هدف اصلی این تحقیق شناسایی گنبدهای نمکی موجود در تنگه هرمز با استفاده از داده های تحت الارضی می باشد. در این مطالعه ساختار، مکانیسم تشکیل، موقعیت مکانی، نقش و تأثیر متقابل این گنبدها با تکتونیک حاکم بر منطقه مورد بحث و بررسی قرار گرفته اند. در این راستا، مدل سازی ساختارها و استفاده از نشانگرهای لرزه ای و تلفیق آن با زمین شناسی و تکتونیک منطقه که متاثر از کوهزایی عمان و زاگرس هستند به کار گرفته شده است. چون محدوده مورد مطالعه زیر دریا قرار گرفته است، داده های لرزه نگاری بازتابی دو بعدی مورد استفاده قرار گرفته اند. داده های یاد شده و اطلاعات حاصل از حفاری های عمیق در تنگه هرمز (هشت حلقه چاه) با نرم افزار پترل برای مدل سازی ساختار های زیرزمینی بکار گرفته شده اند. نتایج حاصل نشان داده است که دیاپیریسم نمک در تنگه هرمز، پس از رسوبگذاری سری هرمز شروع شده است. دو مرحله رشد فعال و غیر فعال برای رشد ساختارهای مرتبط با دیاپیرهای منطقه مورد مطالعه شناخته شده است. همچنین مشخص شده که تکتونیک منطقه بیشتر تحت تاثیر کوهزایی عمان بوده و کوهزایی زاگرس نقش فرعی تری در تکامل تکونیکی تنگه هرمز بازی کرده است. در این پژوهش پراکندگی 17 گنبد نمکی مدفون و غیر مدفون در تنگه هرمز به نقشه در آمده است و مشخص شده که تشکیل ساختارهای مرتبط با حرکت رو به بالای نمک هرمز می تواند با حضور برخی گسل های پی سنگی با امتداد شمال شرق?جنوب غرب ارتباط داشته باشد.

گسل تبریز، از مهم ترین گسل های ایران است که در منطقه شمال غرب ایران و در آذربایجان مرکزی (ایران) قرار گرفته است. این گسل هسته مرکزی سامانه گسلی را تشکیل می دهد که عمده لرزه خیزی منطقه متأثر از عملکرد این گسل هاست. در این پژوهش سه چشمه لرزه زای پهنه ای در امتداد این گسل مشخص گردید که شهر تبریز در داخل یکی از این چشمه ها قرار می گیرد. بررسی داده های لرزه ای دستگاهی و تحلیل تصاویر دور سنجی در پهنه گسل تبریز، از حوالی شمال شهر میانه تا غرب شهر مرند، سه پاره عمده برای گسل شمال تبریز متمایز کرده است. پس از پاره بندی گسل وضعیت تنش های تکتونیکی در طول گسل به روش وارون مستقیم تحلیل شده است. نتایج تحلیل تنش در امتداد این گسل در محدوده مورد مطالعه نشانگر حرکات امتدادلغزی این گسل است که با حرکات امتدادلغزی راستگرد این گسل در کواترنر هم خوان است. با تحلیل تنش ها برای پاره های مختلف گسل امکان بررسی و برآورد توان حرکتی گسل در آینده فراهم شده است که بررسی نتایج بدست آمده در این پژوهش نشان می دهد برای پاره میانی و جنوبی گسل تبریزمقدار پتانسیل حرکتی گسل(fmp) حدود 73/0تا67/0 است. بنابر این نشانگر پتانسیل بالای این گسل برای فعالیت مجدد و ایجاد زلزله های بزرگ و مخرب است که تاریخچه زلزله های فشرده تاریخی این گسل نیز این مورد را تایید می کند. از این رو نتایج این تحقیق احتمال حرکت برای گسل شمال تبریز را 70 درصد برآورد می کند. اما مقدار پارامتر fmp در پاره شمالی (بخش غرب و محدوده شهر مرند) گسل تبریز 37/0تا3/0 و از این رو این بخش دارای توان لرزه خیزی پایین تری نسبت به پاره های میانی و جنوبی می باشد.

آذربایجان ایران بین دو کوهزاد بزرگ قفقاز در شمال و زاگرس در جنوب قرار گرفته است و بسیاری از گسل های عمده و بزرگ در این ناحیه میرا می شوند. به طور کلی چنین می توان گفت که آذربایجان شرقی از نظر مرزهای تکتونیکی، در بین چهار گسل امتداد لغز عمده محصور شده است. این چهار مرز شامل گسل ارس در شمال، گسل تبریز در غرب، سامانه گسلی تالش و آستارا در مرز شرقی و همچنین گسل اردبیل- میانه در مرز جنوب شرقی می باشند. استفاده از روش های ژئودتیکی مانند ترازیابی به منظور پایش جابجائی پوسته زمین ناشی از زمین لرزه نیازمند صرف هزینه و زمان زیاد می باشد. تکنیک تداخل سنجی راداری با توجه به پوشش مکانی وسیع و قدرت تفکیک مکانی بالا ابزار ارزشمند در پایش جابجائی پوسته زمین می باشد. به علت اینکه در مناطق کوهستانی تصاویر راداری بیشتر تحت تأثیر عدم همبستگی زمانی و مکانی قراردارند، با توجه به کوهستانی بودن منطقه مورد مطالعه، بهترین روش برای پایش جابجایی استفاده از روش پراکنشگرهای پایدار برمبنای تداخل سنجی راداری می باشد. در این پایان نامه تغییرات ایجاد شده در پوسته زمین پیش از زمین لرزه 21 مرداد 1391 اهر- ورزقان واقع در شمال غرب ایران با استفاده از روش تداخل سنجی راداری مبتنی بر پراکنشگر های پایدار بررسی شده است. داده های مورد استفاده شامل 20 تصویر راداری از سنجنده envisat asar ، از سال های 2003 تا 2010 که در مدار پائین گذر از منطقه مورد مطالعه تصویر برداری شده اند، می باشند. به دلیل اینکه منطقه غیر شهری و عاری از بازتابنده های قوی است و همچنین مدل جابجایی از قبل مشخص نمی باشد، بهترین روش استفاده از الگوریتم ارائه شده توسط دانشگاه استنفورد (stamps) است. سری زمانی جابجایی به همراه نرخ متوسط آن، در مسیر دید ماهواره بدست آمده است. روش stamps دارای دو الگوریتم متفاوت می باشد که شامل روش پراکنشگر های پایدار متداول و روش پراکنشگر های پایدار بر مبنای خط مبنای کوتاه می باشد. در این پژوهش از هر دو روش برای بدست آوردن میزان جابجائی گسل جنوب اهر استفاده شده است. سپس از تلفیق دو روش پراکنشگر های پایدار و طول خط مبنای کوتاه به منظور کاهش اثر خطای بازیابی فاز استفاده شد. در نهایت نتایج نسبت به خطاهای اتمسفری، مداری و خطاهای زاویه دید که در مکان همبسته می باشند تصحیح شدند. با توجه به نتایج اخذ شده بیشترین نرخ جابجایی در منطقه مورد مطالعه 4/9 میلی متر بر سال می باشد. بررسی ساز و کار گسل جنوب اهر در تمامی بخشهای گسل ساز و کار امتداد لغزی راستگرد نشان می دهد که با داده های زمین شناسی کاملا یکسان و همخوان است. همچنین بررسی نتایج بدست آمده از تحلیل داده های راداری در ارتباط با ناحیه شمال اهر-ورزقان نشان می دهد که اغلب آبراهه های با روند ne-sw، توسط گسل های جوان و فعال که امتداد تقریبی e-w دارند و به موازات گسل جنوب اهر که مسبب زلزله 21 مرداد 1391 تشخیص داده شده قرار گرفته اند. کلمات کلیدی: تداخل سنجی راداری، اهر-ورزقان، پراکنشگر های پایدار، sbas، پیش لرز

محصولات نفتی به عنوان مهم ترین سوخت رایج در کشورمان دارای اهمیت فراوانی ازنظر تأمین انرژی می‎باشند و مطالعه بر روی میادین نفتی همواره یکی از نیازهای اساسی کشورمان محسوب می‎شود. براین اساس نیاز است، با انجام شیوه‎های مختلف ازجمله مدل‎سازی در ارتباط با مخازن نفتی که در این پژوهش مخزن نفتی میدان لالی مدنظر است این میادین با دقت بیشتری موردبررسی قرار گیرند و با مشخص شدن ساختار موجود و نحوه تکامل این ساختارها بتوان حفاری‎های آتی برای استخراج نفت را توسعه داد. با توجه به زیرسطحی بودن میدان از داده‎های ژئوفیزیکی استفاده شده است. در این ارتباط نرم افزار پترل به دلیل کاربردی بودن در مدل‎سازی مخازن بکار گرفته شده است. مدل‎سازی عددی در 2 بعد در کنار نتایج مدل‎سازی با نرم‎افزار پترل که به شکل 3 بعدی است می‎تواند را‎ه‎گشا باشد که برای رسیدن به این هدف از نرم‎افزار مدل سازی عددی آباکوس استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان می‎دهد که دو گسل با امتداد nw-se در یال جنوبی میدان لالی وجود دارد، که حداکثر تنش افقی، عمود بر روند این گسل‎ها (ne-sw) می‎باشد. نتایج حاصل از مدل‎سازی عددی نیز نشان می‎دهد که در تحلیل‎هایی که ضریب اصطکاک برای گسل 02/0در نظر گرفته شده، همگرایی بیشتری بین نتایج حاصل از مدل‎سازی و معیارهای زمین‎شناسی برقرار است. مقدار جابجایی گسل یال جنوبی در دو حالت با ضریب اصطکاک 02/0 و 1/0 به ترتیب 3/6 و 11 میلی‎متر بر سال به دست آمده است. نتایج مدل سازی نشان داده است که محل بحرانی و تمرکز تنش در این ساختار در محل به هم پیوستن گسل‎های یال شمالی و یال جنوبی می‎باشد.

وجود گسل شمال تبریز و زلزله¬های مهیب تاریخی آن نشان می¬دهد که این منطقه یکی از مناطق مهم لرزه¬خیز ایران می¬باشد. در این پایان¬نامه گسل شمال تبریز و داده¬های لرزه¬ای جمع¬آوری شده این ناحیه مورد مطالعه قرار گرفته است. پیش¬بینی زمین¬لرزه یکی از چالش¬های امروزی بشر می¬باشد که اگر بتوان به نتایج علمی و موفق رسید یک پیشرفت برجسته به حساب می¬آید. این پژوهش از تکنیک¬های مختلف داده¬کاوی برای تحلیل داده¬ها استفاده کرده است. ابتدا داده¬های لرزه¬ای در این منطقه جمع¬آوری و قبل از استفاده پیش¬پردازش¬های لازم روی داده¬ها انجام گرفته است. سپس به آنالیز و پیش¬بینی مهمترین پارامترهای مخاطرات لرزه¬ای از جمله بزرگی و زمان وقوع زمین لرزه¬ها پرداخته شده است. از بین الگوریتم¬های استفاده شده برای تخمین بزرگا با مقادیر پیوسته، الگوریتم vote که در زیرپردازش خود از الگوریتم¬های رگرسیون خطی، شبکه عصبی پس انتشار خطا و درخت تصمیم¬گیری w-m5p بهره می¬برد کمترین ریشه میانگین خطا را به خود اختصاص داد و از بین الگوریتم¬های پیش¬بینی¬کننده بزرگا با مقادیر گسسته، الگوریتم classification by regression که در زیرپردازش خود از شبکه عصبی پس¬انتشار خطا با یک لایه مخفی شامل سه نرون استفاده می¬کند دارای بیشترین مقدار دقت پیش¬بینی می¬باشد. بهترین الگوریتم¬های پیش¬بینی¬کننده زمان وقوع زمین لرزه¬ها از بین الگوریتم¬های مختلف استفاده شده برای این منظور الگوریتم¬های رگرسیون خطی و k- نزدیکترین همسایگی کمترین خطا را به خود اختصاص دادند.

چکیده ندارد.