چکیده برای ارزیابی نقش آنتی ژن 24p به عنوان یک شاخص در عفونت ویروس hiv طراحی یک روش سنجش ایمنی ساده و حساس برای تشخیص این آنتی ژن مورد یررسی قرار گرفت. 300 نمونه منفی با کیت نسل سوم آنتی بادی بر علیه hiv مورد آزمایش قرار گرفت وهمچنین30 نمونه مثبت از مرکز تحقیقات ایدز و از بیماران تایید شده با روش ایمونوبلات و nat جمع آوری شد. تمام نمونه ها با کیت طراحی شده با آنتی ‍ژن 24p به روش الیزا مورد آزمایش قرار گرفت.به منظور حذف اثر کمپلکس آنتی ژن – آنتی بادی در سنجش آنتی ژن و جداسازی این کمپلکس از بافر های مختلفی استفاده شد که بهترین پاسخ با استفاده از بافر گلیسین بدست آمد. جهت مقایسه حساسیت و احتصاصیت همزمان از آنتی بادی منوکلونال موشی نیز به عنوان آنتی بادی کوتینگ استفاده شد و با آنتی بادی منوکلونال انسانی مقایسه گردید . از 30 نمونه مثبت در 21 مورد تست آنتی ژن در کیت طراحی شده با آنتی بادی منوکلونال انسانی و 18 مورد در کیت طراحی شده با آنتی بادی منوکلونال موشی قبل از مجاورت با محلول گلیسین مثبت شد . ( حساسیت تشخیصی به ترتیب 70%و60%). پس از مجاور سازی به ترتیب 28 نمونه و 27 مورد مثبت شد . ( حساسیت تشخیصی به ترتیب 93%و90%).در کیت طراحی شده برای تشخیص آنتی ژن 24p حد مرزی بر مبنای جذب نوری نمونه های منفی 0.15 ( معادل 2 پیکوگرم در میلی لیتر آنتی ژن 24p) تعیین شد. اختلاف بین میانگین جذب نوری نمونه های مثبت و منفی در تست آنتی ژن از نظر آماری با 0.005p< قابل توجه است. (جذب نوری 1.6 در مقابل 0.08). حساسیت آنالیتیک سنجش با استفاده از آنتی بادی منوکلونال انسانی و استفاده از آنتی ژن who 1 واحد در میلی لیتر و با آنتی ژن نوترکیب 2 پیکوگرم در میلی لیتر بدست آمد که در استفاده از آنتی بادی منوکلونال موشی این مقدار به ترتیب 4 و8 می باشد بر اساس نتایج خاصل از نمونه های منفی اختصاصیت سنجش 100% بدست آمد.مجاور سازی نمونه سرم های مثبت و نمونه هائی از پانل bbi که تست آنتی ژن و آنتی بادی و pcr مثبت بودند بافر گلیسین 1.5 مولار با 2ph= باعث افزایش حساسیت تشخیصی می شود. (70% در مقابل 93%) . این تست حساسیت و ویژگی بالایی برای تشخیص hiv دارد و در مقایسه با روشهای دیگر تشخیص ، ساده، سریع، دقیق و از نظر اقتصادی مقرون به صرفه می باشد. از این تست در غربالگری نوزادان تولد یافته از مادران hiv مثبت و همچنین تعیین تکلیف در مورد افرادی که تست الیزا نسل چهارم مثبت داشته ولی تست وسترن بلات آن را تائید نکرده است میتوان استفاده کرد . واژگان کلیدی: ، آزمون الیزا ، آنتی ژن 24p ، سنجش ایمنی ، hiv

چکیده بارزترین نقش پروتئین m2 در ویروس a آنفولانزا ایجاد یک کانال یونی یکطرفه برای عبور h+ به درون ویروس می باشد. این قابلیت در اسیدی شدن محتویات ویروس و رها سازی ژنوم آن به درون سیتوپلاسم میزبان نقش داشته و امری حیاتی برای تکثیر ویروس به شمار می رود. بر اساس شواهد، انسداد این کانال از تأثیر ویروس بر سلول میزبان جلوگیری کرده و مانع بیماریزایی آن می شود. با توجه به اهمیت این پروتئین کانالی در ارائه راه کارهای جدید برای مقابله با انواع ویروسهای a آنفولانزا که بسیاری از جمعیتهای حیوانی و انسانی را تهدید می کنند، این تحقیق سعی دارد تا با توالی یابی ژن مسئول سنتز این پروتئین چشم اندازروشنی را برای تولید آنتی بادی ها و داروهای جدید محدود کننده این ویروس ایجاد کند. در این تحقیق سعی شده است تا میزان بالای حفظ توالی (sequence conservation) ژنی، از طریق مقایسه توالی ژن m2ای که از یک ویروس a آنفولانزا با نام علمی a/chicken/iran/101/1998(h9n2) استخراج شده است با دیگر توالی هایی از این ژن که در تحت تیپهای متداول این ویروس در سطح جهان وجود دارند، نشان داده شود. همین امر نقش آنتی ژنی این پروتئین را نسبت به دیگر آنتی ژنهای معروف این ویروس که هر ساله دچار تغییر می شوند و نسبت به داروهای مهار کننده مقاومت نشان می دهند، دو چندان می کند. کلون این ژن به کمک وکتور متعارف pqz57rt که نوعی taوکتور بی نیاز از آنزیم برشی است، در سویه dh5? از باکتری ای کولی انجام پذیرفت. این روش چنانچه باکتریهای کلون شده در شرایط انجماد استاندارد قرار بگیرند امکان نگهداری نامحدود کلونیها را فراهم می کند و از طرفی تکثیر مجدد باکتریها و استخراج ژن از آنها را به سادگی امکان پذیر می سازد. در انتها نیز با انتقال این ژن به یک وکتور دیگر بنام pegfp-n1 که نوعی وکتور بیانی است و قادر به ترجمه ژن در سلولهای پستانداران می باشد، مقدمات لازم برای تولید پروتئین این ژن ایجاد گردید.

خلاصه: استفاده از کشتهای سلولی یکی از ابزارهای مهم پژوهشهای زیستی می باشد. آلودگی کشت های سلولی با سلولهای hela به عنوان خطری بالقوه برای تحقیقات سلولی و نتایج حاصل از آن محسوب می شود. در این تحقیق از آنالیز توالی های تکراری کوتاه (str) برای تشخیص آلودگی های سلولی به hela استفاده شده است. مواد و روش ها: برای تشخیص آلودگی سلولهایrk-13 ، vero و mrc-5 به سلول های hela، از تعداد سیزده str؛ مبتنی بر سیستم combined dna index system (codis) همراه با ژن آمیلوژنین (برای تشخیص جنسیت سلول ها) استفاده شد. برای تکثیر strها از pcr استفاده گردید، برای مشاهده اندازه هر کدام از strها الکتروفورز با ژل پلی اکریل آمید (page) بکار گرفته شد. در نهایت با رنگ آمیزی ژل با نیترات نقره و تجزیه و تحلیل باند های بدست آمده، بوسیله نرم افزار labworks، کدهای عددی هر کدام ازstrها با کدهای عددی strهای موجود در دو مرجع (atcc) و (jcrb) (برای تعیین آلل معرف نوع سلول) مقایسه شدند. یافته ها و نتیجه گیری: نتایج بدست آمده نشان داد که سلول های مورد مطالعه، فاقد آلودگی به hela می باشند. آلودگی عمدی سلولها با سلولهای hela به میزان 10% برای mrc-5 و 5% برای vero و 2% برای rk-13 با این روش تشخیص داده شد که می تواند به عنوان معیاری برای حساسیت روش استفاده از آنالیز توالی های تکراری کوتاه (str) بکار رود

آنتی ژن پنهان در مقابل آنتی ژن آشکار به عنوان اصلی بنیادین در ساخت واکسن بر ضد گونه¬های مختلف کنه استفاده شده است. در میان آنتی ژن های پنهان، bm86 به عنوان گلیکوپروتئین اختصاصی امروزه درساخت واکسنهای ضدکنه بکار میرود. این ملکول اولین بار از بوفیلوس میکروپولوس گونه کنه شایع در استرالیا و کوبا جدا شد. براساس نقش مهم این مولکول در سلول های اپیتلیال روده کنه و مشخصه¬ی پنهان بودن، این گلیکوپروتئین برای ساخت واکسن (به ترتیب tickgard,gavacدرکوبا و استرالیا) برعلیه گونه کنه بوفیلوس میکروپولوس استفاده شد. به دلیل اینکه، گونه های کنه های شایع ایران با آنچه در بالا ذکرشد کاملا متفاوت می باشد، در این مطالعه تلاش شد تا با استفاده از روش ایمونولوژیکی و استفاده از منوکلونال آنتی بادی تولید شده در موسسه رازی به بررسی وجود ساختارهای مشابه با bm86 در نمونه های مختلف کنه از جمله ریپی سفالوس سانگویی ئوس، هیالوما درومداری، هیالوما آناتولیکم آناتولیکم، هیالوما مارجیناتوم بپردازیم. بدین منظور پس از تشریح کنه های ماده بالغ خونخورده و جداسازی روده میانی آنها، از سوپ سلولی هیبریدومای ضد bm86 پس از تغلیظ اولیه برای آزمون های ایمونوفلورسنت غیر مستقیم و وسترن بلات بر روی این روده ها استفاده شد. در نتیجه ساختارهای مشترکی مابین مولکول bm86 به کار رفته در واکسن gavac و مولکول های روده میانی کنه هیالوما مارجیناتوم با وزن مولکولیkda 116 و ریپی سفالوس سانگویی ئوس با وزن مولکولی 55kda بدست آمد.