روش های متعددی برای جداسازی این نوع امولسیون ها وجود دارد، تکنیک انعقاد الکتریکی یکی از روش ها برای حذف روغن از امولسیون است. از این تکنولوژی برای تصفیه پساب های روغنی صنایع پتروشیمی و پالایشگاهی و جداسازی آب و نمک موجود در نفت خام استفاده شده است. هدف از انجام این آزمایشات جداسازی بنزن از امولسیون بنزن در آب با استفاده از میدان الکتریکی غیر یکنواخت بوده است. بدین منظور از یک ظرف جداساز 3 جداره با الکترود مسی و ترکیبات 1،2،3و4 درصد حجمی بنزن در امولسیون استفاده شده است. سپس این امولسیون ها تحت تاثیر میدان های الکتریکی ac و pulse dc قرار داده شده اند و تاثیر عوامل مختلف از قطر ذرات، ولتاژ و دما بر مقدار جداسازی بررسی شده است. نتایج نشان می دهد که بهترین درصد جداسازی بنزن از امولسیون 96% برای امولسیون با غلظت بنزن 4 درصد با ولتاژ 5500 ولت تحت میدان الکتریکی pulse dc بوده است.

تاکنون 5 ویروئید به نام های grapevine yellow speckle viroid-1 (gysvd-1)، grapevine yellowspeckle viroid-2 (gysvd-2)، australian grapevine viroid (agvd)، hop stunt viroid (hsvd)، citrus exocortis viroid (cevd) از مو شناسایی شده است. به علاوه، حدود 60 ویروس نیز این میزبان مهم را آلوده می کنند که 15 عضو آن در جنس نپوویروس قرار دارند. در این تحقیق به منظور بررسی پراکنش و تنوع ژنتیکی ویروئیدهای مو و همچنین نپوویروس ها و آلودگی مخلوط آن ها با همدیگر، نمونه برداری از سه استان آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی و اردبیل طی تابستان سال های 1388 و 1389 انجام شد و برای اولین بارروش مولتی پلکس پی سی آر (mrt-pcr) برای ردیابی هم زمان همه ویروئیدهای شناخته شده مو به کار گرفته شد. همچنین، یک روش ابداعی دیگر برای ردیابی هم زمان سه ویروئید gysvd-1، gysvd-2 وhsvd بر روی یک ممبران با مخلوط کردن پروب های اختصاصی در نورترن بلات (multiprobe northern blot, mpnb) بهینه سازی شد. ردیابی ویروئیدهای مو با سه روش mrt-pcr، mpnb و dot blotاز تاک های مورد بررسی نشان داد که منطقه شمال غرب کشور به صورت گسترده به این ویروئیدها آلوده هستند به نحوی که،gysvd-1، gysvd-2، agvd، hsvd و به ترتیب در 91، 65، 95 و 100 درصد تاک ها ردیابی شدند و در هیچ موردی آلودگی به ویروئید اگزوکورتیس مرکبات دیده نشد. نکته جالب این که در 63 درصد تاک ها چهار ویروئید gysvd-1، gysvd-2، agvd و hsvdبه صورت توامان حضور داشتند که نشان می دهد که آلودگی مخلوط در ویروئیدهای مو معمول است. در این بررسی، تنها در 5 تاک یک ویروئید حضور داشت و در 96 درصد موارد آلودگی مخلوط ویروئیدها مشاهده شد. mrt-pcr به صورت موثر و موفقیت آمیزی قادر به ردیابی همه ویروئیدهای مو بود و این روش می تواند در برنامه صدور گواهی سلامت در مو نقش مهمی را ایفا کند. بررسی های بیشتر این نمونه ها با روش rt-pcr، حاکی از حضور ویروس برگ بادبزنی مو (gflv) در 37 درصدتاک ها و بیماری رگ نواری مو (نتیجه ی برهمکنش بین gflv و ویروئیدهایی لکه زردی مو) در 17 درصدتاک ها را داشت. در آلودگی توام این دو عامل بر شدت بیماری افزوده می شد. در این تحقیق همچنین زیرگروه های a، b و c نپوویروس ها با روش mrt-pcr مورد ردیابی قرار گرفتند که نتایج حاکی از عدم حضور ویروس موزاییک آرابیس در این منطقه بود. در بین سایر نپوویروس ها تنها دو ویروس لکه حلقوی آناتولی مو (garsv) و ویروس بدشکلی مو (gdefv) در این تحقیق ردیابی شدند ولی میزان فراوانی این ویروس ها بسیار پایین بود به طوریکه هر کدام این ویروس ها تنها از یک نمونه ردیابی شدند.تعیین توالی کلون های ویروئیدها نشان داد که تنوع قابل ملاحظه ای در جدایه های ایرانی ویروئیدها و ساختارهای ثانویه منحصر به فرد آن ها وجود دارد.در ساختمان ثانویه gysvd-1بیشترین تفاوت با جدایه ها در منطقه متغیر، دو طرف ccr، قسمت چپ انتهایی قرار داشت. این تغییرات در gysvd-2 مربوط به ناحیه راست و چپ انتهایی ودر agvd مربوط به منطقه ی بیماریزایی بود. جدایه های ایرانی hsvd تفاوت قابل ملاحظه ای با سایر جدایه-ها نداشتند.روابط فیلوژنتیکی این ویروئیدها نشان داد که در اکثر موارد ایزوله های ایرانی تکامل مستقلی را طی نموده اند. توالی های به دست آمده از ایزوله های ایرانی در هیچ کدام از سه تیپ شناخته شده از ویروئید لکه زردی مو-1 قرار نمی-گیرند و تیپ فرضی جدیدی را می توان برای این ویروئید پیشنهاد کرد. نتایج حاصل از این تحقیق در تشخیص این ویروئیدها در مقیاس وسیع، صدور گواهی سلامت برای قلمه ها، آگاهی از وضعیت آلودگی تاکستان های شمال غرب کشور به ویروئیدها و نپوویروس ها در جهت برنامه ریزی برای کنترل آن ها می تواند بسیار مفید باشد.

cucumber mosaic virus (cmv) یکی از مهم ترین ویروس های آلوده کننده اعضای خانواده کدوئیان و متعلق به جنس cucumovirus و خانواده bromoviridae می باشد. این ویروس دارای دامنه میزبانی بسیار وسیعی است و گونه های گیاهی زیادی از خانواده های مختلف را آلوده می کند. آن دارای ژنوم چند بخشی شامل سه قطعه آران ای تک رشته ای، دو آران ای زیرژنومی و در برخی از جدایه ها دارای آران آی ماهواره ای است.rna1 به عنوان بزرگترین قطعه ژنوم ویروس بوده و دارای 3357 نوکلئوتید است و پروتئین 1a را کد می کند. rna2 حاوی 3050 نوکلئوتید و پروتئین 2a را رمز می کند. rna3 حاوی حدود 2200 نوکلئوتید و دارای دو سیسترون 3a و cp می باشد. پروتئین 3a توسط orf قرار گرفته در مجاورت ´5 رمز می شود. دومین orf موجود در orf3، پروتئین پوششی (26 کیلو دالتون)را کد می کند که در طرف ´3 مولکول rna3 قرار گرفته و از طریق rna4 زیر ژنومی کد می شود. این پروتئین به همراه پروتئین 3a (پروتئین حرکتی) برای حرکت سلول به سلول در میزبان مورد نیاز هستند. پروتئین های 1a و 2a نیز در همانندسازی ویروس ضروری هستند. ذرات ویروسی چند وجهی به قطر 29 نانومتر و بدون غلاف هستند و در طبیعت توسط شته ها به روش ناپایا منتقل می شوند. این ویروس بر طبق خصوصیات سرولوژیک و ترادف نوکلئوتیدی در دو زیرگروه طبقه بندی می شوند. هدف این پژوهش، بیان ژن پروتئین پوششی ویروس موزاییک خیار در سیستم پروکاریوتی باکتریrosetta escherichia coli بود. بخشی از آر ان ای سوم ویروس cmv ( استرین b13) که پروتئین پوششی را رمز می کند، قبلا با استفاده از آغازگرهای اختصاصی از روی cdna تکثیر و همسانه سازی شده بود. در این تحقیق از کلونی باکتریایی همسانه شده ی واجد ptz57cmvcp پلاسمید رشد داده شد و به روش لیز آلکالینی استخراج شد. سپس برش آنزیمی با آنزیم های bamhi و saci برروی این پلاسمید انجام شد. قطعه مورد نظر، به حامل بیان pet21a(+) برش داده شده توسط آنزیم های bamhi و saci اتصال داده شد و این فراورده به درون باکتری e.coli انتقال داده شد. پس از بیان پروتئین پوششی cmv در e.coli strain rosseta gami، اندازه ی آن در sds-page بررسی شد. وزن مولکولی این پروتئین در حدود 30 کیلو دالتون بود که بدون احتساب چند اسیدآمینه افزوده شده توسط انتهاهای n و cحامل، با اندازه ی پروتئین پوششی cmv که kda 26 است، مطابقت داشت. پروتئین پوششی cmv نوترکیب بیان شده در باکتری، با استفاده از آزمون های das-elisa، diba و وسترن بلات مورد بررسی قرار گرفت. در همه این موارد نتایج به دست آمده تایید کننده بیان ژن مورد نظر بودند. در نهایت تشکیل پروتئین پوششی ویروس cmv با استفاده از میکروسکوپ الکترونی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این مطالعه نشان داد علاوه بر تایید بیان این پروتئین و تشکیل ذرات شبه ویروسی را نیز اثبات کرد.

دو مورد از رایج ترین بازدارنده ها در دنیا که اولی جزء اولین بازدارنده های مورد تایید دانشمندان و دومی بازدارنده ای جدید، تجاری و محصول شرکت cortec است به ترتیب کلسیم نیتریت (cni یا calcium nitrite inhibitor) و بازدارنده خوردگی مهاجر با نام تجاری mci (migration corrosion inhibitor) (در این مطالعه از mci2005 به دلیل نحوه استفاده و کارا بودن استفاده شده است) است. از سوی دیگر کاربرد بتن خودتراکم به دلیل خصوصیات جذاب آن در حالت بتن تازه و همچنین بعد از گیرش به صورت جهانی در حال گسترش می باشد. استفاده از این بازدارنده ها در بتن در صورتی مقرون به صرفه خواهد بود که سایر ویژگی های دوام را بهبود بخشد و یا تاثیر منفی بر روی آن نگذارد. جهت تحقیق دوام دو نوع بتن معمولی و خودتراکم، تاثیر استفاده از کلسیم نیتریت با مقادیر 2 و 4 درصد وزنی سیمان و mci2005 در نسبت های 0.3، 0.6 و 0.9 لیتر در متر مکعب بتن و در نسبت آب به سیمان 0.45 برای بتن معمولی و نسبت آب به پودر 35/0 برای بتن خودتراکم بر ویژگی های دوام این دو نوع بتن موردبررسی قرار گرفته است. بر اساس نتایج بدست آمده برای مقاومت فشاری بتن معمولی، استفاده از دو نوع بازدارنده فقط مقاومت فشاری بتن حاوی l/m3 9/0 mci را آن هم به مقدار 9/2% درسن 28 روزه را افزایش می دهد. اما تاثیر بازدارنده ها بر روی مقاومت فشاری کوتاه مدت بتن خودتراکم بهتر بوده و در نمونه های حاوی l/m3 6/0 mci در سن 7 و 28 روزه بهبود مقاومت فشاری مشاهده شده است. در مورد مقاومت فشاری در سن 90 روزه و در محیط شاهد تنها در بتن معمولی حاوی l/m3 6/0 mci افزایش ناچیز مقاومت داشته ایم اما اختلاف مقاومت بین نمونه های حاوی بازدارنده و بتن شاهد در بتن خودتراکم نسبت به بتن معمولی بیشتر است. . با بررسی محیط جزرومدی، دریا و شاهد مشاهده می شود در اکثر موارد محیط جزرومدی محیط مخرب تری نسبت به دو محیط دیگر است. آزمایش جذب آب در سن 28 و90 روزه بر روی نمونه ها انجام شده که نتایج نشان می دهد در سن 28 روزه استفاده از 2% کلسیم نیتریت و l/m3 6/0 و 9/0 mci در بتن معمولی جذب آب را کاهش می دهد که این کاهش در بتن خودتراکم برای نمونه های حاوی 2% کلسیم نیتریت و l/m3 6/0 mci رخ داده است. در سن 90 روزه مگر در نمونه ی حاوی 2% کلسیم نیتریت در بتن خودتراکم هیچ گونه کاهشی در جذب آب نسبت به بتن شاهد مشاهده نشد. همچنین محیط معمولی مگر در مورد نمونه ی حاوی l/m3 6/0 mci جذب آب کمتری را نسبت به دو محیط دیگر دارد. همچنین درصد جذب آب بتن معمولی نسبت به بتن خودتراکم کمتر می باشد. آزمایش نفوذپذیری تحت فشار آب برای سن 90 روزه بر روی نمونه ها انجام شده است که نتایج نشان می دهد هر دو نوع بازدارنده باعث کاهش نفوذپذیری در دو نوع بتن می شود و همچنین محیط جزرومدی به دلیل شوره زدگی در سطح باعث تخلخل بتن شده و محیط مخرب تری نسبت به دو محیط دیگر است و عمق نفوذ آب بتن معمولی نسبت به بتن خودتراکم بالاتر می باشد که دلیل آن را می توان کارایی و اسلامپ بالا بتن خودتراکم دانست که باعث تراکم بیشتر بتن و کاهش منافذ بتن می شود. نتایج آزمایش خوردگی تسریع شده نشان می دهدکه در بتن معمولی استفاده از l/m3 9/0 mci روند پیشرفت خوردگی را به میزان قابل ملاحظه ای کاهش می دهد. اما عملکرد بازدارنده ها در بتن خودتراکم قابل قبول تر بوده است به طوری که l/m3 3/0 mci و 2% کلسیم نیتریت روند خوردگی را نسبت به بتن شاهد کاهش می-دهد.

سیب زمینیs.tuberosum گیاه یک ساله علفی دو لپه ای می باشد و در مناطقی که غده ها بتوانند در بین فصول زراعی بقا یابند به صورت چند ساله رشد کرده و به عنوان یک گیاه صنعتی و پر درآمد بصورت جهانی کشت می شود. خاستگاه این گیاه کوه های آند آمریکایی جنوبی می باشد، جایی که سیب زمینی یکی از ارکان رژیم غذایی میلیون ها نفر از افراد بومی می باشد. امروزه سیب زمینی غالبا برای مصارف انسانی کشت می شود، و در طول تنها چهار قرن اخیر، سیب زمینی بعد از برنج، گندم و ذرت، تبدیل به چهارمین محصول غذایی بزرگ در سطح جهان شده است. چین بزرگترین تولید کننده آن بوده و فدراسیون روسیه، ایالات متحده آمریکا و لهستان به ترتیب در رتبه های بعدی قرار گرفته اند (خانیزاد و همکاران، 1389). سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (فائو) تولید سیب زمینی ایران را در سال 2010 رقمی معادل چهار میلیون و 54 هزار تن تخمین زده است. بر این اساس، ایران رتبه پانزدهم را در جدول بزرگ ترین کشور های تولیدکننده سیب زمینی از نظر میزان تولید به خود اختصاص داده است. بیماری های ویروسی در طول قرن گذشته نقش مهمی را در کاهش توسعه صنعت سیب-زمینی بازی کرده اند به طوری که حداقل 37 گونه ی ویروسی به صورت طبیعی موجب آلودگی سیب-زمینی می شود که potato virus y یکی از مهم ترین آن ها بوده و دارای پراکنش جهانی است، در ایران نیز این ویروس از استان های اصفهان، خراسان، اردبیل، همدان و آذربایجان شرقی گزارش شده است (قاسم زاده و همکاران. 1389). علایم آن روی گیاهان سیب زمینی بسته به نژاد ویروس و رقم سیب-زمینی از موزاییک خفیف گرفته تا نکروز شدید شاخ و برگ و حتی مرگ گیاهان آلوده متغیر است. انتشار با شته های ناقل به عنوان یکی از مهم ترین راههای انتقال طبیعی ویروس در مزرعه است هر چند که این ویروس به صورت مکانیکی و از طریق تماس شاخ و برگ یا غده بین گیاهان انتشار پیدا می کند. ویروس yسیب زمینی از جهت ایجاد علایم روی گیاهان مختلف و از جهت پاسخ سرولوژیک به آنتی بادی های مونوکلونال به 3 گروه تقسیم می شوند: استرین n در توتون باعث ایجاد کلروز در رگبرگ ها می گردد و در سیب زمینی علایم خفیفی ایجاد می کند. از این گروه نژاد ntn در اروپا در سال های اخیر شناسایی شده است. نژاد cدر برخی ارقام سیب زمینی باعث موزاییک سیستمیک و خطوط نقطه چین در برگ ها می شود، نژاد o در برگ های توتون باعث موزاییک و پیسک و در سیب زمینی باعث پیسک یا موزاییک شدید و افتادگی برگ ها می شود. خسارت ناشی از این ویروس بسته به نژاد آن ممکن است به صورت موزاییک, پیسک, زخم, کوتولگی و نکروز باشد (خانیزاد و همکاران، 1389). روش های سرولوژیک به عنوان یکی از متداول ترین روش های ردیابی ویروس های بیماری زای گیاهی مورد استفاده قرار می گیرند به دلیل اینکه نسبت به سایر روش ها نیاز کمتری به زمان و امکانات دارند. برای انجام این روش ها (سرولوژیک) نیاز به آنتی بادی ویژه ی ویروس می باشد که، معمولا به روش سنتی برای تولید این آنتی بادی ها از پیکره های خالص سازی شده ی ویروس استفاده می شود. با توجه به مشکلاتی که این روش دارد، مثلا این روش نیازمند زمان و هزینه ی بیشتر و امکانات مخصوص مانند التراسانتریفوژ است که در همه ی آزمایشگاه ها وجود ندارد. همچنین، قیمت آنتی بادی های تجارتی ویروس ها زیاد و برخی از ویروس های گیاهی در گیاه دارای غلظت کمی بوده و در حین مراحل خالص سازی ناپایدارند بنابراین، به نظر می رسد که استفاده از پروتئین های نوترکیب ویروسی از جمله بیان پروتئین پوششی برای تهیه-ی آنتی بادی های نوترکیب می تواند این مشکلات را مرتفع سازد. در راستای تولید چنین پروتئین های نوترکیب، بایستی آن ها را در سیستمی مانند سیستم پروکاریوتی بیان کرد. در این تحقیق، از بیان ژن پروتئین پوششی این ویروس در باکتری escherichia coli به جای خالص سازی ذرّات ویروسی به منظور تهیه ی آنتی بادی چند همسانه ای علیه نژادهای pvy، استفاده شد. پس از بیان ژن مورد نظر، بیان آن با استفاده از آزمون های مثل sds-page و وسترن بلاتینگ ، مورد بررسی قرار گرفت که نتایج به دست آمده حاکی از بیان این پروتئین نوترکیب بود.

بیماری¬های ویروسی ناشی از نپوویروس¬ها از مخرب¬ترین بیماری¬های ویروسی مو در سراسر جهان به حساب می¬آیند که با نماتدهای خانواده longidoridae منتقل می¬شوند. اغلب این ویروس¬ها دارای میزبان¬های طبیعی متعددی در بین گیاهان زینتی و غیر زینتی، درختان میوه و علف¬های هرز می¬باشند. پیکره اعضای این جنس دو بخشی، جورقطر و به قطر حدود 30 نانومتر می¬باشد. غلظت این ویروس¬ها در گیاه و به ویژه تاک پایین است و در نتیجه این امر ردیابی آن¬ها را مشکل می¬سازد. در این تحقیق سعی شد تا نپوویروس¬های مهم تاک از تاکستان¬های استان کردستان مورد ردیابی قرار گیرند. به همین منظور، در طول فصول تابستان و پاییز سال¬های 1391 و 1392 از تاکستان¬های مختلف استان کردستان (سنندج، کامیاران، مریوان، قروه، اورامان، سقز، دهگلان، بانه و بیجار) 120 نمونه جمع¬آوری گردید. مجموعه¬ای از علایم احتمالی ناشی از ویروس شامل زیگزاگی شدن ساقه، موزائیک، کوتاهی فاصله میان¬گره، دوقلو شدن جوانه، کوتولگی، رگبرگ زردی و بدشکلی به صورت تکی یا ترکیبی از آن¬ها مشاهده شد. برای ردیابی دقیق نمونه¬های جمع¬آوری شده، از روش مولکولی reverse transcription-polymerase chain reaction استفاده شد. به این منظور، ابتدا نوکلئیک اسید کل از برگ¬های جمع¬آوری شده استخراج و تهیه cdna با استفاده از آغازگر راندوم هگزامر انجام گرفت. سپس آزمون polymerase chain reaction با به کار گرفتن جفت آغازگرهای عمومی جنس نپوویروس و هم¬چنین در صورت لزوم با آغازگرهای اختصاصی این ویروس¬ها انجام و قطعات تکثیر شده در ژل آگارز 2/1% مورد بررسی قرار گرفتند. در این تحقیق ویروس¬هایgflv، armv، trsv به ترتیب به میزان 11%، 5% و 2% در بین نمونه¬های مورد مطالعه ردیابی شدند. در این مطالعه ویروس¬های gflv (grapevine fanleaf virus)، armv (arabis mosaic virus) و trsv (tobacco ringspot virus) برای اولین بار با روش rt-pcr از استان کردستان و ویروس¬ trsv برای اولین بار از تاکستان¬های ایران با روش rt-pcr گزارش می¬شوند. نتایج حاصل از این تحقیق بیانگر آن است که با توجه به حضور چند ویروس مذکور در مناطق مورد تحقیق، استفاده از روش دقیق و حساس rt-pcr برای تشخیص پایه¬های مادری عاری از ویروس ضروری به نظر می¬رسد.

یکی از مشکلات عمده در بهره برداری از سیستم های قدرت، مسئله وقوع نوسانات فرکانس پایین در سیستم است. هنگامیکه یک سیستم قدرت تحت بارگذاری شدید مورد استفاده قرار می گیرد و ژنراتورهای سیستم هم دارای میرایی طبیعی کافی نیستند، احتمال وقوع پدیده نوسانات فرکانس پایین در سیستم بسیار زیاد است. این مسئله ما را مجبور می سازد برای حفظ پایداری دینامیکی سیستم، سطح بارگذاری آن را کاهش دهیم و این امر از نظر اقتصادی مطلوب نیست. راه حل دیگر برای غلبه بر مشکل نوسانات فرکانس پائین، استفاده از پایدارساز در سیستم های قدرت است. در هنگام وقوع نوسانات فرکانس پایین در سیستم، یک پایدارساز مرسوم سیستم قدرت (cpss)می تواند با تولید میرایی اضافی در سیستم موجب شود که نوسانات مذکور میرا شوند و پایداری سیستم حفظ گردد. اما چنانچه یک پایدارساز با پارامترهای ثابت برای تمام نقاط کاری یک سیستم قدرت مورد استفاده قرار گیرد، در این صورت وقتی شرایط کاری سیستم تغییر می نماید، این پایدار ساز ممکن است نتواند موجب میرا شدن نوسانات مذکور شود، در عوض ممکن است به ناپایداری سیستم نیز کمک نماید. هدف اصلی این پایان نامه تخمین بهنگام پارامترهای بهینه یک پایدارساز مرسوم در سیستم های قدرت به کمک شبکه های عصبی و نیز منطق فازی است. برای آموزش شبکه های عصبی و نیز منطق فازی طرح شده، ابتدا تعداد کافی الگوهای آموزشی برای پارامترهای یک cpss و برای شرایط کاری مختلف سیستم قدرت بدست می آید. بعد از مرحله آموزش، پارامترهای بهینه cpss به سرعت و تقریبا آنی از خروجی شبکه های عصبی و منطق فازی قابل محاسبه است. روش های طرح شده در این پایان نامه به طور کامل بر روی یک سیستم smib اجرا شده و نتابج بدست آمده به طور کامل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. روش مذکور سپس برای اعمال در سیستم های قدرت چند ماشینه توسعه داده شده است. برای این کار شبیه سازی هایی برای بدست آوردن مدل خطی یک سیستم قدرت چند ماشینه دو ناحیه ای ذکر شده است که با کمک آن می توان روش های طرح شده را در سیستم های چند ماشینه پیاده سازی نمود.

در پژوهش حاضر به منظور ردیابی ویروس های موزائیک خیار (cmv)، موزائیک زرد کدو (zymv) و موزائیک پیسک سبز خیار (cgmmv)از مزارع جالیز استان کردستان طی بهار، تابستان و پاییز سالهای 1392، 1393 تعداد 81 نمونه برگی بادمجان، خیار، فلفل، کدو، گوجه-فرنگی و لوبیاسبز مشکوک به آلودگی جمع آوری شد.دو نمونه w1 و zmk4بعد از مایه زنی در گیاه خیار با ایجاد علائم بدشکلی منجر به انتقال cmv و zymv شدند. به منظور ردیابی ویروس های مورد نظر، استخراج آران ای کل از نمونه های مشکوک انجام و سنتز دی ان ای مکمل با استفاده از آغازگرهای تصادفی شش تایی انجام شد.پی سی آر با آغازگرهای اختصاصیcmv(f)/cmv(r) و zymv(f)/zymv(r) به ترتیب منجر به تکثیر قطعه ی مورد انتظار به طول bp867 مربوط به cmvو قطعه bp432 مربوط به zymvاز ژن پروتئین پوششی در 17 نمونه آلوده به این ویروس شد ولیcgmmv در هیچکدام از نمونه ها ردیابی نشد.