (116 نمونه)، در طول سال های 87 – 1386 جمع آوری و با استفاده از روش ایمونوکروماتوگرافی (anigen rapid canine brucella ab test kit, rb21-03) مورد آزمایش قرار گرفتند. سگ های مورد مطالعه به 2 گروه سنی (5 – 1 سال و بالای 5 سال) و بر اساس علائم بالینی (علائم مرتبط با بروسلوز نظیر درماتیت اسکروتوم، دیسکواسپوندیلوز، لنفادنیت، سقط و ناباروری) نیز به 2 گروه دارای علائم و بدون علائم تقسیم شدند. شیوع سرمی آنتی بادی ضد بروسلا کنیس در سگ های شهری و روستایی به ترتیب 90/4 و 34/10درصد به دست آمد که نشان دهنده ی وجود باکتری در اکوسیستم محیط است. عفونت شیوع بالاتری در سگ های روستایی و شهری بالای 5 سال (7/15درصد و 3/9 درصد) در مقایسه با سگ های کمتر از 5 سال (15/6درصد و 69/1درصد) داشت، اما تفاوت از نظر آماری معنی دار نبود (05/0<p). در مجموع به ترتیب 65/4 درصد و 12 درصد از سگ های نر شهری و روستایی و به ترتیب 1/5 درصد و 32/7 درصد از سگ های ماده شهری و روستایی، آلوده بودند. همچنین تفاوت معنی داری بین جنس و نژادهای مختلف دیده نشد (05/0<p). نتایج نشان داد که به ترتیب 60 و 76/34 درصد از سگ های شهری و روستایی که دارای علائم بالینی بودند و 34/11 و 3/4 درصد که علائم بالینی نداشتند، از نظر سرمی مثبت می باشند. تفاوت برای علائم مرتبط با بروسلوز بین 2 گروه معنی دار بود (05/0>p). این مطالعه نشان داد که برخی از سگ های شهری و روستایی شهرستان اهواز نسبت به بروسلا کنیس سروپوزتیو می باشند. جهت تشخیص قطعی بیماری، جداسازی عامل لازم است.

مقایسه پروتئین تام ،آهن ، هماتوکریت خون در گربه های سالم و آلوده به انگلهای کرمی گوارشی در گرمسار گربه اهلی یکی از حیوانات دست آموز و مانوس با انسان است ، گربه مانند سایر حیوانات در معرض ابتلا به انواع بیماری های انگلی و باکتریایی است ، اکثر آلودگی های انگلی این حیوان مانند سایرحیوانات دارای نشانه های درمانگاهی واضح نیست و بررسی تابلوی خونی و توجه به نتایج آزمایشگاهی پارامتر های بیوشیمیائی و هماتولوژی متعدد موجود در مایعات بیولوژیک بدن ، راهکار موثریست که در جهت پی بردن به سلامت و یا عدم وجود آن و نیز در تشخیص صحیح و دقیق تر بیماریها کمک چشمگیری می نماید ، به نظر می رسد که آلودگیهای انگلی مربوط به کرمهای گوارشی از جهت اختلالاتی که در جذب روده ای عناصر اصلی ایجاد می کنند موجبات تغییراتی را در عناصر وپارامترهای مهم پلاسمایی خون فراهم می کنند،لیکن در خصوص تغییرات پارامترهای مورد بحث در گربه های ولگرد آلوده به انگلهای گوارشی در گرمسارومقایسه مقادیر آنها با گربه های ولگرد سالم اطلاعات چندانی در دسترس نیست. لذا این بررسی از اهمیت ویژه ای بر خوردار است. دراین بررسی تعداد 40 قلاده گربه ولگرد صید شده از مناطق مختلف شهرستان گرمسار به روش تله گذاری جمع آوری وپس از بیهوشی ، نمونه خون از ورید سفالیک گرفته شد ولاشه ی آنها کالبد گشایی گردید وکرمهای موجود در دستگاه گوارش جدا شد وبرای تعیین جنس وگونه به آزمایشگاه انگل شناسی ارسال گردید ، نمونه خون به آزمایشگاه منتقل گردید ومیزان هماتوکریت به روش میکرو و میزان آهن وتوتال پروتئین توسط فتومتر اندازه گیری شد ونتایج بدست آمده توسط نرم افزار توسط نرم افزارspss و آزمون های آماری t-test و anova آنالیز شد که به شرح زیر است: نتایج نشان داد که از 40 قلاده گربه 16 قلاده سالم و24 قلاده آلوده به انگل کرمی دستگاه گوارش بودند ومیانگین میزان هماتوکریت در گروه سالم 25/41% ودر گروه آلوده 39/18 % ومیانگین میزان آهن در گروه سالم 43/223 (µg/dl) و در گروه آلوده49/138(µg/dl) و میانگین میزان توتال پروتئین در گروه سالم41/6 (g/dl) و در گروه آلوده 35/5 (g/dl) تعیین گردید و دراین مطالعه میزان هماتوکریت وآهن و توتال پروتئین گروه آلوده نسبت به گروه سالم کاهش داشته است وبین میانگین هماتوکریت و توتال پروتئین گروه آلوده و سالم تفاوت معنادار وجود دارد و بین میانگین آهن نمونه های آلوده و سالم ، تفاوت معنادار وجود ندارد . واژه های کلیدی: پروتئین تام ،آهن ، هماتوکریت خون ، گربه، گرمسار

آسپرین یک داروی ضد درد ، ضدالتهاب و ضد تب می باشد که در طب انسانی کاربرد فراوان دارد اما در گربه به دلیل نقص در فعالیت آنزیم گلوکورونیل ترانسفراز و همچنین نیمه عمر آسپرین در بدن گربه ، دوز زیاد آن باعث ایجاد مسمومیت به ویژه مسمومیت کبدی می شود. در این مطالعه ما تاثیر یک آنتی اکسیدان گیاهی به نام سیلیمارین را در رابطه با پیشگیری و درمان مسمومیت کبدی با آسپرین بررسی کرده ایم. 20 گربه سالم به صورت تصادفی در 4 گروه تقسیم شده اند. در گروه 1 یا همان گروه کنترل آسپرین با تک دوز 55 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم به حیوانات خورانده شد. در گروه 2 آسپرین و سیلیمارین ( تک دوز 30 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم ) همزمان به حیوانات خورانده شد. در گروه 3 سیلیمارین 4 ساعت بعد از خوراندن آسپرین تجویز شد. در گروه 4 سیلیمارین 24 ساعت بعد از خوراندن آسپرین تجویز شد. ldh,alp,alt,ast ، بیلی روبین تام و بیلی روبین کنژوگه به عنوان اندیکاتور آسیب سلول های کبدی اندازه گیری گردیدند. در گروه 1 تجویز آسپرین باعث بالا رفتن پارامترهای کبدی شد. در گروه 2 سیلیمارین خاصیت محافظت کنندگی خود را نشان داد و از بالا رفتن پارامترهای کبدی در اثر خوراندن آسپرین جلوگیری کرد. در گروه 3 تجویز سیلیمارین 4 ساعت پس از خوراندن آسپرین تاثیر درمانی سیلیمارین را در این محدوده زمانی آشکار ساخت و از بالا رفتن پارامترهای کبدی جلوگیری کرد. در گروه 4 تجویز سیلیمارین 24 ساعت بعد از خوراندن آسپرین تاثیری در درمان هپاتوتوکسیسیته آسپرین نداشت. در نتیجه مشخص شد که سیلیمارین می تواند بافت کبد را بر ضد استرس های اکسیداتیو مسمومیت با آسپرین حفظ کند اما برای درمان این گونه مسمومیت باید سریع اقدام شود و اگر دیر اقدام شود سیلیمارین خاصیت درمانی خود را از دست می دهد

گونه های بارتونلا، به عنوان یک پاتوژن مهم در حال افزایش، در دامپزشکی و پزشکی مطرح هستند. هدف از انجام این مطالعه، تعیین شیوع بارتونلا هنسله در سگ های اهلی در منطقه اهواز‏، جنوب غرب ایران با استفاده از نمونه های خون، بزاق و ناخن بود. مطالعه‏، جهت تعیین عفونت ناشی از بارتونلا هنسله، بر روی 100 قلاده سگ خانگی که در اهواز زندگی می کردند انجام گرفت. نمونه های خون، بزاق و ناخن (300 نمونه)، از سگ های مورد مطالعه و برای یک دوره 1 ساله جمع-آوری شده بودند. آن ها از لحاظ حضور اجرام بارتونلا هنسله و به روش pcr (واکنش زنجیره ای پلی مراز) مورد بررسی قرار گرفتند. در این بررسی، بارتونلا هنسله از نمونه های خون، بزاق وناخن سگ های مورد مطالعه جدا نگردید. در جداسازی dna بارتونلا هنسله توسطpcr، از پرایمرهای bart321s و bart983as استفاده گردید. این تحقیق، اولین مطالعه درباره شیوع عفونت ناشی از بارتونلاهنسله، در جمعیت سگ های اهواز می باشد. عدم وجود آلودگی در سگ های مورد مطالعه نشان می دهد که آن ها نقش کمی در انتقال عفونت دارند، با این وجود، مطالعه ای دیگر و بر روی یک جمعیت بزرگ از سگ ها توصیه می شود.

روی (zn) یک عنصر کمیاب ضروری است که در تمام مایعات و بافت های بدن یافت می شود. آن دارای یک نقش مهم، در سنتز کراتین اپی درم می باشد. عملکرد بیوشیمیایی روی، در ارتباط با نقش آنزیم ها به عنوان یک کوفاکتور می باشد. مطالعه ی حاضر جهت تعیین سطح سرمی روی، در سگ های شهری و روستایی منطقه اهواز، بر اساس آنالیز بیوشیمیایی و به روش اسپکتروفتومتری، انجام گردید. در مجموع نمونه های سرمی از تعداد 250 قلاده سگ شهری و روستایی (سالم از نظر بالینی)، در سنین مختلف و به صورت تصادفی، در فاصله بین سال های 90-1389 بدست آمدند. سگ های شهری، از بین موارد ارجاعی به بیمارستان دامپزشکی دانشگاه شهید چمران اهواز، انتخاب شدند. سگ های روستایی، از روستاهای مناطق مختلف اهواز انتخاب گردیدند. تقسیم بندی بر اساس سن، جنس، نژاد و منطقه انجام شدند. سگ های مورد مطالعه به 3 گروه بر اساس سن (کمتر از 1 سال، 1 تا 3 سال و بالای 3 سال) و به 5 منطقه بر اساس ناحیه (شمال، شرق، غرب، جنوب و مرکز استان) تقسیم شده بودند. نتایج با تست های آماری مان ویتنی، کروسکال والیس و آزمون مربع کای آنالیز شده بودند. انتشار فراوانی روی، نشان داد که غلظت های سرمی روی، به ترتیب در سگ های شهری و روستایی 19/0±09/4 و 16/0±14/3 میلی گرم در لیتر بودند. غلظت روی سرم، به طور معنی داری در سگ های شهری بیشتر از روستایی بود (001/0>p). غلظت روی سرم، تفاوت معنی داری را بین جنس، سن، نژاد و مناطق مختلف در سگ های شهری و روستایی نشان نداد.

غده ی تیروئید یکی از مهمترین غدد درون ریز بدن است که هورمون های تری یدوتیرونین (t3) و تیروکسین (t4) را ترشح می نماید. اولتراسونوگرافی تکنیک انتخابی، حساس و دقیق برای ارزیابی کالبدشناسی، تغییرات نسجی غده ی تیروئید و برخی بیماری های مرتبط با غده ی تیروئید در انسان، سگ و گربه است (zwingenberger و wisner، 2008). با اولتراسونوگرافی امکان بررسی پارانشیم و اندازه ی غده ی تیروئید، توده های بافتی مرتبط یا غیرمرتبط، تفاوت بین ضایعات کیستی و توپر و تشخیص ضایعات کانونی، منتشر، تکی و چندتایی بودن وجود دارد (poulsen و tobias، 2000). از بین روش های تصویر برداری تشخیصی، اولتراسونوگرافی ساده ترین، ارزان ترین و در دسترس ترین تکنیک برای ارزیابی غده ی تیروئید محسوب می شود، زیرا رادیوگرافی اطلاعات چندانی از این غده فراهم نمی کند. از طرف دیگر با برش نگاری رایانه ای ( سی تی ) و تصویرگیری با تشدید مغناطیسی (ام آر آی) و تصویر برداری به کمک پرتو گاما حاصل از تکنتیوم و ید 123 (گاما اسکن غده تیروئید)، امکان ارزیابی کالبدشناسی و کارایی (فقط با گاما اسکن) آن به وجود می آید که هرکدام دارای مزا یا و معایبی هستند ( taeymansو همکاران، 2007). با توجه به افزایش شدید دما در منطقه خوزستان و خصوصاً استرس گرمایی، بر آن شدیم تا ببینیم که آیا تفاوت قابل توجهی از نظر عملکرد غده تیروئید بین فصول مختلف سرد و گرم وجود دارد. شدت گرما در فصل تابستان به خصوص تیر و مرداد ماه به حدود 50 درجه سانتی گراد و حتی بالاتر می رسد و با توجه به تأثیر گذاری فوق العاده ی دما بر عملکرد این غده که در منابع نیز بر آن تأکید شده است، تصمیم گرفته شد که تغییرات ابعاد و اکوژنیسیته غده تیروئید در طی فصل گرم (تیرماه)، بین سرد و گرم (مهرماه) و فصل سرد (بهمن ماه) در تعدادی از سگ های بومی منطقه اهواز مورد ارزیابی قرار گیرد. در کنار آن تکنیک و رهیافت اولتراسونوگرافی غده ی تیروئید در سگ های مورد مطالعه به دست آمد. براساس جست وجو در منابع به نظر نمی رسد تاکنون مطالعه ای بر روی غده ی تیروئید سگ-های بومی در ایران انجام گرفته باشد. اگر چه تحقیقی در خصوص تأثیر فصل بر عملکرد غده ی در تیروئید دو نژاد سگ وجود دارد ( tuckov و همکاران1995(، ولی تغییرات احتمالی اولتراسونوگرافی غده تیروئید در سگ مورد ارزیابی قرار نگرفته است. رسولی و همکاران نیز در سال (1382و 1389)، تغییرات هورمون های تیروئیدی و تأثیر فصل را در گاوها و گوسفندان اهواز، بررسی نمودند. مطالعه حاضر یک بررسی اولیه بوده و سرآغازی برای یک مطالعه جامع به شمار می رود.

در مطالعه ی حاضر وضعیت بهداشتی و ناهنجاری های رفتاری و عوامل موثر بر آن ها در 401 قلاده سگ ارجاعی به بیمارستان دامپزشکی اهواز بررسی گردید. تحلیل داده ها با آزمون مربع کای و آزمون دقیق فیشر انجام گرفت. فراوانی نسبی انجام شستشو، شانه کردن، کوتاه نمودن ناخن، نظافت گوش و چشم، مسواک زدن، جرمگیری دندان و تخلیه کیسه های مقعدی به ترتیب 3/97، 6/69، 4/43، 1/40، 1/54، 2/8، 5 و 2/29 درصد بود. فراوانی نسبی ریزش غیر طبیعی مو، خارش غیر طبیعی، وجود انگل خارجی، ترشح از گوش، التهاب گوش، وجود آبریزش غیر طبیعی چشم، ترشحات غیر طبیعی و التهاب چشم، جرم دندانی، شکستگی دندان، پوسیدگی دندان، دندان افتاده، ترشح زیاد از حد بزاق، بوی بد دهان و لیسیدن پشت به ترتیب 4/41، 2/18، 2/3، 7/3، 7/1، 5،7/9 و 5/8، 7/8، 5/2، 2/0، 5/1، 2/6، 8 و 2/19 درصد بود. 86 درصد از سگ های ارجاعی به بیمارستان دامپزشکی اهواز، حداقل دچار یکی از مشکلات رفتاری بودند. شایع ترین مشکلات رفتاری در سگ-های مورد مطالعه، جنب و جوش و فعالیت بیش از حد (7/38 درصد)، ترسیدن و ترسو بودن (9/27 درصد)، خراب کاری (2/27)، پرخاش گری، حمله و تهاجم به غریبه ها (7/23 درصد) و تمایل به ولگردی (2/22 درصد) بود. در این مطالعه سن با پرخاش گری، حمله و تهاجم به غریبه ها،آشنایان و سگ های دیگر، ادرار و مدفوع کردن در محل نامناسب، گوشه گیری و افسردگی، حرکات نامناسب و دور از ادب جنسی و محل زندگی با پرخاش گری، حمله و تهاجم به غریبه ها و سگ های دیگر، گوشه گیری و افسردگی، حرکات نامناسب و دور از ادب جنسی ارتباط داشت. همچنین پرخاش گری، حمله و تهاجم به غریبه ها،آشنایان و سگ های دیگر،ادرار و مدفوع کردن در محل نامناسب، گوشه گیری و افسردگی و پارس کردن بیش از حد با مدت نگهداری ارتباط داشت. بررسی حاضر نشان داد با وجود این که بسیاری از صاحبان سگ ها از تحصیلات دانشگاهی برخوردار بودند، اما اطلاعات کافی در زمینه ی چگونگی نگهداری از سگ را نداشتند لذا ضرورت اطلاع رسانی در این زمینه از سوی دامپزشکان مشخص می شود تا سبب کاهش مشکلات رفتاری و بهبود وضعیت سلامتی سگ ها و کاهش موارد رهاسازی وآسان کشی آن ها گردد.

اولتراسونوگرافی داپلر یک روش مهم برای بررسی بیماری های کلیوی است و اطلاعات به دست آمده در مورد آناتومی عروق و همودینامیک، کمک کننده می باشد. بیماری های کلیوی در گربه های مسن شایع هستند. کاهش جریان خون کلیوی به عنوان اولین نشانه اختلال است که می تواند با اولتراسونوگرافی داپلر ارزیابی شود. هدف از انجام این مطالعه به دست آوردن تصاویر طبیعی داپلر رنگی و محاسبه شاخص های سرعت جریان خون در سرخرگ های کلیوی، سرخرگ های بین لوبی و آئورت شکمی در گربه های بالغ می-باشد. به همین خاطر20 قلاده گربه سالم (10 قلاده نر و 10 قلاده ماده) با میانگین سنی 18 ماه (12 تا 24ماهه) و میانگین وزن 7/2 کیلوگرم (9/1 تا 2/3 کیلوگرم) انتخاب شدند. در این مطالعه شاخص های عروقی (آئورت شکمی و عروق کلیوی) حداکثر سرعت جریان خون در سیستول (psv)، سرعت جریان خون در دیاستول (edv)، متوسط سرعت جریان خون (mv)، شاخص مقاومت شریانی (ri)، شاخص ضربان شریانی (pi)، حجم خون (vf) و منحنی طیفی داپلر پالسی اندازه گیری شدند. مقادیر عددی بدست آمده هیچ گونه اختلاف معنی داری را نشان نداد (05/0p>). از نتایج به دست آمده در این مطالعه می توان به عنوان شاخص های طبیعی در تشخیص بیماری های مرتبط در گربه ها استفاده نمود.

تغییرات در ابعاد کلیه ها، غدد پروستات و بیضه ها، یکی از معیارهای ارزیابی به وسیله اولتراسونوگرافی محسوب می شود، که در برخی از بیماری ها کوچکتر یا بزرگتر از حد طبیعی خود می شوند. هدف از انجام این تحقیق،بررسی ارتباط و نسبت بین ابعاد کلیه، غده ی پروستات و بیضه در سگهای بومی سالمبا اولتراسونوگرافی می باشد. تحقیق روی 30 قلادهسگبالغ سالم و جوان بومی با میانگین وزنی 9/20 کیلوگرم انجامشد. اولتراسونوگرافیطبقروش هایاستانداردانجامشد وطول،عرض وارتفاعکلیه-هایراستوچپ، غده ی پروستات،بیضه هایراستوچپ و نیز قطر آئورت شکمی بادقت اندازه گیری شد. طولمهره-یدوم،سوموچهارمکمریدررادیوگرافیبهدستآمد. ارتباط بین موارد اندازه گیری شده به کمک ضریب همبستگی پیرسنو نسبت بین ابعاد آنها مشخص شد.همبستگی مستقیم و معنی داریبین طول، عرض، ارتفاع و حجم کلیه ها نسبت به غده ی پروستات و بیضه ها و بالعکس وجود داشت. همچنین ابعاد این سه عضو نسبت به بدنه ی مهره های کمری، قطر آئورت شکمی و وزن حیوان ارتباط مستقیم و معنی داریمشاهده شد. میانگین نسبت طول کلیه به طول پروستات، طول بیضه، عرض آئورت و طول مهره ی دوم کمری به ترتیب 6/2‏، 3/2، 2/7 و 4/2 بود. میانگین نسبت عرضکلیه به عرض پروستات، عرض بیضه، عرض آئورت و طول مهره ی دوم کمری به ترتیب 4/1‏، 9/1، 0/4 و 3/1بود. میانگین نسبت ارتفاع کلیه به ارتفاع پروستات، ارتفاع بیضه، عرض آئورت و طول مهره ی دوم کمری به ترتیب 7/1‏، 3/2، 4/4 و 4/1 می باشد.

پاروویروس تیپ-2، یکی از مهم ترین ویروس های مسئول ایجاد آنتریت حاد هموراژیک در سگ-هاست. cpv-2a، cpv-2b و cpv-2c تحت تیپ های شناخته شده ویروس هستند. به دلیل داشتن علایم مشابه با دیگر گاستروآنتریت ها روش های مختلفی برای تشخیص این ویروس پیشنهاد شده است. کیت تجارتی cpv آنتی ژن، یکی از روش های ساده ی تشخیصی است. در این مطالعه کیت تجارتی پاروویروس با روش pcr مقایسه شد. نمونه های مدفوع از 55 سگ (50 قلاده سگ مبتلا به اسهال خونی و 5 قلاده سگ سالم) در فاصله سال های 1391-1390 در منطقه اهواز، جنوب غرب ایران جمع اوری شد. سگ های مورد مطالعه، به دو گروه سنی (کمتر از 6 ماه و بالای 6 ماه)، 5 نژاد مختلف (تریر، ژرمن شفرد، دوبرمن پینچر، مخلوط و گریت دین) و بر اساس محیط به دو گروه (باز و بسته) تقسیم بندی شدند. تمام نمونه ها با دو روش ایمونوکروماتوگرافی و pcr مورد ارزیابی قرار گرفتند و نتایج با استفاده از روش های آماری kappa و mcnemar و مربع کای بررسی شدند. ica و pcr قادر بودند که آنتی ژن یا اسید نوکلئیک پاروویروس تیپ 2 را به ترتیب در 33 و 50 مورد از سگ های اسهالی تعیین کنند. سگ های سالم با هر دو روش منفی بودند. حساسیت ica در مقایسه با pcr، 66% تعیین شد. آزمایش pcr نسبت به ica حساس تر و دقیق تر است. آزمایش خون نیز نشان داد که اکثر سگ های آلوده دچار لکوپنی، لنفوپنی و نوتروپنی هستند (82 درصد؛ 41 مورد از 50 نمونه). به علاوه تحت تیپ های ویروس (cpv-2a و cpv-2b) نیز، بعد از تأیید این پاروویروس با روش pcr تعیین شدند. در این تست 48 نمونه cpv-2b و دو نمونه cpv-2a بودند. بنابراین cpv-2b سویه غالب در اهواز است.

با توجه به اهمیت منیزیوم و کاربردهای آن، در مطالعه حاضر اثر نانواکسید منیزیوم بر شاخص های الکتروکاردیوگرام سگ با اکسید منیزیم مقایسه شد. یک گروه از سگ ها به عنوان شاهد و گروه های دوم و سوم نانواکسید منیزیم را به مقدار 5 و10 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن و گروه چهارم اکسید منیزیم را به مقدار10 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن دریافت کردند. ارزیابی عملکرد قلب شامل تعداد ضربان قلب، ریتم قلب و ارزیابی امواج p-qrs-t با استفاده ازاشتقاق های استاندارد الکتروکاردیوگرام در قبل، یک، سه و بیست و چهار ساعت بعد از تزریق داروها انجام شد. مقدار منیزیم، پتاسیم، سدیم و کلسیم سرم در زمان های فوق اندازه گیری شد. شاخص های الکتروکاردیوگرام از قبیل محور الکتریکی قلب، دامنه و ارتفاع موج p، دامنه کمپلکس qrs، فاصله q-t، فاصله p-r، تغییرات چندانی نداشتند. ارتفاع موج t بوسیله نانواکسید منیزیم به مقدار 5 میلی گرم در سه ساعت بعد از تزریق کاهش معنی داری داشت. ارتفاع موج r بوسیله نانواکسید منیزیم به مقدار 10 میلی گرم در سه ساعت بعد از تزریق، افزایش معنی داری داشت. میانگین تعداد ضربان قلب بوسیله هر سه گروه دریافت کننده دارو در ساعت سوم بعد از تزریق کاهش معنی داری یافت. مقدار منیزیم سرم در یک ساعت بعد از تزریق بوسیله همه داروها افزایش معنی داری یافت. در مقادیر پتاسیم، سدیم و کلسیم سرم تفاوت معنی داری وجود نداشت. بنابراین مصرف نانواکسید منیزیم و اکسید منیزیم، می تواند بر روی سیستم قلب و عروق از جمله ضربان قلب و الکتروکاردیوگرام اثراتی داشته باشد. با این حال وقوع برخی آریتمی ها و اختلالات قلبی در مصرف اکسید منیزیم بیشتر از شکل نانو آن بوده است.

هدف از انجام این تحقیق امکان تخمین حجم مایع داخل صفاقی به روش اولتراسونوگرافی در گربه پس از ایجاد آسیت تجربی می باشد که به نظر نمی رسد تا کنون مورد بررسی قرار گرفته باشد. 200 تا 600 میلی لیتر محلول سدیم کلراید 9/0 درصد با آنژیوکت داخل صفاق تزریق شد. اولتراسونوگرافی در چهار حالت خوابیده به پشت، خوابیده به جانب، به حالت نشسته و به حالت آویزان انجام گرفت. اندازه گیری مقدار مایع با قرار دادن ترانسدیوسر به صورت سهمی در خط وسط شکم در قدام شکم، ناحیه ناف، خلف ناف و خلف شکم (جهت ارسال فراصوت شکمی پشتی) و در سمت چپ محوطه شکمی (جهت ارسال فراصوت جانب به جانب، چپ به راست) بود. به منظور تحلیل داده ها از تحلیل همبستگی و محاسبه ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی استفاده گردید. میزان همبستگی بین مقدار مایع بر حسب میلی متر در اولتراسونوگرافی با مقدار تزریق شده در جهت جانبی چپ به راست بیشتر بود و بهترین محل برای تخمین مایع در محوطه شکمی می باشد. بعد از آن، بهترین محل در ناحیه ناف می باشد. بهترین حالت گماری نیز خوابیده به پشت و پس از آن، جانبی راست بود. تخمین حجم براساس برآورد نقطه ای نشان داد که به ازای هر 10 میلی متر اندازه گیری در حالت خوابیده به پشت در اولتراسونوگرافی جانبی چپ به راست و شکمی پشتی (ناف) به ترتیب 3/47 و 0/53 میلی لیتر و در حالت خوابیده به جانب به ترتیب 9/63 و 6/51 میلی لیتر مایع در شکم تجمع یافته است. بر اساس یافته های این تحقیق از اولتراسونوگرافی می توان برای تخمین میزان مایع تجمع یافته در محوطه شکمی گربه استفاده کرد.

استافیلوکوکوس آرئوس و استافیلوکوکوس سودواینترمدیوس، استافیلوکوکوس های کوآگولاز مثبتی هستند که بیماری های مختلفی را در انسان و حیوانات سبب می شوند. بروز مقاومت های آنتی بیوتیکی به خصوص در سویه های مقاوم به متی سیلین این باکتری ها احتمال شکست درمان را افزایش داده و همچنین به عنوان تهدیدی برای سلامت جامعه انسانی محسوب می شود. هدف از مطالعه حاضر بررسی شیوع استافیلوکوکوس های کوآگولاز مثبت مقاوم به متی سیلین در سگ های ارجاعی به بیمارستان دامپزشکی اهواز و تعیین الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی آنها بود. از تعداد 143 سگ نمونه گیری شده(76 سگ ماده و 67 سگ نر)، تعداد 122(31/85%) حامل باکتری استافیلوکوکوس بودند. از این تعداد، 67 جدایه (91/54%) استافیلوکوکوس کوآگولاز مثبت جدا گردید که 13 جدایه (40/19%) استافیلوکوکوس آرئوس و 54 جدایه (59/80%) استافیلوکوکوس سودواینترمدیوس تشخیص داده شدند. آزمون مربع کای نشان داد که ارتباط معنی داری بین سن و جنسیت سگ ها با شیوع باکتری های استافیلوکوکوس کوآگولاز مثبت وجود ندارد (05/0 p>). نتایج آزمون pcr مربوط به بررسی حضور ژن meca، نشان داد که از تعداد 67 جدایه استافیلوکوکوس کوآگولاز مثبت، تعداد 28 (79/41%) جدایه واجد ژن (meca) بودند . نتایج سنجش حساسیت آنتی بیوتیک استافیلوکوکوس های کوآگولاز مثبت نشان داد که بیشترین مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک آمپی سیلین (56/86 %) بود و بعد از آن به ترتیب بیشترین مقاومت نسبت به پنی سیلین (23/52%)، تتراسایکلین و اگزاسیلین (86/26%)، کلوگزاسیلین (91/17%)، آزیترومایسین، اریترومایسین، جنتامایسین و سفتازیدیم (94/11 %)، سولفامتوکسازول (46/7 %)، سفتی زوکسیم (97/5 %)، مروپنم، نورفلوکساسین و متی سیلین (47/4 %) و کلرامفنیکل (98/2 %) بوده است. هیچ کدام از سویه ها نسبت به نیتروفورانتوئین، ریفامپین و ونکومایسین مقاومت نداشتند. 15جدایه (38/22%) مقاومت همزمان به حداقل 3 گروه آنتی بیوتیکی مختلف را داشتند. آزمون دقیق فیشر نشان داده است که ارتباطی بین سن، جنس، مصرف آنتی بیوتیک و سابقه جراحی در سگ های مورد مطالعه و حساسیت یا مقاومت آنتی بیوتیکی وجود ندارد(05/0 p>). در میان جدایه های واجد ژن مقاومت به متی سیلین (meca)، بیشترین میزان مقاومت نسبت به آنتی-بیوتیک آمپی سیلین (85/92%) بود و بعد از آن بیشترین مقاومت به ترتیب نسبت به پنی سیلین (14/57%)، کلوگزاسیلین (58/42%)، اگزاسیلین (71/35 %)، تتراسایکلین (14/32%)، سفتازیدیم (25%)، اریترومایسین و آزیترومایسین (42/21%)، جنتامایسین و سفتی زوکسیم (28/14 %)، متی سیلین، نورفلوکساسین، مروپنم و کوتریموکسازول (71/10%) بود. هیچ مقاومتی نسبت به ونکومایسین، کلرامفنیکل، ریفامپین و نیتروفورانتوئین در این جدایه ها مشاهده نشد. درمیان جدایه های فاقد ژن مقاومت به متی سیلین(meca)، بیشترین میزان مقاومت مربوط به آمپی سیلین (61/84%) بود و بعد از آن به ترتیب پنی سیلین (71/48%)، تتراسایکلین (07/23%)، اگزاسیلین (51/20%)، جنتامایسین (69/7%)، کلرامفنیکل، اریترومایسین، آزیترومایسین، کوتریموکسازول (12/5%) و سفتازیدیم (54/2%) قرار داشتند. هیچ گونه مقاومتی در جدایه های فاقد ژن مقاومت به متی سیلین(meca) نسبت به کلوگزاسیلین، مروپنم، ونکومایسین، سفتی زوکسیم، ریفامپین، متی سیلین و نیتروفورانتوئین مشاهده نگردید. آزمون دقیق فیشر نشان داد که ارتباط معنی داری بین حضور ژن meca و مقاومت به متی سیلین وجود ندارد(68% p=). بررسی اپیدمیولوژی و کلونیزاسیون استافیلوکوک های مقاوم به متی سیلین به منظور درک ظهور آشکار این سویه ها و توسعه استراتژی های کنترل مناسب این باکتری ها و تعیین الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی آنها برای درمان موفقیت آمیز و جلوگیری از گسترش سویه های مقاوم به آنتی بیوتیک ضروری می باشد.

آماده سازی روده ها پیش از انجام تصویربرداری با اشعه ایکس برای نیل به یک تشخیص صحیح الزامی است. به این دلیل این مطالعه به منظور مقایسه اثرات سنا و روغن کرچک در آماده سازی روده سگ ها پیش از رادیوگرافی از محوطه شکمی صورت گرفت. بیست قلاده سگ بالغ سالم از نژاد مخلوط، از هر دو جنس و با سن 18 تا 30 ماه یکی از دو رژیم آماده سازی سنا (20 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم) یا روغن کرچک (چهار میلی لیتر به ازای هر کیلوگرم) را یک روز قبل از رادیوگرافی از طریق لوله معدی دریافت کردند. از حدود 12 ساعت قبل از تجویز داروها به سگ ها غذا داده نشد. رادیوگرافی نیز 12 ساعت پس از آماده سازی روده انجام شد. به عبارت دیگر در روز قبل از رادیوگرافی فقط آب در اختیار حیوانات گذاشته شد. رادیوگراف های استاندارد توسط رادیولوژیست غیر مطلع از نوع رژیم آماده سازی، بررسی و وجود مدفوع و گاز در کولون و راست روده، رادیواپسیته مدفوع و کیفیت رادیوگراف ها جهت تشخیص، با یک معیار از صفر تا سه (صفر = نامناسب تا سه = عالی) امتیازبندی شد. به منظور بررسی هر گونه اثرات جانبی داروها، سگ ها تا دو هفته پس از تجویز داروها مورد مشاهده قرار گرفتند. میانگین امتیاز آماده سازی کولون برای رژیم سنا و روغن کرچک به ترتیب برابر 53/0±5/2 و 48/0±3/2 بود. هم چنین میانگین امتیاز آماده سازی راست روده برای رژیم سنا و روغن کرچک به ترتیب برابر 53/0±5/2 و 52/0±4/2 بود. هر دو داروی سنا و روغن کرچک امتیاز آماده سازی روده در سگ ها را به شکل معنی داری بهبود بخشیدند (05/0>p). هیچ گونه اختلاف معنی داری بین دو گروه از نظر امتیاز آماده سازی کولون و راست روده، رادیواپسیته مدفوع و کیفیت رادیوگراف ها وجود نداشت (05/0?p). هم چنین از نظر بالینی و عوارض جانبی داروها، سگ های دو گروه تفاوتی نداشتند. چنین می توان نتیجه گرفت که استفاده از سنا و روغن کرچک برای آماده سازی روده در سگ ها بی خطر و موثر بوده و به خوبی توسط سگ ها تحمل می شود.

کلسترول بارگذاری شده بر سیکلودکسترین به صورت کارآمد توانسته است از اسپرم تعدادی از گونه¬ها محافظت کند. همچنین شیشه¬ای کردن اسپرم به خصوص در انسان، افق¬های جدیدی را در زمینه¬ی انجماد اسپرم گشوده است. هدف از این مطالعه ارزیابی اثر clc بر شیشه¬ای سازی اسپرم گربه می¬باشد. اسپرم اپیدیدیمی گربه (22 زوج بیضه) از اپیدیدیم استخراج شد و سپس در معرض شیشه¬ای شدن در محلول تریس به همراه clc قرار گرفت. اسپرم یخ¬گشایی شده از نظر زنده¬مانی و تحرک ارزیابی شد. بخشی از اسپرم¬های یخ¬گشایی شده به¬همراه تخمک¬های بالغ گربه در برنامه لقاح آزمایشگاهی قرار گرفتند. تخمک¬ها به روش قطعه قطعه¬سازی تخمدان جمع آوری شدند. تخمک¬ها جهت بلوغ در محیطی با رطوبت %95 و %5 دی¬اکسیدکربن با دمای 38 درجه برای مدت 30-28 ساعت قرار گرفتند. بعد از بلوغ، تخمک¬ها به¬همراه اسپرم¬های یخ¬گشایی شده انکوبه شدند و میزان تشکیل تسهیم و بلاستوسیست بررسی شد. شیشه¬ای شدن به صورت معناداری (0001/0>p) باعث کاهش درصد تحرک اسپرم در گروه واجد clc (28/2±6/3) و گروه فاقد clc (02/2±1/1) در مقایسه با اسپرم تازه (82/1±3/28) شده است. زنده¬مانی نیز به دنبال شیشه¬ای شدن به صورت معناداری هم در گروه واجد clc (44/2±6/80) و هم گروه فاقد clc (15/2±2/78) در مقایسه با قبل از انجماد (94/1±9/89) کاهش یافته است (0011/0=p). درصد تشکیل تسهیم 54/7±4/44، 7/8±3/59 و 54/7±9/63 به ترتیب برای نمونه¬ی تازه، واجد و فاقد clc بود که تحت تاثیر انجماد قرار نگرفت (2401/0=p). درصد تشکیل بلاستوسیست 63/5±7/14، 5/6±1/20 و 63/5±03/15 به ترتیب برای نمونه¬ی تازه، واجد و فاقد clc بود که تحت تاثیر انجماد قرار نگرفت (7873/0=p). اسپرم گربه در مقابل فرایند شیشه¬ای شدن دارای تحملی ذاتی است و حضور clc تاثیر قابل ملاحظه¬ای روی آن نداشته است.

بر اساس دانش و اطلاعات ما در منابع، گزارشی در خصوص اولترسونوگرافی تیروئید گربه در ایران وجود ندارد. هدف از انجام این تحقیق بررسی یافته¬های طبیعی اولتراسونوگرافی تیروئید این حیوان در دو فصل سرد (بهمن) و گرم (تیر) می¬باشد. تحقیق روی 30 قلاده گربه بومی بالغ سالم انجام گرفت. هورمون¬های t3 و t4 قبل از انجام اولتراسونوگرافی در هر گربه اندازه گیری شد. برای این منظور ناحیه گردن در اطراف حنجره کاملا تراشیده و پوست تمیز و شسته شد. در دو طرف خط فرضی میانی گردن، از بالا به پائین و از چپ به راست اولتراسونوگرافی به منظور یافتن هر لوب تیروئید انجام گرفت. پس از یافتن تیروئید، اکوژنسیته، طول، عرض و ارتفاع هر کدام از لوب¬های چپ و راست اندازه گیری شد. رهیافت اولتراسونوگرافی یا محل اسکن کردن غده ی تیروئید در دو طرف خط فرضی وسط از قسمت خلفی حنجره و در دو طرف نای بود. هر دو لوب تیروئید در هر سمت قابل اسکن و متقارن بود. شکل غده تیروئید در اسکن طولی یا ساجیتال دوکی شکل و کشیده و در اسکن عرضی بیضی یا مثلثی شکل بود. پارانشیم تیروئید دارای اکوژنیسیته یکنواخت بوده و غدد پاراتیروئید درون آن قابل مشاهده نبود. اکوژنیسیته غده تیروئید نسبت به عضلات گردن بیشتر است و در دو فصل تغییری نداشت. اندازه¬ی هر لوب اندکی در فصل سرد بزرگتر بود. اندازه¬ی عرض و حجم در فصل گرم به¬طور معنی-داری کمتر از فصل سرد بود. اما در مورد طول و عمق در دو فصل سرد و گرم تفاوت معنی¬داری وجود نداشت. میانگین طول، عرض، ارتفاع و حجم در محدوده¬ی طبیعی گربه با وزن مشابه بودند. همچنین تفاوت معنی¬داری بین مقدار هورمون t3 و t4 در فصل گرم و فصل سرد وجود داشت . به نحوی که غلظت هورمون¬های t3 و t4 در فصل سرد بیشتر از فصل گرم بود.

تب کیو بیماری زئونوزی است که عامل آن کوکسیلا بورنتی می¬باشد. مخازن اصلی کوکسیلا بورنتی حیوانات مزرعه و حیوانات خانگی می¬باشد و عفونت عمدتاً از طریق استنشاق آئروسل¬ها ناشی¬ از ترشحات زایمانی یا گرد و غبار آلوده به کوکسیلا بورنتی از حیوانات آلوده به انسان منتقل می¬شود. لایم بورلیوز یکی از مهم ترین بیماری¬های زئونوز منتقله به¬وسیله¬ی کنه در نیمکره ی شمالی می¬باشد و عامل ایجادکننده ی آن بورلیا بورگدورفری می¬باشد و انتقال اصلی آن از طریق کنه¬های سخت جنس ایکسودس می¬باشد. لایم بورلیوز در انسان ممکن است منجر به عوارض شدید در سیستم عصبی، پوست، قلب و مفاصل گردد. سگ¬ها ممکن است علائم بالینی متفاوتی از جمله تب، بی حالی، بزرگی غدد لنفاوی، اختلالات کلیوی و قلبی و پلی¬آرتریت را نشان دهند که پلی¬آرتریت مهم ترین اختلال در حیوانات سرم مثبت نسبت به این بیماری می¬باشد. هدف از مطالعه¬ی حاضر بررسی شیوع سرمی کوکسیلا بورنتی و بورلیا بورگدورفری در سگ¬های ارجاعی به بیمارستان دامپزشکی دانشگاه شهید چمران اهواز بود. نمونه¬های سرمی از 182 قلاده سگ ارجاعی به بیمارستان جمع آوری شد و با روش الایزا از نظر کوکسیلا بورنتی و بورلیا بورگدورفری ارزیابی شدند. شیوع سرمی هر دو بیماری تب¬کیو و لایم 55/0 درصد (فاصله اطمینان 95% 7/2 – 0 درصد) بود. بررسی حاضر نشان داد شیوع سرمی تب کیو و بیماری لایم در سگ¬های ارجاعی به بیمارستان دامپزشکی اهواز ناچیز است و این حیوان در اپیدمیولوژی این دو بیماری زئونوز نقش بارزی ندارد و بایستی به منظور روشن شدن وضعیت اپیدمیولوژیک بیماری حیوانات دیگر منطقه مد نظر قرار بگیرند.

اسهال پاروویروسی در سگ سانان (پاروویروس تحت تیپ-2)، یک بیماری مهم، با شیوع نسبت بالا در ایران هست (به ویژه در توله¬سگهای زیر 6 ماه). در مطالعه حاضر، یافته¬های اولتراسونوگرافی و رادیوگرافی دستگاه گوارش سگ¬های مبتلا به اسهال خونی و غیر خونی مشخص گردید. 30 قلاده سگ بین 2 تا 11 ماه (میانگین 5/43 ماه) که انتریت پاروویروسی با روش ایمونوکروماتوگرافی اسی (ica) در آن ها تأیید شده بود در سه گروه مورد بررسی قرار گرفتند. سگ¬های مورد مطالعه به 3 گروه تقسیم¬بندی شده بودند: گروه a (سگ¬های مبتلا به اسهال خونی پاروویروسی)، b (سگ¬های مبتلا به اسهال خونی غیر پاروویروس) و c (سگ¬های مبتلا به اسهال غیر خونی). هر گروه به دو زیر گروه 1 (کمتر از 6 ماه) و 2 (بالای 6 ماه) تقسیم بندی شدند. یافته¬های اولتراسونوگرافی شامل پر بودن روده کوچک از مایعات و پر بودن معده و قولون از مایعاتبه ترتیب در 26/67 درصد،10 و صفر درصد از موارد بود. آتونی سرتاسری (توقف حرکات دستگاه گوارش) در 7 مورد (23/32 درصد) مشاهده گردید. امواج (حرکات) دستگاه گوارش در 23 مورد (76/67 درصد) دیده شدند. میانگین ضخامت دیواره معده، روده باریک و قولون، به ترتیب برای گروه a1 1/38، 2/14، 0/9 و برای گروه a2 1/5، 1/96 و 0/84 میلی¬متر بودند. پارامترهای فوق برای گروه¬های b1، b2، c1 و c2 به ترتیب 1/52، 2/16، 0/86؛ 1/36، 2/06، 0/88؛ 1/46، 1/86، 0/88 و 1/54، 2/18، 0/94 به دست آمدند. یک مقدار متوسط مایع آزاد در محوطه صفاقی (بصورن ان¬اکوئیک) در 2 مورد (67/6 درصد) از سگ¬های گروه a مشاهده گردید. میانگین انقباضات پریستالتیک در روده باریک گروه¬های مختلف a1، a2، b1، b2، c1 و c2 به ترتیب 6/1، 1/4، 2/18، 5/1، 2/1 و 2/4 تعیین شدند. آنالیز آماری، تفاوت معنی¬داری را بین گروه¬های a و b با c نشان داد (0/05>p)، اما تفاوت بین گروه¬های a با b معنی¬دار نبود (0/05<p). نتایج بدست آمده نشان داد که اسهال خونی (پاروویروس و غیر پاروویروس) می¬توانند تعداد انقباضات پریستالتیک روده باریک را کاهش دهند. تغییر در اکوژنیسیته به صورت هیپراکوئیک (6 تا از 30 مورد؛ 20 درصد) و هیپواکوئیک (5 تا از 30 مورد؛ 16/67 درصد) مشاهده گردید و موارد باقیمانده (19 تا از 30 مورد؛ 33/63 درصد) به صورت طبیعی بودند. آسیت در رادیوگرافی و اولتراسونوگرافی، تنها در 2 مورد (6/67 درصد) مشخص شده بودند که احتمالاً ناشی از کاهش پروتئین تام است. کلینیسین¬ها می¬بایست توجه داشته باشند که تجویز داروهای آنتی¬کولینرژیک، در موارد اسهال خونی ممنوع است. اگرچه هیچکدام از تغییرات فوق، برای تشخیص انتریت ناشی از پاروویروس در سگ¬ها، اختصاصی نیستند، اما یافته¬های فوق در کنار دیگر علائم، می¬تواند تا حد زیادی در روند درمان کمک¬کننده باشد.

مایع درمانی یکی از رایج ترین درمان ها در انسان ها و حیوانات است و در بسیاری از بیماری ها می تواند یک اقدام مفید در جهت نجات جان بیماران باشد. در ضمن مایع درمانی، با تغییر بعضی املاح والکترولیت های خونی و تغییراتی که در حجم پلاسما و فشار خون ایجاد می کند، عملکرد قلب را نیز تحت تاثیر قرار می دهد. از این رو در این مطالعه، علاوه بر بررسی تأثیر سرم های نمکی (ایزوتونیک و هیپرتونیک) و قندی (هیپرتونیک) بر میزان برخی الکترولیت ها و مینرال های خونی (سدیم، پتاسیم، کلسیم، منیزیم و فسفر) با بررسی الکتروکاردیوگرام اخذ شده از سگ ها، به تاثیرات قلبی حاصل از تجویز این محلول ها نیز پرداخته شد. چهار قلاده سگ نر به صورت متناوب توسط سرم فیزیولوژی (ml/kg 30)، محلول هیپرتونیک نمکی 2/7% (ml/kg 5) و محلول هیپرتونیک قندی 50% (ml/kg 5) تحت تیمار قرار گرفتند و در زمان های صفر، 10، 30، 60، 120 و 240 دقیقه و 24 ساعت پس از شروع تجویز داخل وریدی محلول ها، الکتروکاردیوگرام اخذ و خونگیری به عمل آمد. تمام حجم محلول ها در عرض 10 دقیقه تزریق شد. افزایش قابل توجه سدیم به دنبال تجویز محلول هیپرتونیک نمکی مشاهده شد. افزایش موقت در ضربان قلب، بعد از تزریق هر سه گروه سرم ها، خصوصا سرم هیپرتونیک نمکی، مشاهده شد. با توجه به اینکه بیشترین تعداد آریتمی های غیرفیزیولوژیک در گروه دکستروز مشاهده شد می توان این نکته را مدنظر قرار داد که استفاده سریع از سرم های هیپرتونیک قندی ممکن است با عوارض قلبی همراه باشد و بنابراین این روش استفاده از محلول هیپرتونیک قندی باید به صورت محدود و با دقت و نظارت کامل باشد

داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (nsaids)، دسته ای از داروهای ضد درد بوده که مصرف آن ها در دامپزشکی، به ویژه در سال های اخیر در حال افزایش است. با این حال وجود گزارشاتی از تأثیر سوء این داروها بر روند طبیعی ترمیم استخوان، نگرانی هایی را درباره کاربرد آن ها خصوصاً در جراحی های ارتوپدی به وجود آورده است. از آن جایی که مطالعه ای یافت نشد که به بررسی اثرات این داروها بر روند ترمیم استخوان در گربه ها پرداخته باشد، لذا هدف از مطالعه حاضر، ارزیابی رادیوگرافی تأثیر داروی کتوپروفن بر روند ترمیم استخوان، متعاقب شکستگی تجربی درشت نی در گربه بود. در مطالعه حاضر، علاوه بر اثرات داروی کتوپروفن بر روند ترمیم استخوان، عوارض احتمالی این دارو بر دستگاه گوارش، کلیه ها و عملکرد خونبندی نیز تعیین شد. به این منظور از ?? قلاده گربه نر بالغ از نژاد موکوتاه اهلی (میانگین سن ?? ماه و میانگین وزن ??/? کیلوگرم) استفاده شد. پس از مقید کردن، القای بیهوشی و آماده سازی روتین جراحی، استخوان درشت نی پای راست در معرض قرار گرفت و با استفاده از سیم ژیگلی از قسمت وسط استخوان بریده شد. سپس استخوان با استفاده از پین داخل مدولا و گچ تثبیت گردید. پس از آن حیوانات به صورت تصادفی در دو گروه مساوی (? =n ) تقسیم شده و یکی از دو درمان کتوپروفن (? میلی گرم/ کیلوگرم) یا سالین را به صورت زیر پوستی به مدت ? روز در ناحیه پشت گردن دریافت نمودند. ارزیابی رادیوگرافی در دو نمای داخلی جانبی و قدامی خلفی در هر دو گروه در روزهای ?، ?، ??، ?? و ?? بعد از جراحی انجام شد. همچنین ارزیابی مخاط معده و مری با آندوسکوپی، اندازه گیری ازت اوره خون و کراتینین، شمارش تعداد پلاکت ها و زمان خونریزی تا روز ?? پس از جراحی دنبال شد. نتایج حاصل از رادیوگرافی در مطالعه حاضر، میزان کمتر کالوس در گروه کتوپروفن نسبت به گروه سالین را در روز ?? پس از جراحی نشان داد (??/? p <). همچنین ارزیابی آندوسکوپی، اندازه گیری ازت اوره خون و کراتینین، شمارش تعداد پلاکت ها و زمان خونریزی هیچ تفاوت معنی داری را بین دو گروه تحت مطالعه نشان نداد (??/? p <). با توجه به نتایج حاصل از این مطالعه به نظر می رسد تجویز داروی کتوپروفن پس از جراحی ارتوپدی می تواند موجب اختلال در روند طبیعی ترمیم استخوان در گربه ها گردد. ضمن این که این دارو تأثیر سوئی بر سلامتی مخاط مری و معده، میزان ازت اوره خون و کرانینین و فعالیت خونبندی گربه ها ندارد. لذا با توجه به نتایج به دست آمده از مطالعه حاضر پیشنهاد می شود تجویز این دارو در گربه ها خصوصاً پس از اعمال جراحی ارتوپدی با احتیاط بیشتری انجام گیرد.

دستگاه گوارش یکی از مهم ترین دستگاه های بدن است که وظایف مهمی از جمله هضم و جذب مواد غذایی بر عهده دارد رادیوگرافی با ماده حاجب یک روش تشخیصی مناسب برای اختلالات دستگاه گوارش می باشد. داروها و مواد مختلفی بر روی دستگاه گوارش گربه تاثیرگزار می باشد.مثل سیزاپراید وکلرپرومازین. متعاقب این گونه موارد، رادیوگرافی با ماده حاجب نیز درخواست می شود. بنابراین با توجه به اینکه استفاده از این داروها ممکن است موجب تغییراتی در زمان عبور ماده حاجب از دستگاه گوارش گربه گردد و نیز با توجه به اینکه در منابع دامپزشکی در این زمینه مطالبی وجود ندارد، لذا هدف از انجام تحقیق حاضر، ارزیابی اثر داروهای کلرپرومازین و سیزاپراید، بر زمان تخلیه ماده حاجب از معده و روده گربه است.

از آنجا که متغیرهای زیادی بر میانگین غلظت سرمی تستوسترون در سگ ها تاثیرگذار هستند، مطالعه حاضر بر روی 6 قلاده سگ نر بالغ، سالم از نظر بالینی، از نژاد بومی و در محدوده سنی 2-5/1 سال انتخاب گردید. سپس در طول مدت مطالعه 1 سال (12 ماه)، هر 15 روز یک بار و در بازه زمانی 30/8 تا 30/11 قبل از ظهر، از ورید سفالیک خون گیری انجام شد. نمونه های خون سانتریفوژ گردیده و سرم ها تا بررسی نهایی، در منفی 20 درجه سانتی گراد فریز شدند. غلظت سرمی تستوسترون با استفاده از روش الایزا اندازه گیری شد. اطلاعات در رابطه با درجه حرارت محیط، میزان بارندگی و طول روشنایی روز از اداره هواشناسی استان خوزستان اخذ شده و نتایج بدست آمده با استفاده از آنالیز آماری anova و paired t-test مورد بررسی قرار گرفت. در این مطالعه میانگین±خطای استاندارد غلظت سرمی سالانه تستوسترون ng/ml 8/1±5/4 بدست آمد. حداقل و حداکثر غلظت سرمی تستوسترون به ترتیب، 2/0 و 3/7 نانوگرم در میلی لیتر بدست آمد. نتایج به دست آمده نشان داد که تغییرات سطح سرمی تستوسترون، به طرز قابل توجهی تحت تأثیر ماه نمونه-گیری قرار گرفته است (0001/0>p)، به طوری که پایین ترین سطوح سرمی تستوسترون به میزان ng/ml 7/1 در ماه های اردیبهشت و خرداد و حداکثر سطح تستوسترون به میزان ng/ml 7/6و ng/ml 8/6 در ماه های دی و مرداد بوده است. میانگین غلظت سرمی تستوسترون در فصل بهار ng/ml 25/0±93/1 بود، سپس با یک افزایش معنی دار در فصل تابستان به ng/ml 25/0±11/5 رسید (05/0p<). در ادامه با یک کاهش اندک و غیر معنی دار در فصل پاییز به میزان ng/ml 25/0±96/4 تنزل یافته (05/0<p) و در ادامه با یک افزایش معنی دار، به سطح ng/ml 25/0±94/5 در زمستان رسید (05/0p<)، بنابراین غلظت سرمی تستوسترون تحت تأثیر فصل نمونه گیری قرار گرفته است. به طور کلی، متغیرهای مورد بررسی فصل، تأثیر بالقوه ای بر غلظت سرمی تستوسترون دارد، به گونه ای که دما و طول روشنایی روز رابطه معنی دار منفی (دما r=-0.27; p=0.001، طول روشنایی روز r=-0.20; p=0.013) و میزان رطوبت، رابطه معنی دار مثبت (r=0.21; p=0.011) با غلظت سرمی تستوسترون سگ های مورد مطالعه داشته است.

هدف از انجام این تحقیق، تاثیر حالت گماری در اندازه گیری ابعاد کلیه ها در سگ های سالم و بررسی ارتباط و همبستگی بین ابعاد کلیه با ابعاد مهره های کمری (l) و قطر آئورت شکمی در اولتراسونوگرافی بود. تحقیق روی 20 قلاده سگ بالغ سالم نژاد بومی انجام گرفت. در اولتراسونوگرافی طول، عرض، ارتفاع (ابعاد) و حجم کلیه ها، یا دو حالت گماری خوابیده به راست و خوابیده به پشت برای کلیه چپ و خوابیده به چپ و خوابیده به پشت برای کلیه راست اندازه گیری شد. طول l6, l5 و قطر آئورت شکمی در اولتراسونوگرافی و طول l4, l3, l2 در رادیوگرافی تعیین شد. نسبت بین ابعاد کلیه ها به طول مهره های کمری و قطر آئورت اندازه گیری شد. بر اساس آزمون تی زوجی طول و عرض کلیه ها در حالت گماری خوابیده به راست یا چپ به طور معنی داری بزرگتر از حالت گماری خوابیده به پشت بود. در حالت گماری خوابیده به راست در حالت گماری به چپ به طور معنی داری کوچکتر از حالت گماری خوابیده به پشت بود (001/0p<). هیچ گونه اختلاف معنی داری در ارتفاع کلیه چپ در دو حالت گماری مشاهده نشد (05/0p>).

آهن یک عنصر ضروری برای اکثر موجودات زنده است و در بسیاری از روندهای متابولیک ازجمله انتقال اکسیژن توسط هموگلوبین و میوگلوبین و نیز به عنوان جزئی از ساختار بسیاری از آنزیم ها نقش حیاتی ایفا می کند. با توجه به عدم وجود مطالعات کافی در مورد آهن سرم در سگ های منطقه اهواز و شرایط آب و هوایی ویژه، شیوع نسبتاً بالای انگل های خارجی و داخلی و نیز سایر عوامل مستعد کننده فقر آهن در این منطقه، مطالعه حاضر باهدف بررسی وضعیت آهن سرم و ارتباط آن با تابلوی خونی در سگ های خانگی شهرستان اهواز انجام گرفت.

تیلریوز اسبی یکی از بیماری های انگلی با اهمیت در بین تک سمی ها می باشد و خطر جدی برای صنعت اسبداری محسوب می شود. تشخیص دقیق حاملین این انگل برای پیشگیری از بیماری و اقدامات کنترلی موثر، می تواند حائز اهمیت باشد. به همین منظور هدف از مطالعه ی حاضر بررسی احتمال وجود انگل تیلریا اکوئی در سگ های مناطق روستایی اطراف اهواز بوده است. در مجموع نمونه ی خون 100 سگ به روش مولکولی برای بررسی حضور انگل تیلریا اکوئی بررسی گردید. برای جستجوی تیلریا اکوئی، پرایمرهایی که هدف آن ها ژن 18s rrna بود انتخاب گردید. پس از استخراج dna از خون کامل سگ ها، نمونه ها pcr شده و نتایج آن ها با استفاده از ژل آگارز مشاهده شد. از بین 100 نمونه ی خون مورد مطالعه تنها در دو مورد آلودگی به انگل تیلریا اکوئی مشاهده گردید. به عبارتی 2 درصد از سگ های مورد مطالعه حامل انگل تیلریا اکوئی بودند. در مجموع نتایج مطالعه ی حاضر نشان می دهد که سگ های مناطق روستایی اطراف اهواز آلوده به انگل تیلریا اکوئی بوده اند. بنابراین این حیوانات می توانند احتمالا به عنوان حاملین انگل تیلریا اکوئی مطرح باشند. نتایج مطالعه ی حاظر نشان داد که در برنامه ریزی جهت کنترل تیلریوز اسبی در میان اسبان، آلودگی سگ ها نیز می بایست درنظر گرفته شود.