چکیده مالکیت حقی است فطری برای بشر تا با آزادگی، زندگی خود را در مسیر تکامل سیر نماید. اسلام حق مالکیت را جز فطرت انسان و محترم می شمارد و در عین حال به اعتدال می اندیشد و برقراری قسط و عدالت را از راه های مختلف توصیه می کند. در نظام حقوقی ایران نیز مالکیت شخصی مشروع افراد محترم است و ضوابط آنرا قانون معین می کند. اما زمانی که میان نیازهای عمومی جامعه و منافع اشخاص تعارض حاصل می شود، سلب مالکیت معنا پیدا می کند. در نظام بین الملل، سلب مالکیت نقطه تلاقی حقوق بین الملل خصوصی و عمومی است که از یک سو به وضعیت مالکیت بیگانگان در قلمروی حاکمیت دولتی غیر از دولت متبوع خودشان مربوط می شود و از سوی دیگر تعارض و احکام و قوانین ناظر بر سلب مالکیت و شناسایی و اجرای آن در سایر قلمروهای حاکمیت همگی در این بخش از حقوق ملی بررسی می شوند. از طرف دیگر این مسئله که به اعمال حاکمیت دولتها و تعارض حاکمیت در عرصه بین المللی منجر می شود، به حقوق بین الملل عمومی مربوط می شود و از سوی دیگر حمایت دیپلماتیک دولت متبوع شخص بیگانه در اعتراض به عمل دولت اولی و درخواست اعاده وضع پیشین یا جبران خسارت است که به فراخور حال مطرح می شود. در همین راستا در حالتی که سلب مالکیت از نظر حقوق بین الملل غیرقانونی باشد، شاهد طرح مسئله مسئولیت بین المللی دولتها هستیم. مبنای حقوقی مسئولیت از حیث عمل دولت و نتیجه حاصل از آن است که اساسا از نظریه های تعهدات در حقوق ملی نشات گرفته و در عصر حاضر به صورت حقوق تعهدات بین المللی بالندگی یافته است. بهرحال سلب مالکیت بایستی محدود به حد و مرزی گردد تا طبق قوانین و مقررات توام با پرداخت قیمت عادلانه صورت گیرد. در این نوشتار سعی بر تعیین مکانیسم های سلب مالکیت و ماهیت حقوقی آنها و تا حدی ارایه روشهای جبران خسارت عادلانه کرده است.

تحولات همه جانبه در قرون اخیر و بخصوص پیشرفت سریع تکنولوژی ارتباطات طی چند دهه گذشته، سبب گردیده است تا جوامع بشری بصورت یک کلونی پیچیده و بهم پیوسته ای در آیند.کشورهای جهان در حال حاضر نه بعنوان سرزمینهای مجزا و با فواصل طولانی از یکدیگر بلکه بعنوان اعضاء یک خانواده واحد در قالب جامعه جهانی تجلی پیدا کرده اند. جهان با همه عظمت خود، امروزه بسیار کوچک وکوچکتر شده است، در این جهان که منابع اقتصادی در آن محدود، اما اساسا" نیاز بشری نامحدود می باشد، منافع دولتها بیش از پیش در تقابل جدی با یکدیگر قرار گرفته اند. تضاد منافع و نابرابریها از یکسو ، وابستگی متقابل وارتباطات نزدیک وپیچیده از سوی دیگر، کشورها را در وضعیتی قرار می دهد که یا بایستی با همدیگرهمکاری وهمیاری نمایندویا اینکه با یکدیگر تضاد منافع داشته واحتمالا با همدیگر درگیر شوند. اما متاسفانه کشورها تجربه تلخ چندین قرن درگیری ، کشتار وجنگ را در پشت سر خود دارند وجو غالب جهانی دیگر حق اشتباه وبازگشت به گذشته را به دولتها نمی دهد.جامعه جهانی چندین دهه است که پس از دو جنگ جهانی خانمان سوز در جهت همزیستی وبسوی همبستگی کامل گام بر می دارد واین نوع همکاری در سطح جهانی، مستلزم تبعیت از ضوابطی بین المللی است. از این رو باید مقررات، قوانین وضمنا" هنجارها وقواعدی وجود داشته باشند که تمامی اعضاء جامعه جهانی خود را به آنها پایبند دانسته وعمل بدانها در صحنه بین المللی را بپذیرند.این مقررات ابتدا" به صورت پراکنده در جهان پدیدار شدند ودر قلمرو بسیاری از مسائل، دولتها را به یکدیگر نزدیک کرده وعرف بین المللی را تشکیل دادند.اما از آنجائی که همکاری در محدوده مقرراتی سازمان یافته میسر می گردد، از اواخر قرن نوزدهم سازمانهای بین المللی در چندین قلمرو تشکیل گردیدند.یکی از این قلمرو ها سازمانهای بین قاره ای از قبیل سازمان کنفراس اسلامی بوده است که مدعی می باشد می تواند به کمک دول اسلامی، این هدف یعنی دستیابی به وحدت وهمبستگی اسلامی می باشد را جامعه عمل می پوشاند. اما از آنجائی که اقدامات وفعالیت سازمان های بین المللی هرگز درقالب نظام بین المللی وحوزه روابط سازمان ها با یکدیگر، ویا با دولتها محصور نمانده لذا.بدیهی است که سازمان ها چه به لحاظ محل استقرار، وچه از حیث فعالیت ها واشتغالات خویش تا حد زیادی به کشورها متکی می باشند. سازمان ها ناچارند برای تامین نیازهای خود در فضای حقوق ملی کشورها نیز به اعمال حقوقی مختلف مبادرت ورزند وبر نظام حقوقی کشورهای ذی ربط گردن نهند. سازمان های بین المللی ممکن است در حیطه روابط خود با اشخاص خصوصی تعهدات قراردادی والزامات غیر قراردادی خود را نقض وبدین وسیله مطرح شدن مسئولیت خود را فراهم آورند. مع ذلک اگر نظم عمومی کشور ذیربط وحمایت از اشخاص ایجاب نماید که سازمان بین المللی از قوانین ومقررات ملی تبعیت نماید، بحث مزایا و مصونیت سازمان ها مطرح می گردد که سازمان کنفرانس اسلامی نیز با توجه به قاره ای بودن سازمان وعضویت ایران در این سازمان بسیار محترم جلوه نموده واساسا" برشماری مزایا و مصونیت های این سازمان اهمیت ویژه ای دارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.