مدلسازی و تحلیل برخورد پرتابه استوانه ای به سطح صلب از جمله موضوعاتی است که محققین در حال بررسی این فرآیند به روش های تحلیلی، عددی و آزمایشگاهی می باشند. محاسبه تنش تسلیم دینامیکی مواد از روی ابعاد تغییر شکل یافته پرتابه و تعیین منحنی تنش-کرنش مواد در نرخ کرنش های مختلف باعث توسعه این روش شده است. این روش اولین بار توسط تیلور مورد بررسی واقع شده و آزمایش ضربه تیلور نامیده می شود. در این پروژه با استفاده از تئوری انتشار امواج تنش پلاستیک، تنش محوری حاصل در پرتابه به صورت تابعی از ابعاد هندسی و ضرایب مربوط به خواص ماده پرتابه استخراج شده است، بنابراین به کمک معادله حاصل منحنی تنش-کرنش دینامیکی ماده پرتابه در نرخ کرنش های مختلف قابل محاسبه است. در مدل تحلیلی ارایه شده از مدل رفتار ماده جانسون-کوک (jc) و زریلی-آرم استرونگ (za)، معادله حالت مای گرونایزن برای ماده پرتابه و معیار تسلیم ون مایزز استفاده شده است و همچنین معادلات بقاء جرم، انرژی و اندازه حرکت در پیشانی موج تنش پلاستیک استخراج شده اند. با استفاده از برنامه کامپیوتری نوشته شده به زبان برنامه نویسی matlab معادلات استخراج شده حل شده و در هر مرحله زمانی تنش، کرنش، نرخ کرنش، سرعت ذرات پرتابه، طول ناحیه تغییر شکل یافته و تغییر شکل نیافته پرتابه محاسبه می شود. همچنین به کمک نرم افزار المان محدود آباکوس برخورد پرتابه به سطح صلب، شبیه سازی شده و پارامتر های فوق به روش عددی و شبیه سازی المان محدود استخراج گردیده اند. در انتها نتایج حاصل از مدل تحلیلی با نتایج تجربی موجود در سایر مراجع و نتایج شبیه سازی عددی با نرم افزار آباکوس مقایسه گردیده است. پارامتر های خروجی مدل تحلیلی همخوانی مناسبی با نتایج تجربی و شبیه سازی عددی داشته و منحنی تنش-کرنش دینامیکی حاصل از مدل تحلیلی با منحنی حاصل از مدل های تنش سیلان jc و za مطابقت دارد. لذا این مدل تحلیلی می تواند روش مناسبی برای تعیین منحنی تنش-کرنش دینامیکی در نرخ کرنش های مختلف و محاسبه ابعاد تغییر شکل یافته پرتابه باشد.

بررسی های مختلف نشان داده است که میان عوامل زبانشناختی ای مانند پیچیدگی نحوی برحسب ساختار گروه، بند و جمله و نیز طول پاره گفتار بر حسب سه شاخص تعداد هجا، تکواژ و کلمات تشکیل دهنده پاره گفتار با وقوع لکنت در کودکان پیش دبستانی ارتباط معناداری وجود دارد. هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر پیچیدگی نحویو طول پاره گفتار بر وقوع لکنت، در کودکان پیش دبستانی منحصرا فارسی زبان 6-4 سال می-باشد. این ارتباط در مورد پیچیدگی نحوی بر اساس سه ساختار: گروه، بند و جمله و درمورد طول پاره گفتار بر اساس سه شاخص: میانگین طول پاره گفتار برحسب هجا، تکواژ و کلمه بررسی می شود.در این پژوهش 15 کودک لکنتی،شامل 12 پسر و 3 دختر، 6-4 سالهمنحصرا فارسی زبان شرکت داشتند. برای انجام این پژوهش، یک نمونه گفتار خودانگیخته 30 دقیقه ای از هر یک از کودکان لکنتی مورد نظر ضبط شد. این کودکان، حدود 60 پاره گفتار را در حینتعاملبا گفتاردرمان، والد ( پدر یا مادر ) و یا پژوهشگر تولید کردند. پس از ضبط صدا، برای انجام تحلیل های مورد نظر، این نمونه های گفتاری بر روی کاغذ واج نگاری گردید. در این پژوهش، تحلیل فقط به صورت گروهی و نه به صورت فردی انجام گرفت. این تحلیل گروهی، تفاوت های مهمی را بین پاره گفتارهای روان وناروان از لحاظ پیچیدگی نحوی و طول پاره گفتار نشان داد. یافته های این پژوهش نشان می دهد که در زبان فارسی، بین متغیرهای پیچیدگی نحوی و طول پاره گفتار و وقوع لکنت ارتباط معناداری وجود دارد. در مورد طول پاره گفتار، ارتباط بین طول پاره گفتار در هر سه سطح هجا، تکواژ و کلمه با وقوع لکنت معنادار است. به علاوه، در رابطه با پیچیدگی نحوی، نتایج پژوهش حاکی از آن است که در سطح گروه، در گروه اسمی برحسب سه نقش آن در جمله به عنوان نهاد، مفعول مستقیم و مفعول حرف اضافه ، فقط تعداد نهاد و مفعول حرف اضافهبطور معناداری با وقوع لکنت ارتباط دارند. در گروه فعلی بین سه متغیر حضور فعل کمکی، فعل ربطی و پیشوند منفی ساز و وقوع لکنت، فقط حضور فعل کمکی با وقوع لکنت از ارتباط معناداری برخوردار است. در سطح بند، ساختار موضوعی فعل یا به عبارتی تعداد موضوع فعل در هر دو بند پایه و پیرو با وقوع لکنت دارای ارتباط معناداری است. در سطح جمله، بین دو شاخص ساده و مرکب بودن جمله، ارتباط معناداری بین مرکب بودن جمله و افزایش وقوع لکنت مشاهده می شود. کلمات کلیدی:پیچیدگی نحوی،طول پاره گفتار،لکنت،کودکان لکنتی فارسی زبان.

این پژوهش یک مطالعه ی نیمه آزمایشی با هدف تعیین و مقایسه-ی اثربخشی برنامه ی درمانی لیدکامب و مدل درمانی خواسته ها و توانمندی ها بر کاهش شدت لکنت کودکان پیش دبستانی می-باشد. در این پژوهش 20 کودک لکنتی پیش دبستانی از کلینیک-های دانشگاهی و مراکز گفتاردرمانی دولتی و مهدکودک های سطح شهر تهران انتخاب و به صورت تصادفی در دوگروه 10 نفره جایگزین شدند و به مدت 12 جلسه ی انفرادی تحت تاثیر برنامه ی درمانی لیدکامب و مدل درمانی خواسته ها و توانمندی ها قرار گرفتند. شدت لکنت کودکان هر دو گروه بر اساس شاخص درصدهجاهای لکنت شده (%ss)در سه مرحله ی پیش تست ، میان تست و پس تست اندازه گیری و اطلاعات به دست آمده از طریق تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر تجزیه و تحلیل شد. بر اساس یافته های تحلیل واریانس با اندازه گیرن مکرر مشخص شد که: 1- هر دو برنامه ی درمانی لیدکامب و مدل درمانی خواسته ها و توانمندی ها توانسته اند در میزان شدت لکنت کودکان پیش دبستانی از نظر آماری کاهش معناداری پدید آورند ( 01/0p< ).2- با وجود این که برنامه ی لیدکامب از نظر درمانی ارزش بیشتری نسبت به مدل درمانی خواسته ها و توانمندی ها داشت و در کاهش شدت لکنت کودکان پیش دبستانی موثرتر بود ولی تفاوت مشاهده شده از نظر آماری معنادار نبود. در مجموع، نتایج پژوهش حاضر، نقش موثر برنامه ی درمانی لیدکامب و مدل درمانی خواسته ها و توانمندی ها را در کاهش شدت لکنت کودکان پیش دبستانی تایید نمود. علاوه بر این، بر اساس این تحقیق مشخص شد؛ هر دو روش درمانی اثربخشی تقریبا یکسانی بر کاهش شدت لکنت کودکان پیش دبستانی دارند.

در این مطالعه درمان 5 روزه خوراکی ژمی فلوکساسین با درمان وریدی سفتریاکسون در تشدید copd در بیماران بستری ونیازمند درمان آنتی بیوتیکی مورد مقایسه قرار گرفت.هدف در این مطالعه بررسی اثر بخشی درمان خورکی در مقایسه با درمان تزریقی و نیازمن بستری بود.بیماران copd دچار تشدید بیماری که نیازمند درمان آنتی بیوتیکی بودند به دو دسته تقسیم و تحت درمان با زمی فلوکساسین (گروه مورد )و سفتریاکسون (گروه شاهد) قرار گرفتند.مقایسه با استفاده از crp و اسپیرومتری صورت گرفت.

چکیده ندارد.