چکیده پژوهش این پژوهش یک مطالعه توصیفی است که به منظور بررسی نظرات بیماران بستری در بخشهای سرطان درمورد نحوه ارتباط پرستاران باآنان دربیمارستانهای دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام گرفته است وهدف کلی این پژوهش تعیین نظرات بیماران بستری دربخشهای سرطان درموردنحوه ارتباط (کلامی وغیرکلامی) پرستاران باآنان در بیمارستانهای دانشگاه علوم پزشکی تهران بوده است . دراین بررسی 110 بیمار بستری دربخشهای مختلف سرطان ازطریق نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدندوابزارگردآوری داده هاپرسشنامه بوده است .درپرسشنامه تعداد 7 سئوال درارتباط بااطلاعات دموگرافیک بیماران،10 سئوال دررابطه بانحوه ارتباط کلامی پرستاران بابیماران و 11 سئوال انتهائی مربوط به نحوه ارتباط غیرکلامی پرستاران باآنان بوده که به صورت سه گزینه ای (هیچوقت ،گاهی اوقات ،همیشه) طر شد که نظرات بیماران باپاسخ به سئوالات پرسشنامه تعیین گردید.دراین پژوهش تا متغیرهائی چون سن،جنس ،میزان تحصیلات ،وضعیت تاهل،دفعات بستری دربیمارستان، روزهای بستری دربخش وآگاهی ازتشخیص بیماری روی نظرات بیماران ازنحوه ارتباط کلامی وغیرکلامی جداگانه وباهم بررسی گردیده است .در رابطه باهدف اول مشخص شد ک پرستاران با 10 بیماران ارتباط کلامی خوب و با 9/09 بیماران ارتباط کلامی ضعیف وبابقیه بیماران ارتباط کلامی متوسط داشته اند . دررابطه باهدف دوم مشخص شدکه پرستاران با 6/36 بیماران ارتباط غیرکلامی خوب وبا 40 بیماران ارتباط غیرکلامی ضعیف وبابقیه بیماران ارتباط غیرکلامی متوسط داشته اند.دررابطه باهدف کلی مشخص شدکه 3/63 بیماران ازنحوه ارتباط (کلامی و غیرکلامی) خوب پرستاران برخوردارند بوده اند و 28/18 بیماران عنوان کردند که پرستاران باآنان ارتباط (کلامی وغیرکلامی) ضعیف داشته اند.بقیه بیماران ازنحوه ارتباط (کلامی و غیرکلامی) متوسط پرستاران برخوردار بوده اند.این نتایج ازطریق تنظیم جداول توزیع فراوانی مطلق ونسبی وبااستفاده ازروشهای آماری نظیرضریب همبستگی پیرسون وآزمون t تجزیه وتحلیل گردیدکه به ترتیب در 28 جدول و 2 نمودار خلاصه شده است . درانتها پیشنهاداتی برای پژوهشهای بعدی ارائه وکاربرد نتایج ویافته های این بررسی ازجنبه های مختلف پرستاری موردبحث قرارگرفته است .